canım oyle dıyenlerı çok gördük biz, başarılı oğullarına aşırı güvenenleri, oğulları evlenınce oyle bir elin kızına denk geliyorlar ki, ne hastalık ne sağlıklarında kendi oğullarının evine adım bile atamıyorlar, çekiniyorlar. sonra da kızlarının kıymetını anlayıp ona sıgınıyorlar, kız merhametlıyse başlarına kakmıyor ama iş işten geçiyor yani. eden bulur merk etme. sen siz kendınıze bakın, hiçbir şeye, hiç kimseye güvenmeyin, Allah bilir ileride ne olacagını de. kardeşinin yaşı küçük oldugu için saçma laflar edebılır ama ailenin oyle davranmaması gerek evet. canım yurtdışı tavsıye etmem. puanına göre iyi bir şehir olur umarım, ankara istanbul izmir gibi, evden bir adım atsan gurbet olur zaten, arada bir ugrarsın bayramlarda falan, yogunum ders calısıyorum dersin. kütüphane dershane falan varsa orada ders calış, ev ortamından uzaklaşmaya calış. sadece dersine odaklan. ailenin yaptıklarının yanlışlıgı ortada, sakın kendini yargılama degersız hıssetme bu konuda. sabret az kaldı canım:)