Evlilik ve fedakarlık.

Ya aslında biraz yalnızım bunun da payı vardır muhakkak ama benim asıl sorunum eşimin kendi hayatına bu kadar önem verirken benimle evlenip durumumu bildiği halde bana karşı hiç bir fedakarlık yapmaması. Yani ona herşey hoş, hâlâ arkadaşlarıyla ailesiyle görüşüyor peki ya ben ? Bana yaptığı haksızlık değil mi ?
Tamam da kabul edip o şehre giden sizsiniz .
Görüşmesin mi ailesiyle arkadaşlarıyla.
Esiniz taşınmaz işiniz gücünü bırakıp bence.
 
Evveeett kızlar,
Hemen durumumu anlatıp her türlü eleştiriyi dinlemek istiyorum, lütfen hatalı olduğum noktaları belirtin ki bende yanlışlarımın farkına varayım.

Evlilikte karşılıklı fedakarlık edilir değil mi, tabi bu algı kişiye göre değişir. Ben evlenirken eşimin işi dolayısı ile onun bulunduğu şehire yerleştim ilk başlar da çok hoş bir fikir gibi gelse de zamanla beni çok zorlamaya başladı. Eşimin ailesi ve birinci derece akrabaları, kendi arkadaşları ve iş çevresi komple yaşadığımız şehir de, benimse eşimden başka kimsem yok. Tamam ben bunu bilerek evlendim, ama zamanlar şartlar açığa çıktıkca çok pişman oldum. Böylece eşim hiç bir şeyinden ödün vermeden yaşadığı hayata devam etmiş oldu.
Eşim müteahhit, iki ayrı dernekte yönetim kurulu üyesi çoğu akşam toplantı da, ve aldığı projeler yüzünden senede 3 4 inşaat bitirmesi gerektiği için aşırı yoğun bir şekilde çalışıyor, bir pazarımız bile yokken şimdi akşam yemeklerinde bile nadir görüyorum kendisini.
Durum böyleyken ben baya bunaldım, memlekete taşınmak istediğimi söyledim en azından orada iki insan yüzü görebilirim, ki ikimizin de memleketi aynı sadece onlar büyük şehire yerleşmişler yirmi yıl önce ve ölülerini bile buraya gömüyorlar yani dönmek gibi bir niyetleri yok.
Bir buçuk yıllık evliyiz ve toplasan birlikte yaptığımız aktivitelerin sayısı 10u geçmez.. Ben çok bunaldım, artık dayanamıyorum. Eşimde şartlarını zorlayamıyor.
Kısacası memlekete dönmemiz mümkün olabilir mi , ikna olur mu ?

Tabii ki kendim ailemden, şehrimden kopup gelmişken şimdi zorlanıyorum diye bunu ondan istemek çokta mantıklı değil ama işi yüzünden bu duruma gelmemiz de benim de bir kabahatim yok.

Ne yapmalıyım ?

evinizin tek gelir kaynağı eşinizin bu şehirdeki işi olarak görünüyor. siz maddi olarak destek olmadıkça böyle bir teklif bana pek manalı gelmedi. istediğiniz şehre taşındığınızda eşin hemen iş bulabilecek mi? geçinebilecek misiniz?
bence kesinlikle kendine iş bulmalı çalışmalısın. veya kurslara aktivitelere katılmalısın. eşinle vakit geçirebiliyor olsan dahi hayatının merkezi eşin olmamalı. kendine dünyanın hangi şehrinde olursan ol bir hayat kurmayı öğrenmelisin.
 
