canım madem durum böyleydi neden cocuk düşündün?
evlenince oraya yerleşince belli olmuştur zaten gidişat
Ben dogdugum buyudugum sehirdeyim ama hic akraba ziyareti yapmam. Hep disaridayim. Size soyledigim yerlerde daha mutluyum mesela. Esinizle konusun,en kisa zamanda bir araba alsin size. Veya kendi arabasi varsa haftanin belli gunlerinde onu size versin. Havaniz degisir. Cocugum olmasa kutuphaneye gider saatlerce sessizlikte kitap okurum ben misal. Sizin yerinizde olsam yapacak cok sey bulurdum,biraz gayret edin siz de bulursunuzEhliyetim yıllardır var araba almaya da pek imkanımız yok şimdilik. Ya bilmiyorum kimse annenin babanın yerini tutmuyor insan kaç gün kaç kez gidebilir dediğiniz yerlere cidden yaşamayan bilmiyor..
Ben dogdugum buyudugum sehirdeyim ama hic akraba ziyareti yapmam. Hep disaridayim. Size soyledigim yerlerde daha mutluyum mesela. Esinizle konusun,en kisa zamanda bir araba alsin size. Veya kendi arabasi varsa haftanin belli gunlerinde onu size versin. Havaniz degisir. Cocugum olmasa kutuphaneye gider saatlerce sessizlikte kitap okurum ben misal. Sizin yerinizde olsam yapacak cok sey bulurdum,biraz gayret edin siz de bulursunuz
Ne sıklıkta gidiyorsunuz ailenize o da onemli.Yapı meselesi demek ki ben onlara çok ihtiyac duyuyorum..
Ne sıklıkta gidiyorsunuz ailenize o da onemli.
Canm bende hamileyim benim Ailemde başka şehirde.insan daha hassas oluyor bu dönemde.aileye yakın olmanın yeri başka tabi ama hayatına adapte olmak zorundasın.ailenin sık sık yanına gelme durumu olsa arada sen gitsen kalsan bunlarıdamı yapma durumunuz olmuyor en azından bukadar bunalmazsın.Evet hemde defalarca. Ya zaten ben yumuşak huylu bir insanım öyle olmasam bir buçuk yıl sabreder miyim. Ama şimdi hamileyim herşeyi uçlarda yaşıyorum zor dönemler ailemin yokluğunu hissediyorum gözüm artık hiç bir şeyi görmüyor. Hep yalnızlık hep ben çok yoruldum bebeğimide düşünmek zorundayım artık ya bir çaresini bulup bizimle ilgilenecek ya da herşeyi bırakıp bizimle gelecek az bulur az yeriz çok bulur çok yeriz. Gitsek onunda kimsesi olmayacak yapayalnız kalacak onada kıyamıyorum ama benim dayanacak gücüm kalmadı gerçekten.
Simdi soyle bir durum var,evlendik artik. Ailem ailem demek olmuyor. Kendi ayaklarimiz uzerinde durmamiz lazim. Ailenize her ay gidin mesela. Bir kere de onlar gelsin size. Boylece 15te bir gorusmus olursunuz ortalama. Hasret giderirsiniz. Uzulmeyin. Zamanla gececekYa aslında iki ayı bulmuyor gidiyorum ama ne zaman gidicem desem eşim gönderir bazen annemler geliyor. Yinede bana yetmiyor. Birde benim gebeliğim zor geçti ilk dönemler çok zorluk çektim ailemin yanına gidip bir aya yakın kaldım alıştım galiba ondan beri toparlayamıyorum kendimi bebekle nasıl olacak diye endişeliyim..
Canm bende hamileyim benim Ailemde başka şehirde.insan daha hassas oluyor bu dönemde.aileye yakın olmanın yeri başka tabi ama hayatına adapte olmak zorundasın.ailenin sık sık yanına gelme durumu olsa arada sen gitsen kalsan bunlarıdamı yapma durumunuz olmuyor en azından bukadar bunalmazsın.
Bebekten önce böyle değildim ki idare ediyordum bir şekilde ama şimdi öyle değil hep düşünüyorum annem olsa destek olurdu eşimi zaten benim gördüğüm bile yok diye..Simdi soyle bir durum var,evlendik artik. Ailem ailem demek olmuyor. Kendi ayaklarimiz uzerinde durmamiz lazim. Ailenize her ay gidin mesela. Bir kere de onlar gelsin size. Boylece 15te bir gorusmus olursunuz ortalama. Hasret giderirsiniz. Uzulmeyin. Zamanla gececek
Bebis ne kadarlik?Sık görüştüğümüzden alışamıyorum ben buraya galiba. Aklım orda kalıyor.
Bebekten önce böyle değildim ki idare ediyordum bir şekilde ama şimdi öyle değil hep düşünüyorum annem olsa destek olurdu eşimi zaten benim gördüğüm bile yok diye..
Bebis ne kadarlik?
Eşinin işinde çalış. Sende git gel hem gün içinde görüşürüsünüz hem vaktiniz geçer.
Durumun iyiyse kendi memleketinde bir ev aç ordada kalırsın.
