Hasta evine gelen misafirler ve tahammül

cok gecmis olsun sizi cok cok iyi anladigimi benzer seyler yasadigimi soyliyim once. rabbim sifa versin omrunun son anina kadar sihhat ve rahatlik icinde olsun babaniz. sizi bu sekilde kullanan cakallara hadlerini bildirin. ama ustu kapali degil. cunku o zaman ''aa psikolojisi bozulmus bunun depresif agresif" yaftasi ile kendilerini temize cikarirlar. ne mi yapacaksin yemek sorunca ben sizden bekliyorum bunu yemek yapmanizi ya da getirmenizi de. burasi hasta evi sizin bize destek olmaniz gerek de. ölüm soranla "ölüm hep hastaliktan degil vade yetince belki sen daha once ölebilirsin" de. ben mi diyince "lafin gelisi canim" de gec. bunlar bundan anlar. ya insan olsunlar ya dagot cakallari.

Doktorun enfeksiyon kapma riskine karşı misafir kabul etmeyeceğinizi söyleyin. Ne kadar soylemezseniz o kadar daha gelirler. Hasta ziyareti kısa olanı makbul diyeceksiniz. Hasta evinde yemek yemek kahve içmek nedir ya pes bu insanlara da.

hatta temizlik yaptir yemek yaptir gercekten dusunemeyen tavrini degistirir yuksunmeden yapar. digerleri kendiliginden kacar rahat edersin

nooption .!.:

artık misafir kabul edemeyeceğinizi doktorun sıkı talimatı olduğunu söyleyin.
geçmiş olsun bu arada.

Genişletmek için tıkla...

Enfeksiyon riski var falan deyin lou salome
Birlikte vakit geçireceğiniz zamanda milletle uğraşmayın. Ben olsam surat asardım herhalde. Yanlarında durmazdım. Tepkimi söyleyemiyorsam bile belli ederdim.

valla şimdiye kadar terslememenize şaşırdım. bazı insanların rahatlığı beni benden alıyor gerçekten, ne kadar düşüncesizlermiş. tersleyin tüm enerjinizi babanıza verin, babanızla daha fazla beraber olun. onlar çekinmiyor utanmıyor siz niye çekinesiniz? Allah babanıza şifa sizlere de sabır versin bu.

Direkt birşey söylemekte çekinebilirsiniz belki neticede akrabanız olan kişiler ama en azından ikramlarda bulunmayarak hoş-beş ortamına fırsat vermeden erken kalkmalarını sağlayabilirsiniz.
Çay ya da kahve teklifinde bulunmayın da sunmayın da... bir müddet sonra size hava almaya belki de vakit geçirmeye gelen akbabalar artık sıkıcı buldukları için gelmekte ağırdan alacaklardır

Çok geçmiş olsun.. Acil şifalar diliyorum babanıza da.. Gelenler yakın akraba da olsa hasta ziyaretine geldiğini bilmeli ve öyle davranmalı. Muhtemel önceden size geldiklerinde ağırlanmaya alışmışlar aynısını bekliyorlar ama evde bi hasta olduğunu gözardı etmişler. Uygun bir dille eve uzun süreli misafir alamayacağınızı ifade edin. Ki normali bu. Normal insanın bile kafası götürmüyor değil ki hasta olanın..

Sokmayin eve. Her seyden once babaniz icin. Bir komsumuz vardi. 1 sene sokmadi eve kimseyi esi rahatsizdi. Kapidan girerken dezenfektan surerdi eline ayagina. Ozel sularla yikardi adami. Saglik herseyden once gelir.

Öncelikle geçmiş olsun.
Ben babamı aynı hastalıktan kaybettim.
Kemoterapi alan hastanın zaten direnci düşüktür,mikrop kapmaması açısından kimseyi kabul edemeyeceğinizi söyleyin ve misafir kabul etmeyin.
Gayet haklısınız.
İnsanlar densiz ve umursamaz davranıyorlar. Babanızın morali iyi olmalı bu bile gayet geçerli bir sebep misafir kabul etmemek için.

