Hiçlik içinde hiç olmak benimkisi

aslına bakarsanız çizdiğim profil gibi ezik bir karakter değildim ben bundan yıllar yıllar önce. özgüveni full erkekleri parmağında oynatan kimseye eyvallahı olmayan biriydim. ama içine düştüğüm hayatbeni böyle yaptı. karar vermek ve uygulamak o kadar zor ki benim piskolojimde. yorum yapanların sinir sisteminde benim acizliğimden ötürü sıkışmalar hiddetlenmeler olduğunu sezinliyorum ama inanın yaşayan bilemez. beni tanıyan ve bilen insanlar benim nasıl böyle bir durumun içine düştüğümü nasıl bu kadar kendimi çaresiz hissettiğimi anlamlandıramıyorlar. ama hayat işte insanın nasıl davranacağı zamanları kestirememside olası bir durum olabiliyormuş...

durumun nedir bilmiyorum ama ben çocuğumda olsa katlanmazdım. o çocuğun anne sevgisine ihtiyacı avar ama şu haliyle ne kadar faydalı olabilirsin ki zaten seni ev içde fazlasıyda silikleştirmişler sanki hiç bir şeyde zaten söz hakkın yok gibi. kendi ailene bile gitmene izin vermeyen yasaklayan bir ortamdasın. çocuğun içine ne kadar daha katlanmayı düşünüyorsun. bir ömür boyu mu?
boşanmayı düşünüyor fakat çocuk için erteliyorsan cevap ver çocuğun kaç yaşındayken boşanacaksın. 2,5 yıllık evliyim demişsin çocuğun demen 1 yaşında filan . çocuğum etkilenmesin diyorsan en az 19-20 yaşına kadar bekleyeceksin. sence katlanabilecekmisin susarak ve birirktirerek. bu şekilde yaşayarak sence o çocuğa yeterli sevgiyi veya olması gereken huzurlu aile ortamını yaratabilecek misin? cevabın hayrı değil mi o zaman çocuğun yeterli bilince ulaşmadan ayrılman en mantıklısı. çünkü öyle bir ortamda büyüyen çocuk kız ise ilerde evliliğinde eşi annenle görüşmeyeceksin dediğinde senin gibi sessiz kalacak dayak yediğinde kadının kaderi budur deyip kendi kendine pansuman yapacaktır.

çocuğun erkek ise babası gibi eşine eziyet edecektir kaçarı yok. çünkü öyle görmüş aileyi öyle bilecek...

bana dese kocam hayır gitmeyeceksin yasak o gün bavulumu toplar giderim bir daha da geri dönmem. o benim eşim ben onun eşiyim. kulu değilim

Hiç kimseye kolay kolay boşan demem ben...Evlilik yürütülmesi kimi zaman çok zor bir kurum.Bazen gerçekten işin içinden çıkamadığım zamanlar oluyor benimde.Ne kadar zormuş diyorum evlilik.Üstelik birde çocuk varsa kat be kat zorluyor insanı.
Canım senin durumuna gelince;Karşındaki kişi anlayışsızsa,bencilse,kabaysa daha da zor.Sen ne kadar iyi olursan ol,çalış para kazan,herşeyi yetiştirmeye çalış yinede yaranamazsın,en ufak bir tartışmada ağza alınmayacak sözler,hakaretler işitir,dayak yer incinirsin.Zaten bunları yaşıyorsun sen daha iyi bilirsin gururunun ayaklar altına alındığında,böylemi olacaktım bu halemi gelecektim diye millet gece uyurken gizli gizli ağladığını tahmin edebiliyorum.
Dedim ya burada o kadar çok derdini anlatan insan var ama ben şimdiye kadar kimseye boşan demedim.Ama senin durumun çok etkiledi üzdü beni.Düşüncelerime önem verirsen, bende boşanmanızın hayırlı olacağı inancındayım.Bazı arkadaşlarında dediği gibi,kıymet bilmeyen insanlara hizmetçilik yapıp üstüne üstlük laf işitip dayak yiyip üzüleceğine,annein babanın evinde çalışıp kazanıp,onlara hizmet edip karşılığında gülen yüzler görmek,evladın ve senin geleceğin için çok daha iyidir.Bebeğin kaç aylık bilmiyorum ama ilerde sizin kavgalarınızlamı büyüsün babasının pis laflarınımı duysun,annesine el kaldırdığınımı görsün istiyorsun?O yavruyada kendinede daha fazla acı çektirme yazık günah ikinizede..Bir adım at,sıkıntını paylaş ailenle gerisi gelicektir..