Üzülme ne olur zaten bu şekilde olumsuz düşündükçe evliliğine de adapte olamazsın ben çok üzüldüm ama sonuç değişmiyor bi de şu durum var eşin sana değer verse ailesi yalnızlığını hissetirmese belki daha farklı olur ama anliyorumki bunlar da yok eeee değer de görmeyince insan secimlerinde bin pişman oluyor tıpkı benim gibi
 
bunun karşılığın da sadece bana vakit ayırması gerekiyor bol bol. Kızlar ben boş bir kadın değilim zaten okuyorum didiniyorum ben kendime yetiyorum ama ben eşimin bu halinden bıktım ben yalnız kalmak için evlenmedim ki dimi

haklisiniz . eşinizin vakit ayırması gerekiyor.
ancak bazen sozle söylemek iletisimin en alt halkasıdır. ondan değişmesini beklemek yerine siz ortak vaktinizi daha cazip hale getirebilirsiniz diye düşündüm. yoksa sitem şeklinde oluyor ki karşılığı da tutum değişikliğinden çok kendini savunmak şeklinde bi mekanizma...
 
Canim söylediğin pek mantikli degil maalesef. Hobi kurslarina filan git arkadas edin. Dil ogren ehliyet al biseyler yap sosyalles. Ha deyince isi gucu oturmus bir adam sehir degistirmez. Evliligini yipratma. Esinden bagimsiz da mutlu olmaya bak.

Ben zaten bu vakite kadar hep ondan bağımsız oldum ama artık yeter ben bir başıma kalmak için evlenmedim dimi

niye değiştirsinki. ben olsam gitmezdim açıkcası.işim gücüm oradayken. bence işe gir ya da kurslara gidebilirsin. hem değişiklik hemde çevre edinirsin

Hobi edin kurslara git diyen arkadaşlar. Ben zaten kendini geliştirmeyi seven bir insanım. 3 yabancı dil biliyorum yurtdışında okudum gezdim gördüm yeterince. Boş bir insan değilim. Çalışmak haricinde herşeyi yaptım zaten. Çalışmakta istemiyorum.

tasınmak ısteyeceğinı hıc sanmıyorum eşinizin işi serbest meslek ve evlenerek zaten sizde sehır değişikliğini kabul etmişsiniz.
işe girseniz ya da kurslara yazılsanız o sehırde bsyler yapmayı denesenız.

Hamileyim bu durumda çalışmak istemiyorum. Çocuğumuz olunca da mı bu düzen böyle devam edecek neden ben görmezden geliyorum hep ?

Eşiniz müteahhitmiş yani sil baştan başka bir yere taşınması imkansız bence, siz de baştan bunu bilerek geldiniz. Çalışmıyorsanız, hobi aktivite vs ile kendinize çevre yaratmaya çalışın. Eşinizin ailesi çevresi vs ile görüşmüyor musunuz ? Ben evde olsam kv beni 1 dk boş bırakmazdı herhalde.

Görüşüyorum ama nereye kadar ?

evet yapılan fedakarlık. ben de aynı durumdayım çevrem ve ailem başka yerde ben başka yerde. gerçekten zor ama burda kendime çevre oluşturmaya başladım. kendime göre arkadaşlarım var. bazen hala bunalıyorum ama iş arıyorum zaman zaman kurslara katıldım. siz de böyle yapabilirsiniz.

Ben mesela bir çevre edinemedim çünkü eşim genelde bizi davet eden veya bize gelmek isteyen insanlara işinin olduğunu söylüyor.. yani eşim bu konu da bana hiç destek değil anlatabiliyor muyum..

S Soydanayse şimdi tüm yorumları okudum da, eşiniz çok yoğun çalışıyormuş ama mesela hiç mi size vakit ayırmıyor, benim eşim de ben de çok yoğunuz eşim gece 12de de gelse mutlaka bir sarılır bir günün kritiğini yapar öyle yatarız. Bazen ben uyumuşsam gelir uyandırır gıdıklar konuşuruz öyle uyuruz gibi gibi. Bir ara evlilikte sorunlar varken özellikle geç geliyordu farkındayım sizinki de böyle bir şey mi yani başka sorunlarınız olmasın
?

