bikere annem razı olmaz böyle bişeye .bizim aprtman hatda sokakta bile ev bulmamız zor kıralar cok pahalı 1000dolardan başlıyor .daha yeni evliyiz gelecege dair planlarımız var masraf cok oluyor budurumda .hem gecen sana başka ev tutalım dedimherkese kızım beni evden kovuyor dedi
annem 2ay kdar tek kaldı oben evlendikten sonra yni zaten o dönemdede annem ayılmalar bayılmalar krizlerindeydi neden ben evlendim diye ablam yanındaydı o süredeElnare annen daha önce de tek kalıyomuş zaten siz çağırmışsınız
Demek ki tek kalabiliyo, bakıma muhtaç değil
Eşini de sevmiyosa gelip ne kendini ne sizi huzursuz etmesin bence
Zaten en kötü şey bile olmuş
Kızım beni evden kovuyo diye ortalığa haber salmış
Öyle bi durum yokken bile söylemiş, iş buraya gelmişken dananın kuyruğu kopsun artık bence
Eşine de yazık
Hep erkek dengeyi kuramıyor diyoruz ya şu durumda gelin değil damat mağdur, demek ki kadınlar da dengeyi kuramıyormuş kimi zaman..
Yaşının olgunluğunda olsun canımı yesin ama böyle çiftlerin arasına bile müdahele edeck kimseler pardon ama yalnız yaşasa daha iyi..
annem 2ay kdar tek kaldı oben evlendikten sonra yni zaten o dönemdede annem ayılmalar bayılmalar krizlerindeydi neden ben evlendim diye ablam yanındaydı o sürede
bakımada muhtac degil ki bende daha diri iş güç yapar .ama sorum tek kalması .bide maddi acıdan biz destek olmak zorundayız .ablamın durumu iyi degil ben yapmak zorundayım ki evlenmeden öncede ben çalışıyordum .18 yaşımıza kadarda devlet maaş kesmişti bize .
en son dün konuşmak istedim kavgayla sonuçlandı .kuzenim aramış beni ben uyurken annemde kaldırmamış evde yok demiş .neden böyle yapıyorsun diyorum sacma sapan konuşuyor yok onları benden üstün tutuyorsun onlar benden daha degerli hakkaten krize girdim dün .sonra buraya konu actım dayanamadım .her yolu denedim olmuyoral karşına anladığı dilden konuş yoksa evliliğin bitecek....
ilk başlarda eşimle cok tartışmalarımız oluyordu buyüzden .ama şimdi üstünü kapatmaya calışıyorum akşama kadar sinirlensemde aglama krizlerine girsemde ölümlerde ölüm begensemde eşim eve geldiginde normalmiş gbi davranıyorum .korkuyorum eşimi cok iyi tanıyorum cok sabırlıdır efendidir ama partladımı önüne kimse gecemez
acın cok büyükmüş kardeş allah sabr versın .ya benm kızımda öyle olsa...yaşadığının benzerini bende yaşadım annemn ayrı evi var normalde ayrı yaşıyordu ama 6 aylık hamileyken kardeşim kaza geçirdi amleyatını bizim bulunduğumz şehirde yaptrdık ve 6 ay annem ve kardeşim bnde kaldılar eşim hiç bir zaman bişi demedi adamcağızda peygamber sabrı var resmen ikimzin hayatına karışmalar yaptığımız harcamalara karışmalar düşün ki hamileyim canım çikolata istedi eşime işten gelrken al dedim ne gerek var dedi çok boldan gdiormuşuz halbuki hiçte öle deil kızımız 3 gün yaşadı ve vefat etti acımı bile yaşamama izin vermedi ağlamamam gerekirmiş bi tek ben mi evlat kaybetmişim o da vaktinde kaybetmiş(benden önce bi ablam olmuş doğduğu gün ölmüş) belki olacağı varmış olmuş diyeceksin ama annem benim çok kusur bulur kolay klay beğenmez doğum yapmadan bir hafta önce