Haddinden fazla evliyim.

Burdan gelinlere eziyet eden butun kaynalara seslenmek istiyorum.'Üvey e etme özünde,GELİN e etme KIZIN DA' bulursun.
Siz kocsnizi seviyorsunuzda acaba o sizi o kadar seviyor mu ezdiriyor ablasina annesine.Sizi de taş dogurmadi ya bu kadar susmak sinmek size ne kazanadiriyor?Uzunca bir sure dönmeyin.
 
Canım bence ablasının eşide 8 kişinin birden evliliğine müdahale etmesine dayanamadığı için sorunlar olmuş devam etmemiş olabilir her iki tarafı dinlememişsin sonuçta adamın ne yaşadığını bilemezdin ta ki başına gelene kadar görmüş oldun şuan.Eşin senin arkanda değilse sen başının çaresine bak biraz dişini göster seninle uğraşamıyacağını bilsin görümcen izin verme seni üzmelerine.Ne öyle ya her hafta sonu kv gidilirmi böyle evlilikmi olur hafta içide iş güç evinizde yoksunuz karı koca özeliniz olmalı biraz tabi bunu eşinle aranı bozmadan evliliğine zarar vermeden yap azıcık kurnaz ol anladıkları dilden konuş onlarla :sopa:

Bir yandan eşimi çok özledim. Bir yandan o eve dönmeyi hiç ama hiç istemiyorum. Eğer dönmeye karar verirsem dediğiniz gibi yaparım. Belki ayrılmak eşim için de en mantıklısıdır.
 
Burdan gelinlere eziyet eden butun kaynalara seslenmek istiyorum.'Üvey e etme özünde,GELİN e etme KIZIN DA' bulursun.
Siz kocsnizi seviyorsunuzda acaba o sizi o kadar seviyor mu ezdiriyor ablasina annesine.Sizi de taş dogurmadi ya bu kadar susmak sinmek size ne kazanadiriyor?Uzunca bir sure dönmeyin.

Eşim benim yanımda annesiyle konuştu baya da net bir şekilde. “Sen yeni evliyken hep kaynananla oturmak isterdin di mi?” dedi. Bunun adı samimiyet değil cahillik dedi. Kötü kötü bir sürü şey dedi işte. Kendince ezdirmemeye çalışıyor. Size saçma gelebilir ama böylesi de içime sinmiyor. İlla biri üzülecek ki huzur bulalım. Böyle aile mi kurulur?
Nişanda mişanda söylenenler için de cevap veriyor ama o kadar alışmış ki ablasının falan bu tavırlarına çok da gözüne batmıyor bana battığı gibi. Neden bir adamı ablasından annesinden uzaklaştıra uzaklaştıra aile kurayım diyorum. Hayat bu mu yani.
 
Bir yandan eşimi çok özledim. Bir yandan o eve dönmeyi hiç ama hiç istemiyorum. Eğer dönmeye karar verirsem dediğiniz gibi yaparım. Belki ayrılmak eşim için de en mantıklısıdır.
Konuyu tam takip edemedim canım ya ilk yorumumdan sonra evdenmi ayrıldınız o_O üzüldüm ya kendini bilmezler yüzünden olan insanların yuvasına huzuruna oluyor umarım eşiniz doğru yolu bulup sizi kırdığını yanlış yaptığını anlar bu mevzuda tatlıya bağlanır.Takipteyim gelişme olursa lütfen bizimlede paylaşın
 
Konuyu tam takip edemedim canım ya ilk yorumumdan sonra evdenmi ayrıldınız o_O üzüldüm ya kendini bilmezler yüzünden olan insanların yuvasına huzuruna oluyor umarım eşiniz doğru yolu bulup sizi kırdığını yanlış yaptığını anlar bu mevzuda tatlıya bağlanır.Takipteyim gelişme olursa lütfen bizimlede paylaşın

Evet konuyu açarken yazdığım ilk mesajda en son paragrafta yazmıştım galiba. Annemin yanındayım. Ben de üzülüyorum ne emeklerle bir ev kuruluyor iki insan birbiri için emek veriyor ben 1,5 yıldır her gün evimize güzel baktım emek verdim. Oğulları boşanınca mutlu mu olacaklar sanki.
Teşekkür ederim desteğiniz için. İnsana iyi geliyor. Haber veririm gelişme olursa.
 
