Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum

incikusum · 2 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Öncelikle Allah yardımcınız olsun. Kötü yorumlara takılmayın kimse yaşamadan ne olduğunu bilemez. Burda neden çocuk yaptın gibi yorumlara uyuz oluyorum. Olan olmuş çocuğu tekrar rahminize koyamayacağınıza göre bundan sonra ne yapmak gerekiyo ona odaklanılmalı.
Malesef evliliğinizin sonu yok. Kolay kolay boşanın demem ama eşinizin düzeleceğini hiç sanmıyorum. Zararın neresinden dönerseniz kardır. Eğitiminiz de varmış ailenizin kuyumcu olduklarına göre durumları iyi anladığım kadarıyla.
Ailenize bütün yaşadıklarınızı anlatıp boşanma davası açın. İşe girer çocuğunuza bakarsınız.
Hergün aynı evde huzursuz yaşamak cehennem gibidir. Boşanmak da kolay değil ama çocuğunuz ileride sağlıklı bir evlat olması için şimdiden net kararınızı verin. İyi şanslar

flytostayalive · 2 Haziran 2025

Soru sahibi genceciksin. Hayatını bu adamla mahvetmek istiyor musun gerçekten? Çocuğum babasız kalır da deme. Zaten baba figürü yok ortada. Asalak biriyle evlisin.
Anladığım kadarıyla ailen yanında. Boşansan niye geldin demezler bence. Tek celsede bitir gitsin

Goookceeeee · 2 Haziran 2025

Anksiyetelihanim .!.:
Öncelikle Allah yardımcınız olsun. Kötü yorumlara takılmayın kimse yaşamadan ne olduğunu bilemez. Burda neden çocuk yaptın gibi yorumlara uyuz oluyorum. Olan olmuş çocuğu tekrar rahminize koyamayacağınıza göre bundan sonra ne yapmak gerekiyo ona odaklanılmalı.
Malesef evliliğinizin sonu yok. Kolay kolay boşanın demem ama eşinizin düzeleceğini hiç sanmıyorum. Zararın neresinden dönerseniz kardır. Eğitiminiz de varmış ailenizin kuyumcu olduklarına göre durumları iyi anladığım kadarıyla.
Ailenize bütün yaşadıklarınızı anlatıp boşanma davası açın. İşe girer çocuğunuza bakarsınız.
Hergün aynı evde huzursuz yaşamak cehennem gibidir. Boşanmak da kolay değil ama çocuğunuz ileride sağlıklı bir evlat olması için şimdiden net kararınızı verin. İyi şanslar

Gerçekten içimi ısıtan tek mesaj sizinki oldu çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için de Allah razı olsun. İnsan büyük konuştuğu herşeyi yaşadığı zaman anlıyor söylediklerine dikkat etmesi gerektiğini.

sarapa · 2 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Halamın eşi de kumar bağımlısıydı belki hala oynuyordur bilemiyorum ama aşırı illet bir şey bırakması da çok zor. Eşinizin psikolojik destek alması lazım bu tarz bağımlılıklar yaşanılan bir eksiklikle ilgilidir.

domdom12 · 2 Haziran 2025

Nişanı atcan diye ayılıp bayılan aile sana sahip çıkmaz, barısman için tekrar ayılıp bayılırlar. Bence çocuk yapma ve bir işe gir. Kendi ayaklarının üzerinde dur. Ve sonra adamı s.et. Ailene güvenerek yola çıkarsan kendini tekrar kocanın evinde bulursun.

Goklerce · 2 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
Arkadaşlar şunu söylemek istiyorum. Ben burda paragraf paragraf yazmışım ama sizin burdan tek çıkardığınız benim 22 yaşında okumadan çalışmadan koca parası yemek için evlenmem mi gerçekten. Beni yargılayın aşşağılayın kendi kendinize etiketleyin diye yazmadım bunları. Tabiki gerçekler acıdır bunları da söyleyebilirsiniz ama herşeyi söylemenin bi şekli var üslup sorunu yaşıyorsunuz. Fikir istemem sizin bana bu şekilde konuşma hakkı tanımıyor. Hayır 2.çocuğu yapmıycam. Hayır koca meraklısı değildim hatta evliliği aklımın ucundan geçirmezdim. Ve evet benim de bi mesleğim var ben de üniversite okuyordum. Nişanlanmam, nişanı atamamam, evlendikten sonra hemen çocuk yapmamı aile baskısını dibine kadar yaşamamış, hem kocası hem ailesi tarafından manipüle edilmemiş kimse beni anlayamaz.

