• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğim bitiyor

bence içinizde bir mutsuzluk var evlenmeden önceki halinizi özlemişsiniz evlilik alışkanlık farklı şeylere yönelin arkadaşla gezin tatil yapın kendinizlede takılın hayattan şikayetçi olmayın şüküredn çocuk büyücek ilişkinzede renkkatın kendinize bakın güzelleştrin eşiniz gelir
 
Konu sahibi sizin için söylemiyorum ama aklıma geldi. Bir -rakam olarak 1- çocukla başedilmiyor, peki eski insanlar 8-10 çocukla ne yapıyorlardı? Düşünemiyorum, ve bir odanın içinde 8 çocuk ve anne baba yatıyor, kalkıyor, yiyip içiyor belki. Eskiden 10 çocuklu kadınlar nasıl büyütüyorlardı? Misal benim eşim 8 kardeş. Bir kadın nasıl yetebilir 8 çocuğa :olamaz:
Biz de 5 kardesiz ama annem bakıyor cocuguma ve böyle çocuk görmedim diyor. Eskiler bu kadar hareketli ve uykusuz degillermis. Çoğu buyugumden bunları duyuyorum ben. Benim çocuğum gece gündüz toplamda 8 saat uyuyor. Böylebe bebek nadir zaten
 
bence içinizde bir mutsuzluk var evlenmeden önceki halinizi özlemişsiniz evlilik alışkanlık farklı şeylere yönelin arkadaşla gezin tatil yapın kendinizlede takılın hayattan şikayetçi olmayın şüküredn çocuk büyücek ilişkinzede renkkatın kendinize bakın güzelleştrin eşiniz gelir
Haklısın. Ama içimde eşime karşı engel olamadigim bi öfke ve deli gibi ağlama hissi var. Saat 3 oldu pazar günü ve ben aptal gibi yatıyorum tek hissettiğim acı, öfke
 
Biz de 5 kardesiz ama annem bakıyor cocuguma ve böyle çocuk görmedim diyor. Eskiler bu kadar hareketli ve uykusuz degillermis. Çoğu buyugumden bunları duyuyorum ben. Benim çocuğum gece gündüz toplamda 8 saat uyuyor. Böylebe bebek nadir zaten


Yetişkinler 8 saat uyuyor. Sizinki kendini büyük sanıyor belli ki :confused: Allah yardımcınız olsun.
 
Bir yaşında bir bebeğim var. Tam büyüdükçe herşey yoluna girecek diye düşünürdüm ama tam tersi. Çok zor bir çocuk. 12 den önce uyumuyor ve eşimle geçirdiğim hiç zamanım yok. Çocuk yüzünden kavga ettiğimiz zamanları saymazsak. Ben de çalışıyorum işten gel evde ayrı yorul ve çocuk benden bi saat önce uyusa da kafa dinlesem diyorum. Hergün lanet okumaya başladım. Nedenbu kadarzor bi hayatım var? Haftasonu gelse diyorum aha da geldi noldu? Bitti bile hiçbir halt yapmadan.
Kocama karşı bazen nefret hissediyorum. Öyle sinirleniyorum ki ona. Mesela maça gitmeyi asla unutmaz gecikmez ama konu ben yada sorumlulukları olunca hep erteler. Cinsellik desen bitti gibi. 70 li yaslardakiler bile bizden daha çok sevisiyordur. 15 günde bir kere o da ben kendimden vaktimden feragat ediyorum. Mesela cuma günü 40 yılın başı 10 bucukta uyudu çocuk. Ben de uyuttum gittim yattım bekledim gelecek mi ama beyefendi beyaz show izlemeyi tercih etti.bi sarıl yanagimi okşa yok!Böyle mutsuz olacagimi bilseydim ölürdüm evlenmezdim. Bi b.k yok evlilikte. Aaa hiç de bıle demeden önce bi 4 yıl evli kalın ve çocuk yapın.
Öyle olmasına rağmen mutlu olanlar da kocalarinin kiymetini bilsin. Bu arada herşeyi yakıp yikasim var. İçimde öyle bir öfke var ki anlam veremiyorum. Ağlayarak yazıyorum ve yaşamak istemediğimi farkettim
Bende 4 yıllık evliyim bi kızım var bide Yeni oğlan gelecek nasipse 1.5 aya kadar. Sizi anlıyorum benim de böyle düşündüğüm zamanlar oldu ama benim tavsiyem siz bişey bekliyorsanız adamın yapmasını beklemeyin,yani yatağa geçip de bakalım gelecek mi diye bekleyip gelmeyince hırslanmak biraz size eziyet. Beklemek yerine git eşinin yanına kapat tv yi
 