şimdi eve gidince yine ne olacak acaba diye düşünmekten o kadar yoruldum ki. aslında onların cephesinden bakarsan herşey aslında çok kolay işi yokuşa süren benim. ilgi sevgi şefkat saygı yok bende onları yapsam herşey güllük gülüstanlık olacak. yapamayan benim onun ve ailesinin gözünde. yani konu bende bitiyor onların düşüncesine göre. okadar sık tekrarlanıyorki bu ifadeler ben kendimi her konuda suçlu bulmaya başlıyorum belli bir noktadan sonra. amaçlarına ulaşıyorlar yani...

ÇOK FAZLA ALTTAN ALMIŞSIN...ÇOOKKK....BUKADARINI KİMSE ÇEKEMEZ ..BU NE YAAA BÖYLE...

ÇALIŞAN AZ ÇOK KAZANAN BİR BAYANSIN...ÇOCUĞUNDA OLUMSUZ ETKİLENİYOR BU ORTAMDA...

AL VALİZİNİ ÇIK GİT ANNENE..YADA HERNEREYE OLURSA..AMA ORDA bir dakika durma....

İNSAN BAZI ŞEYLER İÇİN MÜCADELE ETMELİ..HAKKINI KORUMALI...BU DİNENDE AHLAKENDE BÖYLEDİR..SÜREKLİ SESSİZ KALARAK SONUNDA KAZANACAĞINIMI SANIYORSUN..YADA BİŞEYLER DÜZELECEKMİ ZANNEDİYORSUN...
SENİN KONUNU OKUDUKÇA DARAL GELDİ BANA..KENDİ YAŞADIKLARIMI ANIMSADIM...5.YILA GİRİCEM EVLİLİĞİMDE..İLK ZAMANLAR BENİM EŞİMDE SENİNKİ GİBİYDİ..ŞİDDETİ YOKRU AMA ERKEKLİK TASLARDI..BİR BAYRAM GÖNDERMEMİŞTİ HATTA ANNEME...SUS SUS NEREYE KADAR...HEP DEDİĞİM OLSUN FİLAN İSTERDİ....

AMA TESADÜF OLDU TABİİ..BİLİNÇLİ OLARAK YADA PLANLI OLARAK DEĞİL...ARTIK BEYNİM DÖNMÜŞ DEMEKKİ...SABRIM FİLAN KALMAMIŞ...
MEVZU ÇOK ÖNEMSİZDİ...YERDE HEPSİ TOPLANMIŞ YEMEK YİYORLAR BİR BAYRAM GÜNÜ....
BENDE İÇERİYE GİRER GİRMEZ SOFRALARINI BAŞINA GEÇİRMİŞTİM..O SOFRAYA BİR TEKME ATTIM NE YEMEK KALDI NE BİŞEY...HERKES ŞAŞKIN...AMA İÇİMDEKİLERİN HEPSİNİ DÖKMÜŞTÜM..HER LAFI HERŞEYİ SÖYLEMİŞTİM...YETER ARTIK..KİM OLUIYOSUNUZ SİZ BE..KİMSİNİZ LANN SİZ BAŞLARIM BÖYLE AİLEYEDE YUVAYADA..BEN YÜZ VERDİKÇE BİTİRDİNİZ BENİ..DELİRTTİNİZ DEDİM SONUNDA.....YA SİZ DEFOLUN GİDİN..YADA BEN...

O GÜNÜ HİÇ UNUTMAM...BÖYLE BİRİ TABİYKİ DEĞİLİM AMA..SONUNDA BİTMİŞ SABRIM DEMEKKİ

O GÜN BUGÜNDÜR EŞİM KUZU

TABİ OZAMANLAR YENİ EVLİYDİK...ŞİMDİ DEDİMYA 5 YIL OLDU ARTIK...BAŞTA ,NASIL BAŞLARSAN ÖYLE GİDER MANTIĞIYLA OTORİTE FİLAN KURMAYA ÇALIŞTI AMA YEMEZLER...
OHOO DAHA NELER NELER ATLATTIM O DÖNEM...ŞİMDİ ALLAHA ŞÜKÜR ÇOK MUTLUYUM....ALLAH HERKESİ YUVASINDA MUTLU ETSİN..

