- Konu Sahibi herseyduzelirmi
-
- #1
canım benim çok dolmuşsun hepimizin öyle yada böyle sorunları var burada birbirini hiç tanımayan insanlar birbiriine o kadar güzel destek oluyo ki insan çekinmeden bütün özelini anlatıyor ne kadar güzel biliyosun aşılama forumundaydıkSadece yazmak istediğim için yazıyorum, içimi dökmek için,
Evet gerçektende bu hayat hiç adil değil, hiç olmaması gereken şeyler hiç olmaması gereken zamanda, hiç olmaması gereken kişilere oluyor.
Kişiliğimi herkes bilir, başkalarına karşı çok pinpirikliyim, birilerini kırarım, üzerim diye ödüm kopar, haksızlık eden yerine haksızlık edilen olmayı yeğlerim, eşimin ve kendi aileme karşı saygısızlığım, sızlanmam olmaz. Bütün bunlara rağmen hayat bana adaletli davranmıyor, evlendiğimden beri evi ben geçindiriyorum, 2500 tl kazanıyorum, 1 lira harcarken düşünüyorum, burda kiralar pahalı ev alıp kredi ödemek daha mantıklı diye ev aldık, ailelerimizden yardım olmadığı için çok iyi olmayan bi yerden çok iyi olmayan bir ev evimiz (ama biz seviyoruz evimizi)hem ev kredisi, hem evin geçimi bide üstüne eşin çalışmamasının manevi baskısı. tamam eşim çok iyi, dünyalar iyisi evde kpss ye hazırlanıyor, geçen sene ilk sınavı çok iyidi ama biliyorsunuz iptal edildi ikinci sınavda aynı performansı gösteremedi, o hırsızlar yüzünden atanamadı. gene evde ders çalışıyor. ben hem onun gururu kırılmasın, üzülmesin diye onu kırmamayı çalışıyorum, (hemde kendi üzüntümü, bazen kızgınlığımı ona belli etmemeye çalışıyorum. burda arkadaşlarım hep marka takıntılı, hepsinin arkasında aileleri vb. var, 450-500 binliralık evlerde lüks içinde yaşıyorlar, buna rağmen ailelerine o kadar kötü davranıyorlarki, onu bunu beğenmiyorlar o yüzden onları evime falan çağırmak istemiyorum. onları seiyorum o ayrı ama herşeyi küçümsüyorlar.
Bunlara rağmen eşimin ailesi beni arayıp sormayı bırakın, onları aramıyorum diye tavır yapıyor. ben bu koca şehirde hem eşim hem kendim için hayatı tırmalerken halimi hatırımı soracaklarına bana tavır yapıyorlar. kendileri kızları ve torunlarıyla bi dünya kurmuşlar.
Şimdide çocuğum olmuyo (hoş olsada kim bakacak),
işte böyle aklıma gelenler bu kadar şimdilik, aslında iyimser biriyimdir ama çevremde hazıra konanları, buna rağmen kıymet bilmeyenleri, haksızlıkları görünce sinirlerim oynuyor
canım seni anlıyorum.zor bir durum ama üzülmekle eline hiçbir şey geçmeyecek.yazını okurken şükredecek bir çok şeyin olduğunu da farkettim.iyi yanlarından bakalım biraz.hayat pahalı evet ama senin de güzel bir maaşın var,eşin de çalıştığı zaman eminim ki eliniz çok rahatlayacak.eşinin durumu geçici.aslında kpssye de bir şey kalmadı.sınavdan hemen sonra da sonuçlar acıklanıncaya kadar iyi kötü bir iş bulup çalışabilir,zaman geçirmek maksatlı.bu arada onun da psikolojisine ii gelir.o da eminim ki çok üüzlüyordur zor bir durum çünkü.anladığım kadarıyla güçlü bir kadınsın,bunların geçici oldugunu bilmek insana daha da güç verir. çocuk konusuna gelirsek tatlım,umarım istediğiniz gibi olur.ama şu aşama sence de biraz erken değil mi....en azından eşin de maddi acıdan kendini hazır hissetsin,olumsuzluklar azalsın değil mi...ben d ehamileyim kendimden biliyorum.hele hele bir de bnm gibi ilk başları şiddetli gecirirsen çalışamayacak duruma bile gelirsin canımo nedenle azıcık zamana bırak ,bu şamada da üzme kendini.
