- 1 Mart 2020
- 1.179
- 5.493
- 78
- Konu Sahibi Butterfly456
- #41
Katılıyorum, hem baktırayım hem benim dediğim olsun bence de olmaz.Ben beklemiyorum,kendi gonluyle geliniyle ve torunlariyla bunlari paylasanlara imreniyorum sadece. Kvye al yap demem,ama elinde yemekle cikar gelirse cok sevinirim. Yemegini begenmesem de yapma demem, tesekkur ederim bu nezakettir. Torununa yemek yapip yediren bir kadina mudahaleci denmez,begenmiyorsaniz gondermezsiniz cocugu. Ama hem baktirayim hem de benim istedigim gibi baksin demek ikiyuzluluk oluyor biraz.
Siz beni tanimiyor olabilirsiniz,kvsinden is bekleyen kknin en son insani benimdiro yuzden onceki mesajimi ayrintili yazdim izah etmek icin.
Benim kayınvalidem de oldukça iyi niyetlidir, fazla da müdahaleci değildir. Doğumumdan önce eşimle kimse yardıma gelmesin, bebeğimize kendimiz bakarız diye konuştuk. Fakat kayınvalidem kendi istek ve arzusuyla gelince ona git diyemedik. Torunu olduğu için o kadar heyecanlı, o kadar heyecanlıydı ki, her şeyi ama her şeyi kendi yapmak istiyordu. Bebeğim ağlıyordu, kayınvalidem ve ben ikimiz aynı anda yerimizden fırlıyorduk. Ben bir kolunu giydiriyordum o diğer kolunu giydiriyordu. Emzirmek için yan odaya gidiyordum peşimden gelip yanımda bekliyordu.

Vallahi o kadar sıkılmıştım, o kadar gerilmiştim ki lohusalığımda size anlatamam. O yardım ettiğini düşünüyor mesela. Ama onun yüzünden bende ciddi bir lohusalık sendromu kaldı. Suçlamıyorum onu, ben kendimi açık ve net ifade edemedim ona o dönemde. Ama sonradan ciddi bir sınır çizmek zorunda kaldım, aksi halde alanıma iyi niyetle ciddi anlamda girmişti. Şu an hiç kimseye çocuğumuzu hiçbir şekilde bırakmıyoruz, ya babasındadır ya bende.
Dediğim gibi istenmeyen yardım can sıkıcı olabiliyor kimi zaman. Yapı meselesi de olabilir, oldum olası bireysel bir insandım, o yüzden biraz fazla yardımsızlığı seviyorum. Sağlıklı mı bilmiyorum.