• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hastayım diye istenmiyorum.Bana akıl verin :(

Çok acı çok... Nasıl insanlar bu kadar acımasız olabilir? Hiç canınızı sıkmayın. Hastalıklar bizler için imtihandır. Bunu eksiklik olarak görenler yarınlarını garantilediklerini sanıyorlar galiba. Çok yazık onlara. Iyi insanlar değillermiş karşılaştıklarınız. Şükredin önceden gerçek yüzlerini gösterdikleri için. Allah karşınıza iyi insanlar çıkarsın.
 
Biz de de genetik böbrek taşı var .Bir çok sağlık sorunum var .Anlatsam sabah olur .Allah başka dert vermesin.Lütfen kendini üzme sen çok dürüst birisin seni taktir ediyorum .Inşallah gönlüne göre olacak hersey istemeyeni sende isteme görüşme .Icım parçalaniyor böyle şeylere elimden bir şey gelse keşke .
 
Uzun zamandır düşünüyordum yazsam mı yazmasam mı diye ama artık anlatma ihtiyacı duyuyorum.

23 yaşındayım öğrenciyim ve bundan 9 ay önce ekstra işe başladım orada tanıştım onunla. 7 ay boyunca normal arkadaş olarak konuştuk ama bu son 2 ay beni tanıdıkça sevdi ve bende boşlukta olduğum için onu sevdim.. bu yola girmeden önce ona beni sevmemesini ve hastalığımın olduğunu söyledim ama beni dinlemedi. ilk erkek arkadaşımdan hastalığım yüzünden ayrıldığımı söyledim. Aynı şekilde senin ailende beni kabul etmez ve yine aynı üzüntüyü yaşamaktan korktuğumu söyledim. Oda tedavisi vardır, ben seni gerçekten istiyorum diyerek beni ümitlendirdi.

hastalığıma gelirsek böbrek yetmezliğim var ve doğacak çocuğuma da geçme ihtimali %50 iyi huylu %50 kötü huylu. Zaten doktoru da o buldu, git bi öğren çocuğa da geçer mi, eğer geçerse evlilik olmaz ben çocuğumun hasta olup acı çekmesini izleyemem dedi. doktor böyle söyleyince bile bile riske giremem diye vazgeçti, zaten aileside olumsuz bakmış. Benim hasta olmam onun için sorun değil ama çocuğa geçmesi çok büyük sorun. ama hala benimle konuşmak istiyor, hala görüşmek istiyor ama biri çıkarsa karşıma evlenirim diyor.

Yine ikinci kez aynı şeyleri yaşıyorum, gerçekten çok üzgünüm ilk kez bu kadar çaresiz hissediyorum kendimi..
Sizce ben ne yapmalıyımmm ??



Yaaa bu forumda okuduklarımı gördükçe hayrete düşüyorum, nasıl insanlar var ben bu yaşımda bunlardan hiç görmemişim....Arkadaşım bunlar neyin kafasında , ne yiyor içiyor, neyle besleniyor, nasıl böyle cahil, nasıl böyle fütursuz olabiliyorlar...bu nasııl cümledir arkadaş ya kanım dondu, 23 yaşında kızın canı daha ne kadar acıtılabilir...ya kimin garantisi var yarın akşamı acil dializde bitirmeyeceğine...ben bu işin uzmanlığını yapıyorum, sapasağlam ayakta geliyorlar bir tek bacakları şişmiş mesela,yada midem bulanıyor kusuyorum diye geliyor,bir bakıyorsun böbrek gitmiş, hemde tamamen...şansı varsa nakil oluyor şansı yok haftda 3 dilaiz makinasına bağımlı...bunların çoğuda polikistik böbrek değil...polikistik böbrek bunların en selim huylusu, üstelik arkadaş yazmış genetik olarak gebelik öncesi tespit edilebilir ama diğer böbrek hastalıklarında böyle bir şans yok, ne zaman başına ne gelecek kestirmezsin...üzme canını zaten böyle düşünene biri senden uzak dursun...böyle adam geçinen cahilden koca olmaz.....birde yüce rabbimin adaleti hiç şaşmaz...sen gönlünü ferah tut elbet kısmetinde bir hayırlısı vardır......
 