Ya hayır bunlar tabii ki var aslında geneline bakarsak şuan için başka bir sorunumuz da yok eve geldiği zaman ilgili de gün içinde arar sorar maddi imkanlarımı sağlar bunları düzene soktuk istediğim her yere gidebilirim, şuan bir bebeğimiz olacak onun da sevinci var, ama bunlar haricinde ben hep yalnızım bilmiyorum derdimi anlatabiliyor muyum.. diyorum ki memlekete taşınırsak orada bu kadar çok iş yapmaz ufak şeyler yapar hem de benim ailem olur bende bu içine düştüğüm durumdan kurtulurum. Nolur bi düşünün ne aile var ne arkadaşlar ne de eş. Bi bebeğim olacak ve eşimin işleri hep böyle devam ederse peki bebeğimle bir başıma ne yapıcam ben ?
 
Ben zaten bu vakite kadar hep ondan bağımsız oldum ama artık yeter ben bir başıma kalmak için evlenmedim dimi



Hobi edin kurslara git diyen arkadaşlar. Ben zaten kendini geliştirmeyi seven bir insanım. 3 yabancı dil biliyorum yurtdışında okudum gezdim gördüm yeterince. Boş bir insan değilim. Çalışmak haricinde herşeyi yaptım zaten. Çalışmakta istemiyorum.



Hamileyim bu durumda çalışmak istemiyorum. Çocuğumuz olunca da mı bu düzen böyle devam edecek neden ben görmezden geliyorum hep ?



Görüşüyorum ama nereye kadar ?



Ben mesela bir çevre edinemedim çünkü eşim genelde bizi davet eden veya bize gelmek isteyen insanlara işinin olduğunu söylüyor.. yani eşim bu konu da bana hiç destek değil anlatabiliyor muyum..



Ya hayır bunlar tabii ki var aslında geneline bakarsak şuan için başka bir sorunumuz da yok eve geldiği zaman ilgili de gün içinde arar sorar maddi imkanlarımı sağlar bunları düzene soktuk istediğim her yere gidebilirim, şuan bir bebeğimiz olacak onun da sevinci var, ama bunlar haricinde ben hep yalnızım bilmiyorum derdimi anlatabiliyor muyum.. diyorum ki memlekete taşınırsak orada bu kadar çok iş yapmaz ufak şeyler yapar hem de benim ailem olur bende bu içine düştüğüm durumdan kurtulurum. Nolur bi düşünün ne aile var ne arkadaşlar ne de eş. Bi bebeğim olacak ve eşimin işleri hep böyle devam ederse peki bebeğimle bir başıma ne yapıcam ben ?
Madem hamilesiniz bu süreçte Çalışacak durumda olmadığınızı düşünüyorsanız sosyal aktivitelere katılın . Sonuçta adam işini gücünü düzenini bozup baska Şehre taşınmaz ki
 
Ben zaten bu vakite kadar hep ondan bağımsız oldum ama artık yeter ben bir başıma kalmak için evlenmedim dimi



Hobi edin kurslara git diyen arkadaşlar. Ben zaten kendini geliştirmeyi seven bir insanım. 3 yabancı dil biliyorum yurtdışında okudum gezdim gördüm yeterince. Boş bir insan değilim. Çalışmak haricinde herşeyi yaptım zaten. Çalışmakta istemiyorum.



Hamileyim bu durumda çalışmak istemiyorum. Çocuğumuz olunca da mı bu düzen böyle devam edecek neden ben görmezden geliyorum hep ?



Görüşüyorum ama nereye kadar ?



Ben mesela bir çevre edinemedim çünkü eşim genelde bizi davet eden veya bize gelmek isteyen insanlara işinin olduğunu söylüyor.. yani eşim bu konu da bana hiç destek değil anlatabiliyor muyum..



