- 6 Ocak 2014
- 775
- 562
- 128
- Konu Sahibi mordolunay
-
- #21
Evlenince ozgür kiz olmuyosun malesef.
Sorumsuzda olmuyosun.
Sorumluluklarin 2 kat artiyo..
Evlenmek care.degil..
Evlenmek için kucuksen evlenme. İleride evlenirken de sorumlulukları paylasacagin sana yardimci anlayisli bir adam bul evlen. O zaman evliliğinde bir nefes alirsin, kacis yolun olur iste. Okumuyorsan ise gir. Ailenlede bu derece bunaldigini acikca konuş. Anlayis bekle..
çalışmayı kim istemiyorki?Evlenince de eşinin ailesini "idare etmek" zorunda olacaksın. bir de kendi ailenin uzaktan devam eden beklentileri olacak, dolayısıyla ben de çalışmanı öneririm...
yarın evleniyorum demedim yahuCanım sana tavsiyem bir kadın 30 yaşına gelse de baba evinden uzaklaşmak için evlenmemeli.Daha büyük hayal kırıklığına uğrayabilir. Evlilik için uygun ortam kişi zaman olduğunda gönlünce evlen erken yaşta evliliklerin mutlu evlilikler olduğunu görmedim şimdiye kadar.
malesef evin büyük çocugu olunca böyle oluyor. evde bende böyleyim annem ne yemek yapayım diye bana sorar babam bişey olsa bana sorar kardesımın yüzünde çıkan sivilceye kadar aldıgı ayakkabıya kadar bana danısarak alır çalısıyorum kafam aksama kadar şişıyor kımseyı kırmak istemıyorum oturuyorum sohbet edıyoruz beraber cayları meyvelerı herseyıne yetısıyorum ama işte bir Allahın kulu sen nasılsın dediği yok. merakla konunu okuyorum bende banada tavsıye lazım.
Ailenize yaranmaya çalışmayı bıraktığınız an devamı gelir, bu durumun tek çözümü bu, yoksa evlenmek falan çözemez sizin sıkıntınızı.
hımmm örnek verebilirmisiniz acaba?Evlenince hiçbiri geçmeyecek emin ol.
ayyy bir tanısanız o kadar tatlıki eş adayımevlenince ailenin sorumluluklarına kocanın sorumluluğu da eklenecek :/
Gözün aydın o zaman, mutluluklar diliyorum.çalışmayı kim istemiyorki?
yukarda da çok bahsettim haber bekliyorum başvuru yaptığım yerlerden.çalışmaya başlamadan evlilik düşünmüyorum.
eşim olacak kişinin ailesine gelincede ben bunu şimdiden onunla hallettim zaten
Yapamıyorum evet, makul bir cevap ama izin vermiyorlar değil maalesef üzgünüm.mümkün değilki bu! buna izin vermiyorlar çünkü!
baban seni kaybetmekten korkuyor...eee tabi böyle her işlerine yetişen kendilerini sıkıntıdan kurtaran evladı hangi anne baba kaybetmek ister..ailenin anlayışlı çocuğu olmaktan bıktım usandım yaaaa...
anneme babama isyan etmek istemiyorum ama artık beni öyle bir noktaya getiriyorlar ki evlensemde artık adım atmasam şu şehre diyorum.
ya kardeşim ergenliğinden beri kan kusturuyor bize sağolsun ve yıllardır evin asabi haylaz çocuğu rolünü kendi üstlendi.bana da yeri geldiği zaman kardeşimin azarlarını işitmek, annemin babamın her daim yanında olmak, kredi kartına ne kadar borcumuz olduğunu bilmek faturalar fazla gelince nedenini araştırmak düştü.ama bunu ben seçmedim!
aramızda sadece 1 yaş var ama yeri geldiğinde kız yeri geldiğinde erkek evlat oldum.kıyamıyorum anneme babamaaileme çok düşkünüm ama artık bazı şeyler çok gözüme batıyor kız evlat olmak bu kadar zor olmamalı yaaa...
arkadaşlarımla çıktım dışarı 2gün önce ve 1saat sonra babam aradı gel işimiz var diye.neymiş efendim 1saat gezmişim ben yetermiş okadar! adım atamıyorum dışarıya o kadar bunaldımki artık psikolojime maaşallah çekiyorum....
Bende evliliğin çare olduğuna inanmayanlardanım. Evli değilim.ailenin anlayışlı çocuğu olmaktan bıktım usandım yaaaa...
anneme babama isyan etmek istemiyorum ama artık beni öyle bir noktaya getiriyorlar ki evlensemde artık adım atmasam şu şehre diyorum.
ya kardeşim ergenliğinden beri kan kusturuyor bize sağolsun ve yıllardır evin asabi haylaz çocuğu rolünü kendi üstlendi.bana da yeri geldiği zaman kardeşimin azarlarını işitmek, annemin babamın her daim yanında olmak, kredi kartına ne kadar borcumuz olduğunu bilmek faturalar fazla gelince nedenini araştırmak düştü.ama bunu ben seçmedim!
