• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hiç ailenizden dayak yediniz mi?

canm seni ben cok iyi anlyiorum ve gercekten de rahatlatiyor insani...ama jilet olayini yapmayali seneler oldu ve psimanim cünki kalin izler var...ha su kendine zarar vermede burdaki drlar lastik alip koluna carpmani öneriyorlar...kesmekten daha iyiymis ve sinir geciomus...veya kirmizi kalemle kolu boyamak...kan görmüs gbi oluomusun...gerci bu aliskanligimdan vazgecdim...bu seferde basimi duvara carpma aliskanligi basladi hemde öyle bi vuruyorum ki iki hafta basim agrio ve sersemlesiyorum...umarim sporla felan icimdeki kalan siniri stresi atarim...ne kadar garip ise de hala sükrediyorum...cünki zararim anca kendime:)

pardon neden bu stress ,kafanı neden çarpıyosun anlamadım .Beyin hücrelerin öldüğünde napacaksın?Bnce kendine bi uğraş bulmalısın şekerim.Yoksa Alzeihmer yakın sana
 
ya kızlar konuyu görünce dayanamadım, ben de bişey paylaşmak istiyorum ama kendi çocukluğumla ilgili değil.
PUCCA diye bir bloger var, kitapları da var, bilenler okuyanlar vardır belki...
dün onun son kitabını bitirdim, aslında mizah kitabı ama bazı anıları vardı ki çocukluğuna dair.
inanın dün bir ton ağladım..

PUCCAnın annesi rum, çok karşı çıkanlar olmuş anne babasının evlenmesine.. ama annesi kaçmış babasına evlenmişler..
derken Pucca çok küçükken annesi babasını terk etmiş hem de çok acı biçimde, çocukların gözleri önünde..
Pucca annesiyle kalmış, diğer iki kardeşi de babasıyla..
annesi evlenmiş bi süre sonra. üvey babası tam bir psikopatmış.. kıza sürekli işkence edermiş.
annesinin hiç umrunda olmazmış, görse bile görmezden gelirmiş...

komşular birkere çığlık seslerinden rahatsız olup polis çağırmışlar, Pucca merdiven aralığında beklemiş bir umut.
polisler beni alırlar, kurtarırlar bu evden diye. ama polisler anne babayla konuşup çekip gitmiş.
sonrasında üvey babası gelip kızın sırtında sigarasını söndürmüş 3 kere bastırıp.. bu eve birkez daha polis gelirse
her seferinde bu sigara izlerine yenileri eklenecek demiş.....

Pucca okuldan çıktıkdan sonra hiç eve gitmezmiş, annesinin işden dönüş saatini beklermiş. o saate kadar yakın mahallelerde
dolanır dururmuş. bir gün bir mahalle sakini görmüş bunu. kızı yakalamış kadın, demiş sen kimsin niye sürekli dolanıyorsun buralarda..
hırsızmısın, birimi yolluyor seni vs. sorgulamış kızı. kız da yok valla hırsız değilim evim şurada hatta demiş.
kadın bunu doğruca evine doğru götürmüş. kız bahçede üvey babasını görünce kadına yalvarmaya başlamış.
teyze nolur götürme beni oraya, annemi bekliyorum ben, 6 da gelecek. nolursun demiş, ayaklarına kapanmış ağlamış..
derken baba sesleri duymuş, kadın bu sizin kızınızmı demiş, adam evet demiş. kadın demiş, bakın üstü başı leş okuldan sonra dolanıyor sürekli akşama kadar sahip çıkın.. adam kızı saçlarından tutup bahçeye çekmiş orda dövmeye başlamış..
kafasına gözüne heryerine yumruklar savurmuş o şekilde ordaki kadının ayırmaya çalışmasına rağmen evin içine kadar sokmuş.
kadın evin içine giremediğinden kapı kapanmadan pucca ya demiş ki bekle kızım beni geleceğim..
hiç gelmemiş, sanırım aile içi bir olaya karışmak istememiş. keşke o gün gelseydi diyordu Pucca, keşke....

