Evliliğim başlamadan bitiyor galiba

turuncupijama .!.:

Tek suçlu siz değilsiniz, esiniz de degil.

eşinizin sabrını fazla zorlamışsınız, o da kontrolü kaybetmiş.

yeni evli bir çift, balayına gidecekken, aralarından biri annemi özlerim diye gitmek istemese, diğeri ne düşünür?
ne kadar değerli hisseder?

Daha özlemenize fırsat olmamış ki.
biraz Özleseydiniz keşke de sonradan problem olsaydı, özledi, zorlandı diye anlayış gösterilseydi size.

siz zor birisiniz.
eşiniz sizi idare edemiyor, üstelik artık zarar veriyor. en başından beri böyle miydi, zamanla o da mı tükendi bilmiyorum
Kayınvalideniz ve kayınpederiniz aklı başında insanlar ama onları da harcamışsınız.
Geri dönüşü olur merak etmeyin.

elinizde hiç bir şey kalmadı diye düşünüyorsunuz ama en başta yapmanız gereken şeyi yapın,
Kendiniz varsınız, kendinize güvenin
Hayatınız boyunca yanınızda birilerini bulamazsınız, ona buna dayanarak, sürekli destek arayarak yaşayamazsınız.
İş konusunu askıya alın,
Herkes online ders alıyor artık.
açın kendinize bir hesap, reklamlar yapın, işinizi bu şekilde yapmayı deneyin.
Hem bir şey için uğraş verirseniz daha iyi hissedersiniz. Böyle bütün gün uyuyup, tavana bakıp düşünerek olmaz.
Bir de spora başlayın. Her gün yürüyüşe çıkın.
Kendinize günlük tutun.
eşinizi de hayatınıza, hayallerinize dahil edin.
Birlikte yaşamayı deneyin önce.
Olmuyorsa da o zaman düşünün ayrılığı.

Genişletmek için tıkla...

Bunu yargilayarak söylemiyorum: Psikolojk sorunlari olan bir insan kendini iyilestirene kadar evlenip baskasinin hayatinin icine etmemeli. Sizin sorunlariniz evlilikten önce de vardi muhakkak. Evlilik bunu daha da cok tetiklemis olabilir, ama kendinize ceki düzen vermeseniz cocuk olmadab ayrilmaniz lazim. Kpder borc yapmis üstelik. Ailenize bagliliginizi asiri bulmuyorum babaniz olmadigi icin, ama bunu göz önünde bulundurursak yalnis bir evlilik olmus

Ya da bir aylık evlisiniz. Otuz gün. 30. OTUZ. Bir ayda ne oluyorsunuz? Çıkarın şu salak boşanma düşüncesini kafanızdan. Evliliğin ilk zamanlarının bunalımındasınız, adapte olma sürecinde yaşanıyor böyle şeyler. Direkt boşan diyenleri de dinlemeyin boşanacak hiçbir şey yok ortada. Aileler manipüle ediyorsa kötü etkiliyorsa bir daha karıştırmayın, tabak kırın kapı kırın ama kendi aranızda çözün karşılıklı şiddete varmadığı sürece. Daha bir ay ya ne oluyorsunuz Allahım Yarabbim...

Annenizden uzaklığınızı ve annenizin yalnızlığını bahane edip kavgalarda bunun ardına sığınamazsınız, böyle bir argüman kullanmayın. Adam da haklı olarak der ki e evlenmeseydin o zaman? Alışacaksınız. Ben ilk zamanlar halılara kapanıp ağlıyordum anne diye hiç anneci biri olmadığım halde. Önemli olan bu zamanları birbirinizde kalıcı hasar bırakmadan atlatmak.

Sacmalamissiniz. Koca koca insanların annemi özledim ühüü diye diye zirlanmasini anlamıyorum. Eminim evlenmeden de annenizi uzmussunuzdur.

Biraz sakin kalın .
Eşinizin hatası ailesini arayıp aranızdaki özel olan tartışmaları anlatmak çok yanlış bir tavır sergiliyor.
Boşanmak icin geçerli bir sebebiniz yok ki neden kendi hayatınızı kendiniz cehenneme çeviriyorsunuz ya isterseniz kari koca bir tatile gidin biraz birbirinize vakit ayırın anlamaya çalışın olmaz mi

autumn7 .!.:

Evet böyle bir huyu var ama bu sefer gerçekten çok sabretti olay daha kötüye gitmesin diye çaresiz kalıp aradı yoksa ciddiyim birbirimizi boğazlayabilirdik o derece kötüydü. Ben de hatalıyım bu sefer çok üstüne gittim. Böyle durumlarda birinin sakinleşip ortamı yumuşatması gerekiyor ki bu genelde o oluyor çünkü o sinirliyken ben onu sakinleştirmekte zorlanıyorum ama ben sinirliyken sakinleşebilmem çok uzun sürmüyor. Her iki tarafta sinirden köpürünce olay buralara vardı keşke olmasaydı.