Ben 8 yaşındayken babam çok ağır bi trafik kazası geçirdi
Babam eve geldi fakat;
Sürekli, ambulanslar geliyor ve eve doktor felan geliyordu.
Pansuman için gelen hemşireler felan.
Bizim ev lokanta gibiydi.
Ay sürü sürü insan yok böyle bişey.
Bir de babaannem sadece babama yemek getirirdi. Hiç unutamıyorum o sahneyi her gün babama yemek!!!
Bizde de Arnavutluk var bilenler bilir.
Yok yemeği yok saygısı yok bilmemnesi bla bla.
Maddi olarak çok güçlüydük. Fakat öyle bı kazaydı ki para suyunu çekti.
Anneannem hep yurt dışından büyük miktarda paralar gönderiyordu.
Millet o kadar yüzsüzdü ki anlatamam.
3 çocuk, 1 kadın, hasta koca. Evde çalışan yok.
Dertleri tasaları yemek.
Aile de çok kalabalık bu arada ev gelen giden metrobüs gibi.
Ay bı gün annemin tepesi bı attı.
Evde gene çöreklenen baş halay başı mendilcileri gelmiş aç köpek gibi yemeklerini, çaylarını, kahvelerini, meyvelerini bekliyorlar.
Uzaktan gelen akrabalarımız vardı.
Annem isimleriyle çağırdı.
X,y,Z .... sizler buyurun lütfen yemeğe dedi.
Ve o günden sonra annem herkese haddini bildirdi.
Metrobüs gibi olan evimiz birden taksiye döndü.
Bence siz çok geç kalmışsınız bir an önce hadlerini bildirin.

lou salome .!.:

Merhaba,
Babam 1,5 yıldır hasta. Akciğer kanseri, evre 4. Yani en ileri evre. Babama tanı konduktan kısa bir süre sonra taşındık. Şu anki evimizi seviyorum. Bu ayrıntıyı vermemin sebebini birazdan anlatıcam.

Bu 1,5 yıldır deli bir tempo içindeyim. Annem ve babam aynı evde yaşıyor. Abim de onlara çok yakın oturuyor. Ben bu 1,5 yıldır Hem işime koşturuyorum, (ki başka bir şehirde yaşıyorum, o yüzden sürekli yollardayım), hem Babamın bütün hastane işlerini ben hallediyorum, hem evin masraflarını ben tamponluyorum, sabahlara kadar ütü yapıyorum, bulaşık yerleştiriyorum, alışverişe gidiyorum vs. Elimden ne gelirse.

Hiç şikayetçi değilim. Bugüne kadar of bile demedim. Babama taparım. Yorgunluk uyuyunca geçer, yorulmak önemli değil, bakış açım bu.

VE inanın babam için bir şey yapmak benim için ibadet. Bir bardak çay vermek de öyle, her kemoterapisinde yanında olmak ve onu hastaneye götürmek de öyle.

Buraya kadar sorun yok. Sorun şu. Bizim eve gelen giden eksik olmaz. Sağolsunlar.

Fakat benim bu gelen giden insanların bir kısmına tahammülüm çok azaldı. Kimlere? Babama tanı konunca beni arayıp gayet rahat bir sesle, neredeyse gülümsüyordu yaa, "ne kadar yaşayacak yani şimdi baban?" diyen kuzenime.

Bu eve 1 yıl önce taşınırken bize yardım eden yengemden hoşlanmadıkları ve yengemin eşi olan dayımla küs oldukları için, taşınma günü hiç uğramayan, arayıp sormayan teyzeme ve kızlarına. Bir tencere yemek pişirip getirmelerini beklemiştim, ki aynı mahallede oturuyoruz.

Her geldiğinde ne pişirdiniiizz diyerek mutfağa dalan ve resmen bu evi aş evi belleyen başka kuzenlerime. İnsan hasta bir adamın evine sürekli aç gelmemeli, elinde yemekle gelmeli, bu kadarını düşünebilmeli bence.

Babam uyuyor olabilir diye zili çalmamayı, kapıyı öküz gibi çarparak kapatmamayı zor öğrettim bu insanlara. Ki hepsi en az 27 28 yaşında.

VS vs. Yine aklıma geldikçe yazarım. Daha neler neler. Ama bizim eve gelip balkonda denize karşı Türk kahvesi içip keyif yapıyorlar ya deliriyorum. Annem saatlerce yemek yapıyor, gelenlerin bir kısmına hizmet etmekten bıktım. Babamdan çok bu işler yoruyor bizi. Babam çay isterken bile seni de çok yordum ama diyerek istiyor.

Yanlış anlamayın, başka bir kuzenim var mesela. Sürekli bizde kalsın istiyorum. Canım ciğerimdir. Çünkü çok ince biridir, ihtiyaç duysam koşacağını bilirim, candandır. Huzur verir.

