- 4 Ekim 2015
- 348
- 138
- 53
- Konu Sahibi Hacettepeli06
-
- #1
Hepinize iyi geceler hanımlar.. Bugün beni fazlasıyla üzen bir şeyi paylaşmak istiyorum sizinle. Abim 8-9 aylık evli ve 1 saatlik mesafeyle ayrı bir şehirde yaşıyorlar. Çok sık olmasa da ayda 1-2 defa buraya gelip 2-3 gün kalırlar. Yengem benden 3 yaş büyük ve şuan 3 aylık hamile. Buraya geldiğinde fazlasıyla ilgileniyoruz ve iyi olmasını istiyoruz. Yaşlarımız yakın olduğu için evde birtek benimle vakit geçiriyor. Arada ufak tefek sorunlarımız illaki oluyor ama hallediyoruz bir şekilde,çünkü ikimiz de kin tutabilen insanlar değiliz. Benim hiç ablam kız kardeşim olmadı,3 erkek kardeşle büyüdüm.o yüzden onu hep ablam gibi görmek istedim,hep öyle olmak istedim. Yalnızken falan çok eğleniriz birlikte çok güzel de zaman geçer aramızdan su sızmaz,, amma velakin yengemin başka insanların yanında davranışları beni fazlasıyla üzüyor. Şimdi ne demek istediğimi anlayacaksınız. Abimle yengem iki gün önce bize geldiler ve yarın gidecekler. Burada yaşayan bir amcamızın oğlu var o da yeni evli sayılır onun eşi de hamile.Onlar abimleri yemeğe çağırmışlar bu akşam için. Kuzenimin hanımıyla da çok iyidir aramız, o da bana bugün öğlen mesaj attı,"canım sen de kesin gel akşam abingille bekliyoruz" diye.Ben çok fazla gitmek istemedim,eğer dedim abimgil de gel derse gidiyim.yengemin yanında anneme söyledim,beni de çağırıyolar anne dedim.yengem gel falan hiçbir şey demedi.hatta hemen konuyu değiştirdi.sonra akşama doğru sofrayı kurduk,sofradan kalkarken yengem anneme çok ters bir şeyler söyledi tam anlayamadım ama dikilerek söyledi ses tonu falan.sonra içeri gitti o hazırlanmaya,annem de abime, hacettepeli de gelsin sizinle onu da davet etmişler dedi.Abim de biraz gönülsüz 'istiyosa gelsin'dedi.bende gittim hazırlanmaya yarım saat sonra çıktım yengem falan da çıktı ama suratı çok asıktı.annem neyin var dedi,moralim bozuk anne sorma bana bişey dedi.Annem kimseye ağzını açmaz efendiliğini bozmaz ama,gelini annemi tersleyerek konuşunca gerçekten kanıma dokundu.arabaya bindik kii,suratı annemlereymiş sanırım müziği açtı yengem bağıra bağıra şarkı söylüyor gülüyor eğleniyor valla.ben de bozuntuya vermedim güldüm ettim.sonra kuzenimgile geldik başta iyiydi,abimle kuzenim,biz de üçümüz oturduk.ama fark ettim ki ben ne zaman ağzımı açsam yengem başka bir şey söylüyor beni konuşturmuyor.ama bu bir değil iki değil gerçekten,sürekli yaptı bunu. Ve de kuzenimin eşine sürekli olarak"ay artık evime bi gitseydim sıkıldım burdan bunaldım" vs şeyler diyor.Zorla tutan yok diyeceğim tutuyorum kendimi. Bir ara yengemin annesi aradı telefonla konuştular işte,sonra döndü kuzenimin eşine dedi annemin sana selamı var. Ben de öyle gülümsedim sadece yengeme bakıp. Sonra baktım beni çok seven(!) kuzenimin eşi de onun yanına oturmuş baya beni görmezden geliyorlar ben de muhabbetten koptum. Hiç konuşmadım gidene kadar. Ama yine de giderken kuzenimin eşine hiçbir şey belli etmedim öptüm bebişini de karnından iyi bak dedim,yengeme de yaparım bunu hep. Eve gelene kadar kimse konuşmadı arabada,evin önüne gelince abim dedi sen in de biz arkadaşlarımızn yanına gideceğiz.. Ben arabadan inerken size de iyi akşamlar dedim sertçe kapattım kapıyı. Hiç kafasını uzatıp bişey demeye tenezzül dahi etmedi. Ben de eve çıktım.Fakat abime de yengeme de,bugün beni çağırıp da doğru düzgün sohbet bile etmeyen her zaman görüştüğüm kuzenimin eşine de çok kırıldım.bilmiyorum haklı mıyım haksız mıyım.bundan sonra nasıl davranacağımı da kestiremiyorum. Ama sadece anladığım şu, her ikisi de canları sıkılınca beni çağırıyorlarmış ve tek seçenekleri ben olduğum zaman bana iyilermiş.başkalarını bulunca ben yokmuşum :) biraz uzun oldu hakkınızı helal edin ablalarım içimi dökmek istedim ama aklınıza da muhtacım,çünkü artık kimseye kendimi kullandırmak istemiyorum..şimdiden teşekkürler..