• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

HEP SUSTUM .. AMA SİZ SUSMAYIN ..

çok hassas bi konu sizi kırmak istemem ama 15-16 yaşındayken olup biten herşeyi anladığınızı bal gibi biliyordu o kepaze.yani kafamda kurunca biryerlere oturmuyor olayın iğrençliği.hani desemki yaşınız küçüktü kendince büyüyünce hatırlamaz diye düşünüyordu falan desem yok ona da uymuyor dedikleriniz...neden ve nasıl bıraktı peki?
Bakın ben buraya açık açık yazmak istemiyorum ilk başlarda olayın farkında değildim 15/16 yaşlrıma gelince kendimce bi şekilde hep kaçmya çalıştım geceleri uyumak değilde nöbet tutar hale geldim ister inanın ister inanmayın benim bildiğimi biliyor mu bilmiyor mu tam olarak bende bilmiyorum
 
Ondan sonrada kaçmış konu sahibi ama 10 yaşında çocuk daha kendi vucudunu tam bilmiyordur nasıl kız kardeşini taciz ediyor burası pek inandırıcı gelmedi
İster inanın ister inanmayın kimse yaşamadan bilemez anlayamaz kalkıp aynı anne babadan olan insan için neden böyle iğrenç bişey anlatabilirim .. Ve siz bakın inandırıcı gelmedi diyosunuz ben o zamanlar anlatsaydım kim inanırdı çocuk aklımla
 
Toplu cevap olsun .. Öncelikle çok sağolun destekleriniz için .. Ferahlamadım değil.. Eşime ciddi ciddi anlatmak istiyorum evet aramız kötü ayrılık noktasına gelecek kadar ama kendisi öyle bildiğiniz adamlardan değil tam aksine bana yardımcı olacağını düşünüyorum şimdi sorcaksınız böyle bi insansa başta anlatsaydın inanın ben çok utandım korktum çekindim ve fazlası taciz tecavüz gibi haberlerde izlediğimizde tavrını merak ederdim ve çok sert tepki verirdi yani kalbi kötü bi adam değil kullanmaz bana karşı anlattıklarımı .. Annene anlatsaydın yazmış biri yine söylüyorum söylemememin sebebi korku korku korku ama burdn olacakları yazıcam kesinlikle kararımı verdim inanın daha önceden yazsaymışım buraya laf olsun diye söylemiyorum çok kararlıyım .. Düşünüyorum evde büyük abimin kızı var gidip geliyor bunların ileride çocukları olur komşularımızın çocukları girer çıkar bana yapan onlara hayli hayli yapar. Allah korusun böyle bişey olursa kendimi asla affedemem Hepinizin yorumlarını okudum noktasına kadar haklısınız inanın bi ışık oldu benim için bu söylediklerimin hiçbirinde yalan dolan bişey yok yaşadım bunları malesefki yaşadım .. Allah razı olsun sizlerden
Bir psikologla yolunu çiz ,
Eş dostla olacak iş değil
Çok derin bir travma yaşamışsın
 
Abiniz sizi taciz ederken çocuk yastaymis.
Bir çocuk bir başka çocuğu taciz ediyorsa, o da bir yetişkin tarafından taciz edilmiş demektir.
Acaba abinizi taciz eden kimdi?
Ama belli bir yaşta bunun hata olduğunu anlayıp bırakmalıydi, bundan sonrası kesinlikle kendisinin hatası.
Abinizle konuşmayı deneyin diyeceğim ama...
Çok zor.
Bana kalırsa ortalığı ayağa kaldirirsaniz yine tüm suçu size yukleyecekler.
Kendinizi garanti altına almadan adım atmayın.
Genel olarak bakıldığında doğru bir şey söylüyorsunuz ama mesela konu sahibine bakın (kadın olması bir şeyi değiştirmez) kendisi başka birini taciz etmiş mi? Muhtemelen hayır.
İnsanlar travmalarla, yaşadıklarıyla da kötü biri olduğu gibi doğuştan gelen karakterlerinde de kötülük olabilir.
 