Yani mesele misafir değil. Misafirin kim olduğu. Nasıl biri olduğu.

Babam hayatta en sevdiğim insan. Çok hassasım. Fazla duygusal da olabilirim. Ama her an birini terslicem. Restoran işletiyor gibiyiz. Sizce ne yapayım, nasıl sakin olayım?

Genişletmek için tıkla...

babaniza acil şifalar dilerim, bu gelen- giden -yapilanlar hiç normal degil. anneniz zaten yoruluyordur orası asevi mi kadın sürekli yemek cikarsin gelene gidene. Ayıp yani, gerekirse size yemek getirip annenizi ve size bi hayirlari dokunmali. uzak durun derimmm

Bu insanlar babanız için mi geliyorlar yoksa normalde de bu kadar sık geliyorlar mıydı? Hani onların gelip gitmesi babanıza da bir gönül şenliği verebilir diye düşündüm.Hastanın gözü kapıda olur derler.Yine de yaptıkları çok çirkin.

Ben de babamı aynı hastalıktan kaybettim biz de 4. Evrede öğrenmiştik öncelikle çok geçmiş olsun. hastalığı öğrendiğimizde kardeşimin işi dolayısıyla hiçbir akrabamızın arkadaşımızın olmadığı bir yerde yaşıyorlardı. Biz üç kardeş annem sürekli yanında olduk yakınlarımız gelip gitti ama evimiz çok ıssızdı maalesef. Keşke memlekette olsaydık da ev dolup taşsaydı babamın kafası dağılırdı annemin de öyle. Yemek yapma hizmet etme gibi şeyleri boşverin iki defa yemek yok çay isteyen kendi alsın demeye bakar onların çözümü. Mühim olan anne babanıza bi modunun değişmesini sağlıyorlar mı evi yaslı bir hasta olmaktan çıkarıyorlar mı buna göre kesin ayaklarını ya da bırakın gelsinler. Diyorum ya o süreçte sessiz ıssız bir ev daha fena oluyor

lou salome .!.:

Merhaba,
Babam 1,5 yıldır hasta. Akciğer kanseri, evre 4. Yani en ileri evre. Babama tanı konduktan kısa bir süre sonra taşındık. Şu anki evimizi seviyorum. Bu ayrıntıyı vermemin sebebini birazdan anlatıcam.

Bu 1,5 yıldır deli bir tempo içindeyim. Annem ve babam aynı evde yaşıyor. Abim de onlara çok yakın oturuyor. Ben bu 1,5 yıldır Hem işime koşturuyorum, (ki başka bir şehirde yaşıyorum, o yüzden sürekli yollardayım), hem Babamın bütün hastane işlerini ben hallediyorum, hem evin masraflarını ben tamponluyorum, sabahlara kadar ütü yapıyorum, bulaşık yerleştiriyorum, alışverişe gidiyorum vs. Elimden ne gelirse.

Hiç şikayetçi değilim. Bugüne kadar of bile demedim. Babama taparım. Yorgunluk uyuyunca geçer, yorulmak önemli değil, bakış açım bu.

VE inanın babam için bir şey yapmak benim için ibadet. Bir bardak çay vermek de öyle, her kemoterapisinde yanında olmak ve onu hastaneye götürmek de öyle.

Buraya kadar sorun yok. Sorun şu. Bizim eve gelen giden eksik olmaz. Sağolsunlar.

Fakat benim bu gelen giden insanların bir kısmına tahammülüm çok azaldı. Kimlere? Babama tanı konunca beni arayıp gayet rahat bir sesle, neredeyse gülümsüyordu yaa, "ne kadar yaşayacak yani şimdi baban?" diyen kuzenime.

Bu eve 1 yıl önce taşınırken bize yardım eden yengemden hoşlanmadıkları ve yengemin eşi olan dayımla küs oldukları için, taşınma günü hiç uğramayan, arayıp sormayan teyzeme ve kızlarına. Bir tencere yemek pişirip getirmelerini beklemiştim, ki aynı mahallede oturuyoruz.

Her geldiğinde ne pişirdiniiizz diyerek mutfağa dalan ve resmen bu evi aş evi belleyen başka kuzenlerime. İnsan hasta bir adamın evine sürekli aç gelmemeli, elinde yemekle gelmeli, bu kadarını düşünebilmeli bence.

Babam uyuyor olabilir diye zili çalmamayı, kapıyı öküz gibi çarparak kapatmamayı zor öğrettim bu insanlara. Ki hepsi en az 27 28 yaşında.

