Evlilik ve fedakarlık.

bu fikirden vazgeçin. çünkü adam iş adamı bildiğiniz.
ben eşimle maaşlı çalışıyoruz ama eşimin boş vakitlerinde çiftliği var.
şu an çiftliği bırak burdan gidelim desem asla oralı olmaz.
kaldı ki siz bunların hepsine tamam deyip evlenmişsiniz. pek yapılacak bir şey yok. ben de aynı durumdan muzdaribim. üstelik ben de çalışıyorum biz hiç denk gelemiyoruz gibi bir şey. siz kendinize bir uğraş bulun . çalışın mesela.
 
İkna olmaz, adamin yerlesmis bir is cevresi var cunku. Neden sehir degistirsin? Siz cevre edinmelisiniz su durumda. Mesela hayir cemiyetleriyle ilgilenin, en guzel arkadas edinme yontemi.

O zaman bana karşı da bencillik etmesin yani bişeyler yapsın benim de tutunabilmem için.

Calis calis calis. Baska yapacak birsey yok.
Aksam yemeklere bile gelemiyor diyorsun birak haftasonu gorusmeyi. Bu adam aksam yemege bile gelemezken herseyi birakip baska sehre yerlesir mi bir de daha kucuk bir sehre. Bana gore bu imkansiz.
Calismaktan baska caren yok. Ne mezunusun? Hatta git esinle calis. Boylece gorusmus de olursunuz.

Oraya yerleşirsek ve daha ufak işler yaparsa bu kadar yoğun olmaz ama. Azaltsın bi şekilde neden fedakarlık eden hep benim ?

Malesef evlilik böyle birşey
Ben sıkıldım yapamıyorum diyemiyorsunuz
Ha derseniz de sonu ya ayrılıkla bitiyor ya da anlaşmayla

Ya haklısınız ama o da ayakta tutmaya çalışsın işinden ödün versin mesela benim artık umurumda değil onun işi gücü.

eşinizin bulunduğu ile gelmeniz sizin seçiminiz. bunun sorumluluğunu alın. eşinizin karşılığında birşey yapması gerekmiyor. istemediğiniz halde zorla getirilmediniz sonuçta.
kendinizi doldurun esinizle şiir okuyun, muze gezin, okuduğunuz kitaplardan alıntı paylaşın birlikte film izleyin. arkadaşları cevresine ayıracağı vakit kadar size de ayırsın gece harici. kaliteli zaman geçirmek için fırsatlar açmaya çalışın

Eşimin bunun karşılığın da sadece bana vakit ayırması gerekiyor bol bol. Kızlar ben boş bir kadın değilim zaten okuyorum didiniyorum ben kendime yetiyorum ama ben eşimin bu halinden bıktım ben yalnız kalmak için evlenmedim ki dimi ?

İyi de sizin sorununuz memlekete taşınma meselesi değil ki.
Adam iş dışı vakitlerini bile siz olmadan değerlendiriyor.

Değerlendirdiği durumlar ya dernek toplantıları ya da arkadaşlarıyla iş konuşmak için buluşmaları yani ona sorsan beni bilerek ihmal etmiyor.
 
O zaman bana karşı da bencillik etmesin yani bişeyler yapsın benim de tutunabilmem için.



Oraya yerleşirsek ve daha ufak işler yaparsa bu kadar yoğun olmaz ama. Azaltsın bi şekilde neden fedakarlık eden hep benim ?



Ya haklısınız ama o da ayakta tutmaya çalışsın işinden ödün versin mesela benim artık umurumda değil onun işi gücü.



Eşimin bunun karşılığın da sadece bana vakit ayırması gerekiyor bol bol. Kızlar ben boş bir kadın değilim zaten okuyorum didiniyorum ben kendime yetiyorum ama ben eşimin bu halinden bıktım ben yalnız kalmak için evlenmedim ki dimi ?



Değerlendirdiği durumlar ya dernek toplantıları ya da arkadaşlarıyla iş konuşmak için buluşmaları yani ona sorsan beni bilerek ihmal etmiyor.
Bilmiyorum da siz söylediniz,o dernek toplantılarına katılmak zorunda değil diye.
Hanginiz doğruyu söylüyor, siz daha iyi bilirsiniz.
 
