Valla simdi esimle hesap yapiyorduk mila mezun olana kadar kac sene daha calismamiz gerekiyor diyeKesinlikle... çok teşekkür ederim. Şuanlık hayatımı seviyorum, her şey yolunda. Zaten annemde boşandı. Ama dediğim gibi gerekli maddi manevi şeyleri vermeyeceksek anne baba olmanın bir mantığı yok bence. :)
Bende bu düşüncedeyim kesinlikle. Ama herkesin öncelikleri farklı malesef. Esim gözünü kirpmadan kendine 6 bin tl verip bir bilgisayar alabiliyor oyun oynamak icin ama cocuga bir oyuncak alsak ne gerek var der. Oglum 2.5 yaşında bu zamana kadar top havuzu ve bisiklet haricinde bir oyuncak almisligi yoktur. Hep ben aldim oyuncaklarini. Bencillik ve geri kalmışlık bir araya gelince cekilmesi daha zor oluyor.Valla simdi esimle hesap yapiyorduk mila mezun olana kadar kac sene daha calismamiz gerekiyor diye
Dedim 15 sene daha calisacagiz , eyvahlar olsun dedi , ona calismanin insani nasil dinc tuttugunu anlatiyorum yarim saattir
Anne babanin kendini dusunme luksu yok bana gore de bu konularda , dunyaya bir insan getiriyorsak elimizden gelenin en iyisini yapmak zorundayiz , hem maddi hem manevi
Bazı şeyleri önceden öngörmek mümkün ama herseyide ongoremiyoruz malesef. Şu an flört ettiğin birinin ilerde nasil bir baba olacağını kestiremezsin örnegin. Kendisi de bilemez. Yaşamadan bilemezsin bunu. Bazı şeyleri tecrube etmek gerekiyor. Biz eşimle görüşmeye başladığımızda yıllarca ailesinden ayrı yaşıyordu. Huyu suyu hayattan beklentileri tamaman farklıydı onlarınkinden. Hatta bana fark ettiysen annem ve babamla cok fazla yakinligim yok demisti. Onlarin dusuncelerini benimsemedigini söylerdi. hatta bir cok yonlerini elestirirdi. Ama onlarin içine girince onlar gibi düşünmeye basladi. Bu herkes için gecerlimi hayir. Babam 16 yaşındayken ayrıldı ailesinden mesela köy ortamında geçti küçüklüğü ama sonra kendini geliştirdi hem çalıştı kazandı hem evde kitap okuyarak bilgi birikimi sağladı ve bizi çok güzel bir ortamda yetistirdi. Kardesleriyle arasinda ucurum kadar fark ver. Herkes bir olmuyor.Bunun icin hayat doktorasına gerek yok. Ortada zaten her şey. Ne bileyim illa açık açık demesi gerekmez.Ben ataerkil birini görünce arkama bakmadan kaçıyorum.Sevgiliyken "Aşkım beyaz pantolon giymesen mi ?" diyen birini aşık seviyo beni diye algılarsanız,evliyken de beyaz pantolon giymeyeceksin dediğinde şaşırmamak gerek. Sevgiliyken "neden erkeklerle konuşuyorsun" diyen birine ay sen beni kıskandin mi derseniz evliyken kız arkadaşlarınıza dahi karışır. Bela geliyorum der
Sevgili milenacigim hemen merakını gidereyim kendi bakış acimdanİste bende boyle evlenenlerin neden evlendiğini merak ediyorum ama daha cevap alamadim soruma
Bencillik , cahillik , gorgusuzluk ve sevgisizlik , aslinda temeli sevgisizlik maalesefBende bu düşüncedeyim kesinlikle. Ama herkesin öncelikleri farklı malesef. Esim gözünü kirpmadan kendine 6 bin tl verip bir bilgisayar alabiliyor oyun oynamak icin ama cocuga bir oyuncak alsak ne gerek var der. Oglum 2.5 yaşında bu zamana kadar top havuzu ve bisiklet haricinde bir oyuncak almisligi yoktur. Hep ben aldim oyuncaklarini. Bencillik ve geri kalmışlık bir araya gelince cekilmesi daha zor oluyor.