VS vs. Yine aklıma geldikçe yazarım. Daha neler neler. Ama bizim eve gelip balkonda denize karşı Türk kahvesi içip keyif yapıyorlar ya deliriyorum. Annem saatlerce yemek yapıyor, gelenlerin bir kısmına hizmet etmekten bıktım. Babamdan çok bu işler yoruyor bizi. Babam çay isterken bile seni de çok yordum ama diyerek istiyor.

Yanlış anlamayın, başka bir kuzenim var mesela. Sürekli bizde kalsın istiyorum. Canım ciğerimdir. Çünkü çok ince biridir, ihtiyaç duysam koşacağını bilirim, candandır. Huzur verir.

Yani mesele misafir değil. Misafirin kim olduğu. Nasıl biri olduğu.

Babam hayatta en sevdiğim insan. Çok hassasım. Fazla duygusal da olabilirim. Ama her an birini terslicem. Restoran işletiyor gibiyiz. Sizce ne yapayım, nasıl sakin olayım?

Genişletmek için tıkla...

Sonuna kadar haklısınız . Yüz vermeyin siz onların hizmetçisi değilsiniz sizin derdiniz size yeter . Anlayışlı olsunlar biraz canım evinizde hasta var sonuçta belki de babanızla daha çok ilgilenip ona bakacağınıza misafir adı altında gelen bu akrabalarla ilgileniyorsunuz. Oh valla ne ala memleket . Ayıp kaçar mı bilmiyorum ama yüzsüzler yani ayıptır .

Öncelikle geçmiş olsun, Allah şifa versin.
Ben başka bir şey diyeceğim, doktorlar ne diyor? Bitkisel tedavi alabilir diyorlar mı? Akciğer kanseri olup da ısırgan otu tohumu yiyip iyileşen bir kaç kişiyle tanıştım. Kaynımın oğlu da kan kanseriydi ve ısırgan çayı içermiş her gün ve vücudundaki tüm kanser hücreleri kaybolmuş. Bununla ilgili bilimsel çalışmalar var. Doktoruna sorsa ve doktoru izin verse kullansa?
Belli olmaz bu işler. Yıllardır kanımdan temizlenmeyen enfeksiyonu temizledi.

PROJE ADI:Isırgan Otu Tohumu Kanser Hücrelerinin Büyümesini Engeller mi?

PROJENİN AMACI: Bizler bu çalışmamızda alternatif tıpta sıklıkla kullanılan ve kansere çare olduğu düşünülen ısırgan otu tohumunun kanser hücrelerinin büyümeleri üzerine etkisini araştırdık.

GİRİŞ: Doğal tıp (Alternatif tıp) modern ilaçların olmadığı zamanlarda veya işlev görmediği durumlarda sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. Günümüzde bile modern tıptaki tüm gelişmelere rağmen alternatif tıbbi yaklaşımlar zaman zaman insanlar tarafından tercih edilmektedir. İnsanlar hastalıklarını iyileştirmek için çareyi bazen bir kaşık balda, bazen bir çiçeğin yaprağında bazen de bir bitkinin kökünde bulabilmektedirler. Ancak, alternatif tıp her ne kadar insanlara fayda sağlasa da bazen zarar da verebilir. Bunun en temel nedeni maddi çıkarlar peşinde koşan birtakım tacirlerin test edilmemiş bitkisel ürünleri ilaç niyetine gelişigüzel pazarlamasından kaynaklanmaktadır. Doğru olan bu ürünlerin uygun laboratuvar koşullarında test edilmesi ve doğruluklarının onaylanmasıdır.

Neden Isırgan Otu Tohumu?

Halk arasında asırlardır ilaç olarak kullanılan ısırgan otu tohumunun (Şekil 1) değişik kaynaklarda belirtilen faydalarını kısaca özetlemek gerekirse:

1. Kanseri önler

2. Kanı temizler

3. Kan yapar

4. Dolaşım sistemini düzene sokar

5. Karaciğeri destekler

5. Kan şekerini ayarlar,

6. Yara ve iltihapları geçirir

7. Mikropları kırar

8. Ağır kan kayıplarında yüksek faydalı etkiye sahiptir

9. Kalp ve damar hastalıklarını önler

10. Demir eksikliğini giderir,

11. Prostat büyümesini önler,

12.Kansızlığı giderir,

13.Tüm allerjik rahatsızlıkları giderir

14. Egzamaya iyi gelir

15.Ergenlik sivilcelerinde fayda verir

16.Doğal bir diüretiktir

17.İdrar sistemi ve böbrek taşları problemleri için yararlıdır.