Genişletmek için tıkla...

Bak kendin demişsin daha yolun başındayız diye.Artık kendi düzenini yuvanı ayakta tutma zamanın.Annende sana güveniyor ve mutlu olmanı istiyor.Ailesine karşı mahçubiyet yaşıyorsun ama her evlilikte oluyor tartıdmalar.
Konunu okurken eskiye gittim bende.
Bizde benzer bi şekilde tartişmistik eşim gitmemden korkunca ailesini çagirmisti.
Ayni mahçubiyet bendede olmustu.
Ve o gün büyüdüm sanirim.üzerinden 6 sene geçti hiç o kadar büyümedi tartismalarimiz.
simdi dusunuyorumda bende ogrrtmenim bu arafa,o zamanlar henuz atanamamiştim evdeydim,ailemden uzaklaşmis sehir disina gelin gitmiştim.Ve eşimle ikimiz borcla evlenmistik.Sanirim onlarin verdigi stresle olaylara fazla tepki veriyordum .
sen ne kadar şanslisinki kayinpederin borclari oduyor.bizim maaş oldugu gibi borca giderdi.eşim ikinci bir iş bulmuştu bende deli gibi kpss ye hazirlaniyordum.evliligimizin ilk yillari hep boyle geçti.
şimdi çok sukur her seyimiz var.evimiz,çocugumiz,arabamiz,gezmelerimiz
Birde birbirimizin zaaflarini iyi bildigimiz için daha dikkatli davraniyoruz.
aileler siz iyi gecindikten sonra unutur giderler bu günü.
hatta ilerde gulumseyerek anacaksiniz inanin:)
madem esinde aileside iyi biri bence biraz ugraş bu yuva için

Evlilik gibi bir sorumluluğa hazır olmak önemli. Kendinizi adamın yerine koyun. İç güvey olmamış (ayrı evde olsa bile eşinin ailesinin markajında olacaktı) eşine ayrı ev açmış. Eşinin krizlerinin anormal olduğunu anladigi için psikoloğa yönlendirmis ki bu mantıklı olduğunu gösterir. Anasının evinde değil arabasında yatmış. Oysa ilgi isteseydi onlara giderdi. Adam bezmiş. Genç, kıpır kıpır bir adam ona sırf kendi habitatindan ayrıldı diye ayilan bayılan bir kadını sürekli idare etmek zorunda. Kendiside itiraf etmiş ben çok abarttım ne yapacagini bilemedi çağırdı diye. Artık caresizlikten annesini aramış. Ki ailesi çok olgun davranmis bence. Annesiyle biraz daha vakit geçirmek için kendisiyle balayına gitmek istemeyen kadıni idare ediyor. Konu sahibinin durumuna ayrılık sendromu demek isterdim ama bence bariz simariklik.

Ben anlamadım anneniz ve kardeşleriniz yurt dışında siz de oraya gitmek istiyorsunuz ama eşiniz işi ve ailesi burada olduğu için yurt dışına gitmek istemiyor ve bundan dolayı sorunlar çıkıyor. Konu bu mu?

Ben de sizin gibiyim yani gibiydim inşallah. Aştım. Bak bu tartışmalarda aslında sen haklısın ama tepkini fazla bağırarak verince suçlu sen oluyorsun. Biraz küsmeyi öğren eşin seni seviyor gönlünü alacaktır. Ama evet kayın ailenle hiçbirşey eskisi gibi olmaz. Amaaan olmasın zaten onlar iyiymiş falan ama iyiliği azcık hata yapana kadardır. Erkenden anlaman iyi olmuş. Hayatta yalnız mücadele etmek zorundasın. Erkenden sakın çocuk düşünme korun

Tanssss .!.:

Esim yillarca sehir disinda calismasina ragmen
Son 3 yildirda memleketinde calismasina ragmen evlendigimiz de 15 gun kv de kaldik ramazan da 2 hafta kaldik gorumcemin kizi kacti 1 ay kv de kaldik kopmasi zor oldu ama simdi ben zorla goturuyorum
Bense 5 yil ailemden uzakta yasadim uni calisma hayati benim de zorluklarim oldu ama astik
Biz bu yola niye ciktik yuvamizi kurup coluk cocuga karismak icin anne baba olup daha iyi nesiller yetistirmek icin ama konu sahibi

Genişletmek için tıkla...

Yani yuva kurmak aile kurmak kolay degil ayrica annesinin eteginin altindan cikmasi gerekir buyuyememis biri var karsimizda bence.