Yaşamayan anlayamaz. Komşunun oğluyla aramızda bir yaş vardı. Beni ders çalıştırmak için gönderirlerdi, daha ilk okuldaydık. Ne ders çalıştırması. Ödevlerini bana yaptırırdı, üzerine bir de surtunurdu soyunup. Aklıma geldikçe sinir oluyorum kendime aileme. Ağlardım gitmeyeceğim diye. Ayıp olur derdi ailem. Şu anda kızım dedesine anneannesine gitmek istemezse zorlama kucaklamak için çocuk istemiyor derim. Ayıp lafını hiç kullanmam. 2 yaşında ama kararlarına isteklerine elimden geldiğince saygı duymaya çalışıyorum. Istemedigini yatırmıyorum. Her söylediğini dinliyorum. Istemedigi kisiyle yalniz bırakmıyorum. Kızım benim yasadiklarimi yasamasin diye çabalıyorum. Kızım buyudukce bu tarz insanlar karşına çıkacak diye ödüm kopuyor. Gezmese hiç rahat oturduğunu bilmen. Ayri odada övünüyorlarsa 10 dakikaya bir kontrol ederim. Kızım buyudukce ben o travmaları tekrar tekrar yaşayıp ağlıyorum. Üniversitede iken ben o insanlarla görüşmek istemiyorum. Siz akşam oturmasına gidebilirsiniz, düğününe vs gidebilirsiniz, ben görüşmek istemiyorum, bitti dedim. Sebebini açıklamadım. O zamandan beri görmem görüşmem. Ne zaman kızım oldu o anılar geri canlandı. Her akşam ağlıyorum aklıma geldiği için. Içime kapanıp insanlardan soyutlamak istiyorum kendimi. Kafamda sürekli bu konu olduğu için sohbetlere kendimi veremiyorum. Esimi görmek dahi istemiyorum. Ilaç kullanıyorum depresyondan dolayı. Ama bu konuyu bir kimseye anlatamiyorum. Alah kimseye yaratmasın.
Sizi konu sahibini üzdüğüm için özür dilerim bize normal gelmediği için 10 yaşında masum çocuk olarak gördüğüm için öyle düşündüm tabi yaşayan bilmez Rabbım yardımcınız olsun
 
Selamun aleyküm hayırlı akşamlar öncelikle .. 2. Defa konu açıyorum ve ilk defa şu anlatacaklarımı paylaşıyorum bugüne kadar hep sustum,içime attım ama konuşmaya anlatmaya ihtiyacım var uzatmadan
1. Sınıftaydım belki daha okula bile başlamamıştım tam olarak zamanı hatırlamıyorum geceleri anlamsızca yanıma gelen abim dediğim insan abi bile demek istemiyorum aslında hayatımın mahfolmasına sebep olan insan dışı varlık her gece belkide uyuduğum odaya gelirdi iğrenç elleriyle dokunurdu ve susardım birde baskıcı bi ailede büyüdüm bu yüzden hep sustum korktum kimseye bişey söyleyemedim ve bu 16 yaşıma kadar sürdü 17 yaşındaa benden 10 yaş büyük biriyle kaçarak evlendim ailemde akrabalarımda olsun herkes çok severdi beni ve böyle bişey yaptığımada kimse inanamadı kaçtığıma nasıl kaçar sessizinden korkacaksın falanda filan gibi şeyler duydum hep aslında bilselerdi belkide bu şekilde konuşmcaklardı.. Artık ne yapacağımı bilemedim inanın ya kendime zarar verip öldürecektim yada kaçacaktım kaçmayı denedim ve yine korktum ölümden belkide şuan yazarken bile yaşıyorum o anları ama anlatmam lazım yazmam lazım dökmem lazım içimdekileri beni yargılamayın lütfen .. Büyüdüğüm ailem ben kaçtıktan sonra sırf aile büyükleri olduğu için barıştılar her neyse bu yaşadığım beni hayatta hep geri adımlar atmamı ve herşeye engel oldu evet tam tersi herşeyin üstesinden gelebilirdim ama hiçbirşeyden zevk almayan herşeye olumsuz bakan insan haline gelmiştim ve şuan 23 yaşında iki kız çocuğu annesiyim ömrüm hep onları ruhu iğrençliklerle dolu insanlardan koruyarak geçicek ve çok korkuyorum ya onlarda benim yaşadıklarımı yaşarlar diye..Hatta babam büyük kızımı eve götürmek istediğinde hep bişey bulur göndermem gönderemem birlikte gideriz öyle çokda gitmem bu olay beni çok etkiledi ve etkilemeye devam ediyor kızlarımın oyun arkadaşlarına kadar ne oynadıklarına belli etmesemde bi şekilde müdahale ederim herşeyi paranoyak haline getirdim ve daha yazamadıklarım ne yapmalıyım nasıl yapmalıyım evliliğimde bitmek üzere ben bu hayatı yaşayacak ne yaptım

