Hiçlik içinde hiç olmak benimkisi

tabiki böyle bir sonuçta olası ve var biliyorum . Ama siz eski beni tanımadığınız için ezik karakterimi bildiğiniz için bu kadar yazmışsınız. Haklısınız da. Amaben bir silkelenip kendi benliğime dönebilsem... Sorun var olan potansiyelimi kullanamamak sanırım... Konuya bile giremiyorum... Birşeyler kitlenip kalıyo boğazımda... Başlayamıyorum ki birşeyleri bitirebilim... Ben böyle değildim yaşarken oldum...

yazık sana canım ya.bir örümcek ağının içine düşmüşsün.çırpındıkça daha çok bağlanıyor elin kolun.
hani diyorsun ya ben böyle değildim asiydim diye.ailene ,sevdiklerine asilik kolaydır canım.haydi ele yap yapabiliyorsan.
ben sana pisikolog önerebilirim, çünkü kendi başına karar alma yetini kaybetmişsin.bak canım sen değerlisin.seni hiç tanımayan bizler bile sana ve sorunlarına sahip çıkıyoruz.kendini önemsiz hissetme.rabbime gönülden dua et.o herşeyi gören ve duyandır.hiç bir mazlumun duası ve ahı yerde kalmaz.sen bir adım at ki arkanda olacaklar da seni destekleyecek bir alan bulsunlar.ben sana inanıyorum,başarabilirsin.
 
psikolojik destek alın siz tek başınıza başlayamıyorsanız o size yol gösterir ve başlangıç yapmanız için yardımcı olur size..bari bunu yapın.

ne yazıkki öyle bir imkanım yok olsa emin ol giderdim. çıkamıyorum çünkü işin içinden. çok küçük bir ilçede yaşıyorum en yakın şehir merkezi 80km ve gitmem imkansız. Aslında bir dönem 3 seans terapiye gittik beraber ama bunun bize bir yararı olmayacak deyip kesip attı olayı ve daha gitmedik... O da öylece kalmış oldu...
 
yazık sana canım ya.bir örümcek ağının içine düşmüşsün.çırpındıkça daha çok bağlanıyor elin kolun.
hani diyorsun ya ben böyle değildim asiydim diye.ailene ,sevdiklerine asilik kolaydır canım.haydi ele yap yapabiliyorsan.
ben sana pisikolog önerebilirim, çünkü kendi başına karar alma yetini kaybetmişsin.bak canım sen değerlisin.seni hiç tanımayan bizler bile sana ve sorunlarına sahip çıkıyoruz.kendini önemsiz hissetme.rabbime gönülden dua et.o herşeyi gören ve duyandır.hiç bir mazlumun duası ve ahı yerde kalmaz.sen bir adım at ki arkanda olacaklar da seni destekleyecek bir alan bulsunlar.ben sana inanıyorum,başarabilirsin.

NE KADAR İÇTEN BİR CEVAP YAZMIŞSINIZ TEŞEKKÜRLER. rABBİMDEN BAŞKA KİMSEYE SIĞINAMIYORUM BEN ZATEN ŞUAN...
 
Neden boşanamıyorsun ?

Sebep ne ? Eşini çokmu seviyorsun ? Gidersen onu özlermisin ?
çocuğunu düşündüğün içinmi gitmiyorsun ? Babasız büyümesin diyemi ? Sence şu ortamda büyümesi dahamı iyi ?

Nedir yani sana bunu yaptırmayan sebep?

Cesaretini topla lütfen ? Sen eşinden hiç boşanmaya kalktınmı bugüne kadar ? Ne tepki verdi
 
arkamda dağ gibi ailem var diyosun, memurum diyosun... hala ne silkelenmesinden bahsediyosun...
arkadaşım bence eziyet görmek sende alışkanlık yapmış... maddi manevi kendini sömürtmeye devam et tamam mı... ayrıca boşanırsan özel durumdan tayinin anında ailenin yanına çıkar ama senden umudum yok benim... konu başlığında ki gibi HİÇ olmayı seçmişsin sen!!!
 
