ama emin ol kendini daha iyi hissettirirdi sana ben sadace önerdim tercih senin tabikide ama bence cok abartma elbet senide begenenler vardir gönlün güzel olsun
burun estetiğini bi ara çok istiyordum ama sonradan vazgeçtim çünkü hem ailem karşı çıkacaktı hem acı çekicektim hem etrafa şöyle bi baktım herkes de okka burunlu değil ama beğenenleri çıkıyor ve burunları benimkinden da kötü durumda olabiliyor...onlar uğraşmıyorsa neden ben uğraşayım dedim vazgeçtim o işten...yayvan bir burnum vardır hele ki gülümsediğimde yüzümün yarısını kaplar bir de kemer var ama yok bunun uğruna ameliyat masasına yatmaya gözüm yemedi....o kadar da değil...beğenileyim diye de canımı ortaya koyacak değilim...
merhaba arkadaşlar...aslında diğer insanların dertleri yanında bu da dert mi diyeceksiniz belki ama...evet benim için büyük bir dert....hatta içimi yiyip bitiriyor...sanırım hiçkimseden benim hakkımda " güzel" dediklerini duymadan bu dünyadan göçüp gidecekmişim de içimde uhde kalıcakmış gibi geliyor...bu sihirli kelimeyi duyamamk bende öyle büyük boşluklar yaralar açtı ki anlatamam...
sanırım güzel olmak veya güzel olduğumu duymak benim için imkansız ve ulaşılmaz birşey...
kendime de bakan ve giyimime maddi durumum ve fiziksel yapım elverdiği ölçüde güzel giyinmeye de gayret ederim...ama insanlar üzerinde yine de iyi izlenim bırakamıyorum...burada olumsuz olan canımı sıkan şeylerden bahsetmek istemiyorum ama bana açıkça çirkin olduğumu söyleyenler ve ima ederek söylemekten de beter olanlara rastladım....hatta bana birşey sormak için yanıma gelip de benden uzak durarak konuşup etrafa "ben onunla samimi değilim o benim ayarım değil sadece konuşmak zorunda kaldığımız için konuşuyorum" mesajı vericek şekilde yanımda öyle duranlar mı dersiniz ? örnekler say say bitmez....hayatımda güzel kelimesini kaç kere duydum derseniz bir elimin parmağını geçmez...onlar da öyle çok gönülden geçerek söyleniş şekilleri değildi....olumlu olarak en fazla duyduğum şey ise ya "tatlı" deniyor" veya "hoş" deniyor ama bunlar da bana küfürden beter gibi geliyor..çünkü güzel olmayanlara teselli babında söylenen kelimelermiş gibi geliyor bunlar bana....istediğim kelimeyi duymak bu kadar mı zordur yahu
teşekkür ederim canım :) o bahsettiğin tanıdığındaki enerji yok bende sanırım..bazen kendim bile kendimden sıkılıyorum ne kadar nötrüm ve sıkıcıyım diye...belki de elektriğim zayıf...girdiğim ortamlarda varlığımı hissettiremiyorum...hatta bazen ben görünmez adam falan mıyım diyorum...bir söze sohbete katılmaya çalışsam bir laf söylesem bile kendimi zor duyuruyorum...ortalıkta çok silik bir imaj çiziyorum malesef...
sıgara ıcıyormusunuz?
iste bu dediginin kendi icinde hissetiginle alakasi var..dis goruntunle alakali degil.. hissettikelrimizi disari yansitiyoruz... bi enerji halinde.. mukemmelcilikten dolayi bu..ayni sey bendede var... senin ne burnunda sorun var ne kasinda ne gozunde..
mesela sana kirmizi cok yakisir.. esmer tenin incecik bi yuzun var masallah.. spor kiyafetler icin , boyle uzun spor elbiseler seni cok cekici yapar.. tepeden at kuyugu ya da hafif dalga yapman saclarina cok hos bi goruntu cikaracaktir:)
Şu aralar çok güzel bi kitap okuyorum şems tebrizi ile ilgili..
Üstad diyor ki "güzel ya da çirkin diye bi kavram yoktur,güzellik bakan gözlerdedir sen eğer güzel bakarsan güzel görürsün." açıkçası çok etkilendim bu cümlesinden ve kafamın bi tarafına not ettim.