Öncelikle Allah yardımcın olsun umarım daha güzel günler yakındır senin için.
Zor işler bunlar. Duygusal yanım sevgi aşk hepsinin üstünden geliyor diyor ama bazı konularda sevgilinize hak veriyorum.
Mesela benim uzaktan bir akrabam ms hastası evlendi çocukları da oldu ama çocuk çok küçükken kadıncağız hareketleri çok zor eder hale geldi. Ve çocuk daha çok ufak. Yani o çocuk için de acı bir durum annenin o durumu, ne hissediyor yavrucak bilemiyoruz.
Zor kararlar bunlar. Benim baba tarafımda kansere yatkınlık var. Hemen hemen iki kişiden biri kanserden ölmüş. Babam da ben 12 yaşındayken kanserden öldü. Ve şimdi ben de bazı kontrollere 6 ayda bir girmem gerekiyor.
Annem babama aşık olup evlenmiş olduğu halde bilseydim kanser vakalarını evet der miydim bilmem demişti bana. Çünkü kadıncağız ne kadar sevse de öksürsem kanser mi diyor. Evladında da çıkma korkusu var. Ne yazık ki o genetik korkusu fena.
Ben mesela tiroit hastasıyım ömür boyu ilaç ve kontrole mahkumum sebebi de yine bu genetik yakınlığım. Sevgilim de beni ne kadar da sevse sigarayı bıraktırdı ve korkuyor ya çocuğumuz olur da sen hastalanırsan yada onda da bu hastalıklar çıkarsa diye. Sevgi aşk güzel ama evladının sağlığı daha önemli bazen ne yazık ki.
Ha hiç bir şeyin de garantisi yok. Bugün evlenip çocuk yapsak trafik kazasında ölmeyeceği yada lösemi olmayacağı da belli değil. Bu kadar da garantici ollmamak gerek.
Umarım bir gün gönlünüze göre evlenirsiniz ve mutlu sağlıklı olursunuz. Kronik rahatsızlıklar ufak dahi olsa insanı üzüyor biliyorum. Allah şifa versin.
 
O sana layık birisi değil.
Seni gerçekten sevecek insan bir yerlerde ve zamanı geldiğinde bulacaksınız birbirinizi.
Bu konuda hiç üzülme.
Hastalık ne olursa olsun Allah beterinden korusun artık anne karnında anlaşılıyor herşey tıp ilerlemiş Allah nasip etsin yeter ki..
Bu arada ne oldum dememeli ne olacağım demeli kendisi sağlam mı ki? Allah öyle bir tepesinden baktırır ki değil çocuk yapmak bir tarafları bile hareket edemez..
 
Iyide yahu boyle bisey olabilirmi.Hangimizin yarina cikmaya garantisi var.Sağlıklı olursun evlenirsiniz 1 sene sonra ne olacağı bellimi?Rabbim karşına seni gercekten seven,olduğun gibi kabullenen birini çıkarır ve sağlıklı guzelde bir bebek nasip eder insallah.
 
Geçmiş olsun. vardır bir çaresi.

benim alerjik astımım birçok şeye alerjim var. evi temizleyemiyorum. yemek yapamadığım oluyor. alerjim olan yiyecekler çok. vs vs. Eşim evlenmeden önce biliyordu. ama bu kadar hasta değildim. Evlendikten sonra azdı maf etti. çoğu kez bir işe yaramadigimi düşünüp ağladım uzun uzun. ama yanımda eşim vardi. kızdı. garantisi mi var hayatın dedi. haklı....

yarın özürlü olabiliriz. hasta olabiliriz. bebeğimiz olmayabilir. bi kanser olmaya bakar. ölüm de var.

şükür ki yanımda eşim var. sana cinsler gelmiş. sanki kendinin garantisi var. çocuğu hastalikli dogmacak diye belge var... ne kadar iğrenç bir yaklaşım. siz en azından biliyorsunuz. Önlem alabilirsiniz. Genetik bilimi var. üzülme. kendin git doktora konuş. ama o eski sevgilin olacak yaratık için değil. kendin için....

seni seveni bekle. sana adamın olmamışı gelmiş.... üzülme...
 
bir hocam bana bakıp ne çok şanslısin demişti. "Allah sevdiği kuluna hastalık verirmis, yapılan günaha kefalet olurmuş, günahı yoksa makamı yükselirmiş" din konusmak yasak ama bunu içini ferah tutman için yazıyorum...

aman kalp özüru olmasinda insanda. hastalıklar misafir. geçer gider....
 
Çocuk yapmak icin sevip evlenecek insandan adam olmaz.
Hic uzulme, hatta sevin. Ya evlendikten sonra çocuğa gecer diye biraksaydi.
Allah sifa versin. Gercekten üzülme.
Elbet seni karsiliksiz, gerekcesiz seven biri çıkar karşına canım.
 
Ankilozan spondilit hastayım. Omurgam hasar görüyor yıldan yıla. Ahmet mete ışıkara suna pekuysal ın hastalığından. 20 yaşımda başladı ama teşhisi yeni kondu. Evlendikten sonra yani. Çocuğa geçme ihtimali yüzde elli ve çocuk yaparsam hastalığım ilerleyebilir. Eşim çocuk meselesini unut bana sen lazımsın dedi. Şu an eşim hayatımda olduğu için senden birazcık daha şanslıyım. Ama başlangıçlarımız eşitti. Umarım senin karşına da gerçekten sevecek biri çıkar. Hastalıklar bizim için. Onlarla yaşamyı öğrenicez. Hastalığı unutup hayatın akışına bırak kendini :)
 
Gercekten seven adam varsin bebegimiz de olmasin derdi
Allah yardimcin olsun kardeşim
Sakın isyan etme.. Herkesin sınandığı bir şey var şu hayatta
 
benim eşimin abisi zamanın da birini sevmiş, kız lenf kanseriymiş. yurtdışına gidip, tedavi olup gelip evleneceklermiş, benim kayınpederim, kızın kanser olduğunu duyunca, kızılca kıyamet koparmış, bu kızdan sana yar olmaz, bu sana çocuk veremez deyip ayırmış onları. Eşimin abisi şu an başkasıyla evli ve çocuğu olmuyor. Yani demem o ki insan oğlu hiç bir zaman büyük konuşmamalı, başına ne geleceği belli olmaz. bugün sağlıklı olabiliriz ama yarının aynı sağlıkla gideceği belirsiz. Hiç canını sıkma, Allah layık bulmamış onu sana, umarım sen çok daha iyi biriyle karşılaşıp, bugünleri hatırlamazsın.
 