Eşim benim yanımda annesiyle konuştu baya
Evet konuyu açarken yazdığım ilk mesajda en son paragrafta yazmıştım galiba. Annemin yanındayım. Ben de üzülüyorum ne emeklerle bir ev kuruluyor iki insan birbiri için emek veriyor ben 1,5 yıldır her gün evimize güzel baktım emek verdim. Oğulları boşanınca mutlu mu olacaklar sanki.
Teşekkür ederim desteğiniz için. İnsana iyi geliyor. Haber veririm gelişme olursa.
Eşin konuşmak için gelirse sakince ona rahatsızlıklarını anlat canım ablanın bu bu tavırlarından hoşlanmıyorum de evimizde seninle vakit geçirmek istiyorum de taviz verme net ol bilsin.ahh canım ya sende aynı benim gibisin abla bağımlısı bir koca herşeyin içinde bir aile ben baktım eşim değişmiyor ablasının saçmalıkları onu rahatsız etmiyor yada işine gelmiyor ortada bir sorun olduğunu görmek kavgada etsem kendimide sinir etsem düzelmiyor oluruna bıraktım gidip gelmiyorum merhaba merhaba o kadar tabi benim olayımın iyi yanı sendeki gibi ota b...ka çağırmıyorlar genelde böyle beni yakaladığı yerde zehrini akıtır zaman kollar ben o fırsatı pek vermiyorum ona artık.
 
Benden yaşça büyük birine saygısızlık yapmak istemem asla ama ortada kendisini rencide edecek hiçbirşey yokken, mutlu mesut yemeğimizi yerken söylediği söz bir anda yemek masasında soğuk rüzgar esmesine neden oldu, yemin ediyorum Milana kızımla eşimin bir bakışı vardı, Muneye böyle bir laf attın he tabutunu hazırla şimdi ayvayı yedin der gibi baktılar, ikisi de sinmişti zira ağzımdan neler çıkacağı suratıma yansımış, sinirim geçince kahkaha patlattım o halleri gözümün önüne gelince, biliyorlar beni çünkü, bir yanım saygılı ve naiftir ama iş aileme laf söylemeye gelince içimdeki panter hortluyor, eşime de laf söyletmem, anne babası bile yanımda eşimi eleştiremez ama eşimle kızım da bana laf söyletmez, çekirdek ailemi korurum.
Sen de mi yengecsin yoksa :)
Bende oyleyimdir , hayatta ne esime ne cocuklarima kimse laf edemez , edilecekse ben ederim:)
Allah muhabetinizi , nese dolu sofralarinizi bozmasin tatlim
 
Bu arada eşinle hiç görüşme veya mesajlaşma olmadi mi?

Olmadı. İlk defa böyle aramadan sormadan gün geçirdik. Abimle konuşmuş. Yukarda bir yerde yazmıştım belki denk gelmişsinizdir. Benimle konuşmak istemiyorsa size söylesin ne istiyorsa yapayım demiş abime. Ama ben böyle savaş kazanır gibi koca kazanmak istemiyorum. İstemiyorum hiçbir şey. Çok çok üzgün hissediyorum. Yazık oldu sevgimize ne güzel çocuğumuz olurdu severdik. Ay neyse. Kısaca konuşmadık. O yüzden diyorum belki o da sıkıldı artık bu durumdan. Belki o da ayrılmanın en mantıklısı olduğunu düşünüyordur. Ben bugün günübirlik evimizin olduğu şehre gittim ondan habersiz. Evden bazı eşyalarımı aldım. Mutfağımızı falan temizlemiş. Bulaşıkları yıkamış. Yardım ederdi hep ev işlerine. Neyse gereksiz uzattım ve fazla duygusallaştım galiba. Aramadı. Galiba düzelmeyecek aramız. Kına yaksın ablası.
 
Eşin konuşmak için gelirse sakince ona rahatsızlıklarını anlat canım ablanın bu bu tavırlarından hoşlanmıyorum de evimizde seninle vakit geçirmek istiyorum de taviz verme net ol bilsin.ahh canım ya sende aynı benim gibisin abla bağımlısı bir koca herşeyin içinde bir aile ben baktım eşim değişmiyor ablasının saçmalıkları onu rahatsız etmiyor yada işine gelmiyor ortada bir sorun olduğunu görmek kavgada etsem kendimide sinir etsem düzelmiyor oluruna bıraktım gidip gelmiyorum merhaba merhaba o kadar tabi benim olayımın iyi yanı sendeki gibi ota b...ka çağırmıyorlar genelde böyle beni yakaladığı yerde zehrini akıtır zaman kollar ben o fırsatı pek vermiyorum ona artık.

