- 29 Aralık 2010
- 8.418
- 23.880
- 548
Sanırım yas tutmayı bırakıyorum artık. Nasıl mı anladım? Bir artık seni affetmeye başladım, içimdeki öfke gidiyor sen de mutlu ol diye dua ediyorum. İkincisi ise.. Bugün ne oldu biliyor musun, bir çocuk var, bugün farkettim iki üç seferdir eften püften aslında gelmesi gerekmeyen işler için yanıma geliyor. Aslında yolunun düşmediği bir yerdeyim geçerken uğradım diyor. Farkında değildim bugün farkına vardım, konuşurken gözünü benden hiç ayırmadı. Gittiğinde sanki biri elektrik vermiş gibiydi bana, kendi kendime ne güzel baktı öyle ya deyip durdum bir süre. Uzuuun süredir ilk defa birisinin ilgisi hoşuma gitti. Belki bunlar benim kuruntum, belki gerçekten işi düştü öylesine uğradı, belki de aslında gayet normal baktı bana ben yanlış yorumladım (içgüdülerim pek yanıltmaz beni ama neyse). Farketmez, sonuç olarak bugün biri beni kısa süreliğine de olsa etkiledi. Bir taraftan güzel bir his, bir taraftan da değişik bir burukluk. Ne dersin ha, unutuyor muyum seni artık yavaş yavaş?