Ya hayır bunlar tabii ki var aslında geneline bakarsak şuan için başka bir sorunumuz da yok eve geldiği zaman ilgili de gün içinde arar sorar maddi imkanlarımı sağlar bunları düzene soktuk istediğim her yere gidebilirim, şuan bir bebeğimiz olacak onun da sevinci var, ama bunlar haricinde ben hep yalnızım bilmiyorum derdimi anlatabiliyor muyum.. diyorum ki memlekete taşınırsak orada bu kadar çok iş yapmaz ufak şeyler yapar hem de benim ailem olur bende bu içine düştüğüm durumdan kurtulurum. Nolur bi düşünün ne aile var ne arkadaşlar ne de eş. Bi bebeğim olacak ve eşimin işleri hep böyle devam ederse peki bebeğimle bir başıma ne yapıcam ben ?


Tamam da hangi erkek 7-24 eşiyle birlikte ki? Hele ki yoğun bir işi varsa. Ben evlilikte öz öz kaliteli vakit geçirmenin doğru olduğunu düşünüyorum. Habire mıç mıç eşimle olmak istemiyorum mesela bana da alan kalsın.
 
Tamam da kabul edip o şehre giden sizsiniz .
Görüşmesin mi ailesiyle arkadaşlarıyla.
Esiniz taşınmaz işiniz gücünü bırakıp bence.

Kabul eden benim ama o zaman bana böyle bahsetmedi ki neredeyse hiç eve gelmiycem deseydi bende salak değilim dimi evlenecek kadar. Görüşmesin demiyorum aksine görüşsün ama bana vakit ayırsın. Ben ona diyorum ki madem böyle bir yükü kaldıramayacaktın niye evlendin, ben işlerimin böyle olacağını bilmiyordum diyor. E peki benim suçum ne ? Ben miyim yani uğursuz olan ben mi getirdim işleri bu duruma ? Sabret sabret nereye kadar ?

Üzülme ne olur zaten bu şekilde olumsuz düşündükçe evliliğine de adapte olamazsın ben çok üzüldüm ama sonuç değişmiyor bi de şu durum var eşin sana değer verse ailesi yalnızlığını hissetirmese belki daha farklı olur ama anliyorumki bunlar da yok eeee değer de görmeyince insan secimlerinde bin pişman oluyor tıpkı benim gibi

Bilmiyorum ben evliliğim bitsin istemiyorum ama ben yapamıyorum dayanamıyorum artık bunu anlamak bu kadar mı zor

haklisiniz . eşinizin vakit ayırması gerekiyor.
ancak bazen sozle söylemek iletisimin en alt halkasıdır. ondan değişmesini beklemek yerine siz ortak vaktinizi daha cazip hale getirebilirsiniz diye düşündüm. yoksa sitem şeklinde oluyor ki karşılığı da tutum değişikliğinden çok kendini savunmak şeklinde bi mekanizma...

Ya inanın ben artık çok yoruldum, konuşmaktan, anlatmaktan, beklemekten, onu anlamaya çalışmaktan. Ben onunla evlenirken ailemin yokluğunu hissedeceğimi biliyordum ama dedim ki eşim doldurur o boşluğu, fakat eşim bana kendi yokluğunu da hissettirdi aileminkiyle birlikte..
 
bence sizin asıl sorununuz ailenizden uzak olmanız
aileniz de orada yaşasa görüşemeseniz bile içiniz daha rahat ederdi
eşinizin yoğunlugunu tahmin ederek evlenmişsinizdir
ama bana sanki sizde evde oturmayı bir sıgınma gibi görüyosunuz gibi geliyor
büyük bir şehirde yapabilecek o kadar çok şey var ki..maddi durum da iyi..
bence kendinizi bunalıma sokmayın
 
Tamam da hangi erkek 7-24 eşiyle birlikte ki? Hele ki yoğun bir işi varsa. Ben evlilikte öz öz kaliteli vakit geçirmenin doğru olduğunu düşünüyorum. Habire mıç mıç eşimle olmak istemiyorum mesela bana da alan kalsın.