Dayanamazdım ben bu kadarına. Annemi , babamı görmek icin izin almam zaten sadece ben gidicem veya gidiyorum derim. Kocadan izin , git dedigin de gitmek veya gitme dedigin de gitmemek ne demek? Onun sacma sapan bahaneleri yüzünden ben aileme mi hasret gidicem. Hadi bunu gectim hakaretleri , tehditleri hic hos degil. Karar elbette sizin ama bana kalırsa bu evlilikte paylasılabilecek birsey kalmamıs!
 
buradaki her arkadaş iyi kötü kolay zor bişeyler yazdı sizin yapabileceğiniz..ama herşeye bir bahane bulmuşsunuz.işinize gelmeyenlere cevap bile vermemişsiniz.....onu yapamam bunu edemem şu şöyle olmaz öbürü çok uzakta....artık ben bişey demiycem size...burda denen herşey de bi kulağınızdan girip öbüründen çıkacağı için diğer arkadaşların emeğine de yazık...sonuçta herkes zaman harcıyor burda size yardım ya da destek için..
 
tekrar okuyan yorum yazan fikrini paylaşan herkese teşekkürler... bende artık kalamıyorum zaten bu kötü durumların içinde. köşede bir yerlerde kala kalıyorum sadece. sizin kızdığınızdan kat be kat daha fazla kızıyorum kendime... daha önce dediğim gibi ben böyle değildim yaşarken oldum... en kısa zamanda konuşmayı tasarlıyorum kafamda... ne olacaksa nereye varacaksa bu konu varsın artık... ama bu hafta pek olası değil çünkü uzun bir yol gidecek bi kaç gün sonra... yolda başına birşey gelirse sorumlusu ben olmak istemiyorum... sadece yakın zamanda yaşadıklarımı birazda eskileri paylaştım burdan... daha anlatacak o kadar çok şey varki aslında ama bu kadarı bile yetti sanırım herkesin sinirlerinde tavan yaptırmama...
 
buradaki her arkadaş iyi kötü kolay zor bişeyler yazdı sizin yapabileceğiniz..ama herşeye bir bahane bulmuşsunuz.işinize gelmeyenlere cevap bile vermemişsiniz.....onu yapamam bunu edemem şu şöyle olmaz öbürü çok uzakta....artık ben bişey demiycem size...burda denen herşey de bi kulağınızdan girip öbüründen çıkacağı için diğer arkadaşların emeğine de yazık...sonuçta herkes zaman harcıyor burda size yardım ya da destek için..

benim sorunum zaten bana söylenen hiçbirşeyi hayatıma çevirememem... kendimde düşünüyorum söylenenlerinin çoğunu ama birşeyler beni alıkoyuyuo gitmekten ... bunları sıralamaya çalışsam sıralayamıyorum... piskolojim yerle bir oldu anlayacağın... ben okusam bende kızardım kendime hatta zamanında çok kızmışlığım vardır kendini hak etmediği hayata mahkum edenlere... ama kendi başıma gelince yapamıyorum... inşallah bu sefer bir sonuca bağlamayı düşünüyorum... hele bir gidip gelsin...
 
arkamda dağ gibi ailem var diyosun, memurum diyosun... hala ne silkelenmesinden bahsediyosun...
arkadaşım bence eziyet görmek sende alışkanlık yapmış... maddi manevi kendini sömürtmeye devam et tamam mı... ayrıca boşanırsan özel durumdan tayinin anında ailenin yanına çıkar ama senden umudum yok benim... konu başlığında ki gibi HİÇ olmayı seçmişsin sen!!!

buradaki her arkadaş iyi kötü kolay zor bişeyler yazdı sizin yapabileceğiniz..ama herşeye bir bahane bulmuşsunuz.işinize gelmeyenlere cevap bile vermemişsiniz.....onu yapamam bunu edemem şu şöyle olmaz öbürü çok uzakta....artık ben bişey demiycem size...burda denen herşey de bi kulağınızdan girip öbüründen çıkacağı için diğer arkadaşların emeğine de yazık...sonuçta herkes zaman harcıyor burda size yardım ya da destek için..

