Kime yazsam kimle konussam bilemedim. Kendimi hic iyi hissetmiyorum. 5 ay once estetik oldum. Sonuc tam bir facia. Eski burnumda hicbir sey yoktu. Duvarlar ustume ustume geliyor. Yasamak istemiyorum. Eski rahatligimi mutlulugumu ozluyorum. Burnumda hicbir sey yoktu. Kemer dahi. Dusukluk yoktu. Sadece biraz buyuktu ama anormal durmuyordu. Dumduz. Kemer torpulensin istedim sadece. Ama kucucuk kaldi burnum. Yuzumde izler var. Domuz burnu gibi oldu. Asiri kalkik. Cok kotuyum. Depresyona girdim. Aylardir cikamiiyorum. Kariyerim bitti. Calismiyorum. Tum gun evdeyim. Hayatim boyunca da calismayi dusunmuyorum. Insanlar beni gormesin istiyorum. Haftada 1 intihar esigindeyim. Nasil intihar edecegimi bilsem hic dusunmeyecegim... onu da beceremiyorum. Yapamiyorum. Anlayanlar olur anlamayanlar olur. Derdi daha buyuk olanlar olur ama herkesin derdi kendine buyuk... keske diyorum keskeee cozumu olsa. Kendi burnuma donebilsem. Cok dusundum cok arastirdim ama o kadar cok kesmis ki geri donusu hic yok... ben artik anormal biriyim. Iyi degilim... ne yapmaliyim bilmiyorum.. nasil yasanir nasil gecer bir omur boyle... terapi aliyorum ise yaramiyor. Cik gez diyor gezemiyorum disarida dkkkat ceken biri oldum. Mahvoldu hayatim....