1 hafta boyunca yatıp uyuyup sorumluluk almayıp hastayım diyip köşesine çekilmek bence depresyon değildir.Benim mesleğimde mesela ne yaşarsam yaşayayım işe gidince kendimce güler yüzlü olma zorunluluğum var, anksiyete teşhisi bana da kondu ama resmen paşa paşa kalkıp gidiyorum, rapor almak ya da izin almak ancak adım atmaya dermanım olmazsa düşüneceğim şeyler.Prensipler ve sorumluluklar deniliyor bunlara.
Keşke herkes depresyondayım diyip bir köşeye yatabilse ama bence kimseye yakışmıyor. Ben küfrü haricinde eşinizin sinirine hak verdim.