:46:

ben de arkadaşlar gb düşünüyorum.

kendisine saygısı olmayana kimse saygı göstermez ve
mazeret üretebilen insanlar başka hiçbişey üretemezler.. yolunuz açık olsun
 
Son düzenleme:
boşanmayı bende istedim hatta kararımı verdim(güya) ama sonunu getiremedim. inandım ve boyun eğmeye devam ettim. kendimi boşanma olayına hazırlıyamıyorum. eşyaları evden çıkarmak bile öyle zor geliyor ki bana. evimi çocuğumun akşam babasıyla oynamalarını hasta olduğunda birlikte ilgilenmelerimizi atmaya hazırlıyamıyorum kendimi. seviyormusun dersen bir sevgi hissetmiyorum sadece alışkanlık. ben okadar sevilmeye alışkınım ki bu bile çok ağır geliyor bana. eşim her ne kadar sanki o beni almasa ben evde kalacaktım havasında olsada o kadar beğenilen biriydim ki ben. zaten çevremdekiler bunları benim yaşayabileceğime inanamıyorlar. kıyafetimden oturup kalkmama konuşmama gülmeme varana kadar müdahale etti eşim bana. ki ben her yerde sözü dinlenen herkesin çok sevdiği çok beğendiği biri olarak büyüdüm. nasıl sindirdin bu kadar şeyi dersen inan bende bilmiyorum. nasıl böyle bir evliliğe sürükledim kendimi bunu da bilmiyorum... basiretim bağlandı sanırım.
boşanmak bir çözüm belki ama ben o çözüme ulaşmakta zorlanıyorum. düşünüyorum taşınıyorum nasıl yaparım bilemiyorum. ailem başka şehir de belki aynı şehirde olsak daha kolay olurdu birşeyler çekip gitmek... şimdi gitmeye kalksam çocuğumu benimle göndermezler. biri beni almaya gelse hır çıkar... her yönden çözüm bulmakta zorlanıyorum. birde biri seni bir takip eder iki takip eder 3. de bırakır adalet var demiş ama ben eşimi çok iyi tanıyorum beni huzursuz etmeden duramaz bir şekilde çıkar karşıma... çocuğum aramızda top gibi bir oraya bir buraya gider durur...

çok zor bir durumdayım ve çıkamıyorum bu durumdan...

gerçekten durumunuza çok üzüldüm... en çok da nedden üzüldüm biliyor musunuz? siz normalde bu kadr sevilip sayılan, kendine bu kadar çok özgüven duyan bir insanken düştüğünüz duruma bakın... 7 yıllık bir flört demişsiniz siz bu insanla gerçekten 7 yıl güzel bi flört dönemi geçirdiniz mi.... gerçekten okurken hayretlere düştüm. eşiniz aslında tek başına bir hiç karetkeri ne yazıkki oturmamış anlattıklarınıza bakılırsa annesinin ağzıyla adım atıyor koca adam. siz onun için ne siniz? ya aslında öyle birşey ki söylenecek çok şey var ama söyleyemiyorum ne söylesem hafif kalacak çünkü. yaşadıklarınız hiç kolay şeyler değil. böyle bir insana da böyle bir evliliğe de ne olursa olsun katlanılmaz lütfen artık benliğinizi bu kadar hiçe saymayın... belki bir avukattan ayardım alabilirsinizi boşanma sürecini ufak sıyrıklarla atlatabilirsiniz belki. offf gerçekten bilmiyorum ya yazıklar olsun onu doğuran anaya da meydana gelen çocuğuna da ... hele size edilen hakaretleri okudum nasıl insan bu dedim ya gerçekten siz bunları nasıl yutuyorsunuz nasıl bu hale geldiniz. çocuklarınızı düşünüyorsunz ama çocuklardan da çok farklı bişey beklemeyin çocuklar bu şekilde birbirine saygı sevgi olmayan anne babayla yetişince ilerde onlar nasıl olcaklar... bence iler de ayrı anne babanın çocuğu olarak büyümek çok daha iyi hiç değilse mutsuz ortama tanık olmayacaklar. Allahım düşmanıma vermesin sizin yaşadıklarınızı evlilikle sınanmak da başka bişeye benzemez herhalde. ne olur artık değerinizin farkına varın böyle bir evlilik evlilik bile değil bunun adı devam ettirilemez. hiç bir olumlu tarafı yok hani olsa olumlu tarfından bakar yol gösteririz sana belki arkadaşım böyle yapsan falan deriz ama bu saatten sonra bir şey düzelmeyeceği gibi daha da ağır boyutlar alacak
 
İnsanlar hayatta herşeye alışır ki en kötüsü budur..
Siz sıkıntı çekmeye alışmışsınız,duyarsızlaşmışsınız bence..
Çok fazla yapılabilecek bişiy olduğunu düşünmüyorum...
Herşeyin farkındasınız,herkes yıl gösteriyor,güzel bir işiniz,aileniz var, ancak kılınızı bile kıpırdatmıyorsunuz..
İşte hep diyorum ya işler yolunda gitmeyince boşanmalı,sonra insanlara zor mu geliyor yoksa bu hayatı normal mi geliyor bilemiyorum...
 
