Merhaba xexexe. Esim 12 senedir Amerika'da. Doktora vs sebebiyle gelmis zamaninda. Ben de 10 aydir burdayim. Ingilizcem var cok sukur ancak cok yanlizim, malum Turk arkadas bulmak zor.Yabanci arkadas nerdeyse hic yok cunku simdilik evdeyim. Master'a baslicam kismetse. Insallah o zaman bu problemlerden uzak kalabilirim. Sinirlerim cidden cok bozuldu.
Bugun esimle konustum. Bana ev islerinde daha fazla yardimci olursa mutlu olacagimi soyledim. Bunlar hayatin getirdigi mecburiyetler, evde yemek de pisecek, camasir da yikanicak vs vs. Herseyi yapmasan bile ucundan dokunsan, azcik yardim etsen cok iyi olur dedim. Mesela ben yemek hazirlarken sen salata yapabilirsin dedim. Cok sey istiyorsun dedi bana. Bu kadar rahatsiz oldugunu bilmiyordum dedi. Ben bekarken de yapmazdim. Simdi de yapamam. Sen de istemezsen yapmazsin dedi. Inanamadim. Tam bagirip cagirmalik bir durum. Ben de bana haksizlik yapiyorsun dedim. basladim soylenmeye. Nedense kadinlar soylenmeye baslayinca hakli olsalar bile erkekler bir anda dirdir ettiklerini dusunup dinlemiyorlar bile. Ama ben sunu anladim arkadaslar. Hani diyoruz ya evliligin ilk 2 senesi tehlikeli, uyum suresi vs. Aslinda hersey ayni devam ediyor ve edecek. Zamanla degisen sadece biz kadinlariz. O bekar hayatimizdaki annemizin bize yaptigi kekler caylar hepsi geride kaldi. Kadinlar zaman ile baskasinin oglunun bedava hizmetcisi olmayi ogreniyor malesef. Ben esimi cok sevdim. Sevmesem taa cehennemin bi ucunda yasamaya cesaret edemezdim. Hala da cok seviyorum ancak sevgi malesef yetmiyor. Evlilikte bazi temel unsurlar olmayinca. Saygi, vicdan, hayati her yonuyle paylasmak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?