SANA ŞUNU DİYEBİLİRİM SAKIN SESSİZ KALMA ARKADAŞIM..KÖK SÖKTÜR..SÜRDÜĞÜ YERE KADAR SÜRER..ZATEN HERŞEY NASİP KISMET..BİTECEĞİ VARSA BİTER..

AMA SAKIN KENDİNİ EZDİRME..BEN TESADÜFLER SONUCU ÖĞRENDİMKİ ÖYLE SESSİZ KALMAK HERŞEYİ ALTTAN ALMAK İNSANA SAYGINLIK FİLAN KAZANDIRMIYOR..TAM AKSİNE SENDEKİLERİDE BİTİRİYOR...AMA HAKLARINI SÖKE SÖKE ALMAYA BAŞLADIĞIN ZAMAN HERKESTEN KIYMETLİ OLUYOSUN

aslınad bir tekme de benim atmam lazım ama ben onu yapamam. yeter artık istemiyorum ben bu evlilği diye bağırdım bir keresinde. öyle saçma bir sebepten saçlarımdan sürükledi ki beni. kaynanam içerdeydi duysun ve oğlunu üstümden alsın diye tüm gücümle bağırdım. sebepe gelince yine sinir oklarını üstüme toplayacağımı biliyorum ama anlatim. anlatmak için açtım bu konuyu sonuçta. düğün resimleri çıkarken resimci birer tanede aileler için yapmış o kendi ailesinin kini verdi ama ben veremedim o benim aileme tepkili olduğu için vermeyecekmiş o zaman ne kadar anlatsamda anlamadı vermedi. aynı albümden bizde de var ne yapacaz onlarda bizim resimlerimizi görsünler dedim ama fayda etmedi. annem yakın zamanda evlendikten sonra ilk kez evime geldi. hasta babamı bırakıp 2 ay çocuğuma baktı. düğün resimlerimi ilk kez 2 yılı aşkın bir süre sonra gördü. bende giderken albümüde götür dedim o her ne kadar kocannı sağı solu belli olmuyo birşey demesin sana yine desede verdim. zaten herşeye bişe diyo varsın buna da desin dedim. beyimiz albümü yerinde göremeyince nerde diye sordu bende anneme verdim dedim. sen misin diyen. o eşek başımıymış ben onun vermeyeceksin dediği bir şeyi nasıl olurda ona sormadan verirmişim bağırıp çağırmaya başladı. yabancı birine vermedim anneme verdim dedim bir baktım üstümde. ben bağırınca anneciği gelip aldı oğlunu üstümden. siz üniversite mezunu insanlarsınız utanmıyormusunuz böyle davranmaya dedi. oğlu da bak anne anlatim sana gökçen böyle böyle yaptı dedi. kaynanamın ölümcül yorumu: vermeseydin kızım kocanın huyunu biliyorsun verdin de iyi mi oldu şimdi dedi....bende yine aynı savunuyu yaptım. anneme verdim yabancıya vermedim dedim. ama bu onlar için geçerli bir sebep olmadı. hatta bağırdım diye eleştireye maruz kaldım. siz memur insanlarsınız biri duysa ne kadar ayıp olur hiç düşünmedin mi dedi bana annesi. o an ne yapabilirdim ki? yani bu durumdan sonra ben yine edepsiz yetişmemiş aile terbiyesi almamış itaatten uzak bir gelin bir eş oldum...verdiğim tepki yanıma yeni sıfatlar ekledi sadece ama bir işe yaramadı...

Ben artık diyecek birşey bulamıyorum bunuda okuduktan sonra...2 seçeneğiniz var ya boşanıp hayatınızda yepyeni bir sayfa açacaksınız mutlu huzurlu kavgasız dayaksız,yada ömrünüzün sonuna kadar belkide ilerleyen yıllarda daha da kötüsünü görerek ömrünüzü heba edeceksiniz.Sizin yerinizde olsam bir dakika bile durmam o adamın o kaynananın yanında.Çocuğunuza yazık.Huzurlu bir aile ortamında büyüyemiyecek..
Beklemek için hiçbir sebebiniz olmamalı diye düşünüyorum.

