- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #101
Aynen öyle , sorumluluk istemıyorlar küslükte istemıyorlar ..Bir de bu ara kredı bızı yordu ya , kendı durumları iyi , destek olmakta istemıyorlar ...siz hiç kin tutmadığınız için sizden bir türlü hırsını alamıyor sizin anlayışlı olmanız ona fazla geliyor bu bariz belli. biraz uzak durup gönlünüzü almasını beklemeniz ya da hakaret ettiğinde ondan daha fazla bi anlığınada olsa tepki göstermeniz belki sakinleşmesine etkili olur hırsı geçer yani.
ailesine gelince, sorumluluğum az olsun ama kötüde olmayalım diye düşünüyorlar ve kendi çocuklarından soğumuşlar sanki.
ben akıllandıramıyorsam karşımdaki kadar delirmeye çalıştım, anca öyle bi nebze dengeyi kurabildim ve psikiyatrik destek de almaya başladık tabi 10 yıl sonunda, sizede tavsiye ederim.
Evet olabılır .. Cunku evlenmeden önce kşrayı sız alırsınız dedıler ama sonra unutuldu .. Biz de tek kelime etmedık.. Bilmıyorum eşime bir seyler diyolar mı , ondan mı iyice gergın oluyor.. Ama sevdıgım için onları , konduramıyorumda...eşinizde ağır aşağılık kompleksi var böyle devam ederse sizin hayat enerjinizi yaşama sevincinizi yer bitirir.Kendisiyle problemli çünkü bir tane de bende var ondan 13 yıldır az az düzeliyor ama en ufak sorunda fabrika ayarlarına dönüyor.Artık buymuş imtihanım diyorum evlilikte maalesef uyumu yakalayamadık.Ailesi onların altındaki dairede oturmadınız diye içyen içe tavır almış olabilir.Bizde de benzer durum var 6 yıldır kapımızı açmadılar ama biz onlara gidince gayet iyiler
Benım de öyle işinde gücünde , çocugumuza cok düşkün ilgili ama inanılmaz derecede egoist...adama birkaç beden fazlasın işte ya kabulleneceksin sabır göstereceksin ya da yol yakınken döneceksin ben dönemedim mesela namuslu,işinde gücünde filan ama diğer yönleri ofsayt
evet .. Babası esımın bi tık üstü diyeyim.. Daha sert , sebepsız kusmelerı olan bir insan .. Ben de tam tersı , evlenınce küslüğü ögrendım..Peki babası annesi falanda mı böyle? Yetişirken bunu görmüş olmalı birilerinden?
Yapıyorum kesınlikle .. Alıyorum bebegımı yürüyüse gidiyorum , arkadaslarımla bulusuyorum,alısverıs yapıyorum, sporumu yapıyorum.. Yanı oyalanacak cook seyım var .. Bir de ben onun yaptıgının aynısı yapmıyorum , yanı o benım azımdan 1 kere bıle aptal vb kelıme duymamıstır.. Onun gıbı koseye cekılmeye , uzak durmaya basladım .. Bu yonden ona benzedım maalesef .. Ama benım karakterımde bu sacma küslüklere uygun olmadıgı ıcın cok zorlanıyorum.. Ama bır yandan da bagırmalarını , o kelımelerı hazmedemıyorum.. Çıkmazda hissediyorumSabah kahvaltı hazrladım , bebegım ondaydı , aldım bebegı gectım kahvaltı masasına , geldı benı nıye cagırmadın dıye terslenıyor.. Sen bana o kadar laf edıp , bir de üstüne cagırmamı bekleme dedım..Dedım de ne fayda ..Nasıl bu kadar gecımsız oluyor anlamıyorum, bebekten sonra sorumlulugum cok arttı , cok streslıyım dıyo ( konustugumuz donemlerde) e ama ben de streslıyım .. Hamılelık , lohusalık yoruldum bende .. Ama sıkayet degıl sukretmeyı secıyorum ben .. Yemege gıderız kaşık yok dıe solenır , zaten hep benı bulur da bılmem ne bir sürü sinir bozucu cumleler.. Sonra halıyle benım de enerjım dusuyor , suratım asılıyor ona solenıyor bu seferde...Yanı o'na hak vermeye calısmaktan yoruldum , kendımı kandırıyorum.. BEbekten sonra sanırım iyice emın oldu, ben babama cook düşkünüm ve hep dua etmısımdır kızım da babasına sevgıyle baglı olsun , babası da ona.. Hayatta en buyuk gucun mevki , para her sey bır yana aile