Artık o kadar kinlendim ki sağlıklı düşünemediğimi fark ediyorum. Bensiz bile gidip görüşmesin istiyorum açıkçası. Gıcık olsun istiyorum ona. Elimde değil.
Sonra da üzüldüğüme üzülüyorum. Şuna bak 28 yaşındayım nefretle hırsla dolu yaşıyorum yazık diyorum. Kaçıp gitmek istiyorum.
 
Eşim benim yanımda annesiyle konuştu baya da net bir şekilde. “Sen yeni evliyken hep kaynananla oturmak isterdin di mi?” dedi. Bunun adı samimiyet değil cahillik dedi. Kötü kötü bir sürü şey dedi işte. Kendince ezdirmemeye çalışıyor. Size saçma gelebilir ama böylesi de içime sinmiyor. İlla biri üzülecek ki huzur bulalım. Böyle aile mi kurulur?
Nişanda mişanda söylenenler için de cevap veriyor ama o kadar alışmış ki ablasının falan bu tavırlarına çok da gözüne batmıyor bana battığı gibi. Neden bir adamı ablasından annesinden uzaklaştıra uzaklaştıra aile kurayım diyorum. Hayat bu mu yani.

Kimse kimseyi ailesinden ayırmasın tabii, bu da yanlış bir tutum olur ama siz gitmek istemediğinizde saygı gösterilsin, çok isterse eşiniz ailesine gitsin görüşsün ama siz biraz mesafe koyun ailesine, size her akıllarına geleni söyleme huylarından vazgeçmeleri gerekiyor, laf söylediklerinde siz de lafınızı esirgemeyin, belki anlık kalp kırılır ama sonra size laf etmemeleri gerektiğini öğrenirler, söylerlerse cevabını vereceğinizi bilirler.
 
Kalbim sıkışıyor düşününce.
Kısa yazayım dedim beceremedim.

1,5 yıl önce evlendim. Nişanlı olduğumuz dönemde farklı şehirlerdeydik. Ben ev eşyası almak için onun olduğu şehre giderdim hafta sonları. Gittiğim hafta sonları eşimin ailesiyle görüşüyordum ve her şey yolunda görünüyordu. Bir ablası var, o zamanlar ablasını hiç görmüyordum denk gelmiyordu. Ya da hafta sonları ben varım diye gelmiyordu belki şimdi böyle de olabilir diye düşünüyorum. Tanışır tanışmaz yaşımla dalga geçti (90lıyım. Beğenemedi genç buldu. Kardeşinin 50 yaşında biriyle evlenmesi onu mutlu edecekti büyük ihtimalle). Nişanda da öyleydi, sade olmamla dalga geçti o zaman da. Görür görmez herkesin içinde “O kadar sadesin ki sanki benim nişanım ahahahaha” gibi. Ondan sonra da sık sık benimle ilgili “şaka”ları vardı.


Evlendik. Ablası boşandı. Annesi durmadan bizi çağırmaya başladı. Hayır’dan anlamadı. Annesi çağırmadıysa babası çağırdı. Babası çağırmadıysa ablası çağırdı. Ben kendi ailemi ayda bir görüyorum. Nasıl daha sık görmek istersem onun da hakkı tabii ki ailesiyle vakit geçirmek. Ama ben kendi ailemle de bu kadar sık görüşmek istemezdim evliyken. Çünkü bir cumartesi akşam üstü eşimle marketten bir şeyler alıp evimize gidip pişirip yiyemiyoruz. Çünkü annesinin o gün yine pişirdiği ve benim hiç de yemek istemediğim bir şey oluyor. Bizim evimizde de var yemek. Niye evimizde yemeyelim? Sıkılıyorum. Sevgiliykenki halimizi özlüyorum.


