çok şaşırdım ne kadar benzer noktalarımız var..
ben de 26 yaşımdayken hayatımın ilk ve ciddi ilişkisini yaşadım( ondan önce çok kısa bir duygusal arkadaşlığım oldu biriyle, ilişki bile demiyorum)
biz de ayrı şehirlerdeydik ve ilişkimiz bir yıla yakın sürdü
ben ayrıldım sanırken aslında işin gerçeği o benden ayrıldı, çünkü ellerimi bıraktı.
şimdi benim de iki yıl olacak az kaldı ve aynı sizin gibi üç dört ayda bir arayıp kendini hatırlatıyor
ve şu cümleniz çok sarsıcı, bu yaşadığım duyguya tercüman,
"hani insanlar sevgililerinden bir defa ayrılır bir defa acı çekerler ya
ben aynı adamdan onlarca kez ayrıldım ve bir o kadar da acı çektim ilk sefer gibi" işte her defasında yaşadığım bu. yeniden yeniden ayrılıyorum. inanır mısınız yüzlerce kere veda mesajı da yazdım. ama olmuyor. bir veda olmuyor. benim tek isteğim onu içimden uğurlamak. gerçek temiz bir veda edebilmek istedim. aama onun ego kaynağı olduğum için beni bu anlamda kaybetmek istemiyor.
benim de kaşlarım kirpiklerim ve saçlarım bir dönem çok döküldü. bir gün aradığında söyledim üzüntüden kirpiklerim dökülüyor diye. öyle kayıtsız ki. ne var benim de sakallarım dökülüyor dedi. oysa o bana bir kere saçkıran oldum artık beni beğenmezsin dediğinde nasıl içim yanmıştı. sen her halinle kabulumsün demiştim. of çok canım sıkılıyor hatırladıkça..
ama siz hala konuşuyormuşsunuz. 6 sene olmuş dile kolay.. hayatınızdan çıkaramıyor musunuz yoksa çıkmasını mı istemiyorsunuz? karamsarlaştım şimdi
ilk önce tüm kalbimle şunu rica ediyorum ne olur karamsarlığa kapılmayın
ben numunelik biriyim enteresandır o da bunu biliyor ve gayet güzel kullandı zamanında artık kullanamıyor.
bizim ilişkimiz, benim o ilişkideki rolüm çok değişikti. bizimki bir ilişki değil "bu kadını yıkmalıyım" savaşıydı sanki.
ilişkimiz bittiğinde ben işsiz halimle şimdiye göre küçük ama o zamana ve şartlara göre oldukça büyük bir borcun altına girmiştim.
ilişki süresince duyduğum hakaret, küfür, değer görememe, aşağılanma gibi pek çok şeyi kabullenip özümsemem yüzünden özgüvenim bitmiş kül olmuştu. kendime bakmayı bıraktım (en basit şey olan saç taramayı bile)
gün geçtikçe kendimden nefret ettim, kendimden nefret ettikçe çöktüm.
şu an o 2,5 yıllık süreyi düşündüm yine ne yaptım o zaman içinde diye ve gerçekten en küçük bir anım yok. yaşamamış gibiyim.
şu an seviyor muyum onu? aslaaaaaaaaaaa
o sevgi içimde biteli çooookkkk zaman oldu.
yeniden başlayalım ya da bir dilek tutsam ve dileğim %100 gerçekleşecek olsa o'nu diler miyim?
aslaaaaa. Allah yazdıysa bozsun
daha sonra birilerine yüreğim ısınmadı mı?
elbette ısındı, kesin aradığım kişi bu dediğim oldu, bu adamla ömür geçer diye mutlu olduğumda oldu
ama öyle çok yanılttılar beni ya da ben bilmediğim bir şekilde öyle çok ittim ki karşımdakini kimseyle olamadı.
en son şu şekilde bir düşünce gelişti bende "beni sadece bu adam sever ve benim gibi biri de en fazla bu kadar sevilebilir" kısacası layığım bu...
ama eğer karşıma doğru insan çıkmış olsaydı veya çıkanları da ben bir şekilde itmemiş olsaydım atlatabilirdim.
tanıştığım her eş adayı (ki artık flört düşünmedim ondan sonra) beni sözüyle ya da hareketiyle kırdığında veya ters bir şey yaptığında o çok sevdiğim adamın açtığı yara kanadı hep. nefretle yüklü bile olsam hislerim o'na yöneldi.
şimdi konuşuyor olma durumu şu şekilde, canı istediği zaman arıyor çoğuna cevap vermiyorum, hiç oralı olmuyorum. cevap verirsemde geçmişte yaptıklarını başına vurup vurup duruyorum. nasıl bir güven vermişsem adama zamanında hala O'nu sevdiğimi zannediyor, öyle olmadığını söylememe rağmen.
ben O'nu asla hayatımda istemiyorum, varlığını bilmek bile istemiyorum
sanırım durumumun kötülüğü özgüvenimi kaybetmiş olmam, sonrasında dikiş tutturamamam ve yaşımın iyice ilerlemesinden kaynaklanıyor
bu yaptıklarım çok ama çok büyük HATALAR. siz sakın aynı hataya düşmeyin
bağlılığınızın, içinizde kıpırtı yaratmasının sebebi sevgi değil saplanıp kalmış olmak
bir daha bu kadar sevemeyeceğinizi düşünmek
yanılıyor olmayı umut ediyorum ama belki de kompleks
normal insanlar bu tarz ağzı gözü ayrı oynayan adamlara takılıp kalmazlar.
normal ve gururlu olun