olduguna inanıyorum..Baba sevgısı ınanılmaz bır guc verıyor bana, cunku tek damla gözyasıma ortalıgı ayaga kaldırır babam ama ben nıye böyle sindim , niye böyle oldum anlamıyorum tek istegım huzur aslında..Aile de her seyı gördüm , yasadım ama evlenınce aynılarını beklemedım ondan onun karsılayamayacagı ısteklerım olmadı hic .. Ama olmadı , iyi olamadım o'na göre ben...Oncelikle esiniz ne derse desin ve nasil davranirsa davransin eger bu davranis digru degilse onun gibi davranmayin. Cunku biz kendi karekterimize uygun davranmaliyiz. Bu soyledigim evet soylemesi kolay uygulamasi zor bir sey. Ben uyguluyormuyum? Deniyorum bunun icin cabaliyorum. Tum insanlara karsi. Bu tabiri caizse ezik olmak degildir. Kendinizi savunun, rahatsız oldugunuz ve istemediginiz şeylere hayir demeyi bilin. Bunu yaparken sadece fevri ve cirkin kelimeler kullanmayin. Hakaretler ve siddet karsilikli oldugun da bir ust basamaga cikarak devam ediyor.
Esinizle sakin bir ortamda konusmayi deneyin. Hissettiginiz şeyleri ona anlatin ve birakin. Bu evlilik ikinizin. Eger huzur yok ise ona da yok. Nereye kadar boyle devam eder? Bu onun icin de sorun. Birakin biraz da o sorunu cozmeye çalışsın. Baska seylere odaklanin. Hayatta sahip oldugumuz tek sey eslerimiz degil. Sizi mutlu eden ne varsa onlari yapin.
Sizi takdir ettim. Cozum odakli birisiniz. Karsimdaki bana sunu yapti ben de bunu yapayim demiyorsunuz. Cunku bu sorunu cozmuyor. Yazdiklarinizdan anladigim aslinda esiniz genel olarak hayattan memnun olmayan her ne aksilik oluyorsa beni buluyor diye takilan biri. Zaten surekli boyle dusunenleri gercekten de her turlu aksilik buluyor o da ayri bir konu.Yapıyorum kesınlikle .. Alıyorum bebegımı yürüyüse gidiyorum , arkadaslarımla bulusuyorum,alısverıs yapıyorum, sporumu yapıyorum.. Yanı oyalanacak cook seyım var .. Bir de ben onun yaptıgının aynısı yapmıyorum , yanı o benım azımdan 1 kere bıle aptal vb kelıme duymamıstır.. Onun gıbı koseye cekılmeye , uzak durmaya basladım .. Bu yonden ona benzedım maalesef .. Ama benım karakterımde bu sacma küslüklere uygun olmadıgı ıcın cok zorlanıyorum.. Ama bır yandan da bagırmalarını , o kelımelerı hazmedemıyorum.. Çıkmazda hissediyorumSabah kahvaltı hazrladım , bebegım ondaydı , aldım bebegı gectım kahvaltı masasına , geldı benı nıye cagırmadın dıye terslenıyor.. Sen bana o kadar laf edıp , bir de üstüne cagırmamı bekleme dedım..Dedım de ne fayda ..Nasıl bu kadar gecımsız oluyor anlamıyorum, bebekten sonra sorumlulugum cok arttı , cok streslıyım dıyo ( konustugumuz donemlerde) e ama ben de streslıyım .. Hamılelık , lohusalık yoruldum bende .. Ama sıkayet degıl sukretmeyı secıyorum ben .. Yemege gıderız kaşık yok dıe solenır , zaten hep benı bulur da bılmem ne bir sürü sinir bozucu cumleler.. Sonra halıyle benım de enerjım dusuyor , suratım asılıyor ona solenıyor bu seferde...Yanı o'na hak vermeye calısmaktan yoruldum , kendımı kandırıyorum.. BEbekten sonra sanırım iyice emın oldu, ben babama cook düşkünüm ve hep dua etmısımdır kızım da babasına sevgıyle baglı olsun , babası da ona.. Hayatta en buyuk gucun mevki , para her sey bır yana aile olduguna inanıyorum..Baba sevgısı ınanılmaz bır guc verıyor bana, cunku tek damla gözyasıma ortalıgı ayaga kaldırır babam ama ben nıye böyle sindim , niye böyle oldum anlamıyorum tek istegım huzur aslında..Aile de her seyı gördüm , yasadım ama evlenınce aynılarını beklemedım ondan onun karsılayamayacagı ısteklerım olmadı hic .. Ama olmadı , iyi olamadım o'na göre ben...
