sizde erkek evladı gömmeyin bi zahmet sırf cinsiyet yüzünden depresyona giren bir kadın yüzünden. aramızda erkek evlat bekleyenlerde var sonuçta. kaş yapmaya çalışırken göz çıkarmak bu. bende üniversitede ne kızlar tanıdığımı anlatayım istersen genelleme yapacaksak eğer!
konu geçmişlerime falan bakarsan asla polemiğe girmediğimi görürsün. siz kızları övmemişsiniz. yok erkekler aramaz, erkekler ailelerinin yanına gitmez gibi kötülemişsiniz.Gömmek derken?
Kızın da oğlanın da farklı avantajları ve dezavantajları var
Kız çocuk istemeyen bir hamileye kız çocuğun avantajlarını yazdım sadece.
Abartmayalım istersen.
Sanki erkek çocuk hayırsız olur demişim gibi yazmanız hiç hoş değil. Daha az ariyorlar gozledigim bir sey ve kabus gibi bir şey de değil bu.
Abartılacak bir yorum değil polemik aramayalm lütfen
Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanimher rahatsizligimin sorumlusu olarak onu gorup icten ice cok kiziyorum, bazen acaba birden bir sey olsa ve gitse uzulur muyum diye dusunurken buluyorum kendimi eger hissediyorsa o da cok uzuluyordur eminim. Ben de kendimi iyi hissedince vicdan azabindan oluyorum zaten. Ama bir turlu icimi ferahlatamiyorum
Sanirim depresyondayimesime veya ablama falan acilabilsem psikolojik tedavi icin bir adim atmis olacagim, ama onlarin tepkilerinden de cok cekiniyorum, dusuncelerimin saglikli olmadiginin farkindayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
konu geçmişlerime falan bakarsan asla polemiğe girmediğimi görürsün. siz kızları övmemişsiniz. yok erkekler aramaz, erkekler ailelerinin yanına gitmez gibi kötülemişsiniz.
bunu ben yorumluyorum sanırım. neyse yaa kıza ısındırmak için kız çocuğunu övün lütfen. cinsiyet karşılaştırması yapmadan.erkek arkadaşlarımız ara tatil hariç gitmezdi bile memlekete
Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanimher rahatsizligimin sorumlusu olarak onu gorup icten ice cok kiziyorum, bazen acaba birden bir sey olsa ve gitse uzulur muyum diye dusunurken buluyorum kendimi eger hissediyorsa o da cok uzuluyordur eminim. Ben de kendimi iyi hissedince vicdan azabindan oluyorum zaten. Ama bir turlu icimi ferahlatamiyorum
Sanirim depresyondayimesime veya ablama falan acilabilsem psikolojik tedavi icin bir adim atmis olacagim, ama onlarin tepkilerinden de cok cekiniyorum, dusuncelerimin saglikli olmadiginin farkindayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
bunu ben yorumluyorum sanırım. neyse yaa kıza ısındırmak için kız çocuğunu övün lütfen. cinsiyet karşılaştırması yapmadan.
Hareketlerini hissetmeye başladığında heyecanlanacaksın. Anne olacağını hissedeceksin. Şimdi ben bacaklarıyla oynuyorum. Karnjmda bir o tarafa, bir bu tarafa gidiyor, hıçkırıyor seviyorum onu aman da tontonum diye. Sen de seveceksin, böyle düşünceleri çok büyütme içinde çünkü geçecek:)Merhaba kk kadinlari, yine yardiminiza ihtiyacim var. Bu sefer durum fena. Taslanmaya, yerin dibine sokulmaya hazirim ama kimselere anlatamiyorum, lutfen bozuk olan psikolojimi daha da bozmayin, yardim istiyorum
27 yasindayim, 1.5 seneyi gecti evliligim. Esim 38 yasinda, esimin yasi benim de pko problemim nedeniyle cok ertelemeyelim diye dusunduk ve tedaviyle 16+3 hamileyim. Ilk ogrendigim gunden beri oglum olacagini dusunuyordum, hem icimden oyle geciyordu, ona isaret eden ruyalar goruyordum vs. hem de etrafimdaki herkes erkek annesine benzetiyordu beni. Doktorum da iki sefer sanki oglumuzun pipisi de burada tarzi yorumlarda bulununca ben iyice erkek beklentisine girmistim, ta ki gecen cumartesi gunku randevuya kadar. Doktorum kiz oldugunu soyledi, basimdan asagi kaynar sular dokuldugunu hissettim ama esim ve anne babam da yanimdaydi, sevinmisim gibi gozuktum. O gun doktorun yanildigini falan dusunup kendimi rahatlattim, cunku ben hala erkek olacagini hissediyordum. Ertesi gun hic abartisiz butun gun agladim ve cok kotu dusunceler gecti kafamdan
Doktorumun tavrindan da pek hoslanmadigim ve cinsiyetten de emin olamadigim icin baska bir doktora gittik pazartesi gunu. Cok tatli bir doktordu, bebegin kiz oldugunu soyledi o da daha onceki haftalardaki tahminler yaniltici olabilir vs diye bilgilendirdi bizi. O doktordan cikinca bebegimin saglikli olduguna cok sevindim, kiz olacagi icin icim kipir kipir olmustu. Dune kadar iyi sayilirdim ama dun yine cok kotu dusunceler gecti aklimdan, cocuk yaptigima cok pismanimher rahatsizligimin sorumlusu olarak onu gorup icten ice cok kiziyorum, bazen acaba birden bir sey olsa ve gitse uzulur muyum diye dusunurken buluyorum kendimi eger hissediyorsa o da cok uzuluyordur eminim. Ben de kendimi iyi hissedince vicdan azabindan oluyorum zaten. Ama bir turlu icimi ferahlatamiyorum
Sanirim depresyondayimesime veya ablama falan acilabilsem psikolojik tedavi icin bir adim atmis olacagim, ama onlarin tepkilerinden de cok cekiniyorum, dusuncelerimin saglikli olmadiginin farkindayim
Bu durumu veya benzerini yasayan, atlatan tanidiginiz bildiginiz var mi acaba? Daha ne kadar surer ki boyle..
ben tartışma yaşamak istemediğim için uzatmıyorum ama siz tahrikedip uzatmaya devam ediyorsunuz. yazmayın lütfen! yaptığınızn yanlşluğını kabul edip etmemeniz ilgilendirmiyor artık zaten. kabullenmeyen biri olduğunuz anlaşılıyor. iyi günlerSonraki mesajımı okumussaniz böyle bir ayrım yapmadığımi anlamışsınızdır.
Zira cin takvimi yapacaktık erkek olursa vicdan azabı çekeriz kız istedigimiz icin ama yanerkek olursa üzülürüz diye vazgeçtik yazdım.
Hamile bir kadını uzmeden kız çocuğunun avantajlarının olduğunu da anlatmaya çalıştığım cok belliydi
Gereksiz alinganliklara gerek yok
ben tartışma yaşamak istemediğim için uzatmıyorum ama siz tahrikedip uzatmaya devam ediyorsunuz. yazmayın lütfen! yaptığınızn yanlşluğını kabul edip etmemeniz ilgilendirmiyor artık zaten. kabullenmeyen biri olduğunuz anlaşılıyor. iyi günler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?