Allah yardımcı olsun güzel kızım...
İşte çocuklarımızı bu konuda iyi eğitmeliyiz. Birisi ona dokunduğunda ilk tepki çok önemli. Korkmamalı, tepkiyi şiddetli vermeli ve hemen bize söylemeli. İşi ilk baştan çözersek ilerlemeden halletmiş oluruz.

Bir de siz siz olun özellikle kız çocuklarınızı ergen yaştaki kuzen, yeğen, komşu çocuğu kim olursa olsun baş başa mümkün odluğunca bırakmayın. HEp görebileceğiniz yerde olsunlar. Bakın abiler bile ne yapıyor. Ya bu kadarı pranoyaklık demeyin. Bir kere yaşadınız mı geri dönüşü ve pişmanlığı yok maalesef...
 
Genel olarak bakıldığında doğru bir şey söylüyorsunuz ama mesela konu sahibine bakın (kadın olması bir şeyi değiştirmez) kendisi başka birini taciz etmiş mi? Muhtemelen hayır.
İnsanlar travmalarla, yaşadıklarıyla da kötü biri olduğu gibi doğuştan gelen karakterlerinde de kötülük olabilir.
Ben zaten her tacize uğrayan çocuk başkasını taciz eder demedim. Abisinin durumunu analiz ettim. Doğuştan kötülük getirmez hiçbir bebek. Kötülük öğrenilir. Bir yaştan sonra da kendi seçimini yapar. Ben çevrenin mizactan daha etkili olduğunu düşünüyorum.
 
bak seni rahatlatacak olan şey burdan yazmak değil. öncelikle ailenle abinin yaptıkalrı hakkında artık konuşmalısın yüzleşmelisin. emin ol bu seni çok rahatlatcak. ve mutlaka psikolojik yardım almalısın. eşin bu durumu biliyor mu bilmiyorum ama artık susmamalısın. hala kendini bir şekilde suçladığını görüyorum kaçtığın için vs. ki burada çok büyük bir mağduriyet söz konusu. o yüzden sen hayatına yön verirken bile buna göre hareket etmek zorunda kalmışsın. artık ailenle otur konuş seni iyileştircek ilk basamak budur. abin hakkında da burdan yazmak istemediğim ama içimden okurken ve bunları yazarken sıraladığım binlerce küfür var. kızlarını korumalısın elbette hepimiz korumalıyız. üzülme konuş rahatla :(
 
Ben zaten her tacize uğrayan çocuk başkasını taciz eder demedim. Abisinin durumunu analiz ettim. Doğuştan kötülük getirmez hiçbir bebek. Kötülük öğrenilir. Bir yaştan sonra da kendi seçimini yapar. Ben çevrenin mizactan daha etkili olduğunu düşünüyorum.
Doğuştan kötülük vardır diye inanıyorum bende. İsterseniz buna genetik psikolojik hastalıklar etken olsun isterse karakteri. O karakterin törpülenmesi çevreye bağlıdır.
Bunu bebek masum doğara getirmeye gerek yok, sonuçta o da bir birey.
 
Allah yardımcı olsun güzel kızım...
İşte çocuklarımızı bu konuda iyi eğitmeliyiz. Birisi ona dokunduğunda ilk tepki çok önemli. Korkmamalı, tepkiyi şiddetli vermeli ve hemen bize söylemeli. İşi ilk baştan çözersek ilerlemeden halletmiş oluruz.