Evveeett kızlar,
Hemen durumumu anlatıp her türlü eleştiriyi dinlemek istiyorum, lütfen hatalı olduğum noktaları belirtin ki bende yanlışlarımın farkına varayım.

Evlilikte karşılıklı fedakarlık edilir değil mi, tabi bu algı kişiye göre değişir. Ben evlenirken eşimin işi dolayısı ile onun bulunduğu şehire yerleştim ilk başlar da çok hoş bir fikir gibi gelse de zamanla beni çok zorlamaya başladı. Eşimin ailesi ve birinci derece akrabaları, kendi arkadaşları ve iş çevresi komple yaşadığımız şehir de, benimse eşimden başka kimsem yok. Tamam ben bunu bilerek evlendim, ama zamanlar şartlar açığa çıktıkca çok pişman oldum. Böylece eşim hiç bir şeyinden ödün vermeden yaşadığı hayata devam etmiş oldu.
Eşim müteahhit, iki ayrı dernekte yönetim kurulu üyesi çoğu akşam toplantı da, ve aldığı projeler yüzünden senede 3 4 inşaat bitirmesi gerektiği için aşırı yoğun bir şekilde çalışıyor, bir pazarımız bile yokken şimdi akşam yemeklerinde bile nadir görüyorum kendisini.
Durum böyleyken ben baya bunaldım, memlekete taşınmak istediğimi söyledim en azından orada iki insan yüzü görebilirim, ki ikimizin de memleketi aynı sadece onlar büyük şehire yerleşmişler yirmi yıl önce ve ölülerini bile buraya gömüyorlar yani dönmek gibi bir niyetleri yok.
Bir buçuk yıllık evliyiz ve toplasan birlikte yaptığımız aktivitelerin sayısı 10u geçmez.. Ben çok bunaldım, artık dayanamıyorum. Eşimde şartlarını zorlayamıyor.
Kısacası memlekete dönmemiz mümkün olabilir mi , ikna olur mu ?

Tabii ki kendim ailemden, şehrimden kopup gelmişken şimdi zorlanıyorum diye bunu ondan istemek çokta mantıklı değil ama işi yüzünden bu duruma gelmemiz de benim de bir kabahatim yok.

Ne yapmalıyım ?
Açıkcası eşinizin taşınacağını düşünmüyorum ve baştan evet demişsiniz.
Eşinizin işi yoğun olabilir ama karısına ayıracak kadar vakit bulabilir diye düşünüyorum.
Geç saatte geliyosa gece yemeğe gitmek, sahil kenarına gidip oturmak çay çmek vs. en basit örneği, bence siz herşeye tamam diyip doldunuz ve tahammül ettiniz kendi tabirimce şimdi ise taştığınız için doğal olarak pişmansınız.
Kendinize aktivite bulun bence, bir birey olarak yalnız kalmayın. Eşiniz yoğun olduğu için bir ömrü evde geçirmeyin. Siz gidin ailenizin yanında kalın 1 hafta, kızları size çağırın kız kıza keyif yapın, film geceleri, pijama partileri falan.
Eşinizde noluyo dicektir bu duruma zaten..
İşte o zaman noluyo demiyosa sorun var demektir bence..
 
Işle alakası yok ki çoğu insan çalıştığı halde bu hissettiklerimi hissediyor.



Yoo asla ailesi ve arkadaşları değil mesele, örnek vereyim derneklerden istifa edip o vakiti bana ayırabilir. Ama o ısrarla işim gücüm itibarım diyerek hayatını dolu dolu yaşamaya devam ediyor. Sorun bu.


Aslına bakarsanız benimde umudum yok ama. Anlatılmıyor demi bu sıkıntı hani ne dense boş gerçekten yaşamayan bilmiyor. Nasıl tarif edilir ki.
Seni çok ama çok iyi anlıyorum mutlu olmanın yollarına bakacaksın ki bana sorsan ben beceremedim zaten benim ailemden uzakta farklı şehre gelmem hata idi ınsallah sen çok mutlu olursun ama yalnızlık nedir çok iyi bilirim
 
Ya aslında biraz yalnızım bunun da payı vardır muhakkak ama benim asıl sorunum eşimin kendi hayatına bu kadar önem verirken benimle evlenip durumumu bildiği halde bana karşı hiç bir fedakarlık yapmaması. Yani ona herşey hoş, hâlâ arkadaşlarıyla ailesiyle görüşüyor peki ya ben ? Bana yaptığı haksızlık değil mi ?
Sizin derdiniz sıkılmak değil kısasa kısas sanırım. Benim kadar o da fedakarlık yapsın istiyorsunuz anladığım kadarıyla.
 
