- 2 Eylül 2007
- 17.020
- 12.638
- 823
Bana öyle geliyor ki, su son dönemde yasadigimiz toplumsal kriz hepimizi bir nevi depresyona soktu. Ne yalan söyleyeyim bir kaç haftadır ben de böyleyim. (Deprem sonrasi bir süre bölgede gorevliydim) Mutsuz desem değilim ama galiba umutsuzum, çok derin bir acı cekiyorum ve ofkeliyim.Sürekli düşünürken buluyorum kendimi ve hiç bir şey yapasim gelmiyor. Bir de her gün aynı güne yeniden başlamış gibi hissediyorum kendimi.İsyanlardayim.
Ben çözümü kendimi zorlamakta buldum. Hava kötü de olsa yürüyorum mesela, kendimi dışarıya vurdum eve giresim yok, girdim mi cikasim yok.
Artık haberleri de izlemiyorum, Twitter'a bile bakmıyorum. Galiba benim acıyi kaldirabilme kapasitem buraya kadar.Sakinlesmenin bir yolunu bulmam gerek.
Bilemiyorum seninki de boyle bir şey olabilir.
Ben çözümü kendimi zorlamakta buldum. Hava kötü de olsa yürüyorum mesela, kendimi dışarıya vurdum eve giresim yok, girdim mi cikasim yok.
Artık haberleri de izlemiyorum, Twitter'a bile bakmıyorum. Galiba benim acıyi kaldirabilme kapasitem buraya kadar.Sakinlesmenin bir yolunu bulmam gerek.
Bilemiyorum seninki de boyle bir şey olabilir.