Bizim en azından bir sure ayrı kalmamız gerekıyor ama nasıl olacak bılmıyorum , ben gıdıp tekrar dönmek istemıyorum .. O da gitmıyor..
Mektup yazmayı deneyeyım evet..Bir arkadasımla paylasıyorum, eşimi de sever ama benı cok ıyı tanıdıgı için , benım durduk yere terslenmeyecegmi ya da en azından vıcdanımı bildiği için onu haksız buluyor ve sen daha ne yapabılırsın kı dıyor ... Erkek kardesını cok severım,o na anlattım biraz o da bana hak verıyor, terapist i öneriyor o da ..o abısyle konusmayı denese ona da sinirlenir , konusmayabilir..Cunku ona gore kımse onu anlamıyor ..gecenlerde esımın cok yakın arkadası ve esıyle bulusucaz .. Esım arkadasıyla msjlasmıs bulusma ıcın, arkadası dıyo kı seninle bı anlasılamıyor .. Sonra bana , benı kımse anlamıyor dıyo..ben mektubu deneyeyım.Genelde ;arkadaslarım hep bana anlatır , böyle oldu napsam ne etsem dıyee , saatlerce konusuruz .. Şimdi benımkı kelin ilacı olsaya döndü:) çok tesekkur ederım uzun uzun yazıp , zaman ayırıp okuyup destek olmaya calıstıgınız ıcınSizi takdir ettim. Cozum odakli birisiniz. Karsimdaki bana sunu yapti ben de bunu yapayim demiyorsunuz. Cunku bu sorunu cozmuyor. Yazdiklarinizdan anladigim aslinda esiniz genel olarak hayattan memnun olmayan her ne aksilik oluyorsa beni buluyor diye takilan biri. Zaten surekli boyle dusunenleri gercekten de her turlu aksilik buluyor o da ayri bir konu.
Bebeginiz ve esiniz ile ilgili bag konusuna gelicek olursak kaygilarinizi anliyorum ancak buna cok yogunlasmayin derim. Bu sizi daha cok yipratir. Danisman onerisini kabul etmiyor dediniz. Size iki onerim var. Esinize mektup yazin. Bazen sozel olarak ifade ettiklerimiz karsidakinin kulagindan giriyor ama ruhuna ulasmiyor cunku beyin de ruh da dolu. Ama mektubun iyi bir yontem oldugunu dusunuyorum. Ayni cumleyi defalarca okuma sansimiz var cunku. Ona mektubu verin belki bir kere okuyup kenara birakacak ya da bu ne dicek tepkisini bilemem ama siz elinizden geleni yapmis olacaksiniz.
Ikincisi de ben bazen sorun yasadigim kisi ne anlatirsa anlatsin o an ona karsi kapali oldugum icin sadece dinliyormus gibi davraniyorum ne dedigi umrumda olmuyor. Ama ortak tanidigimiz ve ozellikle hemcinsim ise bu kisi onun tarafindan bakmami saglayabiliyor.
Evlilikte yasanan sorunlar aile icinde kalmali dagilip yayilmasina karsiyim lakin bazen ortak ikimizi de seven ve bana dogruyu benim dilimle anlatacak birinin bana anlatmasina karsi degilim. Cok ozel konular degil tabi ki.
