Çok geçmiş olsun canım sana daha çok üzüldüm inan ki , elleri kırılsın inşallah utanmazın ! Nasıl yani görüntülü birşeyler yaşamış ne demek anlamadım o nasıl oluyor ?Bende aldatıldığını öğrendim.
Whatsap üzerinden bir masaj salonuna gitmek için konum almış.
Kontör karşılığı birşeyler yaşamış görüntülü.
Dün sırtında bir kac tane sim vardı.
Ama dünkü olaydan sonra
Suçlayan ben oldum işi fiziksel olarak vurmaya taşıdı.
Üstelik ben evliyim bebeğinde var.
Sinir olmak yetmiyor
Görmezden gelerek yaşamak zorundayım şuan icin
Sende en azından bu zorunluluk yok...
açık konuşmak gerekirse burada affetme diyecekler ama sen affedeceksin. Huylu huyundan vazgeçer mi ? Kişisel fikrim geçer. Dönem dönem boşluklara düşüp her insan hata yapar. Önemli olan hatasını anlayıp tekrar etmemesi. Hatta bu durumda bin pişman olanların sadakat konusunda daha da başarılı olduğunu gözlemledim.
Söylenenlere bakma sen gönlünün dediğini yap.... zaten yapacaksın da...
yaşayıp hatalı ise hatandan sen dön ...
,
umarım hemcinsim bir daha aynı hatayı yapmaz
Keşke sadece ağlamakla kalsaydı, sürekli inkar etmeye devam edip, ayrılıp barışmalarımızdan birinde beni aldattığı o kızın da olduğu bir whatsapp grubuna yeniden girmiş. Ben o grubu terk etmiştim. ( Kızdan ve gruptaki bir erkek üyeden *grup totalde zaten 3 kişi, bizimki, beni aldattığı kız ve başka bir erkek vatandaş* de feci nefret etmeme, onların bana zarar verecek şeyler yapmasına, söylemesine rağmen. ) Bunu öğrendiğimde de, sen beni terk etmiştin, umursamazsın sandım, girdim whatsapp grubuna dedi.Ha kızla o olaydan sonra yüz yüze gelmemiş ama, onu öğrendim. ( O da olsaydı cinnet getirirdim herhalde.) Whatsapp grubu krizinden sonra da
ağlamaya, yalvarmaya, biz iyileşelim diye ne gerekiyorsa yapmaya hazırım demeye de devam etti.
( Gerekirse doktora, gerekiyorsa hacıya hocaya bile gelirim, yeter ki iyileşelim dedi hep.
) Sürekli bir bu ne perhiz, lahana turşusu olayları yani. Whatsapp grubu olayından sonra bende durum daha da kötüye gitti, onda da yememe, içmeme, uyumama, sürekli ağlama, sürekli kabus görme vs. halleri.
Ağlamadığı bir gün olmadı aylardır ama görüşmediğimiz zamandan bu yana düşünüyorum da ağlasın, üzülsün, hake etti diyorum olanları hatırladıkça.
Acısı hiç gecmezHerkese selamlar.
Umarım uzatmadan meramımı anlatabilirim.
Aldatıldım. Hem de işin komik yanı ilişkimizin en ateşli zamanlarında... ( Muazzam aktif bir seks hayatımız da varken üstelik! )
Beyefendinin konuyla ilgili savunması şu :
Yurt dışından getirmem için rica ettiği emaneti vermek için evine gittim ve o sırada o beni zorladı, onunla yatmak için gitmemiştim, orgazm bile olamadım. ( Biliyorum, hepinize komik geliyor, bana da geliyor inanın ve tabii ki inanmıyorum ona.)
Aldatılmakla kalmadığım gibi, aldatıldığımı öğrendikten iki gün sonra da hamile olduğumu öğrendim. ( Bu arada evli değilim ve aslında doğum kontrol hapı kullanıyordum. )
Olayı kadın tarafının ağzından duyduktan sonra, hemen, açıklama beklemeksizin boynuzlarımın müsebbibi olan herifi engelledim, numarasını sildim fakat aynı gün evime geldi, ''neden terkedildiğini öğrenmek için''.
Biraz atışma sonrasında, durumu anlattım. Kızlar, beden dilinden iyi anlarım, ismim gibi biliyorum ki yalan söylüyordu ama ha bire de ağlıyordu...
Neyse, evime gelişinden ve ihanetin yüzüne vuruşumdan sonra günlerce, haftalarca bir dargın, bir barışık devam etti ilişkimiz. (İlişkiyse tabii. )
Bu süreçte ben kürtaj oldum, kürtaj olurken onu yanımda istemedim kızgın olduğum için ama yine de ondan hastaneye gelmesini beklerdim, gelmedi! Gerekçesi : Korktum daha çok üzülmenden ya da beni kovmandan 'dı. . ( O halde, hastanede ona ne yapabileceksem! )
Yine bu süreçte karşı taraf 90 kilolardan başlayarak gün gün eridi, 70 kilolara dek düştü, her gün ağladı, her gün bir şeyler yapmaya çalıştı kendince. En sonunda baktım, bu işin içinden çıkamıyoruz, aldım onu bir psikiyatriste gittim.
Psikiyatr önerisiyle ilişkimizi dondurmaya karar verdik. ( Bir tarihte, bir saatte tekrar buluşmak üzere ayrıldık. O tarihte gelmeyen vazgeçmiş demektir diye anlayacak gelen taraf diye de anlaştık.) Bu arada, geçirdiğim bu süreçte ben de baya kilo verdim ve depresyona girdim ki kendim de bireysel olarak yardım almaya devam ediyorum. Onun da profesyonel yardım aldığını biliyorum çünkü yeme, içme, uyuma sorunları geliştirdi bu sırada.
Onu affedemiyorum, affedemiyorum. Arada bir whatsapp'tan bakıyorum, durumunda, buluşacağımız güne kalan gün sayısını paylaşıyor. Güya, benimle evlenmek de istiyor... (Ben istiyor muyum bu olanlardan sonra, bilmiyorum!)
Pişmanlık fayda eder mi ? İhanet acım geçer mi ? Affetmeli ve bir şans daha vermeli miyim ? Siz ne dersiniz, o gün geldiğinde, oraya gitmeli miyim ? Yoksa, yoluma, güvenli bir liman bulana dek kendi başıma mı devam etmeliyim?
Değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
Bu konuda bir erkek görüşüne ihtiyaç vardı, sağolsun Kazen bunu yaptı yazdıklarıyla.açık konuşmak gerekirse burada affetme diyecekler ama sen affedeceksin. Huylu huyundan vazgeçer mi ? Kişisel fikrim geçer. Dönem dönem boşluklara düşüp her insan hata yapar. Önemli olan hatasını anlayıp tekrar etmemesi. Hatta bu durumda bin pişman olanların sadakat konusunda daha da başarılı olduğunu gözlemledim.
Söylenenlere bakma sen gönlünün dediğini yap.... zaten yapacaksın da...
yaşayıp hat
,
umarım hemcinsim bir daha aynı hatayı yapmaz
Bir de şunu düşünün; hiç birimiz masum değiliz (her konuda olabilir bu) ve gelecek, herkes için belirsizdir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?