İnsanlar hayatta herşeye alışır ki en kötüsü budur..
Siz sıkıntı çekmeye alışmışsınız,duyarsızlaşmışsınız bence..
Çok fazla yapılabilecek bişiy olduğunu düşünmüyorum...
Herşeyin farkındasınız,herkes yıl gösteriyor,güzel bir işiniz,aileniz var, ancak kılınızı bile kıpırdatmıyorsunuz..
İşte hep diyorum ya işler yolunda gitmeyince boşanmalı,sonra insanlara zor mu geliyor yoksa bu hayatı normal mi geliyor bilemiyorum...

zor olanı kabulleniyor sanırım belli bir noktadan sonra insan... kabullenmek istemediği içinde kabullendiği durumda da mutlu olamıyor yada mutlu edemiyor... ne kadar şimşekleri çektim yine üstüme.. aslında alışığım bu aralar eleştirilmeye... ailemden arkadaşlarımdam eşimden dostumdan kime anlatsam sen olamazsın bu kadar şeyi yaşayan hala kapıyı çarpıp gitmeyen diyor. ya ben ben değilim ya da onlara kendimi tanıtamamışım... ama artık dönüm noktası benim için.. şehir dışından gelsin ben gidiyorum ailemin yanına. bu sefer belki çocuğu götüremezsin de demez... yada ben artık kavgayı göze alır ailemi çağırırım çünkü bu haftasonu da dinlediklerim ve yaşadıklarım artık dolum noktasını aşan sabrımı daha da taşırdı... keşke beklemek zorunda kalmasam iki günde olsa konuşsam ve rahatlasam ama işte yolculuk var... birşey olursa beni sorumlu tutmalarını istemem... ve ne de olsa baba ol hala...
 
bu arada işime gelen yoruma cevap verdiğimi düşünenler yanlış düşünüyorlar ben şuan iş yerindeyim ve kısıtlı cevap verebiliyorum çoğu zaman... özellikle soru soran birşey öğrenmek isteyenlere cevap vermeye çalışıyorum... herkesin yorumunu da okuyup değerlendirmeye alıyorum kendi kafamda... dediğim gibi aslında duymaya alışkın olduğum şeyleri beni ve eşimi hiç tanımayan kişilerden duyuyorum... yorumsuz bir alan burası o nedenden art niyetli yada beni sevdiği için kimse yanlı yazmıyor . o nedenden burda bir konu açma gereği duydum bende...
 
zor olanı kabulleniyor sanırım belli bir noktadan sonra insan... kabullenmek istemediği içinde kabullendiği durumda da mutlu olamıyor yada mutlu edemiyor... ne kadar şimşekleri çektim yine üstüme.. aslında alışığım bu aralar eleştirilmeye... ailemden arkadaşlarımdam eşimden dostumdan kime anlatsam sen olamazsın bu kadar şeyi yaşayan hala kapıyı çarpıp gitmeyen diyor. ya ben ben değilim ya da onlara kendimi tanıtamamışım... ama artık dönüm noktası benim için.. şehir dışından gelsin ben gidiyorum ailemin yanına. bu sefer belki çocuğu götüremezsin de demez... yada ben artık kavgayı göze alır ailemi çağırırım çünkü bu haftasonu da dinlediklerim ve yaşadıklarım artık dolum noktasını aşan sabrımı daha da taşırdı... keşke beklemek zorunda kalmasam iki günde olsa konuşsam ve rahatlasam ama işte yolculuk var... birşey olursa beni sorumlu tutmalarını istemem... ve ne de olsa baba ol hala...

Eleştirilere alışkın olmanız öyle normal ki..
En yakınızdan,eşinizden en ağır darbeleri yemişsiniz..
Dışarıdakilerin ya da biz sanaldakilerin cümleleri sizi ne kadar incitebilir ki?
Merak ettiğim neden "çocuğu götüremezsin,götürücem" polemiklerini düşünüyorsunuz?
O işe gittiğinde birkaç parça eşyanızı alıp çocuğunuzu kapıp çekip gidemiyor musunuz?
Onu terk etmek için ona haber mi vermek zorundasınız?
 