annemle fena kavga ettik o günden sonra bebeğiim karnımda fasla hareket etmedi yeri gelio kendmi suçluorum yeri gelio annemi ama eğer bana deselerdi seni geçmiş zamana götüreceğiz diye asla annemle 6 ay geçirmezdim milletin ne dediğinin hiç ama hiç bir önemi yok sinir krizi geçirdim diosun peki o bebeğe bunu yaşatmaya ne hakkın var yok benimde yoktu onu çok üzdüm bilmeden istemeden inan bana ben 2.5 yıl her ay anneme para göndrdim her sıkıntsında yanındydım ama yine de yaranamadım bana deseler ki annen mi evladın mı cevabım elbetteki evladım olur şuan annen sana nasıl acımıyorsa seni düşünmüyorsa sende aynısını yapıyorsun sende bebeğini düşünmüyorsun ama düşünmek gerek...bi anda gözümün önüne yaşadıklarım geldi ve inan kötü oldum niyetim seni üzmek değil hamilesin destek olmak gerekir ama keşke biri de bana bunları vaktinde söyleseydi kim bilir belki de bu halde olmazdım
sanki boşanıp yanına dönsem bana bakacak durumu var bu sefer 3bogaz geçindirmek zorunda kalıcamBDV'de okuduğum konulardan şunun anladım ki; hiçbir evde ebeveyn ve çocuklardan başka 3. şahıslara yer yok.Varsa da sonu hüsran.
Anneniz resmen sizi seçim yapmak zorunda bırakıyor ve malesef iki seçenekte vazgeçilir cinsten değil.
1-Bir sinirlenir,iki söylenir,küser,ona buna ileri geri anlatır ben buna katlanamam,kimsenin gözünde hayırsız evlat olamam diyorsan içinde bulunduğun duruma katlanmak zorundasın.
Ama eşin daha ne kadar katlanır?!
2-Ya da;annenin itiraz etmesine müsaade etmeden hemmen başka bir eve gönder anneni,kızar küser ama annedir,beni silemez de evini ayır.
3-Kocayı her zaman bulurum,anneden vazgeçilmez diyorsan üstteki 2 seçeneği sil,boşan evine dön.
Ben başka seçenek göremiyorum.Allah yardımcın olsun canım.
eşime tbi ki bravoda ama belirdim daha önce ilk başlarda eşimide dahill ederdim meseleye eşim karışınca annem onuda danlardı cocuk gbi baktım durum düzelmiyor eşim budurumdan sıkılmaya başlıyor akşama kadar işkence bile görsem eşim eve geldiginde gülümsemege calışıyorum .en son olay annemin bna atdıgı tokatla bitmişti eşim birdaha annenin birşey yaptıgını görürsem benden incime yapacagmı biliyorum demişti .ama annem hala bildigi gbi sadece esim bütün gün iste oldugu için bildirmemeye calışıyorum .buarada annem tokatı bna sigara içtigimi yakaladıgı için atmıştı .biliyoum beni düşünmüstü ama yne odama küt diye girmeleri bana hala vurması eşimi cok kızdırmıştı .ki sigara konusumda eşimden izin almıştım bitne için .eşim kızmazken annem dünyaları koparmıştıinanın şok içindeyim annenizin bir sorunu mu var acaba düşünmedim değil.ben kendi annemden yola çıkarak böyle düşünüyorum kadıncağız mutlu olmam için elinden geleni yapar neyse..
bence kayınvalidenizle aynı evde bu şekilde yaşamış olsaydınız kesinlikle kabul etmez evinizi ayırırdınız ama anneniz olduğu için biraz alttan almışsınız bence ve eşinize bravo çok sabırlı.bence hayatı kendinize zehir etmeyin hamilesiniz ve çocuğunuz doğduğunda sıkıntınız on kat artacaktır eminim.bebeğinizede karıştığı zaman dahada sinir olacaksınızbence evinizi ayrın kesinlikle tek önerim bu...