Ya ben 7/24 demiyorum ki lütfen okuyun :( benim eşimin hiç tatil günü yok ve bu olmadığı gibi akşamlarıda toplantılara gidiyor gitmediği zaman çok yorgun olup evde dinleniyor. Ben hamileyim ve akşam yemeğimi bile yalnız yiyorum bu ne kadar zor biliyor musunuz ? En azından annem ablam kuzenim olsa ara sıra giderim havam değişir eşimede tölerans gösteririm ama ben zaten bu durumdayken eşimi haftada bir saat bile benimle birlikte bişeyler yaparken göremeyince dayanacak gücüm kalmıyor. Ben evliliğimi bitirmek istemiyorum çözüm arıyorum ve bugüne kadar elimden gelen herşeyi yaptım. Tabi ki saçma eşime kalk gidelim ben ne yaşadıysam sende yaşa demek ama bıcak kemiğe dayandı ben yapamıyorum böyle.
 
Madem hamilesiniz bu süreçte Çalışacak durumda olmadığınızı düşünüyorsanız sosyal aktivitelere katılın . Sonuçta adam işini gücünü düzenini bozup baska Şehre taşınmaz ki

Ne gibi sosyal aktiviteler mesela ne tavsiye ediyosunuz. Sizce bana iyi gelebilecek bi sosyal aktivite var mı ? Ben zaten herşeyi yalnız yapmaktan bunaldım diyorum ki hep ben fedakarlık ettim siz de diyosunuz ki böyle devam edin..
 
bence sizin asıl sorununuz ailenizden uzak olmanız
aileniz de orada yaşasa görüşemeseniz bile içiniz daha rahat ederdi
eşinizin yoğunlugunu tahmin ederek evlenmişsinizdir
ama bana sanki sizde evde oturmayı bir sıgınma gibi görüyosunuz gibi geliyor
büyük bir şehirde yapabilecek o kadar çok şey var ki..maddi durum da iyi..
bence kendinizi bunalıma sokmayın

Tahmin ederek felan evlenmedim hatta kendisi tam aksi bana kış aylarında uzuun süreler evde olacağını bile söylemişti. Şimdi alıp karşıma ama böyle demiştin diyorum, işlerin bu duruma geleceğini bilmiyordum bilseydim seni bu sıkıntıya sokup evlenmezdim diyor. Tamam güzel ben zaten bir buçuk yıldır bunları dinleyerek sabrediyorum. Peki daha ne kadar sabretmeliyim ? Düzeleceği yok hiç bir şeyin. Çocuğumuz olacak ve onada böyle ihmal davranırsa ben onu asla affetmem. Benim gözümde artık parası felan yok. Burada kalacaksakta sat ne var ne yok parayla al sat yap diyorum ya da başka bi iş yap inşaat yüzünden ben eşimin yüzünü görmeden bir ömür mü geçireceğim bu mudur yani ?
 
Normal mi bu sizce ne bir tatil günü var ne eşine ayırabildiği yarım saati ? Sizce gerçekten normal ve ben mi abartıyorum. Ben herşeyi bi başıma yapmaktan sıkıldım onu yanımda istiyorum. Ben bir başıma bir evlilik yaşamaktan sıkıldım. Benim tutunmam tabii önce kendime ama sonra ona bağlı çünkü ben sadece onun için burdayım başka ne nedenim olabilir mutlu olmak için Allah aşkına ?
Asla abartiyorsunuz demem bakin. Benim de esim esnaf. Su anda buyuk bir ise girmek uzere. Bu hafta iki gun gece 01.30da geldi fabrikadan. Dusunun. Bu adam sabah 8de evden cikti. Kahvalti bile yapmadan. Kiytirik buzdolabi posetine bir avuc zeytin koymus,iki dilim de ekmek almis yanina. Deli gibi ugrasiyor. Daha iyisi olsun diye. Ben de kiziyorum yapma 10 olacagina 1 olsun diyorum olmaz diyor. Her ctesi oglumla tek basima gezmeye gidiyorum. Haftalardir beraber bir sey yapmadik. Ama kimin icin? Ailemizin gelecegi icin. Boyle dusunurseniz onun cabasini anlarsiniz. Esnaf olmak boyle bir sey. Millet yillik izin alir tatile gider biz hiyar gibi evde otururuz. ;) 15 tatil gelir evdeyiz. Yaz olur evdeyiz. Gecen sene isleri bozuktu anca toparlamaya basladi. Simdi ben bu adama desem ki ben her ctesi tek basima avm geziyorum diye kufreder bana. Ki hakli,ben de olsam ederim ;)