Eleştirilere alışkın olmanız öyle normal ki..
En yakınızdan,eşinizden en ağır darbeleri yemişsiniz..
Dışarıdakilerin ya da biz sanaldakilerin cümleleri sizi ne kadar incitebilir ki?
Merak ettiğim neden "çocuğu götüremezsin,götürücem" polemiklerini düşünüyorsunuz?
O işe gittiğinde birkaç parça eşyanızı alıp çocuğunuzu kapıp çekip gidemiyor musunuz?
Onu terk etmek için ona haber mi vermek zorundasınız?

aslında aldığım eleştiriler beni incitiyor. zaten biraz daha incinirsem belki kendime gelirim inancıyla okuyorum birazda yazılanları... giderken haber vermek değil gayem ama çocuğuma annesi ve babası bakıyor bizim evimizde. onu çıkartmam mümkün değil yani. yoksa çok planlar yaptım ama uygulayamadım..
 
aslında aldığım eleştiriler beni incitiyor. zaten biraz daha incinirsem belki kendime gelirim inancıyla okuyorum birazda yazılanları... giderken haber vermek değil gayem ama çocuğuma annesi ve babası bakıyor bizim evimizde. onu çıkartmam mümkün değil yani. yoksa çok planlar yaptım ama uygulayamadım..

yav arkadasım bakkala gofret alcaz cocuga de...sağlık ocana götürcem de aşıya götürcem de...ne demek cocuga annesi babası bakıyo cıkartmam mümkün değil ne demek yaaaa.....anlamıyorum artık ben bişe....siz bütün yolları kendi kendinize kapatıyosunuz....millet filmlere konu oluyo en olmıycak hapishanelerden kacarakk...gece git herkes uyurken...uyku ilacı içir hepsine..offff türk filmi gibi yaaa.bu ne ..gercek deil bu...
 
aslında aldığım eleştiriler beni incitiyor. zaten biraz daha incinirsem belki kendime gelirim inancıyla okuyorum birazda yazılanları... giderken haber vermek değil gayem ama çocuğuma annesi ve babası bakıyor bizim evimizde. onu çıkartmam mümkün değil yani. yoksa çok planlar yaptım ama uygulayamadım..

İşte az önce dedim ya...
En yakınınız,eşiniz neler yapmış da incinip gitmemişsiniz bizim yazdıklarımız mı kendinize getirecek yani?
Bana pek inandırıcı gelmedi açıkçası..
Ekranı kapatın biz yokuz! Ancak evinizde, yanınızda olan gerçeğe gözlerinizi kapatıyorsunuz!
Bebeği dışarı çıkarmak nasıl mümkün değil?
Market,eczane,gezmek,park,doktor daha bahane sayıyım mı?
 
yav arkadasım bakkala gofret alcaz cocuga de...sağlık ocana götürcem de aşıya götürcem de...ne demek cocuga annesi babası bakıyo cıkartmam mümkün değil ne demek yaaaa.....anlamıyorum artık ben bişe....siz bütün yolları kendi kendinize kapatıyosunuz....millet filmlere konu oluyo en olmıycak hapishanelerden kacarakk...gece git herkes uyurken...uyku ilacı içir hepsine..offff türk filmi gibi yaaa.bu ne ..gercek deil bu...

herşey çözümlü size göre ama ben küçücük bir ilçede yaşıyorum. öyle her dakika araç yok. ben tek başıma çocuğu alıp çıkaramam ki herşeyi beraber yapmak zorundayız biz. hapishaneden farklı bir ortamım yok benim... bu sefer kararlıyım konuşacam haftasonu artık gidemezsin derse aileme haber verecem ve olacakları o zaman takip edecem... başka yol bırakmadı bana çünkü... haraket özgürlüğü olmayan birinin bu söylediklerini yapması mümkün değil.... yine çözümsüzlük üretmişsin diye düşüneceksin ama çözümsüzlük benim yaşantım artık... artık çözüm için çalışmaya çalışacam...
 
yav arkadasım bakkala gofret alcaz cocuga de...sağlık ocana götürcem de aşıya götürcem de...ne demek cocuga annesi babası bakıyo cıkartmam mümkün değil ne demek yaaaa.....anlamıyorum artık ben bişe....siz bütün yolları kendi kendinize kapatıyosunuz....millet filmlere konu oluyo en olmıycak hapishanelerden kacarakk...gece git herkes uyurken...uyku ilacı içir hepsine..offff türk filmi gibi yaaa.bu ne ..gercek deil bu...

Aynen aynen!!!
:13:
 
Back
X