Evet konu başlığından da anlaşılacağı üzere huysuz aksi bi eşim var ama genellikle yemek konusunda yaklaşık 1,5 senelik evliyim yemek yapmayı evlenince öğrendim.
İlk zamanlar bu yemek sulu, çok koyu, tuzlu tuzsuz, bu böyle yapılır gibisinden her sofrada bişey bulmadan kalkmazdı ama Allah için kalbimi kırarak söylemedi
İyice bana da alıştığından olsa gerek rahaat rahat şikayetleniyor 2 gündür mantar sote yiyorduk dün erişte yaptım mantardan da azcık kalınca kaşıklarsın dedim sanki adama silah doğrulttum kendini bi ittirdii yooook ben yemem kaç gündür mantar yiyom dedi napım çöpe mi atım dedim ozaman az yapcaksın dedi cinlerim attı
Sabah da kaşarlı tost yaptım sucuğu pek yemediğinden koymuyorum arada sucuk salam bişey koysan baydı bu dedi ee sende ne emmeye ne gömmeye dedim bağırdım bana bağırıyon da zaten bana hiç alışamadın da şuan içinden küfretmiyosan ben en adi bilmem neyim de konuşmaya başladı
Sandalye duvara iz yapmış ikinci diyişi yeteerr dedim ya bi de şikayetlenme iz yapsın arkadaş
Kızlar sabahın köründe işe gönderip bi de uyuzluğunu çekiyorum
Dün de komşum şekerpare yapmış getirmiş tadına baktı öff çok kötü baharat gibi kokuyo ben yemem diyip çatalı attı edayı bi görün sanki bana ardanın mutfağı, sanki ümit usta.. Ben gurmeyim diyo bi de yapılan yemeklere not verme huyu var.
Gıcık olmaya başladım
Bu hareketleri yüzünden adam bana itici gelmeye başladı
Normal mi bu tavırlar napsam düzeltsem
Ya da ben de mi böyle oluyum?
genelde şikayetçidir her şeyden. Ama adamın bakış açısı bu, hayat enerjisi düşük negatif. ve ben negatiflikten nefret ederim.