Eşiniz burayı bırakıp başka yere gitmez.
Kurulu bir düzeni,işi var.Kolay değil başka şehre gidip aynı düzeni oturtmak.
Oraya alışmanız lazım.Arkadaş çevresi oluşturun kendinize.Bir şeylerle meşgul olun.
Farklı insanların bir araya gelip çeşitli etkinliklerde bulundukları gruplar var mesela onlara katılın.
Halk eğitimin kursları var;takı tasarım,ebru,ahşap boyama vs bunlara katılın.
Hem oyalanmış hem de arkadaş edinmiş olursunuz.
 
İyi de sizin sorununuz memlekete taşınma meselesi değil ki.
Adam iş dışı vakitlerini bile siz olmadan değerlendiriyor.
Aynen, memlekete taşınsalar ne olacak adam yine evde durmayacak. Eşimden çok ailemle vakit geçireceksem niye evleneyim ki?
 
Empati yapalım eşinizin yerinde olsaydaydınız o sizin şehrinize yerleşse ve kendi mekanına dönmek istese gidermiydiniz?
Hadi gitti diyelim tutunabilecek mi? Yeniden bir düzen oturtmak kolay mı? Ben de olsam gitmezdim karnımın doyduğu yerden. He size vakit ayırmamam konusunda haklısınız ama sizde kendiniz için bir şeyler yapın Çalışmıyorsunuz sanırım .Kendiniz için bir şeyler yapın .Çevre edinin. Bulunduğunuz yeri kendinize zindan etmek yerine çiçek bahsesine çevirin. Ama evde denk gelmiyorsanız akşamları belli bir noktada buluşup yemek yiyin vs. vs. Anlaştıktan sonra herşey yoluna girer. Saygılar
 
O zaman bana karşı da bencillik etmesin yani bişeyler yapsın benim de tutunabilmem için.
ADam normal yasiyor,dunyasinda tek siz yoksunuz,ama sizin dunyanizda sadece esiniz var. Beklentileriniz farkli. Bence siz de dunyanizda baska seylere yer acmalisiniz. Adam dernek uyeligini neden biraksin muteahhitmis. Hayatta birakmaz. Hayatta sehir degistirmez,degistirse de misal o sehirde gider sanayi ticaret odasi baskani olur. Yani isine onem verir. Siz de oyle yapin. İsinize,hobilerinize onem ve deger verin. Sizin tutunabilmeniz size bagli,esinizin size davranisina degil
 
Asla ikna olacağını sanmam sizde üsteleyip huzurunuzu kaçırmayın bence. Farzedelim ki gittiniz ilerde demiyecekmisiniz çocukların eğitimi için büyükşehire gidelim v.s..
Memleket yerine siz çalışın arkadaş edinin eşinizin akrabalarıyla görüşün arkadaş olun.. durumunuzda iyi gezin tozun işte ilerde çocukta oldumu eşinizi arayacak vaktiniz bile olmaz..
 
Evveeett kızlar,
Hemen durumumu anlatıp her türlü eleştiriyi dinlemek istiyorum, lütfen hatalı olduğum noktaları belirtin ki bende yanlışlarımın farkına varayım.

