- Konu Sahibi Nazenin1905
-
- #261
Şaşkın
Öyle şeyler görüyorum, şahit oluyorum, duyuyorum..
Ama iyiyim toparladım kendimi, üzüntüler geçti.. Sızlaması kaldı.
Şaşkın
Öyle şeyler görüyorum, şahit oluyorum, duyuyorum..
Ama iyiyim toparladım kendimi, üzüntüler geçti.. Sızlaması kaldı.
çok sevindim ezgi konunu sürekli devam ediyorum yorum yazmasan da senin adına mutlu oldum geçer elbet o sızıda zamanla . bir süre daha geçer bakarsın ki sadece hatırladığın anılar kalmış sadece anı deyipte bakar olmuşsun . Allah hakkında hep hayırlısını versin. ayrıca görüp duyduklarına çok üzülmemeni dilerim dikkat et kendine
Ne gibi ezgim yoksa onun hayatında birimi var?
Çok şükür tatlım senin kendini toparlamana iyi olmana çok sevindim..
Zaten eğer şaşırdığın yanlış şeyleri görüyorsan üzülmene hiç gerek yok kurtuldum çok şükür diyebilirsin..
Az kaldıı tatlımm tamamenn iyileşiceksin en yakın zamandaa
bu şaşkınlığın sana böyle kahkaha attırıyor olmasına çok sevindim ezgi'miyi olmana da daha bi sevindim :128:
Icim uandi cidden de. Severken ayrilmak.. Allahim gercekten sabir versin sana
Yoo, yok.. Ama istiyor.. Bana da söyledi, kısmet dedim.
Yoo, yok.. Ama istiyor.. Bana da söyledi, kısmet dedim.
İyi hissediyorum gerçekten
Böyle bir aşkı unutmak mümkün değil elbette, sadece acımı en aza indiriyor, hayatıma bakıyorum.
Geçecek herşey birgün, tatlı bir gülümseme bırakacak yüzümde..
Dikiş izi gibiymiş bu.. Kanamıyor artık, ama hep orada. Sorulduğunda, görüldüğünde, sızladığında hatırlatıyor kendini.
Dikiş izi gibiymiş bu.. Kanamıyor artık, ama hep orada. Sorulduğunda, görüldüğünde, sızladığında hatırlatıyor kendini.
Dikiş izi gibiymiş bu.. Kanamıyor artık, ama hep orada. Sorulduğunda, görüldüğünde, sızladığında hatırlatıyor kendini.
Burada buna benzer bir çok konu okudum. Hiç görmediğim insanların acısını paylaştım. Halime hep şükrettim.. Bu konuyu açmak bana da nasipmiş demek ki..
Düğünüme 6 ay kala nişanı attım..
İçimde koca bir boşluk var şimdi. Çeyizlerime bakıyorum, hayallerime bakıyorum. Büyük heyecanlarla fotoğraflarına baktığım gelinliklere bakıyorum. Hepsi ardımda kaldı şimdi..
Bi yanımda deli gibi sevdiğim, 6yılımı verdiğim adam, bir yanımda soru işaretleri.
Ne ona ne de kendime hiç güvenim kalmadı. Bende herşeyden vazgeçtim..
Ortalık çalkalanıyor şimdi duyan arıyor, konuşamıyorum bile. Boğazımda koca bir yumru, yutkunamıyorum. Tek bir kelime, tek bir şarkı bütün günü bana zehir ediyor.
Yüzüğümü çıkardım, izi var şimdi parmağımda. O ize her dokunduğumda nefesim kesiliyor.
Ama kapatmadım kendimi odalara, tam tersi işe erken gidip geç çıkıyorum insanlara karışıyorum. Yeri geliyor kahkaha da atıyorum. Söz verdim kendime düşmek yok. Buda geçecek.. Babam var arkamda dağ gibi.. Onun için tutunacağım.
Severek vazgeçmek zormuş, bunu anladım. Yüzünü bile göremedim son kez.. Telefonda helallik istedim o kadar. Annesini babasını arayamaya cesaret edemiyorum. Onlarında gözünde yaş, bana söyleyecek birşey bulamıyorlar.
Kaderimse tekrar buluruz belki birbirimizi? Çünkü farkındayız kimse olamaz biz gibi..
'Hep geçer diyorlar ya olric.. Sence geçer mi ? Geçer elbet efendim; bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer, bazısı parçalar geçer. Ama mutlaka geçer ...
Dikiş izi gibiymiş bu.. Kanamıyor artık, ama hep orada. Sorulduğunda, görüldüğünde, sızladığında hatırlatıyor kendini.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?