- 24 Haziran 2011
- 7.844
- 16
- 108
Kızlar ben 18 yaşındayım 2 seneye yakın bir birlikteliğim vardı...
İlk defa birini sevmiştim ilk defa birine değer vermiştim karşılığınıda alınca çok bağlandım oda beni çok sevdi çok değer verdi bu 2 sene boyunca hep ilgilendi ilgisizlik yapmadı hep beni düşündü kötü günümde en çok o yanımda oldu bana destek oldu bana değer verdiğini gördükçe asla kopamıycakmışız gibi hissettim.
Ailesiyle tanıştırdı beni beraber yemekler yedik sohbet ettik hatta dayısıyla anneannesiyle bile tanıştırdı herkese sevdiğim kız dedi ben ilk defa birinden bu kadar değer gördüm ve bende annemle tanıştırdım annemin doğum gününde anneler gününde hep aradı beraber hediye alalım dedi onada çok değer verdi.
Her şey çok güzeldi ben zamanla üstüne çok gitmeye başladım abisi viyanada okuyor buraya 2 haftalığına geldi nerdeyse zehir ettim hep aradım beni aramasına özlemesine fırsat vermedim ve o bana hala seni seviyorum derken ertesi gün ayrılmak istediğini söyledi ben şok oldum 2 ay ayrı kaldık bu ayrılık süreci benim için çok zor geçti hep onu takip ettim bide aynı okuldayız sürekli onu görmek beni çok üzdü her ne olursa olsun dönmesini bekledim oda bu 2 ay boyunca 3-4 kere mesaj attı seni hala çok seviyorum unutamıyorum alışamıyorum sensizliğe her gün telefona bakıyorum tuğçeden mesaj varmı acaba cevap vermeyi unuttum mu diye falan dedi fakat beni çok üzdüğünü söyledi beni sürekli ağlattığını devam edersek daha çok yıprancağımızı...
Neyse o konuşmadan sonra aradan 1 ay geçti ve bi gün okulda yanıma geldi bensiz yapamadığını beni çok özlediğini bende dayanamadım tabiki ve bende çok özlediğimi söyledim ve barıştık...
Her şey eskisindende güzel gidiyordu ben artık üstüne fazla düşmüyordum o ilgileniyordu hep benimle kavga çıkarmıyordum bunaltmıyordum fakat aramızdaki tek sorun onun bana karşı olan güveniydi ben ilişkimizin başından beri beni çok kısıtladığı için küçük küçük yalanlar söylemiştim çok büyük bi hata yapmıştım bi daha söylemiyceğime söz versemde tekrar etmiştim her defasında kendimi affettirmeyi başarmıştım arada güven sorunu olsada her şey güzel giderken perşembe günü okulda konuşurken kavga etmeye başladık... Nedeni ise ayrı kaldığımız dönemde ben kafam dağılsın diye bi kaç kişiyle görüşmüştüm ama aklımda hep o vardı... Belki unuturum amacıylada birine seni tanımak istiyorum gibi şeyler demiştim oda bunu öğrenmişti biz barışmadan önce ve onu kabul ede ede hala benimle beraber olmak istemişti ama o perşembe günü bu konuları açtı ben sana güvenemiyorum her gün içimde bi şüphe var yinemi yalan söyledi yoksa o çocuklamı görüşüyor başkasıylamı konuşuyor falan diye dedi bende dayanamadım bu konular şimdimi aklına geldi sen hiçmi kimseyle konuşmadın sanki konuşurum görüşürüm sanane diye bi kelime ettim ve o andan sonra bana nefretle bakmaya başladı bizim bir daha olamıycağımızı her şeyin bittiğini söyledi ben sinirle söylemiştir diye o gün fazla üstüne gitmedim ertesi gün yani dün okulun çıkışına konuşmaya gittim konuşmak istediğimi söyledim oda benimle konuşcak bişeyinin olmadığını söyledi ben ısrar ettim bi yere oturduk. O seni istemiyorum artık yapamıyoruz tuğçe baksana hep bi sorun çıkıyor ve ben o söylediğin lafı unutmuyorum gibi şeyler dedi bende ağlamaya başladım hatta yalvardım senden vazgeçmiycem dedim ben öyle dedikçe o kötü davranmaya başladı git artık dedi sanki 2 senedir tanıdığım adam o değildi o merhametli bana kıyamayan kişi tamamen değişmişti ben ağlarken yalvarırken hiçbir şey yapmadan oturdu peçete verdi sadece yüzümü yıkamamı söyledi... Ve ben çaresizce yanından ayrıldım.
Çok kötüyüm kızlar şuanda ne yapcağımı ne düşünceğimi bilmiyorum madem beni istemiyordu neden tekrar gelmişti neden barışmıştık bana neden değer vermişti doğum günlerimde beni mutlu etmek için her şeyi yapmıştı moralimin bozuk olmasına dayanamayan insan nasıl yapar bunu nasıl bırakıp gider yine beni hiçmi sevmedi her sözü yalanmıydı ya o aşkla bakan gözleri...
İçim parçalanıyor ben ilk defa birini sevdim ve onu babamın yerine koymuştum annemle babam ayrı ve babamla hiç görüşmüyoruz biz hiç arayıp sormuyor... Ben onun sarılışını sefkatli davranışlarını sevmiştim sevgilim aşkım arkadaşım dostum babam yerine koymuştum herşeyimdi o benim...