Yardım Alınan Kişi ve Kurum: Kocaeli Üniversitesi Araştırma Hastanesi Klinik Araştırma Birimi Proteomiks Labaratuarı Doç. Dr. Murat KASAP

KULLANILAN YÖNTEM: Isırgan Otu tohumu özütlerinin hazırlanması

Isırgan otu tohumu ?mL saf su içerisine eklenip 5 dakika süresince kaynatıldı ve kağıt bir filtreden geçirildi. Elde edilen sıvıya ısırgan otu özütü adı verildi. Bu özüt daha sonra stir-cell adı verilen bir cihaz yardımı ile yoğunlaştırıldı.Elde edilen sıvıya yoğun ısırgan otu özütü adı verildi. Stir-cell ile yoğunlaştırma sırasında aletin ucundan damla damla gelen ve sadece küçük molekülleri içeren sıvı kısım bir tüpe toplandı ve bu sıvıya ise ısırgan otu sıvısı adı verildi.

Kanser Hücrelerinin laboratuvarda çoğaltılması

Bu çalışmada kullandığımız kanser hücreleri 1978 yılında beyin kanseri olmuş bir hastanın dokusundan elde edilmiş ve SHSY5Y olarak adlandırılmış nöroblastoma kanser hücreleridir. Bu hücreler laboratuvar ortamında kültür tabaklarında uygun koşullar sağlanırsa çoğaltılabilirler. Bizler bu hücreleri EMEM adı verilen hazır bir besi yerinde 100 mm2?lik kültür tabaklarında %5 karbondioksit içeren bir inkübatörde çoğalttık.Transfer ettik. Bu amaçla hücreleri saymak için Thoma Lamı adı verilen bir cihazı ve mikroskobu kullandık. Hücrelerin üzerine 100?er mikrolitre besi yeri ve kuyucuk başına 10?ar mikrolitre olacak şekilde ya Isırgan otu özütü veya konsantre edilmiş ısırgan otu özütü veya ısırgan otu özütü suyu ekledik (Şekil 3).Kontrol olarak kuyucuklardan bir gruba sadece hücrelere zararsız olduğu bilinen fosfat tamponu ekledik. Her iki günde bir, bir hafta boyunca besi yerleri taze besi yerleri ile değiştirildi ve böylece hücrelerin eskiyen besi yerinden dolayı ölmesi engellenmiş oldu. Hücrelerin canlılığını ölçmek için WST-1 metodu kullanıldı. Bu metotta hücreler üzerine eklenen kimyasal bir madde canlı hücreler tarafından kullanılmakta ve başka bir kimyasal madde olarak ortama salınmakta (ürün). Ortama salınan madde miktarı rengi dolayısı ile bir ışık ölçer (spektrometre) yardımı ile ölçülebilmektedir. Bu amaçla kullanılan dalga boyu 450 nm?dir ve bu dalga boyunda ölçülen ışığın absorbansı ne kadar yüksek olursa canlı hücre sayısı o kadar yüksek demektir.

PROJE BÜTÇESİ : 1.500 TL

ÇALIŞMA TAKVİMİ :10/11/2011-10/01/2012

SONUÇLAR: SHSY5 kanser hücrelerinin calılıkları 7 gün boyunca mikroskop altında incelendi. Besi yerlerine ısırgan otu özütü ve konsantre ısırgan otu özütü ve ısırgan otu suyu eklenen hücrelerin kontrol hücrelerine göre çoğalmalarının yavaşladığı ve daha fazla miktarda öldükleri gözlemlendi (Şekil 4).

Biz babami kisa zaman once bu hastaliktan kaybettik sizin babaniza acil sifa diliyorum.
Gelenlere enfeksiyon riski nedeni ile zoyaretci kabul edemeyeceginizi soyleyin

Allah babanıza şifa versin inşallah,
Diger kişilerede uygun dile yeter diyin bence.

İnsanlar neden böyle ki
Yani anlayışsız olmak için halden anlamamak için gerizekLı olmak lazım.
Sizin yeterince derdiniz var bi de onları dert etmeyin insanlıkta bi yere kadar.

Bi anda kendim geldi aklıma.doğum yaptım pazartesi günü salı eve geldim ve pazar günü yemekli misafirliğe gelmişlerdi sinirden kendimi yemiştim bu ne düşşncesizlik diye