- 15 Haziran 2016
- 266
- 251
- 103
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #101
Anlattiginda bi cozum gelmeyecekse ne geregi var ki; buyuk de olsa sorunu paylasmanin.. Bence dert etme.. Sen is ceviriyor yada onlarin bilmesi gereken bi seyi sakliyor degilsin..Annem de ciddi bir sorun aileden saklanmaz. Duyurmayip nasıl baş edecek kendi diye yorumladı.
Bir evladın ailesinden gizleyerek mutlu evli rolü yapamayacağını düşünüyor sanırım..
O an k, ruh halime,olayın beni etkileme boyutuna,paylaşma isteğim olup olmamasına bağlı.Yani ben yaparım yapmam diye birşey yok.Durum ve şartlar.Iyi akşamlar kızlar..
Evet bugün laf lafı açtı. Bir konu konuşuyorduk.
Ben herkes evliliğinin içini annesine mi anlatacak sanki dedim anneme. Aklı başında insan annem üzülmesin diye anlatmaz eğer boşanmayacaksa dedim.
Annem dedi ki " Herkes annesine anlatır tabi kızım. Ciddi bir şeyi nasıl saklasınlar. Sen anlatmiyor musun yoksa?"
İçim cız etti espriye vurup geçiştirdim..
Ailenize evliliginizdeki büyük sorunları mutlaka duyuruyor musunuz?
Yoksa üzülmesin diye sakladıklariniz oluyor mu merak ettim..
Yanlış bir örnek olduğunu düşünmüyorum. Yorumumda da yazdım eğer affedecekseniz ve boşanmayı göze almayacaksanız anlatmayın ama affetmeyecekseniz ve boşanacaksanız dayak aldatma gibi büyük şeyleri kesinlikle anlatın.Bu cok yanlis bir ornek olmus.
Elbette eskisi gibi sevmemelisiniz onu, ablanizi dovmus.
Bir de kimse sucunu bilmeden yuzsuz yuzsuz sizinle arasi cok mu iyi olsaydi?
Goruldugu gibi buyuk sorunlarda sucun hatirlanmasi acisindan yararli da olabiliyormus.
Buyuk sorun yoksa kesinlikle anlatmayin. Ama mesela siddeti anlatmiyorsunuz diyelim, ve siddet yuzunden psikolojiniz bozuldu, hakettigini dusunmeye basladiniz. Ailenize de anlatmazsaniz kim el koyacak duruma?
Bence de kötü düşünüyorsunuz. Sanırım yaşadıklarınız sizi bu düşünceye itmiş anlayabiliyorum ama bu sağlıklı bir tutum değil o nedenle tavsiye etmenizi uygun bulmadım.
Her insanın güveni kırılmıştır birileri tarafından, sizin de benim de nomunun da. Bu demek değildir ki içimize atalım kimseye güvenmeyelim. Bu sadece güveneceğimiz insanları iyi seçmemiz gerektiği anlamına gelir. Zaten onlar da ego tatmini için dinliyorlar bizi düşüncesi de yanlış ve insanı iyi niyetten uzaklaştırır. Kendimi düşünüyorum, asla derdini bana açan bir insanın zayıf anından beslenmeyi kendime yakıştırmam, yardımcı olmaya çalışırım. Aynı şekilde bu kötülüğü biri bana yapsa da onu hayatımdan çıkarırım.
Güven çok önemli bir duygu ve insani bir ihtiyaç. Herşeyimizi herkese anlatmamalıyız ama şu üç günlük dünyada sırtımızı yaslayacağımız derdimizi paylaşacağımız bir avuç insan şart. Allah hepimize nasip etsin.
Son olarak, eften püften şeyler değil ama beni çok üzen sorunlarımı paylaşırım ailemle. Zaten yüzümden sesimden de anlarlar. Onlar olmasa ne yaparım ben.
konudan konuya göre ve kişilikten kişiliğe göre değişir bu.ben anlatırım anneme çünkü beni doldurmaz akıl verir anlattığım kişiye asla hissettirmez bunu.Iyi akşamlar kızlar..
Evet bugün laf lafı açtı. Bir konu konuşuyorduk.
Ben herkes evliliğinin içini annesine mi anlatacak sanki dedim anneme. Aklı başında insan annem üzülmesin diye anlatmaz eğer boşanmayacaksa dedim.
Annem dedi ki " Herkes annesine anlatır tabi kızım. Ciddi bir şeyi nasıl saklasınlar. Sen anlatmiyor musun yoksa?"
İçim cız etti espriye vurup geçiştirdim..
Ailenize evliliginizdeki büyük sorunları mutlaka duyuruyor musunuz?
Yoksa üzülmesin diye sakladıklariniz oluyor mu merak ettim..
Yanlış bir örnek olduğunu düşünmüyorum. Yorumumda da yazdım eğer affedecekseniz ve boşanmayı göze almayacaksanız anlatmayın ama affetmeyecekseniz ve boşanacaksanız dayak aldatma gibi büyük şeyleri kesinlikle anlatın.
