Ben hayatımı düzene sokmaya çalışırken, kendi ayaklarım üzerinde durma mücadelesi verirken, hayatıma girdin, destek olacagina söz verdin, beni çok sevdiğin için herşeyi yapacaktin, inanilmaya güvenilmeyen ihtiyacın vardı, bana söylenen tüm olumsuzluklara rağmen sadece sana evet dedim, ama tüm hayirlar nasıl da doğruymuş, nasıl da yanlış insanmissin, nasıl da sana kanmisim bu yasam savaşımda..simdi coookk pismanim İnankı, çok kahroluyorum, seninle girdigim bu yoldan, basa geri dönmek istiyorum..yarim kalan mücadeleme tek basıma devam etmek istiyorum..ben sana inanmistim sana guvenmistim senin için çok şeyden en basta ailemden vazgecmistim ama sen bunları anlamadım anlamak istemedin..çok Yoruldum artik..