Bak madem mesleğin var ikinciyi de yapmayacaksin gir bir işe çalış, paranı kendin biriktir kendini güvenceye alınca da boşan bu adamdan, yani hepsi bir yana sorunlu nişanlılik döneminden sonra 3 aylık evliliğe güvenip çocuk yapmak büyük hata

Benhurrem · 2 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Ben bu tip aileleri hic alamıyorum nişanlılık dönemi birbirini tanıma dönemi de evliligin fragmanı ee istememişsin ailen neden sizi zorlamış evlatlarına zorumu varmış şimdi çocukla gitseniz yine dar edecekler dünyayı bu evlilikte böyle gitmez zaten bebege de ayrıca üzüldüm keşke aileniz akli basinda insanlar olsaydi

Goookceeeee · 3 Haziran 2025

Benhurrem .!.:
Ben bu tip aileleri hic alamıyorum nişanlılık dönemi birbirini tanıma dönemi de evliligin fragmanı ee istememişsin ailen neden sizi zorlamış evlatlarına zorumu varmış şimdi çocukla gitseniz yine dar edecekler dünyayı bu evlilikte böyle gitmez zaten bebege de ayrıca üzüldüm keşke aileniz akli basinda insanlar olsaydi

Kendileri zaten nişanlılık tanıma evresi anlaşamazsanız biter diyerek beni bi şekilde ikna ettiler ama daha sonrasında annem niye kabul ettin o zaman, çocuk çok iyi, senin sevdiğinle değil seni sevenle evleneceksin o seni hiç üzmez, sürekli sana hediye alıyor gözünün içine bakıyor allahtan belanı mı istiyorsun tarzı şeyler söyledi. Zaten gereksiz Bi sevgisi bağlılığı vardı. Ben yüz vermediğim ve nişan atmak istediğimi onu sevmediğimi hediye istemediğimi sürekli dile getirdiğim için hep haberleri annemden alırdı onunla iletişimdeydi napıyorum neyim var vs. sürekli benim hiç tarzım olmayan hediyeler yollardı. Şuanda tam tersi şekilde düşman gibiler. Babamda bi süre bunları duymadı duyduktan sonra da ne kadar ben sana destekçinim dese de sebeplerimi hep yetersiz buldu ve her seferinde tamam at kızım nişanı ben arkandayım demek yerine konuşup halledebilirsin eşyaları aldılar bunlar düzelecek şeyler diyerek konuları kapattı. Ben de çok isterdim bana ne yaptıklarını farketsinler akılları başlarına gelsin ama nafile. Bi kaç kişi suçu başkalarına atıp sorumluluk almadığımı tüm hatanın bende olduğunu söylüyor ama çevremdeki herkes karşıma geçmişken kendimi yanlış görmekten başka seçeneğim yoktu. O yüzden onların doğrusunu yapmaya zorladım kendimi. Şimdi de koca İstanbulu ortasında bi başıma bu dertlerle uğraşıyorum ama ruhları duymuyor

Goookceeeee · 3 Haziran 2025

domdom12 .!.:
Nişanı atcan diye ayılıp bayılan aile sana sahip çıkmaz, barısman için tekrar ayılıp bayılırlar. Bence çocuk yapma ve bir işe gir. Kendi ayaklarının üzerinde dur. Ve sonra adamı s.et. Ailene güvenerek yola çıkarsan kendini tekrar kocanın evinde bulursun.