kızlar hepinize çok teşekkür ederim, zaten kimseden beklentim yok benim, küçüklüğümden beri babam hep ayakta durmamız için yaşımızdan büyük işler verirdi, ilkokuyda fatura yatırırdım ben, babama işinde yardım ederdim, üniversitede hep kalacak yerimi kendim ayarlardım, ailemin hiçbişeyden haberi olmazdı, çevreme bakıyorum, millet okula giderken ailesi bırakıyor, herşeylerini aileleri hallediyor, ben hep başkaları için hayatı kolaylaştıran insanım, ama benim çevremde sırtımı yaslayabileceğim kimse yok zaten yaslamamda korkarım yük olmaktan. işte aynen devam ediyor evin hem erkeği hem kadınıyım şimdi, ağrıma gidiyor bazen. eşim çok iyidir, dünya tatlısıdır. evliliğimiz çok iyiama belkide çocukta babasının iş bulmasını, annesinin tayinini bekliyor
bende herşeye rağmen şükredecek çok şeyiniz olduğunu düşünüyorum.. eşinizin işşiz olması geçici bi durum. çocuksa allahın izniyle eşiniz atanır atanmaz düşünürsünüz..
bi kadının tüm sorumluluğu üstünde hissetmesi nasıl bi duygu bilirim.. mutsuz bi evliliğim var.. eşimle aramda eğitim farkı ve biçok uyuşmazlıklar var.ne kadar çalışsada kendi mmaşşı kendine yetmiyo.. tüm sıkıntılara rağmen içiyo bi de.. ev kira.. maaşımız dersen ikimizinki senin bi maaşın etmez. hayatta en çok istediğim şey bebek ama ben su an evliliğimi bitirme aşamasındayım..
şükredecek çok seyiniz var şükredin ve bu azimle dua ederek devam edin.. sizin yolunuz açık allahın izniyle.. umarım herşey gönlünüzce olur..
canım inan herkesin dertleri sorunları var bir arkadaşımızda söylemiş bence hepimiz için birer sınav bunlar.ben konularda yeri geldikçe hep anlattım eşim uzun süre işsiz kaldı evimiz kira ailesinden destek görmedik benim ailemin durumuda çok iyi deil işte ozamanlarda eşimin sabah işe gidip akşam eve dönmesinin kirayı elektrik su faturalarını ödeyebilmenin çocuğun bişey istediğinde rahatlıkla albilmenin nedemek olduğunu anladım.normalde bunların nekadar önemli olduğunu farketmeyiz sıradan gelir ama insan kaybedince anlıyor işte değerini bazı şeylerin.şimdi çalışıyor eşim çok şükür ama biraz vurdumduymaz borçtan falan korkmaz öderiz bişey olmaz der geçer bense tam tersine çok korkarım ama değiştiremiyorum onu.bizde kiradayız olsun diyorum en azından eşim çalışıyo diyorum ama öyle evlere gidiyorum öyle eşyalar görüyorumki özeniyorum zaman zamn ve hiç kendime ait bir evim olmazmış gibi geliyo her an eşim yine işyen ayrılıcak ve biz o günlere dönücez gibi geliyo oyüzden kira öder gibi falan olan evlerdende almaya hiç cesaratim yok çünkü eşimin işinin garantisi yok bende çalışamıyorum ,çok eleştiri alıyorum ama bunu kimseye anlatamıyorum kayınvalidemlar başka şehirde birtek annem var oğluma bakabilicek oda pek bakmak istemiyo çocukları evlendirdi şimdi gezmek tozmak istiyo sık sık memlekete ananemlere falan gidiyo işte ozamanlarda çocuğumu bırakıcak başka kimsem yok bütün gün olan özel anaokuluna versem alıcam paranın hepsi nerdeyse oraya gidicek çoook uzattım herneyse iyiki bu konuyu açmışsın bak bende içimi döktüm halimize şükredelim yinede Allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah..
Kaç yaşındasın çocuk için geç olmaya başladığını yazmışsın da merak ettim.
canım evi olmayanlar var. asgari ücretle kirada yaşayanlar var. bunun üstüne yıllarca bebeği olmayan insanlar var. en azından sen hiç te azınsanmayacak bir maaş alıyorsun. senden kat kat beterleri var. kim ne giymiş, kaç paralık evlerde oturuyor bu gibi sorular senin dilinle beraber zihnini de yorar. boşver elalemi. sen ve sevdiğin kocan sana yeter mi? evet se gerisi boş. şükrünü vbil yeter değil mi?
yok zaten gözüm çok parada değil, benim maaşım Allah'a şükür Türkiye şartlarında çok iyi, ama eşimin çalışmamasının manevi baskısı çok ağır geliyor bazen, çünkü 4 yıllık evliyim eşim şanssız biraz daha önce özel sektördeydi şirket maaşını doğru dürüst vermiyordu, oda geçen kış işten ayrılıp sınava çalışmaya başladı. 32 yaşında bir insan için ders çalışmak, onca konuyu tekrar hatırlamak hiç kolay değil. ıkınmadan ah demeden çalışıyor, çabalıyor. zaten onada çok üzülüyorum, hiç haketmediği şeyler yaşıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?