Saglikla mutlulukla buyutun. Daha cok kucuk,zamanla bu ruh haliniz degisecektir. Bebekle ugrasmaktan yorulacaksiniz zaten. Yeterince buyudugunde de beraber bir seyler yapacaksiniz. Babanin olmamasi kendisine dert olacak ve size katilacaktir. Sozume kulak verin sonra hakliydin dark dersiniz20 haftalık sayılırız çok şükür. ♡
Eşin bence taşınmaz...
Ben mesela taşınmazdım. Adamin kariyeri zimba gibi, büyük sehir... imkanlar tavan yapmış...
Siz bir işe girseniz veya Uni okusaniz?
Canınızın sıkılması normal ama siz akşamları iki laklak yapin diye adam herşeyi arkada asla birakmaz ( memleketindeki insanlarinda işi gücü var yani hergün seni eylendiremezler)
Eşim 18-3 arası çalışıyordu benim için gece tek kalmak sıkıntıyken son bir aya yakındır gündüzcü oldu sabah 7de evden çıkıyor 19a yakın eve geliyor akşam yatsı camide vs. derken 22.30-23 gibi uyuyor.Her işin bir sıkıntısı zorluğu var yapacak birşey yok kimse keyfinden gitmiyor işe.
Saglikla mutlulukla buyutun. Daha cok kucuk,zamanla bu ruh haliniz degisecektir. Bebekle ugrasmaktan yorulacaksiniz zaten. Yeterince buyudugunde de beraber bir seyler yapacaksiniz. Babanin olmamasi kendisine dert olacak ve size katilacaktir. Sozume kulak verin sonra hakliydin dark dersiniz
Bacım senin derdin açik net eşinle doyasiya güzel vakit gecırememek. Ruhun tamamen doymus olsa bunlari dusunmezsin bile. Beraber yaptigimiz aktivite sayisi 10 nu gecmez demissin. Bence bir tatile çıkın 3 5 gün uzaklasın.
Eşinizin işi iyiyse ve 2 dernekte de yönetim kurulu üyesiyse taşınacağını pek düşünmüyorum açıkcası. Siz kendi çevrenizi genişletmelisiniz bence. Eşinizin akrabalarından yaşıtlarınız varsa onlarla görüşebilirsiniz. Dernekteki toplantılar arada eşli olursa onlarla kaynaşabilirsiniz ya da işe girme şansınız varsa çalışabilirsiniz. Aileniz cok mu uzakta?Evveeett kızlar,
Hemen durumumu anlatıp her türlü eleştiriyi dinlemek istiyorum, lütfen hatalı olduğum noktaları belirtin ki bende yanlışlarımın farkına varayım.
Evlilikte karşılıklı fedakarlık edilir değil mi, tabi bu algı kişiye göre değişir. Ben evlenirken eşimin işi dolayısı ile onun bulunduğu şehire yerleştim ilk başlar da çok hoş bir fikir gibi gelse de zamanla beni çok zorlamaya başladı. Eşimin ailesi ve birinci derece akrabaları, kendi arkadaşları ve iş çevresi komple yaşadığımız şehir de, benimse eşimden başka kimsem yok. Tamam ben bunu bilerek evlendim, ama zamanlar şartlar açığa çıktıkca çok pişman oldum. Böylece eşim hiç bir şeyinden ödün vermeden yaşadığı hayata devam etmiş oldu.
Eşim müteahhit, iki ayrı dernekte yönetim kurulu üyesi çoğu akşam toplantı da, ve aldığı projeler yüzünden senede 3 4 inşaat bitirmesi gerektiği için aşırı yoğun bir şekilde çalışıyor, bir pazarımız bile yokken şimdi akşam yemeklerinde bile nadir görüyorum kendisini.
Durum böyleyken ben baya bunaldım, memlekete taşınmak istediğimi söyledim en azından orada iki insan yüzü görebilirim, ki ikimizin de memleketi aynı sadece onlar büyük şehire yerleşmişler yirmi yıl önce ve ölülerini bile buraya gömüyorlar yani dönmek gibi bir niyetleri yok.
Bir buçuk yıllık evliyiz ve toplasan birlikte yaptığımız aktivitelerin sayısı 10u geçmez.. Ben çok bunaldım, artık dayanamıyorum. Eşimde şartlarını zorlayamıyor.
Kısacası memlekete dönmemiz mümkün olabilir mi , ikna olur mu ?
Tabii ki kendim ailemden, şehrimden kopup gelmişken şimdi zorlanıyorum diye bunu ondan istemek çokta mantıklı değil ama işi yüzünden bu duruma gelmemiz de benim de bir kabahatim yok.
Ne yapmalıyım ?
Eşinizin işi iyiyse ve 2 dernekte de yönetim kurulu üyesiyse taşınacağını pek düşünmüyorum açıkcası. Siz kendi çevrenizi genişletmelisiniz bence. Eşinizin akrabalarından yaşıtlarınız varsa onlarla görüşebilirsiniz. Dernekteki toplantılar arada eşli olursa onlarla kaynaşabilirsiniz ya da işe girme şansınız varsa çalışabilirsiniz. Aileniz cok mu uzakta?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?