Önce siz bu karar verin eş mı olmak istiyorsunuz yoksa annenizin kızı mı olmak istiyorsunuz ne kendinize laf söyletin ne ruhunuzu üzün

Herkes kadına laf etmiş ailesini özlüyor eteğinin altından çıkamıyor vs diye ama adam kadının yaptığını yapmak bile istememiş. Kendi bildiği yerde-hatta sehirde- ailesinin yakınında kalmış. Asıl adam aileci bence. Adam yuva kuracaginin farkına varıp ailesini bırakamamış. Kadın ise yerini yurdunu ailesini bırakmış. Bu iş de hep kadınlara düşüyor nedense. Konu sahibi haklı demiyorum ama zaten sorunları varsa hem yeni bir şehre alışmak hem evliliğe alışmak hem ailesinin yokluğuna alışmak zor gelmiş olabilir. Esas eş kişisi ailesini araya katıp konu sahibini zor durumda birakmis beraberce gitmişler kızın üstüne.

Yani aslında eş kişisi de evliliğe hazır falan değilmiş konfor alanını bırakmaya bile razı olmamış.

Öfke kontrol problemin var belliki. Bunu kendine de insanlara da yapma yazık. Bir psikologa git yardım al. Sen kendinde sorun olduğunu biliyorsun gözden düşmen çok normal değil mi ? Belli ki saçma sapan seylerden kavga çıkarıyorsun. Yapma yazık herkese. Ama eşinde de hata var ailesine anlatmamalı eve çağırmamalı onları. Kavganın boyutunu bilmıyoruz ama yine de bunu kendi içinizde coZmelisiniz. Biraz susmayı öğrenin ailenin yanında bile kavga etmek çok incitici.

Senin yasadigin seyi benim esimde yasadi ben yurt disindayim o istemesede geldi isini, ailesini, arkadaslarini birakip. Ilk zamanlar cok zor gecti her gun tartisma her gun kavga uyuyamiyordu yemiyordu icmiyordu bende ustune gitmek yerine surekli anlattim konustum dinledim. Sonra is bulduk kendisine ve bi baktim sakinlesmis biraz ardindan tatile gittik ailesini arkadaslarini gormeye o da cok iyi geldi kendisine.

Kendi mutlulugunu kendin yaratirsin sende artik bir ailesin sana anneni at unut demiyorum ama eskisi gibi olamazsin. Yurt disindada olsan her gun annene gidip gelemezsin yani. Benim ailem 5dk uzakta bana ama haftada bir gun giderim oturmaya onlarda ayda bir gelir. Mesafe herzaman iyidir esinin ailesiylede kendi ailenlede.

Sana sunuda tavsiye etmek isterim hicbirzaman esine senin yuzunden geldim soyle oldu boyle oldu deme. Esini suclama hicbirsey icin ben yasadim bunu ve inan bana esine bu duygulari yasatmak istemezsin.

Guzelce duzenini kur isini bul esinle guzel vakit gecir. Su an hersey cok yeni ve bunun degerini bil birdaha gelmez bu gunler.

belirsizlikzor .!.:

Sacmalamissiniz. Koca koca insanların annemi özledim ühüü diye diye zirlanmasini anlamıyorum. Eminim evlenmeden de annenizi uzmussunuzdur.

Genişletmek için tıkla...

Aynı şeyi yazacaktım. Erkekler aynı şeyi yapsa ana kuzusu kadınlar aynı şeyi yapınca ah canım normal tabii...Normal falan değil. Kazık kadar insanlar. Madem bu kadar aileye düşkünlük var evlenmeyin. Çok zor değil.