Cok haklisiniz. Yakin tanidigim biri vardi. Babasinin annesine surekli siddet uyguladigi bir ortam da buyumus. Cok agir fiziksel siddet. Sonra hayatina giren kadinla her tartisma da o da siddet uygulamaya baslamis. Babasindan nefret ediyordu oysa ki annesine yaptiklarindan dolayi. Her siddet sonrası da aglayip sevgilisine pisman oldugunu soyluyormus. Bu kisi sosyal hayatta kadini savunan bir adamdi ayrica. Ama kendi yasantisi bunun zittiydi. Sevgilisi onu terk etti. Adam kendi tedavi olmak istedigini soyledi. Bunu o an isteyerek yapmadigini vs. Tabi ki hic bir neden siddeti fiziksel ya da sozel hakli cikaramaz. Ama cocuklugumuzda ne gorursek ilerde maalesef biz de ona donusuyoruz. Bunu farkedip o ozelligimizi yoketmeye çalışmak gerekirse bir uzmandan yardim almak en dogrusu.Babasindan ne gorduyse yapiyormus iste
..cocukluguna inmek lazim.. kimbilir annesi babasina nasil davraniyordu ..belkide surekli birbirlerine hakaret ediyolardi..
Babasının küsme bagırma cabuk sinirlenmeleri var evet ama kayınvalıdem hakaret edecek bır kadın değil..Babasindan ne gorduyse yapiyormus iste
..cocukluguna inmek lazim.. kimbilir annesi babasina nasil davraniyordu ..belkide surekli birbirlerine hakaret ediyolardi..
Haklısınız.. Ben de inat edıp konusmuyorum günlerce ama böyle yasamakta zoruma gidiyor .. Yanı hıc olmadıgım birine dönüşüyorum o'nun yüzünden ..Yanı sukredecek o kadar sey varken , böyle sacma seyler olmasını benım aklım almıyor ... Ya benım onda gördugum seyleri o bende görüyor .. Elestırılmeyı hıc sevmez , o bana akılır gulerım ben ona saca bak desem ne varmıs sacımda der sinirle.. Cok guzel bir işim var yapamazsın sen bakalım ne kadar dayancaksın calıamyaya senjn her ıstedıgın olmus zora gelemzsin sen diyip sürekli beni dibe cekiyor...
Rica ederim. Maalesef kocaman dunyada yalniz kalmis varliklariz. Ya kendi secimimiz ile (insanlara guvenmedigimiz icin) ya da yalniz bırakılarak. Burada bir cok kadin kimseye anlatamadiklarini anlatip sorunlarini cozmek icin yardim istiyor. Ben de nacizane kendimce elimden geleni yapiyorum. Insanlara yardim etmeyi severim. Bu da benim mutlu olma sebebim galibaMektup yazmayı deneyeyım evet..Bir arkadasımla paylasıyorum, eşimi de sever ama benı cok ıyı tanıdıgı için , benım durduk yere terslenmeyecegmi ya da en azından vıcdanımı bildiği için onu haksız buluyor ve sen daha ne yapabılırsın kı dıyor ... Erkek kardesını cok severım,o na anlattım biraz o da bana hak verıyor, terapist i öneriyor o da ..o abısyle konusmayı denese ona da sinirlenir , konusmayabilir..Cunku ona gore kımse onu anlamıyor ..gecenlerde esımın cok yakın arkadası ve esıyle bulusucaz .. Esım arkadasıyla msjlasmıs bulusma ıcın, arkadası dıyo kı seninle bı anlasılamıyor .. Sonra bana , benı kımse anlamıyor dıyo..ben mektubu deneyeyım.Genelde ;arkadaslarım hep bana anlatır , böyle oldu napsam ne etsem dıyee , saatlerce konusuruz .. Şimdi benımkı kelin ilacı olsaya döndü:) çok tesekkur ederım uzun uzun yazıp , zaman ayırıp okuyup destek olmaya calıstıgınız ıcın
Çook tesekkür ederimm :)) Umarım kaybetmem , cunku 1 gün küs kalamayan ben günlerce konusmadan durabılıyorum artık.. Benım duruşum hep kaybetmeden deger bılmek oldu.. Cunku her an her seyın olabılecegı aklımda , eşim ailesi ile kızdıgı konulardan bahsettıgınde bıle aonucta anne baba kotulugunu ıstemeyecjlerıne emınsın dıyorum..İş işten gectıgınde , vıcdan azabı cekmesını ıstemıyorum ama o bunu hıc dusunmuyor.. Senın gibi yasanmaz dıyor bana..Size önerebileceğim bir çözümüm yok ama yazdıklarınızdan çıkardığım siz gerçekten çok güçlü ve sevgi dolu bir kadınsınız. Umarım bu parıltınızı eşinizin davranışları sebebiyle zamanla kaybetmezsiniz