Kuzum ama senin verdigin ornekler karakter farkliliklari , ben bundan bahsetmiyorumSevgili milenacigim hemen merakını gidereyim kendi bakış acimdan
Biz eşimle 4 ayda evlendik cok acelemiz var gibi büyük konustum onun hediyesiydi bu neyse eşim Istanbul da çalışıyordu ilk görüştük ben kendimi a dan z ye net bir şekilde anlattim ve ayni şeyi bekledim ha es im anlattı mi tabi ki anlatmaz 9 sene oldu hala tanıyamadım o ayri
Çünkü boyle bir farklılık var aramızda ben ne olsa anlatirim sevincimi üzüntümü günlük olayları ama eşim cok sakindir ne olsa iç dünyasında yaşar kendi kendine halleder bu onun yapısı değiştiremem saygı duyuyorum orta yolu buluyoruz.
Ben heyecanliyim o sakin ben hizli psikolojik dizi film manyağıyım eşimse mesaj veren yavaş ya da bilim kurgu ama bir onun sevdig8 bir benim sevdiğim idare edip gidiyoruz.
Evet birbirimizden cok farkliyiz ama bir şekilde gerçekten birbirimizin karakterine saygı duyup yola devam etmek için çabalıyoruz cok zorlanmiyormuyuz bazen elbette ama bizim kaçırdığımız su bence illa ki kafamızdaki insan hayalimizdeki erkek modelini istiyoruz ama yok iste gerçek dünya başka
Çok uzattım ama demem o ki iki zor farkli insan tabi ki evlenebilir ama birbirini tamamlayarak bir arada kalırsın yoksa mümkün degil tabi ki
Tabi ki çok haklisin aslinda bu zıtlıklar bizde de mevcut desemKuzum ama senin verdigin ornekler karakter farkliliklari , ben bundan bahsetmiyorum
benim esim cok yavas , cok pimpirikli ,cok duzenli , cok yavas karar veren , hastalik hastasi , cabuk parlayan , pesimist bir insan
ben ise tam tersi cok hizli , cok daginik , kolum kesilse kopsa aman ne olcak caresi var diyen , uc derecede olumlu bir insanim
yani aşırı zit olduğumuz seyler var ama hayata ayni noktadan bakiyoruz , cocuklarimizi yetistirirken ayni oyuncaklari almayi dusunuyoruz , okul konusunda , egitim konusunda ayni dusunuyoruz , o da feminist benim gibi hatta kadinlarin ustun irk olduguna inaniyor , ev isi evde yasayan herkesin gorevidir der , ayni partiye oy veririz , demokrasi z insan haklari konularinda birebir aynidir dusuncelerimiz , dini inancı benimkiyle ayni , tatile gitmeyi sever ama araba kullanmayi sevmez ben kullanirim uzun yolda , beraber vakit gecirmekten , raki esliginde uzun sohbetler etmekten zevk aliriz ikimiz de yani ozumuz ayni , karakterimiz farkli ama bunu idare ediyoruz , ben onun agir kanliligina obenim tezcanliligima saygi duyuyor cunku ruhumuz bir pek cok konuda
yoksa zaten iki insanin karakterinin ayni olmasi pek mumkun degil ama dusjncelerinin ana fikrin ayni olmasi mumkun
bilmiyorum anlatabildim mi?
Anlatabilmisim ne dedigimiTabi ki çok haklisin aslinda bu zıtlıklar bizde de mevcut desem
Ben cok tezcanliyim kendimi yırtarım o iş olsun bitsin diye es im gayet sakindir.Ben konuşurum derdimi sevincimi anlatırım eşim tamamen içinde yaşar ya da en cok ayrı düştüğümüz konu sevgi sevgiyi gösterme beni cok sevdiğini söyler ama özel günlerde hediye bulamaz alamaz beceremiyor iste ama ben yırtınırım muhakkak birseyler yaparim.