Kızlar herkese tek tek cevap yazamadım kusura bakmayın ama her cevabı tek tek okudum. Bazı yorumlar tokat gibi çarptı yüzüme. Sanırım buna ihtiyacım vardı bi nebze olsun kendime gelebildim. Olumlu olumsuz her yoruma saygım sonsuz çünkü okuduğum yorumlarda herkesin haklılık payı olduğunu gördüm. Kimseye hayır o öyle değil diyemem hepiniz çok haklısınız. Fazla anne kuzusu gibi davrandığımın farkındayım. Bu kadar anneciysen niye evlendin derler insana. Oysa annemin yanındayken de sürekli eşimi özlerdim takvimlere bakar dururdum ne zaman evlenicez ben ne zaman gidicem diye. Yazın tatile geldim çalışıyordum o zamanlar işten sadece 2 hafta izin alabildim nişanlandık. Koskoca 1 sene geçmişti ben sadece 2 hafta vakit geçirebildim eşimle. 2 hafta içinde apar topar aileler tanıştı, isteme, nişan olmuştu. Ağlaya ağlaya dönmüştüm geri annem teselli etmişti beni. Ben her zaman herkesi çok üzdüm. Aslında böyle biri değildim. 2 sene önce daha kötüye gittim. 2 sene öncesine kadar babamla görüşüyordum ben. Çok düşkündüm ona. O iyiyse bende iyiydim ama hakkında öğrendiğim bi olaydan sonra sildim onu . İşin kötüsü aynı şehirde yaşıyoruz . Geçen gün dışarda gördüm bana seslendi yanına gitmedim arkamı dönüp uzaklaştım sonra eve gelip hüngür hüngür ağladım. Ciddi sağlık sorunları var doktorlar pek iyi konuşmuyor haberini aldığım kadarıyla ama ben affedemiyorum onu asla affetmeyeceğim. Belki de ölene kadar görmeyeceğim artık onu. Bütün hayatını bize zehir ederek geçirdi zaten. Annemi gözlerimin önünde çok dövdü. Hatta annem bana hamileyken yine böyle dövüp hastanelik etmiş doktorlara merdivenden düştü demiş . Annem çok anlatmaz bize bunları ama halalarımdan ordan burdan duyuyorum babamın ailesi annemi çok sever. Hepsi babamı sildi. Evlenmeden önce evet psikolojik sorunlarım vardı kızlar ama bi arkadaşın da söylediği gibi evlilik bunu tetikledi. Benim bir düzenim vardı okulumu bitirdim, iş buldum çok güzel bi işim vardı. Harika çalışma arkadaşlarım vardı hala görüştüğüm . Orda tanıdığım abla, abi yerine koyduğum evlerine gidip geldiğim insanlar vardi. Hepsinden koptum ben artık kimsem yok burda. Çokta şen şakrak bir insanımdır ben. Annemin esprilerine çok gülerim annemin evinde kikirder dururdum sürekli. Ne zamandır artık gülemediğimi hissediyorum. Bu yaşantıyı ben seçtim . Belki eşim oraya gitse daha çok zorluk yaşayacaktık ki eminim öyle olacaktı benim buraya alışmam onun oraya adapte olabilmesinden daha kolaydı. O yüzden seçimlerimin arkasında durmam gerekiyor. Ailesinin gözünde ki imajımı nasıl toparlayacağım hala bilmiyorum . Herşey o kadar zor ki. Sabah işe giderken geldi beni öptü sarıldı. Konuştuk yarım saat kadar. Ailesine haber vermesinden rahatsız olduğumu niye böyle bişey yaptığını birdaha yapmamasını söyledim. “Hayatım sen yaptıklarının farkında değilsin elimden anahtarı almaya çalışıyorsun ben gideceğim vermezsen balkondan atlarım diyorsun bana bunu yapmaktan başka çare bırakmıyorsun, yapma , sen böyle şeyler yapmazsan kimseyi aramak zorunda kalmam” dedi. Evimiz giriş kat balkondan atlarsam ölmem ama o saatte gecenin 3 ünde dışarı çıkmak istemem ve ciddi anlamda beni zapt edememesi ailesini çağırmaya itti onu. O an o kadar öfkeliydim ki o anahtarı alıp kapıyı açıp gidecektim ya da başka bi şekilde o evden çıkacaktım başka yolu yoktu. Zapt edemiyorum demesi hep bu inadımdan, ısrarımdan, sinirlenince mantıklı hareket edemememden kendime zarar verecek olmamdan dolayı. Korkuyor yani bunu farkediyorum. O evden çıkıp bi arabanın önüne atlamamdan bile korkuyor ki böyle bişeyi yapmam ama o bu psikolojiyle herşeyi yapabileceğimi düşünüyor. Kısacası kendime gelmekten başka çarem yok kızlar. Daha fazla rezil olacak halim kalmadı inanın.

Evliliğin ilk 3 senesi alışma evresidir. Daha çok yeni evli sin birbirinize alışmak zaman alacak. Güç yarışmasına girerseniz ikinizde yorulursunuz. Bu ikiniz içinde geçerli Sen ve eşin artık ailesiniz anne baba kardeş öz bağdır.
İkinizde anneciliği bırakmanız lazım. Anne ni ziyaret için gidebilirsin bu doğal hakkındır. Fakat anne evinde yaşamak istemek mümkün değildir evliliğe uygun davranış olduğunuda düşünmüyorum. Annesi babası cephe alsalar ne olur almasalar ne olur takılmayın. Sizin tek düşündüğünüz ortak nokta nasıl mutlu aile oluruz. İletişim kurarak ortak noktalar bularak huzura erersiniz. Bağırmak çağırmak sinirlenip etrafı yıkarak dökerek sonuca varamazsınız. Keskin sirke küpüne zarar. Dilerim mutlu olursunuz maddiyat sıkıntınız yoksa size aile terapistine gitmenizi öneririm çok iyi gelecektir.