- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.835
- 698
- Konu Sahibi deniz54321
-
- #41
acaba hangi cümlem Allah a büyük konuşmak olmuş onu söyler misiniz?Her kadın anne olmak istemez. Çünkü bazı kadınlar rahatına düşkün. Evlat gibisi var mı be. Allaha büyük konuşmayın sakın. Şu an hamileyim ve karnımda başladı onu koruma iç güdüm.
Kendine yolluk hazirla cehenneme gidiyomussun galibaacaba hangi cümlem Allah a büyük konuşmak olmuş onu söyler misiniz?
Anneliğin ne olduğunun farkında olmayanları malesef ki bende çokça görüyorum. Öyle insanlar var ki, eğer annelik buysa 10 tane doğururum ama annelik o değil. Ama benim çevremde en çok bu düşünceyi ayıplayanlar var. Sanki büyük bir günah işlemişim gibi bakıyorlar ve tabiki bir kısmı da pişmanlıklarını kendilerine bile itiraf edemeyen grup.Benim ne yaşadığım şehir, ne bulunduğum semt gelenekçi değil aslında.
ebeveynlerimde gelenekçi olmadılar hiç. Cemiyetimizde bize benzer insanlardan.
İşin komik tarafıda bu zaten. Gelenekle ilgisi yok çoğunun.
Kadın faktörü varya, bazen inanılır gibi değil.
"Benim var senin yok muuuu" cular var. Sayıları az ama var Şakada yapmıyorum. Bana göre Anneliğin ne olduğunun farkında bile değiller. Bunu ben söylüyorum siz düşünün.
Bir kısmıda ( ki bunu yazarkende çok ciddiyim) "çocukları yüzünden almak zorunda oldukları sorumlulukları var, kendilerine vakit ayıramıyorlar, tatil, geceleri club vs. sosyal olamıyorlar" bunun acısınıda bebek yap, bebek yap diyerek bence benden ve benim gibilerden çıkartıyorlar. Mürit toplar gibi, Kulüplerine ne kadar kişi katılsa o kadar iyi onlar için desem yeridir.
Bir kısmıda anne olmak için yaratılmışlar resmen, tüm iyi niyetleri ile benimde annelik duygusunu yaşamamı, kaçırmamamı isteyerek söylüyorlar ki ben bir tek onlarla görüşlerimi paylaşıyorum, saygı duyuyorum, ruhları bu çünkü, onları dövmek gelmiyor içimden mesela
çocuk istemiyorum dedim ya. büyük günah galibaKendine yolluk hazirla cehenneme gidiyomussun galiba
AhahahahahahaKendine yolluk hazirla cehenneme gidiyomussun galiba
çok güzel çok net anlatmışsınız. cümlelerinizden beni anladığınızı çıkardım ama sanırım evlat sahibi olmak sizinde belirttiğiniz gibi büyük sorumluluklar ve fedakarlıklar gerektiriyor işte ben buna hazır mıyım bunu bilmiyorumbunu daha başka konularda da yazmıştım tekrar edeceğim
her kadın anne olmak istemeyebilir evet, bir başka açıdan bazı insanların da anne olmaması gerekir
sizin gerekçeleriniz aşılabilecek şeyler... ama biyolojik saat, istek ve heves bir de hazır bulunuşluk çok önemli.
sizinkine benzer kaygılar annelik öncesi de sonrası da yaşanabiliyor. bazen eşime diyorum ki "bu kız büyüyünce ağzımıza tükürecek niye beni bu b.ktan dünyaya getirdiniz diye"
ayrıca 3 yıl içinde hem çocuğuma hem işime, eşime aileme ve çevreme yetebilmek adına yıprandığımın farkındayım bu yüzden 2. çocuk fikri çok uzak ama imkansız değil tekrar o hazırbulunuşluğa erişmeyi bekliyorum çünkü hem hamilelik dönemini hem bebeğimin yeni doğan halini özlüyorum. aileye kızımdan sonra ikinci bir bireyin katılacak olması fikri çok güzel geliyor bazen
ben bir anne olarak sana şu yorumu yapayım
annelik mazoşist bir duygu, fiziksel ve psikolojik anlamda hamilelik doğum bakım derken bildiğin acı çekiyorsun. ama hissettirdikleri o kadar güzel ve eşsiz ki o acıya gönüllü katlanıyorsun.
