Evliyim ama onu unutamadım..

anlatacaklarimvar .!.:

Aslında nasıl anlatırım bilemiyorum. Ayıplayan yargılayan mutlaka olacaktır. Herkesin hayatında unutmadığı herhangi bir insan vardır. Fakat benim durumum biraz başka. Aynı şeyleri yaşamış yahut yaşayanlarda vardır muhakak. Mesele şu. 25 yaşındayım evliyim ve gerçekten çok iyi bir eşim ve karşıdan bakıldığında çok iyi giden bir evliliğim var. Fakat gel gelelim 3 yıllık bir ilişkinin akabinde hemen evlendim. Ayrılmak zorunda kaldık ve severek ayrıldık. Neden ayrılmak zorunda kaldınız derseniz. Çok fazla sevip pek anlaşamıyorduk. Hep şiddetli bir birlikteliğimiz vardı. Aşırı kıskançtı vs. vs. ama her şeye rağmen çok seviyorduk. Üniversitede tanıştık ve 3 yıl boyunca süren birlikteliğimiz oldu ve bitti. Sıkıntılı bir ayrılık oldu. Olaylı bir şekilde ayrıldık. Fakat sonrasında barışır gibi olduk ama barışmadık. Çok uzun zaman geçmeden ailem birisiyle tanıştırdı ve ben asla istemiyordum. ailem kararlarıma saygı duyacak insanlar. Fakat o'nu bekleyişim hep olumsuzdu ara sıra konuşup sürekli beni yeriyor bir istiyorum bir istemiyorum diyordu. Bardağı son konuşmamız taşırdı ve ben ani bir kararla ailemin bahsetmiş olduğu insanla tanıştım 1 yıl geçmeden evlendim. Nişanlılık sürecimde sadece o'nunla bir kez konuştuk ve bana yapma dedi. Ama içten içe ona o kadar kızgındım ki onu hiç dinlemedim. Evlendim aradan 6 ay geçti ve benim hep aklımda olan ve hiç aklımdan çıkaramadığım o'nu özelden aramak istedim. Sesini duymak istedim. Ben onun sesini duyduktan sonra daha kötü oldum. Bu şekilde evliliğim ilerlerken 3-4 ay sonra arkadaşlarımla gittiğim bir gezi sırasında çok başka bir şehirde karşıma o çıktı. nutkum tutuldu nefesim kesildi. Sadece birbirimize baka kaldık. Sadece gözlerimiz konuşuyor biz susuyorduk. Sonra birlikte yürümeye başladık ve bir yere oturup konuşmaya başladık. Benden sonra beni daha çok özlediğini gözlerinden okuyordum. O da anlıyordu onu özlediğimi. Ama ben evliydim ve çok kötü şeyler hissediyordum. Sadece ağlıyorduk. Neden yaptın? Seve seve neden gittin dedi. Bunun cevabı bende de değildi çünkü neden yaptığımı ben bile kestiremiyordum. Çünkü çok iyi bir insandı ve onunla evlenirsem mutlu olacağımı düşündüm. Ki oluyordum da ama asla o'na hissettiklerimi hissedemiyordu. Ve bunu evlendiğim adam da biliyordu. Çünkü o da başka birisine kör kütük aşık olduğumu biliyor ama onu bana unutturabileceğini düşünüyordu. Ve öylede sanıyor. Biz onunla o görüşmemizde sadece sarılıp ağlaştık. Ve ben çok karışığım mantığımla kalbim aynı şey söylemiyor. Kalbim o'nu isterken mantığım sen artık evlisin düşünmen bile kocana haksızlık diye avaz avaz bağırıyor da kalbimi susturamıyorum. Şimdi soruyorum size ne yapmalıyım? Belki de hiç bir şey ama anlatmak istedim sadece. Uzunca oldu biraz hakkınızı helal edin..

Genişletmek için tıkla...

anlatacaklarimvar .!.:

Aslında nasıl anlatırım bilemiyorum. Ayıplayan yargılayan mutlaka olacaktır. Herkesin hayatında unutmadığı herhangi bir insan vardır. Fakat benim durumum biraz başka. Aynı şeyleri yaşamış yahut yaşayanlarda vardır muhakak. Mesele şu. 25 yaşındayım evliyim ve gerçekten çok iyi bir eşim ve karşıdan bakıldığında çok iyi giden bir evliliğim var. Fakat gel gelelim 3 yıllık bir ilişkinin akabinde hemen evlendim. Ayrılmak zorunda kaldık ve severek ayrıldık. Neden ayrılmak zorunda kaldınız derseniz. Çok fazla sevip pek anlaşamıyorduk. Hep şiddetli bir birlikteliğimiz vardı. Aşırı kıskançtı vs. vs. ama her şeye rağmen çok seviyorduk. Üniversitede tanıştık ve 3 yıl boyunca süren birlikteliğimiz oldu ve bitti. Sıkıntılı bir ayrılık oldu. Olaylı bir şekilde ayrıldık. Fakat sonrasında barışır gibi olduk ama barışmadık. Çok uzun zaman geçmeden ailem birisiyle tanıştırdı ve ben asla istemiyordum. ailem kararlarıma saygı duyacak insanlar. Fakat o'nu bekleyişim hep olumsuzdu ara sıra konuşup sürekli beni yeriyor bir istiyorum bir istemiyorum diyordu. Bardağı son konuşmamız taşırdı ve ben ani bir kararla ailemin bahsetmiş olduğu insanla tanıştım 1 yıl geçmeden evlendim. Nişanlılık sürecimde sadece o'nunla bir kez konuştuk ve bana yapma dedi. Ama içten içe ona o kadar kızgındım ki onu hiç dinlemedim. Evlendim aradan 6 ay geçti ve benim hep aklımda olan ve hiç aklımdan çıkaramadığım o'nu özelden aramak istedim. Sesini duymak istedim. Ben onun sesini duyduktan sonra daha kötü oldum. Bu şekilde evliliğim ilerlerken 3-4 ay sonra arkadaşlarımla gittiğim bir gezi sırasında çok başka bir şehirde karşıma o çıktı. nutkum tutuldu nefesim kesildi. Sadece birbirimize baka kaldık. Sadece gözlerimiz konuşuyor biz susuyorduk. Sonra birlikte yürümeye başladık ve bir yere oturup konuşmaya başladık. Benden sonra beni daha çok özlediğini gözlerinden okuyordum. O da anlıyordu onu özlediğimi. Ama ben evliydim ve çok kötü şeyler hissediyordum. Sadece ağlıyorduk. Neden yaptın? Seve seve neden gittin dedi. Bunun cevabı bende de değildi çünkü neden yaptığımı ben bile kestiremiyordum. Çünkü çok iyi bir insandı ve onunla evlenirsem mutlu olacağımı düşündüm. Ki oluyordum da ama asla o'na hissettiklerimi hissedemiyordu. Ve bunu evlendiğim adam da biliyordu. Çünkü o da başka birisine kör kütük aşık olduğumu biliyor ama onu bana unutturabileceğini düşünüyordu. Ve öylede sanıyor. Biz onunla o görüşmemizde sadece sarılıp ağlaştık. Ve ben çok karışığım mantığımla kalbim aynı şey söylemiyor. Kalbim o'nu isterken mantığım sen artık evlisin düşünmen bile kocana haksızlık diye avaz avaz bağırıyor da kalbimi susturamıyorum. Şimdi soruyorum size ne yapmalıyım? Belki de hiç bir şey ama anlatmak istedim sadece. Uzunca oldu biraz hakkınızı helal edin..

Genişletmek için tıkla...

anlatacaklarimvar .!.:

Kimine inandırıcı gelmeyebilir. Haklısınız da evet sırf bunları anlatabilmek açtım üyeliği. sürekli takip ettiğim bir plaform ve içimdekileri dökmek istedim sadece. Birden durumumu anlatınca sanırım küçük bir hata yapmışım. Sarılıp ağlaştık derken sadece mecazi anlamda kullanmıştım. Hiç bir temas söz konusu bile olmadı. İnat olayına gelince aslında tam olarak o'na inat olsun diye değilde belkide bencillik yapıp mutlu olabilmek adına evlendim. Çünkü eşim evlilik konusunda çok ısrarcıydı yani onunla olabilmem için çok uğraştı zamanında. Bu emeklerin karşısında da çok iyi bir eş olabileceğini gösterdi bana. Ve ben mutlu olmak adına evlendim. İnanıın benim canımı en çok sıkan şey. Çok alakasız bir yerde pat diye karşıma çıkıp canımı yakmasıydı. Bile isteye değil his olarak yandı içim. Fakat kalbimi kontrol edemiyorum ki. Eşine anlat diyorsunuz. Nişanlıyken yaşadığım olayı anlatmıştım. Bana ne dediyse bir bir söylemiştim ona. Fakat bu karşılaşmayı anlatamıyorum. Evet kalben eşime haksızlık yapıyorum. Çok karışığım. Fazlasıyla çok.

Genişletmek için tıkla...

caninfistigi .!.:

Yani bakın ayrılmanıza sebep olacak kadar kıskanç bir adam ve sorunlu bir ilişki için değer mi?
Sadece olmadığı için kıymete binmiş. Yarın öbürgün aynı eve girseydiniz şu anki huzurunuzun yarısını bile bulamazdınız büyük ihtimalle. Aşkınız da biterdi.

Genişletmek için tıkla...

matmazelNoraliya .!.:

"Bağzı" şeyler olmayınca olmuyor ki eski sevgilinle de olmamış gördüğün gibi.

Sen yazmışsın sorunları, en iyi de sen tanıyosun onu, evlenseniz ya da ilişkiniz devam etseydi şimdiki gibi huzurlu olabilecek miydin?

Ben de bir Zaman'lar aşkımdan ölüyorum falan sandım, başkasıyla evlenemem dedim. Şimdi noldu aradan seneler geçti olay soğudu daha mantıklı düşünüyorum. Sürekli tartışmaların anlaşmazlıkların olduğu kendini değersiz hissettiğin ilişkiden bi cacık olmuyo

Genişletmek için tıkla...

polyanna23 .!.:

Bu arada profilde 22 sin karar ver?

Genişletmek için tıkla...

anlatacaklarimvar .!.:

Bunları düşünerek evlendim bende. Beni sadece mutlu etmek isteyen bir adamla. Ama aklıma istemsizce düşüyor işte. O ansızın karşılaşmadan sonra daha çok hemde. Ve biliyorum hatta adım gibi biliyorum onunla evlenseydim asla mutlu olamazdım.

Genişletmek için tıkla...

anlatacaklarimvar .!.:

İlk başlarda hep öyle avuttum kendimi olmuyor olmayacak diye. Asla huzurlu olamayacaktım. Bir yanımda olmadığı için böylesin diyor. Ama ömrüm boyunca hep aklımın bir köşesinde kalmasınıda istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

francesca .!.:

Eskisiyle evlenseydiniz şiddetli geçimsizlikten boşanırdınız.
Kavuşamadığınız için kıymete binmiş her ikiniz için de..
Eşiniz de bile bile kabul etmiş kalbi yaralı birini, o da ilginç..

Genişletmek için tıkla...