Bende 4 yıllık evliyim bi kızım var bide Yeni oğlan gelecek nasipse 1.5 aya kadar. Sizi anlıyorum benim de böyle düşündüğüm zamanlar oldu ama benim tavsiyem siz bişey bekliyorsanız adamın yapmasını beklemeyin,yani yatağa geçip de bakalım gelecek mi diye bekleyip gelmeyince hırslanmak biraz size eziyet. Beklemek yerine git eşinin yanına kapat tv yi
Haklısın eskiden öyle yapardım. Ama istiyorum ki kendisi gelsin. Çocuk uyudu vakit geçirelim desin. Yok. Sevgisizlik, ilgisizlik öldürecek beni
 
Offf aynı dertler.
Bebek 4 aylık, ben 1,5 yıllık evliyim. İzindeyim şu anda çalışmıyorum.
Hayatımı hiç böyle hayal etmemiştim. şükür sağlıklıyız ama insan bu ruh haliyle ona da şükredemiyor. herkese ve her şeye öfkeliyim. beni mutlu etmek için çabalayan kimse yokmuş gibi hissediyorum. kendimi mutlu edecek motivasyonum da yok zaten. en son 2 ay önce tek başıma dışarı çıktım. kendim için hiçbir şey yapmıyorum.
Çekip gidesim var kızımı da alıp.

Yani seni anlıyorum ama verecek aklım yok :)
 
Çocuk için erken mi davrandınız? Artık yapacak birşey yok gibi eşinizin size yardımcı olması konusunda konuşun
 
Bir yaşında bir bebeğim var. Tam büyüdükçe herşey yoluna girecek diye düşünürdüm ama tam tersi. Çok zor bir çocuk. 12 den önce uyumuyor ve eşimle geçirdiğim hiç zamanım yok. Çocuk yüzünden kavga ettiğimiz zamanları saymazsak. Ben de çalışıyorum işten gel evde ayrı yorul ve çocuk benden bi saat önce uyusa da kafa dinlesem diyorum. Hergün lanet okumaya başladım. Nedenbu kadarzor bi hayatım var? Haftasonu gelse diyorum aha da geldi noldu? Bitti bile hiçbir halt yapmadan.
Kocama karşı bazen nefret hissediyorum. Öyle sinirleniyorum ki ona. Mesela maça gitmeyi asla unutmaz gecikmez ama konu ben yada sorumlulukları olunca hep erteler. Cinsellik desen bitti gibi. 70 li yaslardakiler bile bizden daha çok sevisiyordur. 15 günde bir kere o da ben kendimden vaktimden feragat ediyorum. Mesela cuma günü 40 yılın başı 10 bucukta uyudu çocuk. Ben de uyuttum gittim yattım bekledim gelecek mi ama beyefendi beyaz show izlemeyi tercih etti.bi sarıl yanagimi okşa yok!Böyle mutsuz olacagimi bilseydim ölürdüm evlenmezdim. Bi b.k yok evlilikte. Aaa hiç de bıle demeden önce bi 4 yıl evli kalın ve çocuk yapın.
Öyle olmasına rağmen mutlu olanlar da kocalarinin kiymetini bilsin. Bu arada herşeyi yakıp yikasim var. İçimde öyle bir öfke var ki anlam veremiyorum. Ağlayarak yazıyorum ve yaşamak istemediğimi farkettim
cocuk nerede kaliyor siz isteyken ve kac yasinda? hayatinizda duzeni cocukla oturtturamadiginizdan kaynaklaniyor olabilir. bi cocugun 12 de yatmasi bence bi sorun. sizden once onun bi duzeni olmali.
evlatlarimiz herseyden onemli k.bakmayin . biz keyfimiz istedigi icin o cocugu yaptik o istedigi icin degil. coks seyden isyan ediyorsunuz . kadin olmak anne olmak es olmak malesef her seyinden fedakarlik etmektir . sizin bence manevi eksikliginiz var ruhunuzu manevi seylere doyurmaya calisin .
rabbimde yardim eder her sıkışan kuluna .
siz diyorsunuzki esime vakit ayiramiorum vallahi o maca vakit ayirior gayet ..siz nie cocuk uyusunda ben ona vakit ayirayim die dusunuyorsunuz anlam veremedim . onun zaten umrunda degil gibi gozukuyor .
size tavsiyem manevi kisma yönlenin .. cok zamaniniz kalmiosa isi birakin cebinizden fedakarlik edin madem. hem esinizle hem cocugunzla ilgilenebilirsinz . allah kolaylik versin ama bu hayatta daha kotu haller var cagresiz insanlar var . onlar bile isyan etmiyor.biraz haberlere bakmalisin .
 