Para genclikte kazaniliyor malesef. Haksizsiniz diyemem ama hakli da degilsiniz. Dedigim gibi dunyaniz esinizden ibaret olmasin. Rahatlayacaksiniz bakin gorun
 
Eşinizin yerinde bende olsam bende tasinmam. İşimi niye bırakıp yeniden başlamaya calisiyim. Adamın işi gücu ordaysa nasıl taşınsin
 
Asla abartiyorsunuz demem bakin. Benim de esim esnaf. Su anda buyuk bir ise girmek uzere. Bu hafta iki gun gece 01.30da geldi fabrikadan. Dusunun. Bu adam sabah 8de evden cikti. Kahvalti bile yapmadan. Kiytirik buzdolabi posetine bir avuc zeytin koymus,iki dilim de ekmek almis yanina. Deli gibi ugrasiyor. Daha iyisi olsun diye. Ben de kiziyorum yapma 10 olacagina 1 olsun diyorum olmaz diyor. Her ctesi oglumla tek basima gezmeye gidiyorum. Haftalardir beraber bir sey yapmadik. Ama kimin icin? Ailemizin gelecegi icin. Boyle dusunurseniz onun cabasini anlarsiniz. Esnaf olmak boyle bir sey. Millet yillik izin alir tatile gider biz hiyar gibi evde otururuz. :KK66: 15 tatil gelir evdeyiz. Yaz olur evdeyiz. Gecen sene isleri bozuktu anca toparlamaya basladi. Simdi ben bu adama desem ki ben her ctesi tek basima avm geziyorum diye kufreder bana. Ki hakli,ben de olsam ederim :KK66:

Para genclikte kazaniliyor malesef. Haksizsiniz diyemem ama hakli da degilsiniz. Dedigim gibi dunyaniz esinizden ibaret olmasin. Rahatlayacaksiniz bakin gorun

Çok doğru ben gerçekten diyorum ya herşeyi denedim empati yaptım mesela eşim benimle bişey yapmak istese ve param olmasa imkanım olmasa zoruma gider. Ama benim ondan başka kimsem yok sokağa çıkıp arkadaş edinemem ki o bana bişeyler sağlamazsa, ya ben kendimi de geçtim çocuğum ne olacak benim ? Sizin kendi aileniz vardır idare edersiniz biraz orda biraz burda ama ya ben ? Her gün evde oturmayacak ya bu çocuk en fazla nereye gidebilir benimle ya avm ya da park o da sıcak havalar da çünkü benim şahsi aracım yok. Nolcak ben napcam o zaman peki ?
 
İstediğin şey hiç kolay bişey değil işini gücünü düzenini bırakıp başka bi şehire gitmez bence eşiniz.siz hiç tartışmadan ne kadar yalnız oldugunuzu çok zorlandıgınızı ona daha çok ihtiyacınız olduğunu konuştunuzmu?
 
