Gittikçe artan yalnızlık...

littlewaterspirit

Kimbilir , belki de bir gün...
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2018
2.670
4.840
83
Her geçen gün biraz daha yalnızlaşıyorum. 6 yaşında bir çocuk ile tamamen izole bir hayat yaşıyorum ve artık çok sıkılmaya başladım. İş ve ev arasına sıkıştım ve nefes alamıyorum Yeni bir çevre nasıl edinilir ve mümkünse artık hayatımda biri de olsun istiyorum ama yok olmuyor
 
6 yaşında bir çocukla izole hayat yaşıyorum derken ? sizin çocuğunuzmu yoksa çocukmu bakıyorsunuz, boşanmışmısınız ?
 
şimdi daha iyi anladım kendinize yeni bir hayat kurmuşsunuz.. çalışıyorsunuzda..
Rabbim evladınızı eksik etmesin.. cnm hiç iş arkadaşların yokmu kafa dengi ? yada küçük bir şehirdemisin ?
arkadaşlarla takılmak yeni arkadaşlar kazandırır size.. hayatınızda biri olmasıda o kadar doğal birşey ki.. neden almayasanız.. nedn olmuyor hayatınızda biri denednz mi ?
 


Hayat bazen kimisini böyle sıkıştırıyor... Eski kötü hatıralar, mevcut problemler, aşırı ev ve iş yükü ve sonunda sizin gibi bir çok insan bunalıyor sıkılıyor... Çevreniz de varsa farklı gurup aktivitelerine katılabilirsiniz. Mesela bazı illerde trekking grupları var bunlar sosyal medya üzerinden ayarlayıp hafta sonları farklı yerlere yürüyüşe gidiyorlar. Mümkünse bırakın çocuğu annenize böyle aktivitelere katılmaya çalışın.. Bu sadece bir örnek tabi..
 
Cocuğunla prka cık orda illa bi iki muhabbetle anneyle karşılaşırsın ❣
Parktan ordan burdan okuldan bir sürü anne vs var ama gerçek bir arkadaşlık olmuyor , herkesin düzeni var , eşleri var , herkes hafta sonu ya da akşam doğal olarak kendi düzeninde , arayıp gel bir çay içelim diyemiyorsun , bir yere çıkamıyorsun böyle tuhaf bir durum var....
 
Çocuğu bırakacak kimsem de yok 7/24 benimle , o da sıkılıyor evde ki yalnızlıktan artık
 
Mesele burada zaten kendime ait zamanım yok , iş dışında çocuk sürekli benimle , bırakabilecek kimsem yok , iş arkadaşlarımda evli barklı insanlar , yaş malum 40 üzeri olunca çevre de ona göre oluyor.
 
Mesele burada zaten kendime ait zamanım yok , iş dışında çocuk sürekli benimle , bırakabilecek kimsem yok , iş arkadaşlarımda evli barklı insanlar , yaş malum 40 üzeri olunca çevre de ona göre oluyor.
kuzum kolu komşu illaki bir kahve içtiğin biri vardır.. haftada 1 rica edersn akşamları bakarlar 1-2 saat evladına... biraz hava alırsın sana iyi gelir... hemde dertleştikçe onlar sana birilerini önerir tanıştırır bu şekilde ilerler yaşından dolayı
 
Çocuğu bırakacak kimsem de yok 7/24 benimle , o da sıkılıyor evde ki yalnızlıktan artık

Boşandınız galiba.. Peki çocuklarla yapılan aktiviteler oluyor.. Oyun atolyeleri vb. Onlara katılsanız nasıl olur? Araştırın eminim vardır bulunduğunuz şehirde.. Oralarda farklı arkadaşlarınız ve bir süre sonra sosyal çevreniz olabilir..

Hayat sizin için zor ama kendiniz ve çocuğunuz için boşluğa düşmek yerine mutlu olmanın yollarınıı bulmalısınız. Zamanla mutluluğu siz de bulursunuz inşallah..
 
Aynen bende yaş geçtikçe yanlız kalmaktan korkmaya başladım. Çevremde cok insan var ama bir hayat arkadaşı bulamadım. Niye böyle oluyoooo
 
Cocugunuzla ılgılenecek bolca vaktım var demek ıstıyorsunuz sanırım, ne guzel
Bırde bu taraftan bakın
 
Bende aynı durumdayım yalnız hissediyorum kendimi. Boşandım ve çocuğum yok. Bazen keşke olsaydı diyorum. Onu büyütmeyle uğraşır kendimi düşünmezdim. Şimdi öyle bir duygu boşluğu yaşıyorum ki yanlış yapmaktan korkuyorum
 
Çocuk olsa da yalnızlık duygusu oluyor , insan konuşacak , dertleşecek , bir şeyler paylaşacak insan arıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…