Pucca tüm bunlar yüzünden saç tellerini koparma hastalığına tutulmuş. sürekli kafasında saç tellerini koparıyormuş.
bu yüzden kafasının orta kısmı kelmiş. saçları hep böyle yamalı yamalıymış. okula hep kafasında yeşil bir bereyle gidermiş.
derste onunla otururmuş. öğretmenler kızın durumunu bildiklerinden ses etmezlermiş hiç. hiç arkadaşı yokmuş kızın.
kimse oyun oynamaz, kimse konuşmazmış onunla. hatta çoğu çocuğun ailesi çocuklarının Puccayla arkadaşlık kurmalarını yasaklamışlar. kız kimseyle konuşmaya konuşmaya içine kapanık, konuşmayı bile unutan biri olmuş..

anne ve üvey babanın Pucca ya verdiği en hafif cezalardan biri şuymuş. yemek masasına otururlarmış, anne baba yemek yerken
Pucca karşılarında yemeden otururmuş. o günlerde içinden hep şöyle geçirirmiş üvey babası için. "Allah iki elini kullanamaz hale getirsin, öyle karşımda göreyim seni.."

derken birgün öğretmenleri Puccanın öz babasını aramışlar, kızın vücudundaki morlukları çürükleri, izleri görünce..
kızın öz babası gelmiş alıp götürmüş onu kendi evine. kız arabada evden uzaklaşırken son kez dönüp bakmış pencereye o eve.
annesini görmüş pencerede, kapıdan çıkarken anne diye seslenmiş Pucca ama annesi hiç cevap vermemiş ona..
baktığında pencerenin önünde duruyormuş, Pucca gözleri yaşlıydı, ağlıyordu sanki diyordu kitapta. bu annesini son görüşü olmuş..

ta ki üniversitede okuduğu bir gün dayısı arayana kadar onu. dayısı demiş, annen hastanede gel. bu atlamış ilk uçağa gitmiş izmire.
kız kardeşide ordaymış, birlikte hastaneye girmişler. anneleri karşılarında duruyormuş. çok yaşlanmış, çökmüş, yüzünde garip yara izleri varmış. yıllar önce kanser olmuş ama iyileşmiş. ondan kalma izlermiş yüzündekilerde.. ama o gün hasta olan o değilmiş. meğer o üvey baba hastanedeymiş. adam intihara teşebbüs etmiş, çok borcu varmış, adamın peşine düşmüşler vs. bu da birgün bileklerini kesmiş. karısı onu o halde görünce odada hemen hastaneye yetiştirmiş.
adam kurtulmuş ama bileklerinde ki damarları mı ne çok fazla kestiğinden o bölge harap olmuş ve artık İKİ ELİNİ DE KULLANAMAYACAKMIŞ!!!

Pucca ve kardeşi bunu öğrenmişler, anneleriyle sadece çok kısa bir süre konuşmuşlar. annesi napıyosun demiş Pucca ya.
o da üniversiteye gidiyorum, iyi gidiyo hayatım demiş.. annesi de astronot olmak istiyordun küçükken demiş. çok duygulanmış Pucca, hatırlıyor annesi küçükken konuştuklarını diye. onu unutmamış diye.. konuşmaları sadece bu kadar olmuş.
Pucca daha fazlasına dayanamamış, geri dönmek için giderken dayısına demiş ki,

"SÖYLE ONLARA, HAKKIMI HELAL ETTİM BEN..."

çok güzel yazmışsın.Kitabı okumuş kadar oldum
 
Benim yediğim dayaklar burdan fizana yol olur.
Dayağı hakedicek hiçbir çocuk yoktur.
Mesela yemek yiyemiyorum ben çok zor
Sebebi ise arkadaşlarımla piknik yapıcaktık annem vermezdi yiycek bende
Portakal aldım 2,3 tane tam kapıdan çıkarken yakalayıp bağırmaya başladı kaçıyım derken
Merdivenlerden yuvarlandım.
Birde yemekleri tabaklara koyarken hep bana azıcık verirdi abimlere bolca.
Açıkıp elime bişey alsam çok kızardı bana.
Şimdi kendi evimdede başka birirnin evindede doyasıya yiyemiyorum.
En son dayagımıda nişanlı iken abimden yedim sebebi neden
Eşimle yanlız gelinlik bakmaya gitmişim eşim düğer odadaydan dövdü beni.
Hergün psikolojik baskı ve şiddet gördüm nerdeyse.
Şimdi hakkımı helal etmiyorum ben.
Annemde en çok beni seviyor şimdi
Yakın olmasına ragmen 3 ayda bir ancak gidiyorum aileme.
Eşim iyi biri Allah'a şükür ki
Gerçekten çok etkiliyor kişiliği benim özgüvenim yerle bir
Mutlu olamıyorum hiçbirşekilde sürekli bir melankoli halindeyim.
Suratımda kendi tırlmaladığım izler var hala baktıkça gözlerim doluyor.
Benim bütün hayatımı yaşama sevincimi çaldılar benden.
Eşimede sadece bir cesedimi bıraktılar :14:
 