Ben sürekli nişan atmak istediğim ve eşime onu sevmediğimi istemediğimi defalarca söyleyerek ona kötü davrandığım için hep annemle iletişimdeydi bu yüzden annem onu oğullarından bile öteye koymuştu. Evlendikten sonra eski ilgi alakayı bulamadığı için ve kocamın da anneme ihtiyacı kalmadığı için şuan kanlı bıçaklı oldular. Ufacık bişeyde onlara ateş püskürüyor boşanıyorum desem annem ufak Bi üzülmenin ardından göbek atabilir ama herzamanki gibi konu benim duygularımla alakalı değil kendi iç savaşları. Babam da dediğiniz gibi muhtemelen düzeltmeye bana engel olmaya çalışacaktır en başta.

Goookceeeee · 3 Haziran 2025

sarapa .!.:
Halamın eşi de kumar bağımlısıydı belki hala oynuyordur bilemiyorum ama aşırı illet bir şey bırakması da çok zor. Eşinizin psikolojik destek alması lazım bu tarz bağımlılıklar yaşanılan bir eksiklikle ilgilidir.

Çift terapisini veya psikoloğu herzaman öneriyorum gidelim diyorum ama kafa geride kaldığı için bunu para harcamaya değer görmüyor. Doğru söylüyorsunuz ama anlayan bi bilinç lazım bunun için

kesinizmirliSin · 3 Haziran 2025

arkadaşım sekiz yıllık evliliğini bitirdi, kumar illeti yüzünden iki çocuğuyla.. Malesef yıllarca onu vazgeçirmeye ugrastı olmadı, hakkınızda hayırlısı olsun evladınızla çok mutlu olacağınız bir hayat dilerim

Sonami · 3 Haziran 2025

Ah, tüh, val, yazıklar olsun demenin hiçbir yararı yok şu an. Nasıl bi durumda olduğunuzu da anladığımı belirtmek isterim. Ama bi karar vermeniz lazım. Mezun olabildiniz mi? Bölümünüz neydi? Kolay iş bulunabilir bi bölüm mü? Ya oğlunuzu kreşe başlatıp (Ankara'dan İstanbula geldiğiniz için etrafta bakmasını isteyeceğiniz biri olmadığını varsayıyorum) kendiniz çalışıp para biriktireceksiniz ve yeterli olduğunu düşündüğünüzde kimseye eyvlalah etmeden oğlunuzla bi hayat kuracaksınız ya da ailenizi ikna edip size destek olmalarını sağlayıp Ankara'ya dönerek boşanacaksınız. Ankara'da belki anneniz bakmayı kabul eder siz yine çalışırsınız ekonomik özgürlük her senaryoda sizin için çok önemli. Tabi bu boşanmayı istediğiniz senaryo. Eğer boşanmak istemiyorsanız yine kenarda bi birikiminiz olsun eşinizden gizli kendisi maddi konularda güven vermiyor o sizin güvenceniz olur ve oğlunuzla kendinize eşinizi yok saydığınız bi hayat kuracaksınız o evde. Anca böyle huzurlu olursunuz. Önce ne yapmak istediğinize karar verin sonra gerisi çorap söküğü.

leyla_17 · 3 Haziran 2025

Farkında mısın hep birileri ısrar ediyor sen yapmak zorunda kalıyorsun. Canım ciğerim dediğin kişiyi kırmıyorsun kocanla tanışıyosun, ailen ısrar ediyor nişan atmıyorsun. Kocan ısrar ediyor 3. Ayda gebe kalıyosun. Kocan ağlıyo zırlıyo sen boşanmıyorsun yine ağlıyo zırlıyo bileziklerini veriyorsun.
Acaba senin kendi aklın fikrin ferasetin nerede!!
Hayatın birilerinin çıkarları, mantıksız istekleri üzerine kurulu gibi duruyor buradan bakınca.

Benhurrem · 3 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Ben bu tip aileleri hic alamıyorum nişanlılık dönemi birbirini tanıma dönemi de evliligin fragmanı ee istememişsin ailen neden sizi zorlamış evlatlarına zorumu varmış şimdi çocukla gitseniz yine dar edecekler dünyayı bu evlilikte böyle gitmez zaten bebege de ayrıca üzüldüm keşke aileniz akli basinda insanlar olsaydi

