Aynen sana katılıyorum daha 2 bucuk ay önce görümcemin kızı doğum yaptı sezeryanle sıfır göbek suanda sanki hiç hamile kalmamış gibi ve bi arkadaşımda 7 ay önce sezeryan yaptı oda zayıf ve memnun hiçtr şikayet ettiklerini duymadım hani diyorlar ya sezeryan olanlar sonradan pişman oluyor diye bunlar örnek işte
İşte uzun lafın kısası, herkesin bedeni farklı.
Ben normal doğumda 1 ayda sokağa çıktım, sezeryanlı arkadaşım 5 günde avm de geziyordu.
Ama kiminde de tam tersi.
Bu sebeple doğum olayına bir yasaklama getirmek çok sakıncalı.
Hiçbir kadın fabrikasyon değil, her olaya vücudumuzun ve psikolojimizin verdiği tepkiler bambaşka.
Normal doğum yaptım evet, çok kolay yaptım epiduralimin tutmamasına, sunni sancı almama rağmen.
Hakikaten eski usul doğurdum yani.
Ama sonrasını düşününce bir daha yapmam.
Zaten doktorum sezeryanda ısrar ettiğimi anlayınca kolay doğum diye bir şey yok, sezeryanı ondan istiyorsan ben sana uygulamam ve tanıdığım kadarıyla normali çok daha kolay yapacaksın diyerek ikna etti beni.
Yok sezeryanda süt gelmezmiş vs, benim de gelmedi ve bebeğim emmedi de.
Yani her türlü olay her iki doğumda da gerçekleşebilir.
Normal doğum gerçekten abartılıyor, yok yücelikmiş o an mucizeymiş vs miş de miş.
Bana hiç uğramadı o duygular 'doğum anı' sebebiyle.
Çünkü zaten 9 ay boyunca beraber yaşadığım yavrum isterse kulağımdan çıksın, aynı ulvi duyguları yine hissederim.
Kim nasıl istiyorsa öyle olmalı, bu konuda bir üstünlük ya da kolaylık söz konusu değil.
Ne normal yaptım diye kimseye baskı yapma ya da aşağı görmeye hakkım var ne de bir dahakine sezeryan istiyorum diye utanmaya.