4 yıldır evliyim. Eşimle iletişimimiz gir gide azalıyor. Kaç kere konuşmaya çalıştım bir işe yaramıyor. İş değiştirdi, gece 9 dan önce eve gelmiyor. Geldiğinde işte yemeğini yemiş oluyor. Akşamları birlikte yemek yiyemiyoruz. Eve gelince elinde telefon bilgisayar başında sürekli oyun oynuyor. Günün nasıl geçti diyorum çalıştım geldim diyor. Başka muhabbet yok. Gece yatana kadar oyun oynuyor. Bazen sırnaşmaya çalışıyorum huylandım uzak dur diyor. Evde iyice hizmetçiye bağladım. Başka bir değerim yok. Ailesine oturmaya gideriz öğrenirim ki bir sürü olay olmuş bunlardan haberim yok. Kendileri arasında WhatsApp grubu var oradan yazışıp duruyorlar. Örnek vereyim yakın bir akrabaları ölmüş annesi ve babası memleketlerine gitmişler hatta dönmüşler. Oturmaya gittiğimde öğrendim o zaman başınız sağolsun diyebildim. Ablasının bulunduğumuz şehre tayinini çıkmış yine onlara gidince öğrendim. Hiçbir şeyi benimle paylaşmıyor. Ben sürekli konuşmak için anlatıyorum hayatımdaki işteki olayları. Ama artık boş geliyor bu çaba. Bir de bana söylediği şey şu sen beni dışlıyorsun. Bir olay daha anlatayım akşam işten geldi ben de akşam yemeği yemekte geç kalmıştım. Ben yemek yerken yanımda oturur musun hiç görüşemiyoruz dedim. Odaya puflaya geldi oturdu burda da mesai yapayım dedi asık bir suratla. Sonra kavga ettik. Evin içinde yabancı gibiyiz. Kahvaltı sofrasında elinde telefon. Odada bilgisayar başında.
Eve arkadaşlarını çağıralım gelsinler görüşelim diyorum. Ne gerek var. Rahat rahat oturalım evde diyor. Sonra ailesine gidince annesine bize kimse oturmaya gelmiyor diyor. Ne yapmaya çalışıyor anlam veremiyorum. İyice uzaklaştık birbirimizden diyorum böyle söyleyince üzüyormuşum onu. Çok boğulmuş hissediyorum.
Eve arkadaşlarını çağıralım gelsinler görüşelim diyorum. Ne gerek var. Rahat rahat oturalım evde diyor. Sonra ailesine gidince annesine bize kimse oturmaya gelmiyor diyor. Ne yapmaya çalışıyor anlam veremiyorum. İyice uzaklaştık birbirimizden diyorum böyle söyleyince üzüyormuşum onu. Çok boğulmuş hissediyorum.