Çaresi varmış bak ne güzel bilim ilerledi..Ama sakın o çocuğa dönme artık ,hastalıkta sağlıkta seninle olacak biri olsun yanında.
 
Dünyanın türlü hali var canım.
Bugün seni sırf bu sebepten bırakanın yarın ne olacağı belli olmaz.
Bakalım kendisi baba olabilecek mi??:KK62:
Sağlık bu ya.. Var mı ötesi??
Kimin başına ne geleceği belli olmaz.
Demek bu adam seninle evlenseydi sadece iyi günde, sağlıklı günde diyerek atacaktı o imzayı.:KK34:
Bu arada şahıatan "adam" diye bahsetmişim.
Pardon!!:stop:
 
Güzelim öncelikle geçmiş olsun. Hayatta herkesin bir sınavı var. Başına gelen bu rahatsızlık senin sabır sınavın, onlarınsa haddini bilme sınavı. Sen sabret ve bol dua et. Onlar sınavını kaybetmiş ne yazık ki. İnsan başına hiç kötü şey gelmeyecek sanır. Öyle ya kötü şeyler hep başkaları içindir. Bugün sağlıklı olan erkek arkadaşın yarın ölmeyeceğini bilemez. Üzülme lütfen, bu senin sağlığın değil güzelliğin, ailen, paran vb konularla ilgili de olabilirdi. Her şeyimiz emanet değil mi? Baştan öğrendiğin için mutlu olmalısın.
 
çok üzüldüm size...bir böbrek hastasının neler çektiğini tecrübeyle yaşadım ne yazık kı
Allah'ın sevdiği kuluymuşsunuz ki bu karaktersiz heriften yol yakınken kurtulmuşsunuz.keşke anlasalar insanlar o istemedikleri duruma bir gün kendilerinin düşebileceklerini...
düşünsenize siz evlenmiş olsaydınız,sapasağlam bir çocuğunuz olsaydı ama bir gün onun başına kötü bir şey gelseydi..
siz onu asla yolda bırakmazdınız..
 
bu arada şu an böyle konuşuyor ama ya belki onun bir hastalığı varsa,hiç baba olamayacaksa?
insan önce kendini bilmeli
 
C
Uzun zamandır düşünüyordum yazsam mı yazmasam mı diye ama artık anlatma ihtiyacı duyuyorum.

23 yaşındayım öğrenciyim ve bundan 9 ay önce ekstra işe başladım orada tanıştım onunla. 7 ay boyunca normal arkadaş olarak konuştuk ama bu son 2 ay beni tanıdıkça sevdi ve bende boşlukta olduğum için onu sevdim.. bu yola girmeden önce ona beni sevmemesini ve hastalığımın olduğunu söyledim ama beni dinlemedi. ilk erkek arkadaşımdan hastalığım yüzünden ayrıldığımı söyledim. Aynı şekilde senin ailende beni kabul etmez ve yine aynı üzüntüyü yaşamaktan korktuğumu söyledim. Oda tedavisi vardır, ben seni gerçekten istiyorum diyerek beni ümitlendirdi.

hastalığıma gelirsek böbrek yetmezliğim var ve doğacak çocuğuma da geçme ihtimali %50 iyi huylu %50 kötü huylu. Zaten doktoru da o buldu, git bi öğren çocuğa da geçer mi, eğer geçerse evlilik olmaz ben çocuğumun hasta olup acı çekmesini izleyemem dedi. doktor böyle söyleyince bile bile riske giremem diye vazgeçti, zaten aileside olumsuz bakmış. Benim hasta olmam onun için sorun değil ama çocuğa geçmesi çok büyük sorun. ama hala benimle konuşmak istiyor, hala görüşmek istiyor ama biri çıkarsa karşıma evlenirim diyor.

Yine ikinci kez aynı şeyleri yaşıyorum, gerçekten çok üzgünüm ilk kez bu kadar çaresiz hissediyorum kendimi..
Sizce ben ne yapmalıyımmm ??


Cocugun ailesini kınıyorum kararı oğullarına bırakmaları gerekirdi hasta olan onların oğluda olabilirdi.. Sana Allahtan şifa diliyorum
 
Allah acil şifalar, versin kendini öyle insanlar için yıpratma dünyanın bin bir türlü hali var yarın ne olacağı hiç belli olmaz karşına seni seven değer veren birisi çıkacak elbet :KK51: seni terk eden kişinin ilerde hasta olmayacağı ne malum biraz düşünmek lazım bencillikten önce :63:
 
Back
X