Goookceeeee .!.:
Kendileri zaten nişanlılık tanıma evresi anlaşamazsanız biter diyerek beni bi şekilde ikna ettiler ama daha sonrasında annem niye kabul ettin o zaman, çocuk çok iyi, senin sevdiğinle değil seni sevenle evleneceksin o seni hiç üzmez, sürekli sana hediye alıyor gözünün içine bakıyor allahtan belanı mı istiyorsun tarzı şeyler söyledi. Zaten gereksiz Bi sevgisi bağlılığı vardı. Ben yüz vermediğim ve nişan atmak istediğimi onu sevmediğimi hediye istemediğimi sürekli dile getirdiğim için hep haberleri annemden alırdı onunla iletişimdeydi napıyorum neyim var vs. sürekli benim hiç tarzım olmayan hediyeler yollardı. Şuanda tam tersi şekilde düşman gibiler. Babamda bi süre bunları duymadı duyduktan sonra da ne kadar ben sana destekçinim dese de sebeplerimi hep yetersiz buldu ve her seferinde tamam at kızım nişanı ben arkandayım demek yerine konuşup halledebilirsin eşyaları aldılar bunlar düzelecek şeyler diyerek konuları kapattı. Ben de çok isterdim bana ne yaptıklarını farketsinler akılları başlarına gelsin ama nafile. Bi kaç kişi suçu başkalarına atıp sorumluluk almadığımı tüm hatanın bende olduğunu söylüyor ama çevremdeki herkes karşıma geçmişken kendimi yanlış görmekten başka seçeneğim yoktu. O yüzden onların doğrusunu yapmaya zorladım kendimi. Şimdi de koca İstanbulu ortasında bi başıma bu dertlerle uğraşıyorum ama ruhları duymuyor

Ayrıl ailenin evine git bakmak zorundalar dünyaya sen gelmek istemedin onlar getirdiler ne kadar konuşabilirler ki sen net karar verdikten sonra bir sene konussalar susarlar sonra konussalar bilr duyma hayat kur kendine Biraz sabredip

rumuzzz7878 · 3 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Benim eşimde annesine çok düşkündü ailesine de aynı şekilde hep onun ailesi yüzünden kavga ederdik sonra annesinin babasını aldattığını öğrendi babasıyla annesi ayrıldı annesiyle bağı koptu benim bile görüşmemi istemiyor ama bu sefer de babası tek kaldı diye ailesinin üstüne düşmeye başladı annesinin durumunu öğrendiğinden beri psikolojisi bozuk çok kavga ediyoruz benim de tahammülüm kalmadı ne yaparım bilmiyorum

istugul · 4 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

O iki bileziği vererek hata yapmışsınız. Çünkü kumar oynayanlar ne yazık ki iflah olmuyor, ailelerden de gizlemeyin. Sizi bu anlamsa manipüle ediyor. Elinizde ne varsa verirsiniz. Sakın bir daha bilezik bozdurmayın, elinizdekini vermeyin. Aksine biriktirmeye bakın.

chemistry92 · 6 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
Arkadaşlar şunu söylemek istiyorum. Ben burda paragraf paragraf yazmışım ama sizin burdan tek çıkardığınız benim 22 yaşında okumadan çalışmadan koca parası yemek için evlenmem mi gerçekten. Beni yargılayın aşşağılayın kendi kendinize etiketleyin diye yazmadım bunları. Tabiki gerçekler acıdır bunları da söyleyebilirsiniz ama herşeyi söylemenin bi şekli var üslup sorunu yaşıyorsunuz. Fikir istemem sizin bana bu şekilde konuşma hakkı tanımıyor. Hayır 2.çocuğu yapmıycam. Hayır koca meraklısı değildim hatta evliliği aklımın ucundan geçirmezdim. Ve evet benim de bi mesleğim var ben de üniversite okuyordum. Nişanlanmam, nişanı atamamam, evlendikten sonra hemen çocuk yapmamı aile baskısını dibine kadar yaşamamış, hem kocası hem ailesi tarafından manipüle edilmemiş kimse beni anlayamaz.