Cnm sen ne iş yapıyorsun??

burda çok konu okuduk ama vallhi sizin durum en vahimlerden okurken iyi bişey umdum hem ama malesef bulamadım
bu durumunuz malesef böyle gitmez siz bu duruma şimdilik katlanıyor olsanızda ilerde daha çirkin şeyler yaşıyacağınız aşıkar eşiniz sizden ilgi görmediği bahanesiyle sizi aldatabilir veya iletişimiz tamamen kesilebilir aileyle aklıma bidünya olumsuzluk geldi bu durumlara düşmemeniz için karar vermeniz şart. boşanmak çok zor hele küçük çocukla buna cesaret etmek en zoru ama ailenizde size destek iken lütfen eşinizin sizi rahat bırakmayacağını düşünmeyin imkanı yok elinizden alamaz çocuğunu hem memursunuz bence en yakın atama zamanında ailenize yakın bir tercih yaparak işe başlayın

mstfm .!.:

Cnm sen ne iş yapıyorsun??

Genişletmek için tıkla...

kamuda memurum...

canım memursun iş güvencen var, kendi ayaklarının üzerinde durabilirsin lütfen bunlara daha fazla katlanmak zorunda değilsin. okuduğum kadarıyla bu insanlar normal değil yani. seni ailenden de uzaklaştırıp iyice kukla yapmaya çalışmışlar. allahlarından bulsunlar.

lilypos .!.:

canım memursun iş güvencen var, kendi ayaklarının üzerinde durabilirsin lütfen bunlara daha fazla katlanmak zorunda değilsin. okuduğum kadarıyla bu insanlar normal değil yani. seni ailenden de uzaklaştırıp iyice kukla yapmaya çalışmışlar. allahlarından bulsunlar.

Genişletmek için tıkla...

işte birde uygulamaya geçebilsem... konu açmak iyi bir fikir değildi sanırım çünkü gerçeklerle yüzleşmek ağır geldi bünyeme... hep örttüm konuların üstünü bu güne kadar... mutluluk oynamaya çalıştım ama ne kendimi ne onu mutlu edemedim... beceremedim yani...

adigegokcen .!.:

işte birde uygulamaya geçebilsem... konu açmak iyi bir fikir değildi sanırım çünkü gerçeklerle yüzleşmek ağır geldi bünyeme... hep örttüm konuların üstünü bu güne kadar... mutluluk oynamaya çalıştım ama ne kendimi ne onu mutlu edemedim... beceremedim yani...

Genişletmek için tıkla...

Kolay değildir, anlıyorum. Sana hemen şu dakika boşanma kararı al demiyorum. Ama buna bir son vermeye bir ucundan başlamak zorundasın. Ailenle paylaş. Ortamı, eşini, herşeyi onlar daha iyi biliyor bizden. Destek olacaklarından da eminsin. Senin kafandaki bin tane haklı endişeyi ve korkuyu onlar yatıştırabilir. Hemen ailene anlat. İşe diye çıkmıyor musun evden? Telefon et. Biraz onlara güven. Gerisi gelecek zaten.

benim dağ gibi bir ailem var arkamda... beni herşeyin üstünde tutan kırılırım diye avuçlarının içinde taşıyacak bir babam var. ben babamın bu kadar kıymetlisiyken bu kadar çaput haline dönüştüm... ama kimseye anlatamıyorum içinde bulunduğum durumu... haraket edemiyorum ben yapamıyorum... kısılıp kalıyorum... ailem bu kadar detayı bilse zaten sonuç çok kötüye varır. kıyamazlar bana ve yaşadıklarıma... ama işte sorun bende sağlıklı karar verip uygulayamıyorum...

dün akşam annesiyle konuşurken yine kendimi uzaylı gibi hissettim annesi anlatırken
bende bir sorun var benim kodum bozuk dedim içimden
o kadar olayları benim üstüme yıkıyorlarki
bende bir noktadan sonra evet ya adama kıymet vermiyorum oda bana vermiyo diyorum

Bu kadar haksızlık ve baskıya bünyeniz daha ne kadar dayanabilirki, hiç birşeyin düzelmeyeceği belli, bir noktada dayanamazsınız hem size hem çocuğunuza yazık olur. Psikolojinizi bozup çocuğu bile elinizden alabilirler yani.Allah'ın izniyle ben bu işin altından kalkarım deyin ve çocuğunuzuda alıp gidin bence. Boşandıktan sonraki hayatınız şimdikinden nekadar kötü olabilirki. Hem zamanla düzelir ama bu evlilik zamanla düzeleceğine dahada kötüye gider gibi.