Ablası boşandığından beri her gün sporda stepte. Boşandığı günden başlayarak istisnasız kendisini her gördüğümde rejimini sporunu vücudunu bir şeyini anlattı. Çok sıkılıyorum bu muhabbetlerden ben. Hiç sevmem böyle kilo konuşup duran kadınları. Yapamıyor da zaten. Bir yıldır günde bin tane ip atlamak gibi şeyler yapıyor. Bir yüzmeye bir jimnastiğe bir mekiğe vs vs sarıp “çok kontrollü şeker tüketiyorum geçen gün bir mısır yedim nasıl şekerli geldi ıyy” gibi şeyler konuşup bir yandan ne zaman görsem pasta tatlı falan yiyor aslında. Kilosunda tipinde de bir değişiklik yok. Yani demek istediğim şu: Madem yapamıyorsun da neden kafa ütülüyorsun bununla? Dillendiremiyorum bunu. Haksız ve huysuz durumunda kalacağımı düşünüyorum.


Kısacası bunaldım çok. Annesini tanıyamamışım. Bu kadar ağzını açınca hayat emen biri olduğunu anlamamıştım. Bazen ailemle ilgili çok zoruma giden şeyler söylüyor. Mesela annem rahatsız etmemek için evimize gelip kalmıyor pek. Onun için diyor ki “Gelmiyor hiç bu nasıl annelik”. Çok zoruma gidiyor annemin anneliğine laf edilmesi. Ne yapacağımı şaşırıyorum. Bunun gibi şeyler oluyor görüşünce. O yüzden susup bir kenarda oturup vakit geçirmek bile zor geliyor onlarla. Bir dönem bu görüşmeleri susup bir kenarda vakit geçirerek atlatmaya çalışıyordum. Bu sefer de sessiz olmamdan şikayetçi olmuşlar eşime. Ablası zaten dillendirmekten çekinmiyor. Hepimiz oturuyoruz mesela diyor ki “Sizin çocuğunuz olsa konuşmayı öğrenemez böyle mivvv mivv diye oturur miyavlar” diyor sonra kendi kızına “nasıl miyavlar kızım çocukları?” Diyor kızı miyavlıyor buna gülmemiz gerekiyor.


Eşim genelde bana destek oluyor hak veriyor. Ama durum engellenemezken haklı olmanın ne önemi var? Üstelik her zaman hak da vermiyor. En son yine bir “Börek yaptım gelin. Gelin. Gelin. Gelin” vakasında “Bak yine bu yüzden tartışıyoruz güzel bir gün geçirirken” dedim eşime. “Senin yüzünden. Güleryüzlü olsan anlayışlı olsan böyle olmaz.” dedi. Yemin ederim ki bir insan ne kadar güleryüz gösterebilirse o kadar gösterdim. Dahası yok bende. Yaşadığımız şehirde arkadaşım yok, iş bulamadım, evde kpss’ye hazırlanıyorum. Güleryüzlüyümdür.


Gitmek istiyorum. Siz olsanız gider miydiniz? Zaten benim yüzümden olduğunu duyduğumda çıkıp ailemin yanına geldim. Zoruma gitti çok. 2 gün oldu.

Teşekkür ederim okuduysanız.

Cok uzuldum. O ne oyle sapik gibi yapismislar. Sizi de kukla gibi kursunlar bari. Gul konus otur gel okurken ben daraldim. Canim gayet net bir sekilde esinle konus o da seviyordur eminim seni. Biraz seni anlamasini empati yapmasını iste. Ben kv lere 15 20 gunde 1 2 saat ugruyorum onda bile ruhum daraliyor.birde ne olursa olsun ailene sakin laf soyletme. Ver cevabini.
 
Canım aynı seyleri ben de yaşadım. Aileye bu kadar bagımlılık hiç normal değil. Belli zama sonra sana hiç saygısı kalmaz eşinin ki su anda da pek sağlıklı davrandığını düşünmüyorum. Sürekli biraradasınız ailesiyle ama gulmemene takmaktan bahsetmiş. İyi de sen kendi aılenle olamazken sürekli onlarla bik bik olmaz yani.
 