babamdan çok yedim ama annemden hiç yemedım hatat babamın elınden almak için hep kendi tokat yerdi babama bazen kızıorum ama çokta şeviorum eşimle böle bişi yaşamadım yaşaşam ne gibi tepki verim bilmiorum :26: ama kendı kardeşimide ben çok dövdüümmmm :27: çok şiddet yanlışımı oldum acaba :27:
 

Babamdan değil ama annemden 3-4 kere dayak yedim. Boynumda hala izi var :)
 
pardon neden bu stress ,kafanı neden çarpıyosun anlamadım .Beyin hücrelerin öldüğünde napacaksın?Bnce kendine bi uğraş bulmalısın şekerim.Yoksa Alzeihmer yakın sana

bunu zaten yapmayan anlayamaz...kendine zarar veriyor insan iste...sacmabisey...ayrica bu yüzden alzheimer olunmaz.
 
Annemden çok dayak yedim küçükken, işin komik tarafı dayak cennetten çıkmadır, kızını dövmeyen dizini döver zihniyetindedir benimkiler. Ben tek çocuğum bir de şu lafını hiç unutmam: Değil tek çocuk, yarım çocuk bile olsa acımam yine döverim. Hatta canım çok acısın diye kızılcık ağacından bir sopa yaptırdıklarını bilirim :27: Bir de ben her zaman dövmüyorum sadece hak ettiğinde döverim filan diye muhabbet konusu olurdu bu. Şükretmem için söylendirdi herhalde bu da... Kaldı ki öyle çok hareketli bir çocuk da değildim. Sokağa çıkmak bile ödül olurdu çoğu zaman... Beni çok sever biliyorum ama bu yapılanları da silip atamıyorum işte. Babam 1 kere dövmüştü o zaman da 1 hafta popomun üstüne zor oturmuştum. Liseden sonra dövmeyi bıraktı. Yine de kızamıyorum onlara, ama bu yapılanlar büyüdüğümde psikolojik bozukluk, sakinleştirici ilaç alma zorunluluğu, özgüven kaybı olarak karşıma çıktı. Yaşadım hala daha da yaşıyorum. Çocuğumu döver miyim, ASLA...
 
babamdan yediğim bi kaç dayağı unutamıyorum :(:( cok gurur kırıcılardı gerçekten çünkü hiç haketmemiştim aslada unutamıyorum babamdan soğuma sebebimdir dövmez normalde ama içimde hep bi korku olur yınede istemeden de olsa kötü bişey yaptığımda :/
 
annemden iki defa dayak yemiştim.
biri anaannemin fırınını kırdığım için
ikinciside bayram günü yaptığı bütün tatlıları, kekleri + 2 yaş pastayı abimle ikimiz gizlice yedik. gelen misafire rezil oldu. abim kaçtı ama beni yakaladı..sonrası malum..

başka hiç kimseden hayatımda dayak yemedim.
 
Son düzenleme:
ben dayak yediğimi hatırlamıyorum zaten aşırı uysal bir çocuktum da dayak neymiş amcam kuzenimi döverken gördüm Allahım neydi o öyle bahçe hortumuyla dövdü kızı ya bir de hırslanıp hırslanıp dövmesi vardı bir hafta hergün dövdü kızı ya kız kaıpıyı üzerine kilitledi kapıyı kırıp gene dövdü ayy korkunç morarmadık tek bir yeri kalmamıştı kızın. akıllandımı yooo aynen devam. ben o kadar dayak yesem zaten zayıf ufak tefek bişeyim kesin ölürdüm.
 