aramızda sadece 1 yaş var ama yeri geldiğinde kız yeri geldiğinde erkek evlat oldum.kıyamıyorum anneme babamaaileme çok düşkünüm ama artık bazı şeyler çok gözüme batıyor kız evlat olmak bu kadar zor olmamalı yaaa...
arkadaşlarımla çıktım dışarı 2gün önce ve 1saat sonra babam aradı gel işimiz var diye.neymiş efendim 1saat gezmişim ben yetermiş okadar! adım atamıyorum dışarıya o kadar bunaldımki artık psikolojime maaşallah çekiyorum....
bende 27 yaşındayım malesef aynı durumdayız yetişemiyorum artık herkes herşeyi bana soruyor benden istiyor bir günde halimi soran yok kardeşim bilene herşeyini benden ister onlara harcama yapmaktan kendime fırsat bulamıyorum en son kendime 50 tl ye ayakkabı beğenmiştim ama parama kıyıp almadım 15 dakika sonra kardeşime 79 tl ye gömlek aldımBende evliliğin çare olduğuna inanmayanlardanım. Evli değilim.
Ama bu bence büyük yada küçük olmakla pek alakalı olduğunu sanmıyorum. Bende evin küçüğüyüm (2 kardeşiz) bahsettiğin görevler maalesef bana düşüyor. Ama ben artık isyan modundayım maalesef. benden büyük olan evde çalışmıyor şuan ama yine o görevler benden alınmıyor. kendisi bilmediğini ve anlamadığını iddia ederek sıyrılıyor. Ailede illaki biri bu rolü üstleniyor burda da sen seçilmişsin demekki. 25 yaşındayım ve iddia ediyorum ki sonu yok bu durumun
hımmm örnek verebilirmisiniz acaba?
konu sahibi arkadaş, burada kimse sana kötü bir şey yazmamış ama hemen savunmaya geçmişsin.
Evlenmek = sorumluluktur. Bunu neden bu kadar ısrarla reddediyorsun? Evlendiğin zaman iki kişi bir düzen kurulur. Her çekirdek ailenin bu düzende kendine göre kuralları vardır. Bunlar konuşulan ya da konuşulmadan iki tarafın da farkında olduğu ve dikkat ettiği şeylerdir. Eş, çocuk, evlilik, kendi evin yuvan, eşinin ailesi hepsine karşı sorumluluğu vardır insanın. Daha nasıl anlatılsın sana bilmiyorum. Yani kısacası hayatın her alanında sorumluluklarımız olur ve onları yerine getirmek kötü bir şey değildir. İşe girince de giriş çıkış saatin, oranın belli kuralları ve yapmanı bekledikleri görevlerin olacak. Evde çamaşır, bulaşık, ütü, yemek yapmak, temizlik gibi sorumluluklar olacak. Bunların yapılmadığı ev yoktur, ister temizlikçi tutar yaptırır insanlar ister kendisi yapar, ister bu sorumlulukları arasında anlaşarak paylaşır. Ama genel olarak bir evi çekip çeviren "kadın"dır.
Eşinin ailesine gelince, evlenince sadece iki kişi başbaşa bir hayat kurmuş olmaz. Bu iki kişinin birbirinin ailesine karşı ve hatta ikisinin ailesinin de birbirine karşı bir hukuku oluşur. Benden sana tavsiye, hayatta her zaman orta yolu bulmak gerekir. bunu da her alanda uygulamak lazım. Bugün kestirip atıyorsunuz aileniz konusunda ama evlenince sizin için çok daha değerli olacaklar.
Burada sana anlatılmak istenen şey şuydu, evlenerek sorumluluktan kurtulmak mümkün değil, evlenen insanın sorumluluğu, düşündüğünün aksine, artar. Dolayısıyla, evliliğe kendini hazır hisseden, karşısındakinin doğru kişi olduğuna inanan kişiler için bu yük ağır değildir. Ancak baba evindeki sorumluluklardan kaçmak için evleniliyorsa bu doğru değil demek istiyoruz. Zaten herkes istediği kişiyle istediği zaman evlenir, herkes özgür. Sadece, niyet önemli.
Önyargısız okumanı ve her cümleye savunma yapmanı değil, sadece bunları bir fikir olarak düşünmeni rica ediyorum. Yoksa burada ne yazdığının bir önemi yok, insanlar tavsiyeleri ileride üzülmemen için ve doğru kararlar almana yardımcı olmak için, senin konu açmanın üzerine veriyor.
Gerisini de evlendiğin zaman yaşayarak tecrübe edersin. Bazı şeyleri yaşamadan bilemiyor insan.
Bende evliliğin çare olduğuna inanmayanlardanım. Evli değilim.
Ama bu bence büyük yada küçük olmakla pek alakalı olduğunu sanmıyorum. Bende evin küçüğüyüm (2 kardeşiz) bahsettiğin görevler maalesef bana düşüyor. Ama ben artık isyan modundayım maalesef. benden büyük olan evde çalışmıyor şuan ama yine o görevler benden alınmıyor. kendisi bilmediğini ve anlamadığını iddia ederek sıyrılıyor. Ailede illaki biri bu rolü üstleniyor burda da sen seçilmişsin demekki. 25 yaşındayım ve iddia ediyorum ki sonu yok bu durumun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?