Bi kaç da bi şeyler söylemek istiyorum ben sana kendi hayatımla ilgili eskiden 120 kilo civarı çirkin obez paspal bi kızdım insanlarla sosyal değildim bırak konuşmayı yüzüme bile çok bakmazlardı ya da o psikolojiyle ben öyle zannederdim bilemiyorum işte düşüncelerimi rahat ifade edemezdim ki yaşıtlarımdan olgun mantıklı düşündüğüm halde hani şişmanlar güzel olur yüzleri güzeldir diye bi tabir var halk arasındabende de o varmış öyle derlerdi belki gerçek belki teselli.. neyse sonra karar verdim zayıfladım kendime daha özen gösterdim sporuma sağlıklı beslenmeme dikkat ettim (şuan hala fazlalıklarım olsada üniversite sınavından dolayı mutluyum genede ) iştee böyle zayıfladım sonra ne mi oldu insanlarla kaynaştım muhabbet sohbet ama kendimi garip hissediyordum yahu ben aynı ben 3 4 yıl önce benimle konuşmayan insanlara şimdi ne oldu da böyle oldular yoksa sorun bendemiydi ben mi kendime güvenip sosyal olamıyordum ben mi kendimi gösteremiyordum insanlara bunu hala düşünmekteyim sonuç itibariyle o sakladığım güzelliği ortaya çıkardım haaaaa buraya kadar güzel sonra neler oldu neler bu güzellik kavramıyla bi bilsen insanları seni dışardan görüp ona göre yaklaşıyolar şu zamana kadar erkek arkadaş edinmedim bile çünkü güzelsen dışarıdan bakılınca başka başka düşüncelere kapılabiliyo insanlar kim yanaşdıysa ergen düşünceleriyle yanaştı daha bunuuun gibi bi sürü hadise yazmak isterdim annem sesleniyo içerden :)
son bi şey daha yazdıklarından üslubundan ne kadar "güzel" bi insan olduğunu görebiliyorum emin ol sıcak bi elektrik veriyosun .
sağlıcaklaa kal
yok..hayatımda hiç alkol ve sigara kullanmadım..belki de aile baskısının tek yararı o oldu bana..aile korkusuna bunlara hiç başlayamadım öyle de gitti...
Güneş,
eğer avatarda ki sensen güzelsin canım
ama çok sinirli bakıyorsun,bunu düzelt. ayna karşısında çalış mesela.bakışlar çok önemli bence
saç kesimini de değişmende fayda var. mesela yaprak dökümünün ceydası varya haah işte onun gibi kestir aç önlerini.saç boyunu sen belirle tabi
rengini kızıl gördüm ben? kumral tonlarda gider sana
Merhaba Güneş,
Geçmişteki bazı konularından aşağı yukarı durumlarını biliyorum tanıyorum seni.
Bazı düşünce ve insanların sana yaklaşım tarzına olan bakış açında kendimi gördüm.
İnan bana hala da boğuşuyorum, ben 25 yaşındayım ve bu yaşa gelip hala işin içinden tam çıkamadığımı görüp kendimi analiz ettiğimde küçük yaştaki sendromlarıma bağlıyorum,orada buluyorum kendimi/problemlerimi.
Geçmiş geçmişte kaldı aslında birşeyleri suçlamanın faydası olmadığını gördüm kendimde. Ama malesef o kadar sene içinde yer edince(ki o seneler bunu farkedemiosun, hiç farketmeden iyice yerleşiyor ve belli dönemden sonra patlak vermeye başlıyor) ,çözüme ulaşmak kolay olmuyor.
Mantık herşeyin sebebini buluyor, hatta çözümlerini de.. Fakat ne kadar kendine doğru olan yolu(kurtuluş yollarını) telkin etsen de karakterine oturtamıyorsun,hayatına geçiremiyorsun,bakış açına yansıtamıyorsun.
Ben psikoterapi almayı düşünüyorum.
Hamd olsun Allah'a ,aslında güzelim,güzel olduğuma dair çok defa iltifat aldım.Ama bu bende bir takıntı biliyorum,bazen iltifatlara rağmen kendimi çirkin biliyorum,yeteriz buluyorum. Eğitim-donanım-güzel huylar vs açısından gerçekten harika birikimlerim olduğuna eminim.Fakat öyle birşey ki bazen bunu bilmek yetmiyor işte-yetmiyorrr.
Bu mesele o kadar uzun ki,aslında söyleyebileceğim çok şey var ama neresinden başlasam bilemiyorum.
Anladım ki bir yerden sonra profesyonel yardım gerekiyor.Bu tıpkı bir uzvun hastalanması gibi, ilaçsız geçmez ya onun gibi işte. Profesyonel destek önemli bence,çünkü sen A'yı B olarak görüyorsan, yüz kişiden yüzü de o A'dır dese de faydası yok. Bunların hepsi aslında Allah'ı,Allah'ın verdiği hikmetleri hakkıyla tanımamaktan geçiyor. Maneviyat eksikliği. Namaz kılmak şu bu değil mesele sadece, o imanı iyi içselleştirmek,sindirmek..
Diyecek çok şey var aslında...çok...
Avatardaki sizmisiniz ?
evet benim...arkadaşlar resim koymam konusunda ısrar edince ben de ortaya koyamadım avatara koydum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?