duuurrr ay ben ablamdan dayak yerdim hem de çok fena bir keresinde radyonun kablosunu çıkarmış nasıl vurmuştu of Allahım yok böyle bir acı. yazık ya kendime acıdım ha ne dayak atardı bana öff.
şimdi hatırlatsam belkide çok utanır çünkü maddi manevi en büyük destekçisi hep ben oluyorum
 
ben annemi çok severim bastan belirteyim. çok fedakar ve tatlı bi kadındır.kesinlikle iyi eğitim görmstr ve benmde iyi bi eğitim görmem icin yillarca kaç ev parası harcadıgını bilmiyorum ancak beni yetistirirken o zaman iş kadını olmasındn ve işiinn baskısından dolayı beni hep döverdi.normal dövmlerde değil elbise askisi ,saç fırçası falanla.kollarımı delik desik ederdi sonra üzülür buz koyardı kollarıma.misafirlerin yanında döverdi.kuzenimin sünnetinde beni sacımdan sürükleyerek cıkarmıstı.babamada söyletmezdi hiç bende duygusal bi cocuktum aglardim zirlardim kavga etmesinler diye yinede söylemezdim.her sey icin hemen hemen dövdü beni 14 yasıma kadar.ssonra bigün hiç unutmam , saçımdan tutup çekti beni yataktan okula gidiceksin kalk diye , o zaman işte hatırlıyorum daha fazla tutamadım kendimi elinden kurtulup kafa attım,8 dikis attilar kafasina.o gün durdu herşey. ondan sonra bana bi daha el kaldırmadı . şimdi hep yaptıkları icin pisman oldugunu söyler ama neyi değiştirir ki.
 
ben annemi çok severim bastan belirteyim. çok fedakar ve tatlı bi kadındır.kesinlikle iyi eğitim görmstr ve benmde iyi bi eğitim görmem icin yillarca kaç ev parası harcadıgını bilmiyorum ancak beni yetistirirken o zaman iş kadını olmasındn ve işiinn baskısından dolayı beni hep döverdi.normal dövmlerde değil elbise askisi ,saç fırçası falanla.kollarımı delik desik ederdi sonra üzülür buz koyardı kollarıma.misafirlerin yanında döverdi.kuzenimin sünnetinde beni sacımdan sürükleyerek cıkarmıstı.babamada söyletmezdi hiç bende duygusal bi cocuktum aglardim zirlardim kavga etmesinler diye yinede söylemezdim.her sey icin hemen hemen dövdü beni 14 yasıma kadar.ssonra bigün hiç unutmam , saçımdan tutup çekti beni yataktan okula gidiceksin kalk diye , o zaman işte hatırlıyorum daha fazla tutamadım kendimi elinden kurtulup kafa attım,8 dikis attilar kafasina.o gün durdu herşey. ondan sonra bana bi daha el kaldırmadı . şimdi hep yaptıkları icin pisman oldugunu söyler ama neyi değiştirir ki.

Çok zor bir çocukluk geçirmişsin canım, geçmiş olsun. Neyseki annende hatasını anlamış artık pişman ve devam etmiyor :) Önemli olanda bu bence :) Biz hala anneme anlatamadık bu konudaki hatasını...
 
36yasimdayim ama babam rahmetli olana kadar sadece ben degil annemde dahilinde ailecek dayak yerdik..14 senedir huzurluyuz.kucuklukten baskadi dayaklar.o kadar etkilemiski psikolojimi o zamanlar moda olan hatira defterine herkes kalbin kadar temiz sayfayi ayirdigi icin tsk ederek baslarken ben nasil dayaklar yedigimi yazmisim cocukluk akliyla.babamin bizi soba demiri,elektrik supurgesi sapi ,kemer kullandigi seylerdi olduresiye doverdi.sucumuz neydi koca bir hic.olan zavalli anneme olurdu kurtarim derken arada oda dayagi yerdi.babam cok sinirli adamdi ama bir o kadarda severdi ben bu mantigi anliyamazdim severken bu kadar olduresiye dovmek.
 