Tahmin ederek felan evlenmedim hatta kendisi tam aksi bana kış aylarında uzuun süreler evde olacağını bile söylemişti. Şimdi alıp karşıma ama böyle demiştin diyorum, işlerin bu duruma geleceğini bilmiyordum bilseydim seni bu sıkıntıya sokup evlenmezdim diyor. Tamam güzel ben zaten bir buçuk yıldır bunları dinleyerek sabrediyorum. Peki daha ne kadar sabretmeliyim ? Düzeleceği yok hiç bir şeyin. Çocuğumuz olacak ve onada böyle ihmal davranırsa ben onu asla affetmem. Benim gözümde artık parası felan yok. Burada kalacaksakta sat ne var ne yok parayla al sat yap diyorum ya da başka bi iş yap inşaat yüzünden ben eşimin yüzünü görmeden bir ömür mü geçireceğim bu mudur yani ?


canım madem durum böyleydi neden cocuk düşündün?
evlenince oraya yerleşince belli olmuştur zaten gidişat
 
Çok doğru ben gerçekten diyorum ya herşeyi denedim empati yaptım mesela eşim benimle bişey yapmak istese ve param olmasa imkanım olmasa zoruma gider. Ama benim ondan başka kimsem yok sokağa çıkıp arkadaş edinemem ki o bana bişeyler sağlamazsa, ya ben kendimi de geçtim çocuğum ne olacak benim ? Sizin kendi aileniz vardır idare edersiniz biraz orda biraz burda ama ya ben ? Her gün evde oturmayacak ya bu çocuk en fazla nereye gidebilir benimle ya avm ya da park o da sıcak havalar da çünkü benim şahsi aracım yok. Nolcak ben napcam o zaman peki ?
Ehliyet alin sonra da araba alirsiniz. Benim de bir tek annem var, inanin cocuk yuzunden gorusemiyoruz. Cocugunuz olunca hic tutmaz hesaplar ;) siz kendinize bir araba alin, hayir kuruluslarina ,derneklere vs gonullu olarak gidip gelin. Spora baslayin. Cevreniz olur. İnanin cocukla yapilacak son aktivite anneannesine gitmek. Oyun evleri var, etkinlikler var oralara gidersiniz ne isiniz var aileyle? Kendinize bir dunya yaratin zor degil para olunca.
 
İstediğin şey hiç kolay bişey değil işini gücünü düzenini bırakıp başka bi şehire gitmez bence eşiniz.siz hiç tartışmadan ne kadar yalnız oldugunuzu çok zorlandıgınızı ona daha çok ihtiyacınız olduğunu konuştunuzmu?

Evet hemde defalarca. Ya zaten ben yumuşak huylu bir insanım öyle olmasam bir buçuk yıl sabreder miyim. Ama şimdi hamileyim herşeyi uçlarda yaşıyorum zor dönemler ailemin yokluğunu hissediyorum gözüm artık hiç bir şeyi görmüyor. Hep yalnızlık hep ben çok yoruldum bebeğimide düşünmek zorundayım artık ya bir çaresini bulup bizimle ilgilenecek ya da herşeyi bırakıp bizimle gelecek az bulur az yeriz çok bulur çok yeriz. Gitsek onunda kimsesi olmayacak yapayalnız kalacak onada kıyamıyorum ama benim dayanacak gücüm kalmadı gerçekten.
 
Ehliyet alin sonra da araba alirsiniz. Benim de bir tek annem var, inanin cocuk yuzunden gorusemiyoruz. Cocugunuz olunca hic tutmaz hesaplar :KK66: siz kendinize bir araba alin, hayir kuruluslarina ,derneklere vs gonullu olarak gidip gelin. Spora baslayin. Cevreniz olur. İnanin cocukla yapilacak son aktivite anneannesine gitmek. Oyun evleri var, etkinlikler var oralara gidersiniz ne isiniz var aileyle? Kendinize bir dunya yaratin zor degil para olunca.

Ehliyetim yıllardır var araba almaya da pek imkanımız yok şimdilik. Ya bilmiyorum kimse annenin babanın yerini tutmuyor insan kaç gün kaç kez gidebilir dediğiniz yerlere cidden yaşamayan bilmiyor..
 
Back
X