- 22 Ocak 2022
- 1.051
- 1
-
- Konu Sahibi AfetiDevran34
- #41
Malesef hayat insanı zorluyor heleki boşanmak çok ağır bir durum Allah yardımcınız olsun
Peki gördüğünüzde geçtimi
Malesef hayat insanı zorluyor heleki boşanmak çok ağır bir durum Allah yardımcınız olsunEvlenip boşandıktan sonra bende sizin gibi oldum, içim hep bir buruk hüzünlüyüm geçmiyor , psikolojik tedavi görmem kaçınılmaz oldu
Instagramdan bulun ulasin asistanina . Suan online seans yapiyor yeni yeni ortak calismalara basladi yuzyuze . Siz biraz arastirin bakin icinize sinerse ulasinPeki ücretleri biliyormusunuz ona göre hazırlamaya çalışsam da öyle gitsem
Ve aynur tümen nerede
Keşke benimde sizin gibi tramvam olsa ama çocukluktan beri o kadar zorluk çektim ki inanın sayısını bile unuttumKesinlikle psikolog ile görüşmek öyle önemli ki. Keşke maddi açıdan herkesin çok rahat ulaşabildiği bir meslek grubu olsalar da herkes faydalanabilse. Bu durumun çocukluktan gelen birçok sebebi olabilir. Ben birkaç seans terapi alabildim onda mesela annemin ben 11 aylıkken, beni emzirdiği sırada zihinsel engelli olan ablam için farklı şehirde hastaneye gitmek için dayımlara bırakmış bir süre. Bunu terk edilme olarak görmüşüm ve şu hayatımda ilişkilerimi terk edilmeye yönelik yaşıyormuşum. Ve daha birçok şey öğrendim. Bende kronik olarak mutsuz, hep olumsuz düşünen bir insan olup çıkmışım aşmaya çalışıyorum. Çok önemli bir şey psikoloji. Aynı zamanda bir arkadaş aile dizimi sen bahsetmiş bunu da araştırmanızı öneririm mutlaka.
Tamam bakicam saolunInstagramdan bulun ulasin asistanina . Suan online seans yapiyor yeni yeni ortak calismalara basladi yuzyuze . Siz biraz arastirin bakin icinize sinerse ulasin
Evet malesef o kadar zor bir çocuk olmama rağmen o kadar sıkıntı çekmeme rağmen annem bir kere bile tedavi etmeye çalışmadı aklına bile gelmedi doğrusu bu zamana kadar benimde aklıma gelmedi çünkü ailemde psikologa filan giden hiç yok yani bu tür şeyleri tanımazlar bileİşte psikolojik hastalıkların laneti de bu. Kimse fizyolojik bi rahatsızlığı; ne bileyim mesela sürekli ağrıyan başını ya da aksayan bacağını kendi varlığının, kişiliğinin bi parçası olarak görmez. Ortada düzeltilmesi gereken bi işlev bozukluğu olduğunu 5 yaşındaki çocuk da bilir 75 yaşındaki adam da. Ama kronik mutsuzluğu, günlük hayatımızı etkileyen korkuları, kaygıları çok kolay içselleştirip sanki olağan bi parçamızmış gibi ben de böyleyim işte diye sahiplenebiliriz. Sorunu tanımlaması gereken mekanizma sorunun kendisi olunca, bi de üstüne çevrenizde de yaşadığınız durumun sinyallerini fark eden kimse yoksa ya da daha kötüsü bilmeden/bilerek sorunu körüklüyorlarsa çözümsüzlük duygusu kaçınılmaz malesef. Halbuki bu da bi işlev bozukluğu, bi sebepten vücudunuzun bir parçasının yapması gereken şeyi yapamaması ya da hatalı çalışması hali ve düzeltilebilir. Siz doğru tıbbi desteğe ulaşın yeter.
Bazen bende böyle düşünüyorum ama nereye kadar bir yerden sonra kafayı tırlatıyor insanBen şöyle düşünüyorum. Burası cennet değil. İmtihan dünyası. Çokta takmıyorum sağlık problemleri dışında hiç birşeyi kafama. Hayatımda problemli bir tip varsa hemen çıkarıyorum. Ne yaşarsam yaşayayım bir daha yaşama şansım olmayabileecgini biliyorum ve tadını çıkarıyorum.
Ben hep böyle düşünüyorumBazen bende böyle düşünüyorum ama nereye kadar bir yerden sonra kafayı tırlatıyor insan
Babamı bulmaya gerek yok aslında çünkü ne olduğu belliAynen oyle cok doğruanlamissiniz . Baba eril figur bizimhayat enerjimizi temsil eder size enerji veren eril guc hayati boyunca mutsuz iken siz nasil mutluluk sacabilirsiniz ? Belki aşamadigi bir travmasi vardi belki ask acisi cekiyordu belki baska seyler . Bilemiyoruz . Aile dizimine gidin ve bulun . Üçe bese bakmayin . Enerjetik alanimiz kirli ise aile travmalarimiz var ise malesef yol alamiyoruz hayatta
Nasıl yani tam anlayamadım neden öyle düşündünüzKendinizi tanımak ve dinlemek yerine dış odaklısınız.
