3-4 yıl önce bende zoraki gidiyordum işime. İşkence olmuştu artık benim için sevmiyordum çünkü yaptığım işi.. Sonunda "benden bu kadar" deyip istifa ettim ve iyi ki de ettim.. Minik ama sevimli bir oyuncak dükkanı açtım kendime Rabbime şükür çok mutluyum şimdi..
Evet, eski isimde oyleydim. Hatta daha otesi de var, bayagi bir dertliydim bu konuda. Sonra isimi degistirdim, kurtuldum. Yeni isimi seviyorum.
Is yasami insanin hayatinin buyuk bir kismini kapsiyor. Onun icin bu kadar strese mutsuzluga degmez diye dusunuyorum. Bir tarafta isinden "isime tapiyorum" diye bahseden insanlar da var yani. Herkesin hakki isini sevmek. Bu konuda duygularin bu kadar yogunsa pozisyon ya da is yerini degistir. Isinden cikmadan aramalara basla. Baska ne yapilabilir ki zaten...
Hıh ağzınıza sağlık valla ben açacaktım bu konuyu.
Ama resmi tatillerde çalışanlarla ilgili başlığı görünce 'halime şükredeyim bari en azından resmi tatillerde çalışmıyorum' diyip vazgeçmiştim.
Her sabah yataktan sürünerek çıkıyorum. Sorun erken uyanmak değil. Çünkü hafta sonu aynı saatte çalar saat olmadan kendiliğimden kalkıyorum
İşten ayrılsam ne yapacağım ki :105: para kazanmak zorundayız...
ah ben haziranda mezun olacağım inşalllah, işe girmeyi çok istiyorum.. ne güzel kendi paranı kazanmak falan. niye mutsuzsunuz? ortamdan mı
işe mutsuz gidenlerden biride benim yazıları en baştan okuyup bende sıkıntılarımı yazarım
ah ben haziranda mezun olacağım inşalllah, işe girmeyi çok istiyorum.. ne güzel kendi paranı kazanmak falan. niye mutsuzsunuz? ortamdan mı
onlardan biride benim... bulunduğum şehirden ağustos gibi ayrılma durumumuz var bu yüzden çıksamda 2-3 aylığına nerede çalışacam ki...ama inanın sabah alarm çaldığı andan itibaren başlıyor stresim... boğuluyorum resmen... işten çıksam çok kolay iş bulurum ama kafam karışık offff offfffffffffff...... ne güzel olurdu pazartesi günü yeni işler araştırmak...
evettt sıra geldi bana.
part time çalışıyorum. haftanın 3 günü tatil. 4 günü iş yerinde geçiyor.
bölümümde tekim benden başka kimse yok. gelen dayanamıyor gidiyorhani şu dışardan kolay gibi gören ama sizin yaptığınız işi yapmaya başlayınca isyan eden tipler vardır ya işte bende hep onu yaşadım. 4 gün işe gitmek eziyet benim için çünkü gitmediğim günlerin acısı çıkıyor. sabah birlikte mağazayı açıp akşam beraber kapattığımız müşteriler var. o kadar çingen,laf anlamaz insanlar ki bunaltıyorlar beni. bu arada yaptığım işten bahsedeyim. son kullanma tarihi yaklaşan ürünlere belli oranlarda indirim yapıyorum. mesela yoğurt 4 liraysa önce 3 liraya düşüyorum. satmayınca 2 lira ondada satmazsa 1 liraya düşüyor. aç gözlü insan çok. üç beş kuruş daha az ödemek için yapmadıkları rezillik yok. durumlarıda gayet yerinde. yaptıkları/çalıştırdıkları yerleri söylerken bile utanmıyorlar. şuan hayalim var onu düşünerekten sabrediyorum ağustosta işten çıkıp dershaneye yazılacağım
Hiç duymadığım bir iş bu. O yüzden çektiğiniz sıkıntıyı en iyi siz bilirsiniz, yorum yapmak abes olur.
Hayalinize kavuşmanız dileğiyle...
Kendi paranı kazanıyorsun ama hala ailenden destek alman gerekiyor. Çünkü maaş ihtiyaçlarını karşılamaya yetmiyor. Daha fazla maaş da bulamıyorsun.
E hala annen hesabına harçlık gönderirken de "benim param işte" diye rahat rahat harcayamıyorsun. Benim için böyle en azından...
kipada çalışıyorum orda var bu sistem :/
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?