Öncelikle iyi seneler diliyorum, 2021 giden seneyi aratmadan, sağlık ve mutlulukla gelsin.
Uzun olabilir, özür dilerim şimdiden
Tanımayanlar için kısaca kendimi anlatayım ;
42 yaşımdayım, altı sene evvel ikinci evliliğimi yaptım. Mutlu bir evliliğim ve üç kedim var, evimde çok huzurluyum. Ama mutlu muyum işte ondan emin değilim. Yapmak istediğim çok şey var mesela yurtdışına hiç çıkmadım. 80 kuşağıyım, bizim dönemde yurtdışını bırak aileyle bile tatil yapılmazdı. Devam edeyim ; büyük ailevi problemlerle büyüdüm, babamdan kaynaklanıyordu biraz da annemden. Ve ilk evliliğimi çok erken bir yaşta yaptım. Sonrası zor bela cehennem gibi geçen üç sene, boşanma, anneye kıyamayarak ve o dönem yalnızlıktan korkarak baba evine dönüş, yine eskisinden daha büyük (boşandığım için) ailevi problemler, hakaretler, üç sene kendimi ispat için mücadele etmem ve sonra eşimle tanışmam ve ikinci hayat. Bu arbedede yurtdışını hiç düşünemedim, hayallerim eşimle tanıştıktan sonra şekillenmeye başladı, ilk kez karışılıksız sevilince kendimi ve ne istediğimi fark ettim, kendimi sevmeye başladım, değer verdim, gerçek Vive ile tanıştım. Hiç hayal kurmadım 40’ıma kadar inanır mısınız?
Ama şu an hayallerimin hiçbirinin olmayacağı gerçeği beni çok üzüyor. Eşimin annesine ait evde oturuyoruz, bu yaz tadilat yaptırdık. Aracımız var, eşimin pandemiden ötürü az kira alsak da bir ofisi var, evimize 10.000 civarı giriyor ama yetmiyor. Eşim pandemide bir süre işsiz kaldı o dönem kartlara yüklendiğimizden aldığımız kart gidiyor nakit kalmıyor sonra haydi başa. Aysonu bayağı bayağı kriz oluyor hatta. Ve ben boğuluyorum. Değil yurtdışına gitmek, yasak olmasa İzmir’e gidecek durumumuz olmuyor. Yazın üç gün Ayvalık yaptık üç ayda düzelmedi bütçemiz, herşey ateş pahası çünkü. Benim ailemin yazlık bir muhitte evi var, bildiğiniz gibi Datçada da bir ev var yazlık. (Yazın konu açmıştım) ailelerden bize kalacak bir dünya şey var ama konu bu değil konu benim hayallerimin imkansızlığı. Biliyorum ki TR ortalamasının üzerindeyiz ama olmayalım mı eşim mühendis ben 18 senedir çalışıyorum üniversite mezunuyum ki bence az bile!
Bu sene kimseye hediye alamadım, anneme çiçek gönderemedim, eşime bir şey alamadım, evi süsleyemedim sönük, sessiz, mutsuz girdim yeni yıla. İnşallah dün geceki gibi geçmez tüm sene.
Çok mu geç herşey için
@Mune sen de yaz ne olur
Hayattan ümidi kestikçe sağlığım kötüleşiyor , kendime bakmıyorum, ot gibi yaşıyorum. O ülkeleri görüp, hayalimdeki o Urla’daki evi alabilir miyim sizce? Ne olur beni kendime getirin ama kırıp dökmeden.
@GangstaWalk 
@darkmore 
@MissCherryBlossom 
) ne yapsın diye sorasım geldi. Elbette herkes kendi yaşadığı yerden bakıyor hayata ama bana da ekstra karamsar geldiniz.