Arkadaşlar konu sahibinin sıkıntısı işi değil ki işi bıraksın. Hem işi neden bırakıyor ki sağlığı bebeği ve ve dgr önemli şeyi işi bence. Sıkıntı esin ilgisizliği yardımcı olmaması. Bu kadın anne evet ama bir de eş yani kadın .kocası bunu ihmal ettiği için bu ofke.isi bırak vs.cok i ilginç dusunceker
 
Eşinizi ikna edip bir çift terapistiyle görüşseniz işlerin biraz daha rayına oturacağını düşünüyorum. Özelden yazarsanız terapist de önerebilirim isterseniz.
 
Bu yüzden çocuk yapmaktan acayip korkuyorum.
Üstelik eşim her konuda yardımcı olduğu halde.
Haftanın altı günü çalışıyorum üstüne yüksek lisans yapıyorum,işte bir ton sorumluluk okulda bir ton sorumluluk..
Akşam eve gelince eşimle vakit geçirmeyi seviyorum.
Bazen diyorum ki şu an küçük çocuğum olsa benden ilgi beklese sanki ona hakkını veremem gibi.
Başımı dinlemek istiyorum, bunun için hazır değilim veya yeterince olgun değilmişim gibi geliyor. Yaşımda 27.
Sanırım bu sorumluluk altına iyice emin olmadan girmemek gerekiyor. Hele ki eşiniz bir de yardımcı değilse çoook zor maalesef.
 
Esinle konussan sana biraz yardımcı olsa yada annen yardımcı olsa en azından haftasonu arada bebeğini annene biraksan esinle vakit gecirseniz dinlenseniz. Belli ki cok bunalmissiniz ve hersey üstüne üstüne geliyo bi nefes alman lazim
 
Aynen benim bugünkü halimi anlatmışsın sanki...sabah oturdum ağladım ve doktora gitmem gerektiğini düşündüm.bedenim ayrı yorgun beynim ayrı...
 
Ablamla birlikte okudum çok üzüldük ya Rabbim sabır versin işe ara ver olmaz ki böyle bir yere kadar daha şimdiden böyle olması kötü
 
Konu sahibi sizin için söylemiyorum ama aklıma geldi. Bir -rakam olarak 1- çocukla başedilmiyor, peki eski insanlar 8-10 çocukla ne yapıyorlardı? Düşünemiyorum, ve bir odanın içinde 8 çocuk ve anne baba yatıyor, kalkıyor, yiyip içiyor belki. Eskiden 10 çocuklu kadınlar nasıl büyütüyorlardı? Misal benim eşim 8 kardeş. Bir kadın nasıl yetebilir 8 çocuğa :olamaz:
Büyük olan küçüğe bakıyordu. Şimdiki gibi değildi ki kızlar ev işine yardım ediyordu. Erkek çocuklar da aile butcesine. Yoksa bir kadın nasıl yetecek. Şimdi bile Evde büyük bir çocuk varsa bebeğin bakımında yardımcı oluyor
 
Evlilikte duygusal açlik çok zor :(
Bebekten öncedemi eşiniz ilgisizdi¿

Sıkilmişsinız bi süre eşinizden uzaklasıp birbirinizi özlemek iyi gelir diye düsünüyorm..
 
Tamam zor ama fazla abartıyorsunuz. Sanırım çok bunalmışsınız. Minik bir tatil ayarlayamaz mısın? Veya psikolojik destek alsanız?

Maça gitmekten asla vazgeçmeyip sorumluluklarını sürekli ertelediğini 4 yılda farketmediniz mi? Hangi erkek evlendiğinde çok sorumluluk sahibi ki? Önce buna çözüm bulmalıydınız, sonra çocuk düşünmeliydiniz.
Çalışıp çocuk büyüten tek insan da siz değilsiniz. Ablamın ikizleri tepesinden inmiyor. Bir de bu ikizlerin bir de abisi var. Ve ablamın eşi yok, boşandı, sonra da vefat etti. Evin her türlü yükü sorumluluğu onda. Ayrıca ayakta, fiziksel yorulduğu bir işte çalışıyor.
Cinselliğe de "kendi vaktimden feragat ettim" diye bakıyorsunuz, nasıl bir düşünce bu? Hem kendiniz istiyorsunuz, hem lutfetmiş gibi davranıyorsunuz. Adamın size yanaşmaması çok mu tuhaf?
Yanlış anlamayın sizi suçlamak için değil aslında o kadar da kötü durumda olmadığınızı anlayın diye yazıyorum.
 
Back
X