Mutsuzluğun asıl kaynağı budur, depresyonun da.
Çünkü dış uyaranlarla o kadar ilintisiniz ki sizi yaralayabiliyor.
Kendinizle kalıp zırh kuşansanız, mermi işlemez halbuki.
Kavga dövüş ve sıkıntıyla geçti ama aileme sorsanız prensesler gibiymişimÇocukluğunuz nasıl geçti?
Babanızın degil sizin gitmeniz gerekiyor . Şoyle dusunun siz ana rahmine duserken babanızdan fiziksel dna ile beraber onun ruhsal dnasida aktarildi . Babanizin yasadiklarini okuyunca anladımki cok ACİL aile dizimine gitmelisiniz ve bu travma dramatik bagi kesmelisiniz . Yani bir nevi ondan aldığınız mutsuzluk dna nizi temizliyorsunuz gibi düşününBabamı bulmaya gerek yok aslında çünkü ne olduğu belli
Babam çocukken çok işkence görüp dışlanmış ailesi tarafından hatta amerikalı bir doktor babamı gözünden 18 saat ameliyat etmiş çünkü babaannem babamın gözüne çatalı saplamış yani o kadar işkence görmüş
Babası tarafından silahla taranmış ve ölümden dönmüş aradan 20 sene geçmesine rağmen gece sıçrayarak uyanır
Yolda yürürken bir bakarım ki kendi kendine söyleniyor konuşuyor daha neler neler
Babamı düzeltemeyiz ki 30 senedir psikolojisi düzelmedi adamın bu saatten sonra da düzelmez kendi bile diyor son nefesimde bile asla gözümün önünden gitmez diyor
Gram sevgi görmemiş halada öyle sevgi nedir bilmez
Babam düzelmez hayatta terapiyede asla yanaşmaz zaten bendemi böyle olucam acaba
Bunun hakkında bir kitap vardı ama adını hatırlamıyorumAile dizimjne gittiniz mi ? Bu kronik mutsuzlugun spesifik bir sebebi yoksa ailenizin epigenetik alanindan cekmis olabilirsiniz
Kitabin adıseninle başlamadı. Haklisiniz lakin bahsettiğiniz karakterden gelen birnevi simarik huysuzluk mutsuzluk durumu . Sebepsiz mütsuzluk sebepsiz intihar hissi sebepsiz bereketsizlik aslinda cok daha gerilerden geliyorBunun hakkında bir kitap vardı ama adını hatırlamıyorum
Mutluluk bence kişinin kendi ile alakalı. Kiminin önüne dünyaları sersen mutlu olmaz, kimi ufak şeylerden mutlu olmayı becerir. Ben hep şu tabloyu düşünürüm. Çok mu hayal diye.
Babanız bu kadar sevgisiz bir insandı madem neden evlendi? Anneniz içinde çok kötü bir durum.
Kavga dövüş ve sıkıntıyla geçti ama aileme sorsanız prensesler gibiymişim
Evet aynen. Bu kitapKitabin adıseninle başlamadı. Haklisiniz lakin bahsettiğiniz karakterden gelen birnevi simarik huysuzluk mutsuzluk durumu . Sebepsiz mütsuzluk sebepsiz intihar hissi sebepsiz bereketsizlik aslinda cok daha gerilerden geliyor
Mutsuzluk dıştandır, mutluluk içten.Nasıl yani tam anlayamadım neden öyle düşündünüz
Ne yazık ki tamamen geçmedi, eskiye nazaran daha iyiyim o kadar canım acımıyor artık ama dediğim gibi içim buruk üzgünüm , bana yaptığı haksızlık, terk edişi derinden yaraladı beni .Malesef hayat insanı zorluyor heleki boşanmak çok ağır bir durum Allah yardımcınız olsun
Peki gördüğünüzde geçtimi
Yani o zamanlar erken evlenmişler babam daha çocukmuş evlendiğinde yani ne olduğunu bile anlamadan evlenmişBunun hakkında bir kitap vardı ama adını hatırlamıyorum
Mutluluk bence kişinin kendi ile alakalı. Kiminin önüne dünyaları sersen mutlu olmaz, kimi ufak şeylerden mutlu olmayı becerir. Ben hep şu tabloyu düşünürüm. Çok mu hayal diye.
Babanız bu kadar sevgisiz bir insandı madem neden evlendi? Anneniz içinde çok kötü bir durum.