Bir de siz siz olun özellikle kız çocuklarınızı ergen yaştaki kuzen, yeğen, komşu çocuğu kim olursa olsun baş başa mümkün odluğunca bırakmayın. HEp görebileceğiniz yerde olsunlar. Bakın abiler bile ne yapıyor. Ya bu kadarı pranoyaklık demeyin. Bir kere yaşadınız mı geri dönüşü ve pişmanlığı yok maalesef...
Amin çok sağolun .. Zaten eşimle daha çok bu yüzden anlaşamamazlık var erkek kardeşini memleketten getirtir yeğenlerini de aynı şekilde istemiyorum alttan alttan söylüyorum neler duyuyoruz onlar öyle değiller öyle şeyler yapmazlar diye söyler kesinlikle böyle bi durumda hiç bırakmam bırakamam
 
Doğuştan kötülük vardır diye inanıyorum bende. İsterseniz buna genetik psikolojik hastalıklar etken olsun isterse karakteri. O karakterin törpülenmesi çevreye bağlıdır.
Bunu bebek masum doğara getirmeye gerek yok, sonuçta o da bir birey.
Sizin söylediğinizi savunan bilim insanları da var, benim söylediğimi savunan bilim insanları da. Farklı düşünüyoruz.
 
Çok haklısınız belki desteğe ihtiyacım var bu şekilde susmak tabiki vicdan olarakda el vermiyor ama nasıl anlatırım nasıl nerden başlarım ailem öyle bir aileki susmam için ellerinden geleni yaparlar. Bildiğiniz gibi değil bende isterdim avazım çıktığı kadar anlatmayı ama malesef
aileni bile bastırman gerekir artık hayatını daha fazla mahvetmelerine izin verme konuş
 
Evet öz konuşmuyorum ve bu olayın farkında keşke tamamen anlatabilsem kendimi ama inanın korkularla şiddetle dayakla susturulan çocuktum susmam sizce normal değil mi evet şuan susuyorum ama kime nasıl anlatabilirim akıl verin ciddiyim bu yorumumu okuyanlar yazsın inanın yapıcam ama bana nerden başlamam gerektiğini söyleyin yine söylüyorum desteğe ihtiyacım var kimden nasıl başlamalıyım
önce anneni babanı al karşına konuş önce onalrdan başla
 
aileni bile bastırman gerekir artık hayatını daha fazla mahvetmelerine izin verme konuş
bak seni rahatlatacak olan şey burdan yazmak değil. öncelikle ailenle abinin yaptıkalrı hakkında artık konuşmalısın yüzleşmelisin. emin ol bu seni çok rahatlatcak. ve mutlaka psikolojik yardım almalısın. eşin bu durumu biliyor mu bilmiyorum ama artık susmamalısın. hala kendini bir şekilde suçladığını görüyorum kaçtığın için vs. ki burada çok büyük bir mağduriyet söz konusu. o yüzden sen hayatına yön verirken bile buna göre hareket etmek zorunda kalmışsın. artık ailenle otur konuş seni iyileştircek ilk basamak budur. abin hakkında da burdan yazmak istemediğim ama içimden okurken ve bunları yazarken sıraladığım binlerce küfür var. kızlarını korumalısın elbette hepimiz korumalıyız. üzülme konuş rahatla :KK43:
inanın buraya yazmak bile bi nebzede olsa rahatlattı ne yapacağımı biliyorum en azından akıl akıldan üstündür.. Sebeplerim vardı kendimce anlatmamak için ama boşyere sustum yazık ettim kendime, hayallerime okulu yarıda bıraktım işe girdim daha fazla ne kadar dayanabilirdim zaten şiddet baskı huzursuz ortam birde o şekilde yaşamak .. Şuan bile onlara anlatamam eşimle aramı düzeltip anlatmak istiyorum eminim bu konuda yanımda olacak ondan sonrası bi şekilde gelir zaten .. Kızlarım hep yanımdalar Rabbim kızlarımla beraber tüm çocukları böyle insanlardan korusun inşAllah
 
inanın buraya yazmak bile bi nebzede olsa rahatlattı ne yapacağımı biliyorum en azından akıl akıldan üstündür.. Sebeplerim vardı kendimce anlatmamak için ama boşyere sustum yazık ettim kendime, hayallerime okulu yarıda bıraktım işe girdim daha fazla ne kadar dayanabilirdim zaten şiddet baskı huzursuz ortam birde o şekilde yaşamak .. Şuan bile onlara anlatamam eşimle aramı düzeltip anlatmak istiyorum eminim bu konuda yanımda olacak ondan sonrası bi şekilde gelir zaten .. Kızlarım hep yanımdalar Rabbim kızlarımla beraber tüm çocukları böyle insanlardan korusun inşAllah
canım ya.. keşke hiç yaşamasaydın bunları. çok üzüldüm senin adına. inşallah bundan sonrası güzel olur.
 
Back
X