Kadınlar zayfıtır ama analar kuvvetlidir.(victor hugo)
Sende ana olarak kuvvetli olmak zorundasın.

kusura bakmayın arkadaşım ama siz eziyet cekmekten hoşlanıyorsunuz sanırım...bu nedir yaaa.....okuken öfff yeter dedim..ilk başta eşinize kızıyodum ama okudukça size kızmaya başladı..bu kadar kişiliksiz bi tablo çizerseniz kimin hangi kocanın kaynananın size saygı duymasını sizi sevmesini bekliyosunuz ki.....bence tepkileri cok doğal oluyo o zaman.insanlar böyledir..karşısında ezik birini bulunca vur babam vur..doğal yani...ben derim ki en kötü kara bile kararsızlıktan daha iyidir....silkelenip kendinize gelin.ilk başta yapmanız gereken ailenizden hiç bişey saklamamak olmalı bence.kimseden bişey saklamayın.açık olun..çocugunuzu hayatınızın hiç bi döneminde bahaneniz yapmayın....cok yanlış.benim ikinci evliliğim.ilkinden bi kızım var.ve ben yurtdışında yaşarken dayanamadım.boşandım.çocuğum babasına gidip geliyor.yani mutsuz değil.sadece eksikleri var....varsın eksikleri olsun.ama mutsuz değil.artık hiç birimiz mutsuz değiliz...
bu nedir bu kadar ilerde de çocugunuzdan falan saygı sevgi beklemeyin.bunu size gıcıklık olsun diye demiyorum.model ortada.öğreneceğini uygulayacak...

Git aç davanı....ve dön ailenin yanına....

Inan bana başka hiç bir şekilde mutlu olamazsın....resmen çareler içinde çaresiz kalmışsın....

önce tayinini aldır ailenin yanına...tayinin kesinleşincede aç davanı...hadi benden bukadar de...git yoluna...böyle yazık oluyor çok yazık oluyor sana

simirna35 .!.:

kusura bakmayın arkadaşım ama siz eziyet cekmekten hoşlanıyorsunuz sanırım...bu nedir yaaa.....okuken öfff yeter dedim..ilk başta eşinize kızıyodum ama okudukça size kızmaya başladı..bu kadar kişiliksiz bi tablo çizerseniz kimin hangi kocanın kaynananın size saygı duymasını sizi sevmesini bekliyosunuz ki.....bence tepkileri cok doğal oluyo o zaman.insanlar böyledir..karşısında ezik birini bulunca vur babam vur..doğal yani...ben derim ki en kötü kara bile kararsızlıktan daha iyidir....silkelenip kendinize gelin.ilk başta yapmanız gereken ailenizden hiç bişey saklamamak olmalı bence.kimseden bişey saklamayın.açık olun..çocugunuzu hayatınızın hiç bi döneminde bahaneniz yapmayın....cok yanlış.benim ikinci evliliğim.ilkinden bi kızım var.ve ben yurtdışında yaşarken dayanamadım.boşandım.çocuğum babasına gidip geliyor.yani mutsuz değil.sadece eksikleri var....varsın eksikleri olsun.ama mutsuz değil.artık hiç birimiz mutsuz değiliz...
Bu nedir bu kadar ilerde de çocugunuzdan falan saygı sevgi beklemeyin.bunu size gıcıklık olsun diye demiyorum.model ortada.öğreneceğini uygulayacak...

Genişletmek için tıkla...

tabiki böyle bir sonuçta olası ve var biliyorum . Ama siz eski beni tanımadığınız için ezik karakterimi bildiğiniz için bu kadar yazmışsınız. Haklısınız da. Amaben bir silkelenip kendi benliğime dönebilsem... Sorun var olan potansiyelimi kullanamamak sanırım... Konuya bile giremiyorum... Birşeyler kitlenip kalıyo boğazımda... Başlayamıyorum ki birşeyleri bitirebilim... Ben böyle değildim yaşarken oldum...

adigegokcen .!.:

tabiki böyle bir sonuçta olası ve var biliyorum . Ama siz eski beni tanımadığınız için ezik karakterimi bildiğiniz için bu kadar yazmışsınız. Haklısınız da. Amaben bir silkelenip kendi benliğime dönebilsem... Sorun var olan potansiyelimi kullanamamak sanırım... Konuya bile giremiyorum... Birşeyler kitlenip kalıyo boğazımda... Başlayamıyorum ki birşeyleri bitirebilim... Ben böyle değildim yaşarken oldum...

Genişletmek için tıkla...

psikolojik destek alın siz tek başınıza başlayamıyorsanız o size yol gösterir ve başlangıç yapmanız için yardımcı olur size..bari bunu yapın.