Evlilikte karşılıklı fedakarlık edilir değil mi, tabi bu algı kişiye göre değişir. Ben evlenirken eşimin işi dolayısı ile onun bulunduğu şehire yerleştim ilk başlar da çok hoş bir fikir gibi gelse de zamanla beni çok zorlamaya başladı. Eşimin ailesi ve birinci derece akrabaları, kendi arkadaşları ve iş çevresi komple yaşadığımız şehir de, benimse eşimden başka kimsem yok. Tamam ben bunu bilerek evlendim, ama zamanlar şartlar açığa çıktıkca çok pişman oldum. Böylece eşim hiç bir şeyinden ödün vermeden yaşadığı hayata devam etmiş oldu.
Eşim müteahhit, iki ayrı dernekte yönetim kurulu üyesi çoğu akşam toplantı da, ve aldığı projeler yüzünden senede 3 4 inşaat bitirmesi gerektiği için aşırı yoğun bir şekilde çalışıyor, bir pazarımız bile yokken şimdi akşam yemeklerinde bile nadir görüyorum kendisini.
Durum böyleyken ben baya bunaldım, memlekete taşınmak istediğimi söyledim en azından orada iki insan yüzü görebilirim, ki ikimizin de memleketi aynı sadece onlar büyük şehire yerleşmişler yirmi yıl önce ve ölülerini bile buraya gömüyorlar yani dönmek gibi bir niyetleri yok.
Bir buçuk yıllık evliyiz ve toplasan birlikte yaptığımız aktivitelerin sayısı 10u geçmez.. Ben çok bunaldım, artık dayanamıyorum. Eşimde şartlarını zorlayamıyor.
Kısacası memlekete dönmemiz mümkün olabilir mi , ikna olur mu ?

Tabii ki kendim ailemden, şehrimden kopup gelmişken şimdi zorlanıyorum diye bunu ondan istemek çokta mantıklı değil ama işi yüzünden bu duruma gelmemiz de benim de bir kabahatim yok.

Ne yapmalıyım ?
Kocan isini gucunu yasadigi sehirde kurmus..bu sehire endexlenmis artik.cok zor baska sehir..sende orali olsan daha iyi.hem dogdugun yer degil doydugun yer...derler..arada bir memleketine git sende..arkadaslarini akrabalarini gor ..hem ozlemek guzeldir..bulustugunuz zaman daha iyi vakit gecirirsin.
 
Bende eşimin olduğu yere geldim, evet bu bir fedakarlık ama kendimi eve kapatmadım, arkadaşlarının eşleriyle taniştım çok iyi arkadaşlarım oldu. Işe girdim iş arkadaşlarım var ve yalnizligi duşunecek pek vaktim yok açıkcası. Demem o ki hayati kendinize ve eşinize zehir etmeyi birakin sonucta kabul edip gelmişsiniz geleceğe bakın ve çevre edinmek icin çaba gosterin.
 
böyle bi adam taşınmaz. zaten baştan sizde kabul etmişsiniz durumu.

ama benim takıldığım nokta size zaman ayırmaması. yani bu tarzda bir adam taşınsanız bile yine aynı şekilde çalışırsa siz yine yalnız olacaksınız.

bence taşınma fikrinden ziyade eşinizle bu durumu konuşun. o size biraz zaman ayırsın sizde kendinize sosyal bir çevre edinmeye bakın. en doğrusu bu.

gereksiz fedakarlıklara karşıyım eş olsa bile
 
niye değiştirsinki. ben olsam gitmezdim açıkcası.işim gücüm oradayken. bence işe gir ya da kurslara gidebilirsin. hem değişiklik hemde çevre edinirsin
 
tasınmak ısteyeceğinı hıc sanmıyorum eşinizin işi serbest meslek ve evlenerek zaten sizde sehır değişikliğini kabul etmişsiniz.
işe girseniz ya da kurslara yazılsanız o sehırde bsyler yapmayı denesenız.
 
Evveeett kızlar,
Hemen durumumu anlatıp her türlü eleştiriyi dinlemek istiyorum, lütfen hatalı olduğum noktaları belirtin ki bende yanlışlarımın farkına varayım.

Evlilikte karşılıklı fedakarlık edilir değil mi, tabi bu algı kişiye göre değişir. Ben evlenirken eşimin işi dolayısı ile onun bulunduğu şehire yerleştim ilk başlar da çok hoş bir fikir gibi gelse de zamanla beni çok zorlamaya başladı. Eşimin ailesi ve birinci derece akrabaları, kendi arkadaşları ve iş çevresi komple yaşadığımız şehir de, benimse eşimden başka kimsem yok. Tamam ben bunu bilerek evlendim, ama zamanlar şartlar açığa çıktıkca çok pişman oldum. Böylece eşim hiç bir şeyinden ödün vermeden yaşadığı hayata devam etmiş oldu.
Eşim müteahhit, iki ayrı dernekte yönetim kurulu üyesi çoğu akşam toplantı da, ve aldığı projeler yüzünden senede 3 4 inşaat bitirmesi gerektiği için aşırı yoğun bir şekilde çalışıyor, bir pazarımız bile yokken şimdi akşam yemeklerinde bile nadir görüyorum kendisini.
Durum böyleyken ben baya bunaldım, memlekete taşınmak istediğimi söyledim en azından orada iki insan yüzü görebilirim, ki ikimizin de memleketi aynı sadece onlar büyük şehire yerleşmişler yirmi yıl önce ve ölülerini bile buraya gömüyorlar yani dönmek gibi bir niyetleri yok.
Bir buçuk yıllık evliyiz ve toplasan birlikte yaptığımız aktivitelerin sayısı 10u geçmez.. Ben çok bunaldım, artık dayanamıyorum. Eşimde şartlarını zorlayamıyor.
Kısacası memlekete dönmemiz mümkün olabilir mi , ikna olur mu ?