Annemden çok terlik yedim benim gibi yaramaz birine terlik dolabını atmadığı için sabrına da hayranım :16: , bide küçükken babamdan yediğim bi tokat var teee 5 yaşındayken oda yumuşak bişeydi. Ellerine sağlık yerim onları ben :16:
 
23 yaşımdayım hala annemden tokat yerim sokak ortasında olsak dahi. Babamın kızmışlığı itmişliği vardır ama yüzüme vurduğunu hiç hatırlamıyorum..
 
oo ben çok dayak yedim.babamın psikolojisi bozuktu.beni en fazla 8 yaşımdayken saçımdan sürüklediğini bilirim.ilkokul ve ortaokulda kötü not aldığımda da döverdi. lisede hatırlamam pek dövdüğünü ama üniversitede sigara içtiğimi öğrendiğimde bi kere dövdü (üni son sınıfım) iki kez de eve geç geldiğim büyük bir kavga sonrasında dövdü yada dövmeye kalktı pek hatırlamıyorum. ertesi gün dövdüğünü unutup hiç bişey yokmuş gibi normal davranıyordu, hatta dayaklardan birinde beni evden kovmuştu ertesi gün arayıp nerde kaldın niye gelmedin hala eve diye kızmıştı:D

ben genel olarak kin tutmayan bir insan olduğum için artık bunları takmıyorum ancak sıcak baba-kız ilişkisi yoktur. babam yaptıklarına zaten pişman oluyor öfkesine hakim olamayan bir insandı ancak şimdi değişti.

bana karşı zaafı var bu yüzden çünkü iki kız kardeşime bir kez olsun elini kaldırmazken onun bütün öfkesini ben çektim, evde her zaman benim istediğim olur,herşeyin en iyisi bana alınır,ben onaylıyorsam herşey olur,erkek kardeşime bir telefon bile alınmazken ben 2 araba değiştirmiştim mesela. şu an yaşadığımız evi benim üstüme yaptıracaktı kısmet olmadı. bir tek benim adıma emeklilik hesabı açtırdı her ay ödemesini yapıyor -ki annem başının etini yiyordu bana hesap aç diye.

maddi anlamda vicdanını hafifletiyor işte ama manevi anlamda da hiç sıcak davranmadı dersem yalan olur. ama malesef hiç bi zaman 'bana bişey olmaz benim kapı gibi babam var ' tarzında dolaşamadım, kardeşlerim o şekilde düşünüyor babam için ancak hayatımda herşeyi ben kendim elde ettim uğraştım tüm sorunlarla kendim yüzleşmek zorunda kaldım,istanbulu karış karış bilirim ama kız kardeşlerim bir minibüse binmeyi bile bilmez.
 
Benim yediğim dayaklar burdan fizana yol olur.
Dayağı hakedicek hiçbir çocuk yoktur.
Mesela yemek yiyemiyorum ben çok zor
Sebebi ise arkadaşlarımla piknik yapıcaktık annem vermezdi yiycek bende
Portakal aldım 2,3 tane tam kapıdan çıkarken yakalayıp bağırmaya başladı kaçıyım derken
Merdivenlerden yuvarlandım.
Birde yemekleri tabaklara koyarken hep bana azıcık verirdi abimlere bolca.
Açıkıp elime bişey alsam çok kızardı bana.
Şimdi kendi evimdede başka birirnin evindede doyasıya yiyemiyorum.
En son dayagımıda nişanlı iken abimden yedim sebebi neden
Eşimle yanlız gelinlik bakmaya gitmişim eşim düğer odadaydan dövdü beni.
Hergün psikolojik baskı ve şiddet gördüm nerdeyse.
Şimdi hakkımı helal etmiyorum ben.
Annemde en çok beni seviyor şimdi
Yakın olmasına ragmen 3 ayda bir ancak gidiyorum aileme.
Eşim iyi biri Allah'a şükür ki
Gerçekten çok etkiliyor kişiliği benim özgüvenim yerle bir
Mutlu olamıyorum hiçbirşekilde sürekli bir melankoli halindeyim.
Suratımda kendi tırlmaladığım izler var hala baktıkça gözlerim doluyor.
Benim bütün hayatımı yaşama sevincimi çaldılar benden.
Eşimede sadece bir cesedimi bıraktılar :14:

yazdıkların beni ağlattı çok üzüldüm..umarım atlatırsın..
 
Back
X