eve..burda sık sık karşılaştıgımız konular kaynana gelin ilişkileridir .benim kaynanamda pek geçimli biri sayılmaz ama neyseki uzakta birbirimize karışacagımız yok pek fazla o yüzden bi o kadar sorun olmuyor ...derdim annem..!öncelikle belirteyim 10ay olldu evleneli ilk başlarda ailelere karşı cıkarak evlenmiştik neyse fazla gecmeden barıştık herkesle .evlendigimin 2ci ayı artık hamileydim (isteyerek yaptık).eşim sabah 8gider işe gece 1gbi gelir evine .neyse lafı fazla uzatmıycam eşimle karar verdik annemi yanımıza alalım diye hem o yalnız olmasın hem bize destek olsun diye beraber yaşamaya karar verdik... hay vermez olaydım diyorum bugün kınamasın kimse .annem bizimle yaşıyor hazirandan beri .ama artık canıma tak etdi yaptıkları .sürekli sorun yaşıyorum annemle .herşeyime karışıyor evime gelen misafirlerime karışır kendisi kimi sevmiyorsa başımın etini yer durur o bu eve gelmesin ben onu sevmiyorum kov onu .yok halan gelmesin yok yengen gelmesin yok arkadaşın gelmesin yok kuzenin yok şu komşun vs.. günlük hayatda verdigim kararlara karışır hep karşı cıkar beni saptırmaya çalışır nereye gitsem benle gelmek ister gitdigim yerden gec dönersem kıyameti koparır yemek yapıcam karışır temizlık yapıcam kusur bulur hatda eşimle aramıza bile karıştıgı anlar oluyor .kapıyı calmadan odamıza girmeler diyelimki eşimle ufak bir anlaşılmazlık yaşıyoruz ve tartışıyoruz kavga ediyoruz annem anında müdahele eder gece neden gec yatmışız ona bile karışır .bunları bi kenarda tutayım kendi evimde evimin kadınıymışım sahibesiymişim gbi hiç hisetmiyorum .sanki biz eşimle evin hayraz cocuklarıymışızda annem evin bizi kontrol ediyor sürekli yaptıklarını tek tek yzmaya kalksam buası bi destan olur .artık annemle aram acık evliligimi zindan etdi bize valla utanıyorum söylemege ama evimizde sinek ölse hemen ablamın birtakım yakın akrabaların avcuna koyar .gecenlerde yeter artık böyle davranmayı kes dedim biraz atıştık bütün eş dost benim annemi evden kovdugumu sandılar herkesi arayıp kızım beni evden kovdu duyrusunda buulundu .rezil oldum .yukarı tükürsem bıyık aşagı tükürsem sakal hesabı yaşıyorum artık hamılelik döneminde benim kadar sinir krizleri geçiren anne adayı olamaz .bebegim piskopat dogacak diye korkuyorum:26:
eşime tbi ki bravoda ama belirdim daha önce ilk başlarda eşimide dahill ederdim meseleye eşim karışınca annem onuda danlardı cocuk gbi baktım durum düzelmiyor eşim budurumdan sıkılmaya başlıyor akşama kadar işkence bile görsem eşim eve geldiginde gülümsemege calışıyorum .en son olay annemin bna atdıgı tokatla bitmişti eşim birdaha annenin birşey yaptıgını görürsem benden incime yapacagmı biliyorum demişti .ama annem hala bildigi gbi sadece esim bütün gün iste oldugu için bildirmemeye calışıyorum .buarada annem tokatı bna sigara içtigimi yakaladıgı için atmıştı .biliyoum beni düşünmüstü ama yne odama küt diye girmeleri bana hala vurması eşimi cok kızdırmıştı .ki sigara konusumda eşimden izin almıştım bitne için .eşim kızmazken annem dünyaları koparmıştı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?