Amma su dedigin kesinlikle doğru cocuk büyütürken ayni noktadan bakarız zevklerimiz ayrı olsa da ayni filmi izler yorum yaparız ya da ayni siyasi görüşe sahibiz yoksa mümkünatı yoktu ben su aşamada cok bu konuya girmek istemiyorum ama tamamen zor olduğum bir görüşü savunsa asla cok net bir şekilde yapamam yapamaz dim
Bu konuda cok dogru katılıyorum karakter farklılıkları olucak elbet ama temel konularda din siyaset ayni hayat görüşü bu cok önemli olmadigi anda iste zıtlıklar mutsuzluklar başlıyor ne yazık ki
Flört ayrı canım, o zaman hepsi karşıdAki kadına ayak uydurabilirmiş gibi rol yapıyor. Ya da gerçwkten yapabiliriz sanıyor. Sen de görmüş geçirmiş adam , zaten çıkmuş memleketten yıllar önce diyorsun ama aldanmış oluyorsun. Herkes evde ne gördüyse evden çıkalı sittin sene de olsa onu uyguluyor. Evliliklerdeki mutsuzluğun temel sebebi bu. Ama bekarlar gelip her konuya “neden evlendin bu öküZle” yazarak hiç hayat tecrübesine sahip olmadıklarını çok güzel ispatlıyorlar. Aynı şey kadınlar için de geçerlidir muhtemelen. Flört ederken börek sarar getirir, kayınvalidesini çok sevecekmiş gibi davranır, her fırsatta yakınlaşmaktan çekinmeZ ama evlenince tam tersi olur.
Valla simdi esimle hesap yapiyorduk mila mezun olana kadar kac sene daha calismamiz gerekiyor diye
Dedim 15 sene daha calisacagiz , eyvahlar olsun dedi , ona calismanin insani nasil dinc tuttugunu anlatiyorum yarim saattir
Anne babanin kendini dusunme luksu yok bana gore de bu konularda , dunyaya bir insan getiriyorsak elimizden gelenin en iyisini yapmak zorundayiz , hem maddi hem manevi
Kesinlikle oyle , japonyada millet 90 yadina kadar calisiyor ve en az beyin hastalıkları japonyada ( demans , alzeimar vs ) calismak her acidam cok saglikli , esime de bunu anlatip gaz veriyorum aradaErkek arkadaşımın dedesiyle benim babamın arasında üç yaş var. Babam bu yıla kadar çalıştı erkek arkadaşımın dedesi emekliliğin tadını çıkardı. Ama görseniz aralarında 10-15 yaş var dersinizGerçekten çalışmak insanı dinç ve genç tutuyor ben buna inanıyorum.
Annem babam hep kavga ederlerdi babam annemi defalarca aldattı ,dövdü .Küçükken birşey yapamazdık ama büyünce kardeşlerimle babama karşı çıktık ,biz boşanmış ailede yaşamayalım diye annem boşanmadı ,büyüdüğümüzde de anneme boşan dedik bu saatten sonra elalem ne der dedi ,50sinden sonra akıllandı ama neye yararYüksek ihtımal bekar cocuksuz birisiniz yoksa cogu kadının ortada cocuklar varken neden ayrılmadıgıyla boyle dalga gecmezdınız parcalanmıs ailede buyumek zordur cok zordur bosanmıs ailelerin cocuklarını ılerde bosanma olasıgı Dıger cocuklara Gore 5 kat. Tabı catısmalar ileri boyutsaysa ayrılmalılar ama konu sahibinin skntısı pek asılmayacak gıbı degıl. Zateb bu forumda hemen boşan ayrıl diyenlerin cogu bekar bu kesın
Sizi anlıyorum zaten dayan ihanet vs varsa ayrılmak hem kadın hemde cocuklar ıcın en dogrusu benım annem babamda ben bir yasındayken ayrılmışlar bende uvey babayla buyudum o turlusude kotu hıc bir cocuk bunu yasamasa keskeAnnem babam hep kavga ederlerdi babam annemi defalarca aldattı ,dövdü .Küçükken birşey yapamazdık ama büyünce kardeşlerimle babama karşı çıktık ,biz boşanmış ailede yaşamayalım diye annem boşanmadı ,büyüdüğümüzde de anneme boşan dedik bu saatten sonra elalem ne der dedi ,50sinden sonra akıllandı ama neye yararçocukken yaşadıklarımız, kavgaları bağırmaları dayaklar aklımda ve hala derim keşke ayrılmış olsalardı da baba özlemi çekseydim .