Artık o kadar kinlendim ki sağlıklı düşünemediğimi fark ediyorum. Bensiz bile gidip görüşmesin istiyorum açıkçası. Gıcık olsun istiyorum ona. Elimde değil.
Sonra da üzüldüğüme üzülüyorum. Şuna bak 28 yaşındayım nefretle hırsla dolu yaşıyorum yazık diyorum. Kaçıp gitmek istiyorum.
Ben neler düşünüyorum canım bir bilsen görümcem için :KK70:benim çocuklarım olduğu için yada cesaret edemediğim için bilmiyorum gidemedim iyimi yaptım kötümü bilmiyorum çareyi gidip gelmemekte buldum en son ama sen iyi düşün tavrını koy eşine.Yorumunda okudum eşin abine ne isterse yaparım demiş oda pişman bence ama dediğim gibi iyi düşün taşın kendindende sakın taviz verme benim gibi olma canım ezdirme kendini :KK43:
 
Kimse kimseyi ailesinden ayırmasın tabii, bu da yanlış bir tutum olur ama siz gitmek istemediğinizde saygı gösterilsin, çok isterse eşiniz ailesine gitsin görüşsün ama siz biraz mesafe koyun ailesine, size her akıllarına geleni söyleme huylarından vazgeçmeleri gerekiyor, laf söylediklerinde siz de lafınızı esirgemeyin, belki anlık kalp kırılır ama sonra size laf etmemeleri gerektiğini öğrenirler, söylerlerse cevabını vereceğinizi bilirler.

Dışardan bakan birinin yorumuna, öğüdüne o kadar ihtiyaç duydum ki konumu da o yüzden açmıştım. İyi ki yazıyorsunuz. Evlilikte bu gibi şeyleri sineye çekemeyip boşanmak mı yazıktır, yoksa düzeltmeye çalışıp devam etmek mi? İkisi de yazık gibi geliyor, çıkmazda hissediyorum.

Eşimin sevgisine samimiyetine inancım tam. Ama “senin yüzünden” dedi. Sonra öyle demek istemedim falan dedi. O da artık yoruldu. Acaba ben kendimi mi kandırıyorum? Ya göremiyorsam?
 
Ben neler düşünüyorum canım bir bilsen görümcem için :KK70:benim çocuklarım olduğu için yada cesaret edemediğim için bilmiyorum gidemedim iyimi yaptım kötümü bilmiyorum çareyi gidip gelmemekte buldum en son ama sen iyi düşün tavrını koy eşine.Yorumunda okudum eşin abine ne isterse yaparım demiş oda pişman bence ama dediğim gibi iyi düşün taşın kendindende sakın taviz verme benim gibi olma canım ezdirme kendini :KK43:

:)) düşüncelerinizi az çok kafamda canlandırabiliyorum. Hepimiz için hakkımızda hayırlısı olsun diyeyim. Ne diyeyim.
 
Dışardan bakan birinin yorumuna, öğüdüne o kadar ihtiyaç duydum ki konumu da o yüzden açmıştım. İyi ki yazıyorsunuz. Evlilikte bu gibi şeyleri sineye çekemeyip boşanmak mı yazıktır, yoksa düzeltmeye çalışıp devam etmek mi? İkisi de yazık gibi geliyor, çıkmazda hissediyorum.

Eşimin sevgisine samimiyetine inancım tam. Ama “senin yüzünden” dedi. Sonra öyle demek istemedim falan dedi. O da artık yoruldu. Acaba ben kendimi mi kandırıyorum? Ya göremiyorsam?
Dışardan bakan birinin yorumuna, öğüdüne o kadar ihtiyaç duydum ki konumu da o yüzden açmıştım. İyi ki yazıyorsunuz. Evlilikte bu gibi şeyleri sineye çekemeyip boşanmak mı yazıktır, yoksa düzeltmeye çalışıp devam etmek mi? İkisi de yazık gibi geliyor, çıkmazda hissediyorum.

Eşimin sevgisine samimiyetine inancım tam. Ama “senin yüzünden” dedi. Sonra öyle demek istemedim falan dedi. O da artık yoruldu. Acaba ben kendimi mi kandırıyorum? Ya göremiyorsam?
Sürekli oraya gitmemek icin bir bahane bul. Onlarla arana set cek. Eşine de açıkça gitmiyorum deme. Plan yap mesela hafta sonu icin. Şimdi sunu alalım bunu apalım de bütün işleri hafta sonuna bırak. Belki ise yarar. Ama Esin’e çok belli etme sonra sen omları ayırmak istiyorsun Triplerine girer. Benim eşim de aynıydı. Ailemle görüşmez sonra her hafta sonu ailesine giderdik. Her hafta sonu. Ne oldu? Boşanıyoruz. Şimdi ailesine ayda bir kere bile gitmşypr. Gitse de bir saat oturur oturmaz.
 