Eşim de aynı seyı soyluyor.. Kafamda bır suru sey. Var .. Cocugumun gelecegını senı dusunuyorum dıyor.. Mesela bana hep sana cook daha guzel araba alacagım dıyor .. Oysa benım hıc oyle bır derdım, istegım yok.. Bunu dedıgı zaman, benı sankı hıc tanımadıgını dusunuyorum.. Benım tek ıstegım huzur , ne olursa olsun eşim benım yanımda dıyebılecegım bir hayat.. Mesela ; bir gün bebegımı düşürdüm pusetınden , Allaha şükür hıc bır sey olmadı ama cok agladım korktum dr a goturdum hemen ve bunu ben onunla paylasamadım .. Butun gece uyumadım basında bekledım bebegımın..Ona soylesem nasıl dıkkat etmezsın deyıp benı cok daha fazla uzecek, ben yanlısımda , basarısızlıgımda da ona kosmak istıyorum ama yanımda degıl karsımda olacak bılıyorum...Maddi olarak zor bir surecten geciyorsunuz galiba. Biz kadinlar once huzur istiyoruz. Ornegin; her gun makarna da yesek, bugun yogurtlu ise diger gun salcali yedik deyip maddiyati cok dert etmiyoruz. Ama erkek diyor ki ben evime bakamiyorum, esime iyi bir yasam saglayamiyorum vs. Bu duygulari da cocuklugundan itibaren yine kadin ve erkege toplum empoze etti.
Esiniz iletisime acik olsa (ki kac tane erkek aciktir tartisilir ) size bir suru sey anlatacaktir psikoloji ile ilgili. Ben esinizin yorgun oldugunu düşünüyorum. Bu size boyle davranmasini gerektirir mi? Tabi ki hayir. Ama psikolojik olarak saglikli olmayan birinden dogru davranislar bekleyemeyiz.
O zaman eşinizi psikolaga yonlendirmeye çalışın derim.O d
O da cok duskun cocugumuza işten gelır bırakmaz hiç , sanmıyorum aslında..
Eşiniz fazla mi hirsli?Çook tesekkür ederimm :)) Umarım kaybetmem , cunku 1 gün küs kalamayan ben günlerce konusmadan durabılıyorum artık.. Benım duruşum hep kaybetmeden deger bılmek oldu.. Cunku her an her seyın olabılecegı aklımda , eşim ailesi ile kızdıgı konulardan bahsettıgınde bıle aonucta anne baba kotulugunu ıstemeyecjlerıne emınsın dıyorum..İş işten gectıgınde , vıcdan azabı cekmesını ıstemıyorum ama o bunu hıc dusunmuyor.. Senın gibi yasanmaz dıyor bana..
Yanı eşim iyi bir insan ama o'na göre herkesın sartları, işi vb daha iyi.. Şükretmeyı bılmıyor...Bana gore de sukredecek sebep cook...Degısmek ıstemıyorum, en önce bebegım için .. Degısırsem bu dunya benim için katlanılmaz olacak.. Olmasın ınsallah.. :)
evet , hırslı...Eşiniz fazla mi hirsli?
Mektup yzmayı bır de bu dedıgınızı deneyeyım.Elimden gelen her seyı yapayım ama benı benden edıyor .. Kendıme saygımı azaltıyor .. Eskıden hayatta kaldıramam bu tarz hareketlerı dedıgım her seyı yutuyorum...Tum yorumları okudum tek tek..Egoist bir insanla geçinmek zor zanaat.Zorlanıyorsunuz tahmin ediyorum çünkü etrafımda bu tarz bi kaç örnek var bildiğim..Esin psikoloğa gitmeyi isteyecek biri gibi gelmedi bana.Benim kendimce senin için bulduğum çözüm sıkılmadan yorulmadan her iyi anınızda onunla konuşmaya çalışmak..Yanlışlarını göstermeye çalışmak..Seni üzen davranışlarını anlamasını sağlamak.Zor belki evet ama sabrederek biraz düzelt ilebilir gibi geldi bana..en azından çocuğun için denemeye değer...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?