Tabii ki kendim ailemden, şehrimden kopup gelmişken şimdi zorlanıyorum diye bunu ondan istemek çokta mantıklı değil ama işi yüzünden bu duruma gelmemiz de benim de bir kabahatim yok.

Ne yapmalıyım ?

Eşiniz müteahhitmiş yani sil baştan başka bir yere taşınması imkansız bence, siz de baştan bunu bilerek geldiniz. Çalışmıyorsanız, hobi aktivite vs ile kendinize çevre yaratmaya çalışın. Eşinizin ailesi çevresi vs ile görüşmüyor musunuz ? Ben evde olsam kv beni 1 dk boş bırakmazdı herhalde.
 
evet yapılan fedakarlık. ben de aynı durumdayım çevrem ve ailem başka yerde ben başka yerde. gerçekten zor ama burda kendime çevre oluşturmaya başladım. kendime göre arkadaşlarım var. bazen hala bunalıyorum ama iş arıyorum zaman zaman kurslara katıldım. siz de böyle yapabilirsiniz.
 
S Soydanayse şimdi tüm yorumları okudum da, eşiniz çok yoğun çalışıyormuş ama mesela hiç mi size vakit ayırmıyor, benim eşim de ben de çok yoğunuz eşim gece 12de de gelse mutlaka bir sarılır bir günün kritiğini yapar öyle yatarız. Bazen ben uyumuşsam gelir uyandırır gıdıklar konuşuruz öyle uyuruz gibi gibi. Bir ara evlilikte sorunlar varken özellikle geç geliyordu farkındayım sizinki de böyle bir şey mi yani başka sorunlarınız olmasın
?
 
Ben de sizin gibi başka bi şehire geldim iş hayatım var burda yeni sağlam arkadaslarım oldu diyebilirim altı yıl geçti,kızım oldu hepsinin hengamesi derken yıllar su gibi geçti,ama şöyle geriye bakınca eşim hep ilgiliydi haftada iki akşam haftasonları filan hep birlikte zaman geçirdik,akşam 6 oldu mu evdeydi,bence sizinki evlilik içi yalnızlık çokta şehir değişikliğinin bu olayı çözeceğini sanmıyorum,kendinize gün belirleyin atıyorum her Çarşamba dışarı çıksın sizinle ctesi sabahı da kahvaltıya götürsün,vitaminler kullansın cabuk yorulup uyumasın,yani çözüme odaklanın

Biz zaten bunu defalarca konuştuk. Ben ondan hafta da sadece bir gün istedim hangi gün olduğu önemli değildi ama o günler geldiğinde hep inşaattan aradılar hep bişeyler oldu..

iyi de adam düzenini oturtmuş. işi de orda. kalkıp nasıl başka şehre yerleşsin. sizin sorununuz şehir değil adamın size vakit ayırmaması. onu halledin.

Halledemiyoruz işte o kadar yoğun..

bu fikirden vazgeçin. çünkü adam iş adamı bildiğiniz.
ben eşimle maaşlı çalışıyoruz ama eşimin boş vakitlerinde çiftliği var.
şu an çiftliği bırak burdan gidelim desem asla oralı olmaz.
kaldı ki siz bunların hepsine tamam deyip evlenmişsiniz. pek yapılacak bir şey yok. ben de aynı durumdan muzdaribim. üstelik ben de çalışıyorum biz hiç denk gelemiyoruz gibi bir şey. siz kendinize bir uğraş bulun . çalışın mesela.