Bizim olayda önce ben duymuştum ve ablamla aramızda 10 yaş var mesleğin var ailen var biz arkanda dururuz diye konuştum sonra diğer ablalarım duydu ve hepimiz destek olduk boşanmak isterse yanında olacağımız konusunda. O dönem babam kemoterapi görüyordu babam duymasın üzülmesin diye bahane etti ablam. Sonra aradan vakit geçti affetti. Boşanmayı göze almadı.
Tam da 2. satırda yazdığınız gibi eniştem şuan suçunu bilmeden yüzsüz yüzsüz bizimle arası çok iyi. Sonuç olarak ablam affedip bişey yokmuş gibi davrandığı için bizde bişey yokmuş gibi sanki öyle bir olay yaşanmamış gibi davranmak zorunda kalıyoruz resmen rol yapıyoruz yani. Kendisini artık sevmiyorum doğru ama ablam kabul etmiş ikisi de benden yaşça büyük ben tavır alsam da bir şey değişmeyecek hatta ikisinin arası iyice gerilecek diye susuyoruz. Sadece ben eskisi gibi samimi olmak istemiyorum ama mecburen yapmacık ta olsa öyle davranmak durumunda kalıyorum.
Sonuç olarak karşı tarafı affettiği için bize anlatması hiç bir şey değiştirmedi. Eğer boşanmayı göze almış olsaydı değişebilirdi. Hala evlilikleri sorunlu sürekli saçma sebeplerden kavga çıkıyor ve kavgalarını uzatıp haftalarca küslük yapıyorlar. Ama dayak olayında bile affettiği için artık çok müdahale etmiyoruz. Bunu çekmeyebileceğini söylüyoruz arkanda oluruz diyoruz ama ısrar edemiyoruz malesef..
Sizin bakış açınız da mantıklı ablamın arkamda duran ailem var demesi açısından ama aslında bence bizim bilmemiz ve eniştemin bizim bildiğimizi bilmesi iyi olmadı. Çünkü babam duymasın diye adama hiç bir yaptırım uygulayamadık ne biz ne ablam. Öyle olunca da ben bu kadını dövdüğüm halde ailesi hiç bir şey yapmadı ne yaparsam yapıyım kimse bişey yapamaz bundan sonra rahatlığı oluştu diye düşünüyorum. Ve ablamı da sindirdikçe sindirdi bu süreçte. Benim şahsi fikrim o dönemdeki şartlardan dolayı eniştemin burnunu sürttüremediğimiz için daha kötü olduğu yönünde. Şartlar öyle olmasaydı belki sizin dediğiniz gibi olurdu ama ne yazık ki öyle olmadı. Şuan fiziki şiddet yok ama psikolojik şiddet hat safhada.Su acidan yanlis bir ornek oldugunu dusunuyorum, sizi su an tatsiz bir duruma soksa da, ileride ablaniza destek olabilmenizi saglamis gerektiginde.
Yani bu tarz konular zamaninda anlatilmadiginda inandirici bile bulunmayabiliyor. Dusunun enistenizle araniz harika ve melek oldugunu dusunuyorsunuz. Ablanizin psikolojisi bozuldu ve kendini cok iyi ifade edemiyor.
Durumlari bilmeden evliligini kurtarmasi icin baski da yapabilirdiniz.
Yani dayak yedigini ailesinden birilerinin bilmesi uzun vade icin daha iyi.
Sizin bakış açınız da mantıklı ablamın arkamda duran ailem var demesi açısından ama aslında bence bizim bilmemiz ve eniştemin bizim bildiğimizi bilmesi iyi olmadı. Çünkü babam duymasın diye adama hiç bir yaptırım uygulayamadık ne biz ne ablam. Öyle olunca da ben bu kadını dövdüğüm halde ailesi hiç bir şey yapmadı ne yaparsam yapıyım kimse bişey yapamaz bundan sonra rahatlığı oluştu diye düşünüyorum. Ve ablamı da sindirdikçe sindirdi bu süreçte. Benim şahsi fikrim o dönemdeki şartlardan dolayı eniştemin burnunu sürttüremediğimiz için daha kötü olduğu yönünde. Şartlar öyle olmasaydı belki sizin dediğiniz gibi olurdu ama ne yazık ki öyle olmadı. Şuan fiziki şiddet yok ama psikolojik şiddet hat safhada.
Iyi akşamlar kızlar..
Evet bugün laf lafı açtı. Bir konu konuşuyorduk.
Ben herkes evliliğinin içini annesine mi anlatacak sanki dedim anneme. Aklı başında insan annem üzülmesin diye anlatmaz eğer boşanmayacaksa dedim.
Annem dedi ki " Herkes annesine anlatır tabi kızım. Ciddi bir şeyi nasıl saklasınlar. Sen anlatmiyor musun yoksa?"
İçim cız etti espriye vurup geçiştirdim..
Ailenize evliliginizdeki büyük sorunları mutlaka duyuruyor musunuz?
Yoksa üzülmesin diye sakladıklariniz oluyor mu merak ettim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?