İlk defa birini sevmiştim ilk defa birine değer vermiştim karşılığınıda alınca çok bağlandım oda beni çok sevdi çok değer verdi bu 2 sene boyunca hep ilgilendi ilgisizlik yapmadı hep beni düşündü kötü günümde en çok o yanımda oldu bana destek oldu bana değer verdiğini gördükçe asla kopamıycakmışız gibi hissettim.
Ailesiyle tanıştırdı beni beraber yemekler yedik sohbet ettik hatta dayısıyla anneannesiyle bile tanıştırdı herkese sevdiğim kız dedi ben ilk defa birinden bu kadar değer gördüm ve bende annemle tanıştırdım annemin doğum gününde anneler gününde hep aradı beraber hediye alalım dedi onada çok değer verdi.
Her şey çok güzeldi ben zamanla üstüne çok gitmeye başladım abisi viyanada okuyor buraya 2 haftalığına geldi nerdeyse zehir ettim hep aradım beni aramasına özlemesine fırsat vermedim ve o bana hala seni seviyorum derken ertesi gün ayrılmak istediğini söyledi ben şok oldum 2 ay ayrı kaldık bu ayrılık süreci benim için çok zor geçti hep onu takip ettim bide aynı okuldayız sürekli onu görmek beni çok üzdü her ne olursa olsun dönmesini bekledim oda bu 2 ay boyunca 3-4 kere mesaj attı seni hala çok seviyorum unutamıyorum alışamıyorum sensizliğe her gün telefona bakıyorum tuğçeden mesaj varmı acaba cevap vermeyi unuttum mu diye falan dedi fakat beni çok üzdüğünü söyledi beni sürekli ağlattığını devam edersek daha çok yıprancağımızı...
Neyse o konuşmadan sonra aradan 1 ay geçti ve bi gün okulda yanıma geldi bensiz yapamadığını beni çok özlediğini bende dayanamadım tabiki ve bende çok özlediğimi söyledim ve barıştık...
Her şey eskisindende güzel gidiyordu ben artık üstüne fazla düşmüyordum o ilgileniyordu hep benimle kavga çıkarmıyordum bunaltmıyordum fakat aramızdaki tek sorun onun bana karşı olan güveniydi ben ilişkimizin başından beri beni çok kısıtladığı için küçük küçük yalanlar söylemiştim çok büyük bi hata yapmıştım bi daha söylemiyceğime söz versemde tekrar etmiştim her defasında kendimi affettirmeyi başarmıştım arada güven sorunu olsada her şey güzel giderken perşembe günü okulda konuşurken kavga etmeye başladık... Nedeni ise ayrı kaldığımız dönemde ben kafam dağılsın diye bi kaç kişiyle görüşmüştüm ama aklımda hep o vardı... Belki unuturum amacıylada birine seni tanımak istiyorum gibi şeyler demiştim oda bunu öğrenmişti biz barışmadan önce ve onu kabul ede ede hala benimle beraber olmak istemişti ama o perşembe günü bu konuları açtı ben sana güvenemiyorum her gün içimde bi şüphe var yinemi yalan söyledi yoksa o çocuklamı görüşüyor başkasıylamı konuşuyor falan diye dedi bende dayanamadım bu konular şimdimi aklına geldi sen hiçmi kimseyle konuşmadın sanki konuşurum görüşürüm sanane diye bi kelime ettim ve o andan sonra bana nefretle bakmaya başladı bizim bir daha olamıycağımızı her şeyin bittiğini söyledi ben sinirle söylemiştir diye o gün fazla üstüne gitmedim ertesi gün yani dün okulun çıkışına konuşmaya gittim konuşmak istediğimi söyledim oda benimle konuşcak bişeyinin olmadığını söyledi ben ısrar ettim bi yere oturduk. O seni istemiyorum artık yapamıyoruz tuğçe baksana hep bi sorun çıkıyor ve ben o söylediğin lafı unutmuyorum gibi şeyler dedi bende ağlamaya başladım hatta yalvardım senden vazgeçmiycem dedim ben öyle dedikçe o kötü davranmaya başladı git artık dedi sanki 2 senedir tanıdığım adam o değildi o merhametli bana kıyamayan kişi tamamen değişmişti ben ağlarken yalvarırken hiçbir şey yapmadan oturdu peçete verdi sadece yüzümü yıkamamı söyledi... Ve ben çaresizce yanından ayrıldım.
Çok kötüyüm kızlar şuanda ne yapcağımı ne düşünceğimi bilmiyorum madem beni istemiyordu neden tekrar gelmişti neden barışmıştık bana neden değer vermişti doğum günlerimde beni mutlu etmek için her şeyi yapmıştı moralimin bozuk olmasına dayanamayan insan nasıl yapar bunu nasıl bırakıp gider yine beni hiçmi sevmedi her sözü yalanmıydı ya o aşkla bakan gözleri...
İçim parçalanıyor ben ilk defa birini sevdim ve onu babamın yerine koymuştum annemle babam ayrı ve babamla hiç görüşmüyoruz biz hiç arayıp sormuyor... Ben onun sarılışını sefkatli davranışlarını sevmiştim sevgilim aşkım arkadaşım dostum babam yerine koymuştum herşeyimdi o benim...