Sizi ben anlıyorum.Burada herkes en dik duruşu kendisinin gösterdiğini iddia ediyor.Herkes her durumda aynı tepkiyi verse bu kadar farklı insan olmazdı.İnsan o kadar manipüle ediliyor ki aileden,eşten . . Doğru yaptığı konuda bile acaba ben mi yanlış yaptım sorgusuna bile düşüyor.Şu an sizle aynı süreçten geçiyorum.Söylendiği kadar kolay değil hiçbir şey biliyorum.Kaç kere boşanmaya kalktım, mahkemeden bile döndük ama her şans karşı tarafı daha arsızlaştırıyormuş bunu gördüm.Hemen boşanamasanız bile önce kendinizi garantiye alın.Takılarınız varsa onu değerlendirin.Annesinin paçasından düşememişten hiçbir halt olmuyor.Çünkü sizi ailesi gibi görmüyor.Benim babamda öyleydi, eşimde . . Sadece düşünün bu evlilik size ne katıyor? Belki karanlık sandığımız yolların sonu aydınlıktır.Günün sonunda en azından kendimize saygımızı kaybetmemiş oluruz..

darkmore · 6 Haziran 2025

Bütün sorunlarınızın kaynağı 22 yaşında tanımadığınız elin herifiyle sırf aracı çok iyi (ki bu nasıl iyilikse) diye evlenmek. 2 haftada evlilik nişan kararı verilmez akıl var mantık var. Okulunuzu bitirseydiniz yeni insanlarla tanışırdınız. Çalışır hayatınızı kendiniz yönetirdiniz. Kuyumcu babanıza kalmazdı evliliğiniz de iş hayatınız da. Pandemide okula geri dönmeyin diye aileniz sizi evlendirmiş apar topar. Siz de hayır diyememişsiniz. Aileniz size düşman falan herhalde.
Zararın neresinden dönerseniz kardır. Eşiniz sizden çocuğundan utanmamış ablası marifetlerini öğrenir diye yerlere yatıyormuş. Yattığı yerde kalsın şimdi bayram sabahı kötü konuşmak istemiyorum daha fazla

Patianne · 10 Haziran 2025

Ben eşinizin kumar bağımlısı olduğunu düşünüyorum.
Size gelince eşinizi seviyor ve onun için degecegini dusunuyormusunuz ..düşünüyorsanız sabredin ama bana sorarsanız bu adam için uğraşmaya cidden değmez ..aile bağımlılığını günü gelince bırakır ama kumarı ve yalanı asla..belliki karakteri bu ..
Kendinizi boşu boşuna yipratmayin önünüze bakın derim

rainbo35 · 14 Haziran 2025

Goookceeeee .!.:
3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Ben burdaki kadınlara sasiriyorum. O oldu boşa bu oldu boşa şu oldu boşa.
Simdi gorucu usulu kismindan sonra sevdim ayni evin icinde dediginiz icin söylüyorum.
Eger aldatilma siddet ve sizi ac birakacak maddi yetersizliktw olsaydi ben evliligin devam etmemesi kanaatindeyim. Zaten hamilleiginiz dahil ondan oncesi ve sonrasi da size iyi davranmis sevmis oda. Kadin erkek lohusalil döneminde annemle bile tartıştım. O cok baska bir boyut cocuk insani o kadar yoruyor ki satasiyor. Bence bu evlilikte bosanmaktan ziyade beraber terapiye gidilmeli. Cunku esiniz bir hata yapiyor 1 hafta ailesiyle gidiyor sizde 1 hafta asla konusmuyorsunuz cocugunuzu gosteriyorsunuz. Koz veriyorsunuz karsi tarafa da. Ben de annemle 1 hafta tatile gittigimde benim esimde benle konusmasin o zaman. Bende aileyle vakit gecirmyi seven biriyim. Yani planlama cok mu zor tamam 3 gun sizinkilerle koye gidleim ordan 3 gunde gezelim 1 gunde evde dinlenelim diye. Ben sizin konustuklarinizi 1 hafta konusmayarak, basta sevmeyerek bu kadarla sinirli kaldigini düşünmüyorum ha dip not olarak gercek bir kumar bagimlisiysa da yine bosanmali. Gercek kumar bagimlilari bu kadar ara acarak 2 kere borc yapmaz. Suan batakta olmaniz lazimdi.

Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Nirvana

Yeni Üye

Her dedigi cikan Nostradamus-more

Popüler Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency