hanımlar merhaba ilişkimle ilgili bi sıkıntım var . illa ki yaşayanlar vardır benzer şeyleri, bakalım ne dersiniz..
benim 6 yıldır devam eden düzenli bir ilişkim var. bu dönem üniversiteden mezun oluyoruz ve artık yavaş yavaş ailelerimiz sormaya başladı . işler daha ciddileşecek görünüyor. bizde artık ileriye dönük gerçekçi planlar yapmaya başlıyoruz..
sevgilim yapı olarak agresif biri. özellikle sınav dönemlerinde daha da yoğun yaşıyor bunu. yani ufacık şeyler bile cok sacma yerlere gidebiliyor bu dönemlerde. bu güne kadar hep bu yüzden yok saydım alttan aldım özellikle sınav haftalarında. şu an yine sınav döneminde sevgilim. açıkcası olmadıgı kadar iyi gidiyordu her şey de. taa ki düne kadar. dün bi anda hiçbir şey yokken 'neyse yarın konuşuruz' dedi. anlam veremedim cünkü biz 2 saat konuşmasak hemen sıkıntı yapan biridir kendisi. noluyor dedim. işte bişey yok falan yaptı. sinirim bozuldu acıkcası. üsteledim biraz bende. işte ona özel oldugunu hissettirmiyormuşum vs. ne alaka anlamadım. biz farklı şehirlerdeyiz. beni çağırdı fakat ders durumuma göre vs. dedim ben. bunu yanlış anlamış. anlayışsız bir şekilde uzattı. acıklamak istedim dinlemdi bile. bende böyle yaparım artık gibi şeyler söyledi. bilmiyorum, sinirle belki ama çok kırıcı sözler de etti... bugün ise konuşmadık hiç. cünkü dün konuşmak istemiyorum demişti. istedignde kendi ulaşsın istedim çünkü dün cidden cok fazla uğraştım bi orta yol bulalım bu sacma sey yüzünden kötü olmayalım diye ama hep itti beni. hiç yanaşmadı iyi olmaya.
bugün ise biraz önce mesaj attı okulum uzayacak sevin yazmış. yine iyi niyetle yaklaştım ,noldu dedim. sınav kötü geçti veremem uzar okul sende mutlu ol dedi. niye mutlu olacaktım,ben kötülüğünü mü istiyorum senin gözünde dedim. düşman mıyız sanki dedim. yok ben anladım sen mutlu olursun ya,, istersen de düşman ol umrumda degil dedi. aradım bende. dedim ki niye böyle yapıyorsun. konuşmak istemiyorum dedi. bak dün yanlış anladın bırak bir konuşalım elbette gelicem yanına dedim. konusmak istemiyorum senle dedi. ben bu şekilde davranmanı hak edecek bir şey yapmadım ki sana hem ortada bir şey de yok dedim. doğru degil böyle yapman,eline ne geçecek ki dedim. doğru degilse kapat o zaman konuşmak istemiyorum senle defol ya dedi ve kapattı yüzüme......
gerçekten öyle bir kırıldım ki.. sinirle söylendi diyorum kendime ama içim almıyor.. ne yapıcam nasıl davranıcam bilmez haldeyim... içimde koca bir bıkkınlık var. bir yanım huzur istiyor,yanımda olsun istiyor. diğer yanım deli gibi kırık.. bir fikir verin lütfen...
benim 6 yıldır devam eden düzenli bir ilişkim var. bu dönem üniversiteden mezun oluyoruz ve artık yavaş yavaş ailelerimiz sormaya başladı . işler daha ciddileşecek görünüyor. bizde artık ileriye dönük gerçekçi planlar yapmaya başlıyoruz..
sevgilim yapı olarak agresif biri. özellikle sınav dönemlerinde daha da yoğun yaşıyor bunu. yani ufacık şeyler bile cok sacma yerlere gidebiliyor bu dönemlerde. bu güne kadar hep bu yüzden yok saydım alttan aldım özellikle sınav haftalarında. şu an yine sınav döneminde sevgilim. açıkcası olmadıgı kadar iyi gidiyordu her şey de. taa ki düne kadar. dün bi anda hiçbir şey yokken 'neyse yarın konuşuruz' dedi. anlam veremedim cünkü biz 2 saat konuşmasak hemen sıkıntı yapan biridir kendisi. noluyor dedim. işte bişey yok falan yaptı. sinirim bozuldu acıkcası. üsteledim biraz bende. işte ona özel oldugunu hissettirmiyormuşum vs. ne alaka anlamadım. biz farklı şehirlerdeyiz. beni çağırdı fakat ders durumuma göre vs. dedim ben. bunu yanlış anlamış. anlayışsız bir şekilde uzattı. acıklamak istedim dinlemdi bile. bende böyle yaparım artık gibi şeyler söyledi. bilmiyorum, sinirle belki ama çok kırıcı sözler de etti... bugün ise konuşmadık hiç. cünkü dün konuşmak istemiyorum demişti. istedignde kendi ulaşsın istedim çünkü dün cidden cok fazla uğraştım bi orta yol bulalım bu sacma sey yüzünden kötü olmayalım diye ama hep itti beni. hiç yanaşmadı iyi olmaya.
bugün ise biraz önce mesaj attı okulum uzayacak sevin yazmış. yine iyi niyetle yaklaştım ,noldu dedim. sınav kötü geçti veremem uzar okul sende mutlu ol dedi. niye mutlu olacaktım,ben kötülüğünü mü istiyorum senin gözünde dedim. düşman mıyız sanki dedim. yok ben anladım sen mutlu olursun ya,, istersen de düşman ol umrumda degil dedi. aradım bende. dedim ki niye böyle yapıyorsun. konuşmak istemiyorum dedi. bak dün yanlış anladın bırak bir konuşalım elbette gelicem yanına dedim. konusmak istemiyorum senle dedi. ben bu şekilde davranmanı hak edecek bir şey yapmadım ki sana hem ortada bir şey de yok dedim. doğru degil böyle yapman,eline ne geçecek ki dedim. doğru degilse kapat o zaman konuşmak istemiyorum senle defol ya dedi ve kapattı yüzüme......
gerçekten öyle bir kırıldım ki.. sinirle söylendi diyorum kendime ama içim almıyor.. ne yapıcam nasıl davranıcam bilmez haldeyim... içimde koca bir bıkkınlık var. bir yanım huzur istiyor,yanımda olsun istiyor. diğer yanım deli gibi kırık.. bir fikir verin lütfen...