Ben bunların hepsine tamam deyip evlenmedim kesinlikle hiç birini bilmiyordum eşimde zaten düğünden sonra para aksamasıyla patlak verdiğini kendinin asla böyle bir insan olmadığını vs vs zırvalıyor ve ben dinlemekten sıkldım.

Bilmiyorum da siz söylediniz,o dernek toplantılarına katılmak zorunda değil diye.
Hanginiz doğruyu söylüyor, siz daha iyi bilirsiniz.

Bana göre gereksiz ona göre gerekli bunlar..

Açıkcası eşinizin taşınacağını düşünmüyorum ve baştan evet demişsiniz.
Eşinizin işi yoğun olabilir ama karısına ayıracak kadar vakit bulabilir diye düşünüyorum.
Geç saatte geliyosa gece yemeğe gitmek, sahil kenarına gidip oturmak çay çmek vs. en basit örneği, bence siz herşeye tamam diyip doldunuz ve tahammül ettiniz kendi tabirimce şimdi ise taştığınız için doğal olarak pişmansınız.
Kendinize aktivite bulun bence, bir birey olarak yalnız kalmayın. Eşiniz yoğun olduğu için bir ömrü evde geçirmeyin. Siz gidin ailenizin yanında kalın 1 hafta, kızları size çağırın kız kıza keyif yapın, film geceleri, pijama partileri falan.
Eşinizde noluyo dicektir bu duruma zaten..
İşte o zaman noluyo demiyosa sorun var demektir bence..

Ben baştan evet derken bunların hiç biri yoktu. Evet artık doldum taşıyorum. Ben zaten dediklerinizin hepsini yapıyorum ama bi yerden sonra zevk vermiyor yalnızlık. Ailemede gidiyorum ailem de geliyor ama eş durumu farklı. Ha burada arkadaşım yok sadece.

Seni çok ama çok iyi anlıyorum mutlu olmanın yollarına bakacaksın ki bana sorsan ben beceremedim zaten benim ailemden uzakta farklı şehre gelmem hata idi ınsallah sen çok mutlu olursun ama yalnızlık nedir çok iyi bilirim

Bende alışamıyorum herkesin harcı değil napayım yapamıyorum suç mu bu ? Insan hiç mi yanılmaz işte.. :(

Sizin derdiniz sıkılmak değil kısasa kısas sanırım. Benim kadar o da fedakarlık yapsın istiyorsunuz anladığım kadarıyla.

Benim kadar değilse de biraz işinden fedakarlık etsin evliliğimiz adına bir şey yapsın. Ben gerçekten bunalıyorum. Ona göre bişeyi yok yemeği ütüsü herşeyi mumtazam hayatı deseniz aynı şekilde devam ediyor olan bana oldu ben böyle sanıyorum..

Aynen, memlekete taşınsalar ne olacak adam yine evde durmayacak. Eşimden çok ailemle vakit geçireceksem niye evleneyim ki?

Orada işi hafiflemiş olacak bu dernek zırvalıkları olmayacak.. çok güzel soru ben bu kadar yalnız kalıp eşimi görmem mükafatmış gibi davranılacaksa niye evlendim ki ? Madem bu sorumluluğun altından kalkamayacaktı herşeye yetişemeyecekti niye evlendi ? Benim suçum ne şimdi ?

ADam normal yasiyor,dunyasinda tek siz yoksunuz,ama sizin dunyanizda sadece esiniz var. Beklentileriniz farkli. Bence siz de dunyanizda baska seylere yer acmalisiniz. Adam dernek uyeligini neden biraksin muteahhitmis. Hayatta birakmaz. Hayatta sehir degistirmez,degistirse de misal o sehirde gider sanayi ticaret odasi baskani olur. Yani isine onem verir. Siz de oyle yapin. İsinize,hobilerinize onem ve deger verin. Sizin tutunabilmeniz size bagli,esinizin size davranisina degil

Normal mi bu sizce ne bir tatil günü var ne eşine ayırabildiği yarım saati ? Sizce gerçekten normal ve ben mi abartıyorum. Ben herşeyi bi başıma yapmaktan sıkıldım onu yanımda istiyorum. Ben bir başıma bir evlilik yaşamaktan sıkıldım. Benim tutunmam tabii önce kendime ama sonra ona bağlı çünkü ben sadece onun için burdayım başka ne nedenim olabilir mutlu olmak için Allah aşkına ?
 
Back
X