Cok uzuldum. O ne oyle sapik gibi yapismislar. Sizi de kukla gibi kursunlar bari. Gul konus otur gel okurken ben daraldim. Canim gayet net bir sekilde esinle konus o da seviyordur eminim seni. Biraz seni anlamasini empati yapmasını iste. Ben kv lere 15 20 gunde 1 2 saat ugruyorum onda bile ruhum daraliyor.birde ne olursa olsun ailene sakin laf soyletme. Ver cevabini.
Bazen annesinde 1-2 saat oturup çıkardık “Ben bile çok daralıyorum sen kim bilir nasıl oluyorsun teşekkür ederim” derdi. “İyi misin??” diye sorardı her seferinde. Genelde iyiydi aslında eşim. Ben iyi kalpli biri olduğunu düşünüyorum yani. Benim böyle düşünmem normal tabi sevdiğim için. Ne bileyim. Ayrılmazsak dediğiniz gibi yaparım.
 
Dışardan bakan birinin yorumuna, öğüdüne o kadar ihtiyaç duydum ki konumu da o yüzden açmıştım. İyi ki yazıyorsunuz. Evlilikte bu gibi şeyleri sineye çekemeyip boşanmak mı yazıktır, yoksa düzeltmeye çalışıp devam etmek mi? İkisi de yazık gibi geliyor, çıkmazda hissediyorum.

Eşimin sevgisine samimiyetine inancım tam. Ama “senin yüzünden” dedi. Sonra öyle demek istemedim falan dedi. O da artık yoruldu. Acaba ben kendimi mi kandırıyorum? Ya göremiyorsam?


Size tavsiyem eşinizi çağırın yüz yüze bir konuşun, boşanmaya da karar verseniz karşılıklı konuşmadan bir karar almayın, konuşmadan abinizin veya ailenin aracılığıyla laf alışverişi yaparak olmaz böyle işler, hiç konuşmadan ayrılırsanız pişmanlık yaşarsınız çünkü belli ki siz eşinizi seviyorsunuz, oturun şartlarınızı söyleyin, bu şartları kabul edip etmeyeceğini sorun, siz eve dönene kadar kabul ediyormuş gibi görünmemesini, şartlarınızı ciddi ciddi düşünmesini, yapamayacağına kanaat getiriyorsa daha fazla mutsuzluk yaşamanın ikiniz içinde haksızlık olacağını ve eğer şartları sonradan yerine getirmezse bir daha giderseniz geri dönüşü olmayacağını söyleyin.
 
Sürekli oraya gitmemek icin bir bahane bul. Onlarla arana set cek. Eşine de açıkça gitmiyorum deme. Plan yap mesela hafta sonu icin. Şimdi sunu alalım bunu apalım de bütün işleri hafta sonuna bırak. Belki ise yarar. Ama Esin’e çok belli etme sonra sen omları ayırmak istiyorsun Triplerine girer. Benim eşim de aynıydı. Ailemle görüşmez sonra her hafta sonu ailesine giderdik. Her hafta sonu. Ne oldu? Boşanıyoruz. Şimdi ailesine ayda bir kere bile gitmşypr. Gitse de bir saat oturur oturmaz.

Bu söylediğinizi denedim bir dönem. Hep bir iş çıkardım ablasına falan gitmeyelim diye. Son zamanlarda ablasına gitmeyi güzel azaltmıştık. Annesi de nicel olarak azalmakla birlikte nitel olarak artıyordu öyle söyleyeyim :) yani haftada 1’e düşüyorsa bile kadının garipliği artıyordu.
Ailesiyle toplanıp konuşmuştu bir kere. Bunları bunları yapmayın diye. Ablası ondan sonra iyi davrandı bana mesela. Ama baştan beri o kadar kızmışım ki. İçim soğumuyor.
Hiçbir şey yoksa annesi neden hafta sonu ablasını değil de bizi çağırıyor diye kızıyorum. Biz aileyiz düzenimiz var. Ablası yalnız hafta sonları kızını da eski eşine bırakıyor. Ama onu kimse darlamıyor böyle.
 
Back
X