çocuğunu sevmeyen "keşke doğurmasaydım" diyen anneler de var maalesef... temennim azalarak bitmeleri.
hani öğrencilikten iş hayatına, yalnızlıktan bir çift olmaya geçişte hayatın ciddi bir boyut atlıyor ya
annelik de öyle bir boyut atlaması üstelik en keskininden.
ama getirileri çok başka
"anne olunca anladım" cümlesini yaşamadan anlamak çok zor
Allah hepimizin evladını bağışlasın, isteyen herkese nasip olsun inşallah
not: eleştirileceğimi biliyorum ama çocuk sahibi olmayı özgürlük kısıtlanması olarak gören zihniyeti hiç anlayamıyorum. çocukla yaşamın kısa bir döneminde özgürlüğümüz kısıtlanıyor istediklerimizi yapamıyoruz ama elde ettiğimiz şey buna değiyor bence...
şimdi nasıl anlatayım çocuk hayatınızda öyle bir yer ediniyor ki onu gördükten sonra çocuksuz bir hayat hiç cazip gelmiyor. bunun yerine koyabileceğiniz bir şey yok emin olun.
evet işte kimse algılayamıyor, çevremde ki insanlarda böyle. biri de yazmış ya, Allah a büyük konuşma diye. tövbe estagfurullahO degil de burada bile anne olmak istemedigin icin bir suclamalar, bir laf sokmalar
çok güzel çok net anlatmışsınız. cümlelerinizden beni anladığınızı çıkardım ama sanırım evlat sahibi olmak sizinde belirttiğiniz gibi büyük sorumluluklar ve fedakarlıklar gerektiriyor işte ben buna hazır mıyım bunu bilmiyorum
Neden eleştirelim.? Ben sizinle aynı şekilde düşünmüyorum diye sizi eleştirmeyeceğim. Benim bir tek cehalete sabrım ve saygım yok. Bence siz anneliği çok güzel anlatmışsınız.. Mutluluklar dilerimbunu daha başka konularda da yazmıştım tekrar edeceğim
her kadın anne olmak istemeyebilir evet, bir başka açıdan bazı insanların da anne olmaması gerekir
sizin gerekçeleriniz aşılabilecek şeyler... ama biyolojik saat, istek ve heves bir de hazır bulunuşluk çok önemli.
sizinkine benzer kaygılar annelik öncesi de sonrası da yaşanabiliyor. bazen eşime diyorum ki "bu kız büyüyünce ağzımıza tükürecek niye beni bu b.ktan dünyaya getirdiniz diye"
ayrıca 3 yıl içinde hem çocuğuma hem işime, eşime aileme ve çevreme yetebilmek adına yıprandığımın farkındayım bu yüzden 2. çocuk fikri çok uzak ama imkansız değil tekrar o hazırbulunuşluğa erişmeyi bekliyorum çünkü hem hamilelik dönemini hem bebeğimin yeni doğan halini özlüyorum. aileye kızımdan sonra ikinci bir bireyin katılacak olması fikri çok güzel geliyor bazen
ben bir anne olarak sana şu yorumu yapayım
annelik mazoşist bir duygu, fiziksel ve psikolojik anlamda hamilelik doğum bakım derken bildiğin acı çekiyorsun. ama hissettirdikleri o kadar güzel ve eşsiz ki o acıya gönüllü katlanıyorsun.
çocuğunu sevmeyen "keşke doğurmasaydım" diyen anneler de var maalesef... temennim azalarak bitmeleri.
hani öğrencilikten iş hayatına, yalnızlıktan bir çift olmaya geçişte hayatın ciddi bir boyut atlıyor ya
annelik de öyle bir boyut atlaması üstelik en keskininden.
ama getirileri çok başka
"anne olunca anladım" cümlesini yaşamadan anlamak çok zor
Allah hepimizin evladını bağışlasın, isteyen herkese nasip olsun inşallah
not: eleştirileceğimi biliyorum ama çocuk sahibi olmayı özgürlük kısıtlanması olarak gören zihniyeti hiç anlayamıyorum. çocukla yaşamın kısa bir döneminde özgürlüğümüz kısıtlanıyor istediklerimizi yapamıyoruz ama elde ettiğimiz şey buna değiyor bence...
şimdi nasıl anlatayım çocuk hayatınızda öyle bir yer ediniyor ki onu gördükten sonra çocuksuz bir hayat hiç cazip gelmiyor. bunun yerine koyabileceğiniz bir şey yok emin olun.
kedilere bayılırım. gördüğüm yerde sevmeden duramam ama gel gör ki ben onun sorumluluğunu bile yerine getirememekten korkarım.Kediler ve kopekler daha cekici geliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?