Bugün evi boyama temizleme işi bitti. Sağolsunlar eş dost hep yanımızdaydı. Kilitledik kapıyı çıktık annem kardeşim ben, yakında eşyalar gelecek onları yerleştireceğiz ve benim yeni evim orası olacak. Bütün olan bitenden sonra elimdeki hayal kırıklığı güven kırıklığı içimin acısıyla kendime yeni bir düzen daha kuruyorum, çünkü hayat devam ediyor ucundan kıyısından o hayata karışıp yola devam etmek lazım. Sen de öyle yapmıyor musun sahi?
Ama içim öyle buruk ki. Ruhumun çektiyi açıyı manevi hasarı geçtim, bana verdiğin maddi zarara rağmen yine de güzel bir ev tuttum, zamanında birlikte aldığımız eşyaların daha güzelini aldım. Hala çok eksiğim var ama tamamlayacağım artık yavaş yavaş. Mutlu olmam lazım yani. Ama şu an ne çok acı çekiyorum bir bilsen. Neden oldu bütün bunlar neden??
Hiç unutama beni, hep hatırla. O bana deyip durduğun keşkelerin hep beynini kemirsin. O pişmanlığın ömür boyu geçmesin. Benim sırtımdan kazandıkların şu hayattaki tek kazancın olsun, onlara sarılıp yatarsın ömür boyu. Aklın başına gelmedikçe manevi tatminden huzurdan uzak kalasın. Sana hakkımı helal etmiyorum. Sana da ailene de. Birazcık adamlık olsaydı sende bu hale gelmezdik ne çok seviyordum seni. Ben hala belki benim de ona verdiğim zararlar olmuştur allahım o zararları ondan gider diyorum. Ya benim yaşadıklarım? Sen hiç düşünüyor musun ben kadınıma neler yaptım diye? Kendince düşünüyorsun evet, ama o bile o kadar bencilce o kadar olgunluktan merhametten uzak ki.
Allahım beni bir daha böyle aptalca körce bir sevgiden esirge. Aynı hataları yaptırma bana rabbim.