Bende parcalanmıs aile cocuguyum 5 kat olayını ben uydurmuyorum google yazın yapılan arastırma sonuclarını gorusurusnuz ben bosanmaasın demıyorum ama cocugu bahane etme diyenlere sınır oluyorum cocukla bosanmak kolay mı ya hele arkanda ailen yoksa Avrupa da degıl Türkıye de yasıyoruzBende “Parçalanmış” bir ailenin çocuğuyum nereden biliyorsunuz ayrılma ihtimalinin beş kat fazla olduğunu? Biz gayette güzel ilişki kurabiliyoruz. Ayrıca boşanmış olmak ya da boşanmış bir ailenin çocuğu olmak dünyanın sonu değil, lütfen. Eğer yılları geri alabilme hakkım olsaydı, annemin daha erken boşanmasını isterdim. Keşke babamla beraber büyümeseydim. Çünkü konu sahibinin eşiyle babam tamamen aynı. Anne ya da baba mutsuzsa çocukta mutsuz oluyor. Birlikte olup mutsuz olmanın ne anlamı var?
Ben anne babası ayrı olup sorım yasayan o kadar cocuk gordum ki bir sosyal hizmet uzmanıyla konusun derim cocukla bosanmak oyle kolay degıl ha Avrupa olsa belki ama Turkıye de yasıyoruz eger konu sahibinin cocugu olmasa cok kolay ayrılırdı sızın dedıgınız gıbı ayrılınca anne baba aynı sorumluluğu almıyor erkekler hop evleniyor genellikle tum sorumluluk anneye veriliyor bekara konusmak burda cok kolayNeden dalga geçeyim haddim değil. Anne babası boşanmış kimsenin daha ben parçalanmış ailede büyüdüm psikolojim kötü dediğini duymadım. Baba sorumsuzsa evlilikte de sorumsuzdur, sorumluysa bosanınca da sorumludur. Anne baba birbirine düşman olmadıktan sonra cocuklar gayette mutlu oluyor istediği zaman babayla istediği zaman anneyle vakit geçiriyor. İlla çatışma olması gerekmez mutsuz gergin olunuyorsa çocuklar hissediyor. Hayata bir kere geliyoruz neden sevmediğimiz biriyle ömür geçirelim. Neden annelere sürekli fedakarlık yapmak zorundaymis gibi davranılıyor ? Yok cocuk mutsuz olurmus da yok bilmem neymiş de... Düzenimi bozmak istemiyorum deyin açık açık. Ay sinirlendim gene.
Keşke hiçbir çocuk mutsuz bir çocukluk geçirmeseSizi anlıyorum zaten dayan ihanet vs varsa ayrılmak hem kadın hemde cocuklar ıcın en dogrusu benım annem babamda ben bir yasındayken ayrılmışlar bende uvey babayla buyudum o turlusude kotu hıc bir cocuk bunu yasamasa keske
Keske bende sorunlar yasıyorum evlılıgımde kızım iki yasında kıyamıyorum burda konu actım konfor alanımo terketmemekle cocugu bahane etmejle suçlandım anneannem bosanmıs baskasıyla evlenmıs annemi bir koseye atmıs annem bısandı baskasıyla evlendı beni koseye attı ben tabı cocugumu asla bırakmam ama bu bir dongu gıbı oldu sabretmeye calısıyorum insanın cocugu olunca hele ki kucukse hele ki ailesinden destek yoksa ayrılması kolay degıl burda herkesın tek bıldıgın calıs ise gır bir suru insanı isten cıkardılar hop diye ıs bulunmuyor Allah sonumuzu hayır etsınKeşke hiçbir çocuk mutsuz bir çocukluk geçirmese
Keşke hiçbir çocuk mutsuz bir çocukluk geçirmese
Gerçekten bencil ve geri kalmış, her şey tolere edilir ama adam resmen çocuğundan kısıp kendine harcıyor. “Baba” olan kişi benim zamanında olmadı çocuğumun olsun diye fedakarlık yapandır, onun eğitimi geleceği için imkanları ölçüsünde masraftan kaçınmayandır. Siz çocuklarınıza iyilik yapmayacaksınız bence bu adamla, siz onlar için en iyisini isterken o ne gerek var diyorsa bence tekrar bir düşününBende bu düşüncedeyim kesinlikle. Ama herkesin öncelikleri farklı malesef. Esim gözünü kirpmadan kendine 6 bin tl verip bir bilgisayar alabiliyor oyun oynamak icin ama cocuga bir oyuncak alsak ne gerek var der. Oglum 2.5 yaşında bu zamana kadar top havuzu ve bisiklet haricinde bir oyuncak almisligi yoktur. Hep ben aldim oyuncaklarini. Bencillik ve geri kalmışlık bir araya gelince cekilmesi daha zor oluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?