- Konu Sahibi sevdicicegim
-
- #41
araştırıyorum ve gitcem teşekkür ederim gerçi şime daha birşey sölemedim ama bugün hayatımda görüşmediğim bütün ailesini benim üstüme gönderen 2 senedirde yüzünü görmediğim görümcem özür dilemek için aradı akşam gelip konuşmak istyediğini artık tedavi olup iyileştiğini söledi sanırım kendi sağlığım için uzatmıcam ve kırmadan sölicem herşeyi eşimde bu yaptığımı görmezden gelecek kadar kötü değil en azından belki o mutlu olursa benimde mutlu olmamı sağlar kimbilir
Ne güzel bir adım atmış görümcen.Senin açından da çok güzel bir gelişme bu...
Eşinin ailesiyle aran düzelirse daha huzurlu olursunuz.
Bak gördün mü,sen pozitif düşünmeye başlayınca,olaylar şimdiden pozitif yönde gelişmeye başladı :)
Hayırlısı olsun.
sana dua ettim canım Allah seni mutlu etsin inşallah
22 aylik oglum var
babasina o kadar duskunki aksam isten gelince resmen tepesine atliyor adamin ve saatlerce uyumuyor babasindan ayrilmamak icin ..
2 bebisini dusun ..
ne annenin ne babanin yerini hic bir sevgi doldurmaz
bazen ilgisi sevgisi olmasa bile cocuklar icin evdeki varligi bile yetiyor ..
öyle tabiki benim çocuklarımda düşkün eee küçüklerde ama işte bu çocukları ben tek başıma yapmadımki tüm sorumluluğu omuzlarıma veriyo.çok yoruldum çok bunaldım aslında çocuklarında çok büyük etkisi var tabi.görümcemle okadar şeyden sonra huzur için barıştım ama kendimi bölede mutlu hissedemiyorum sırf eşim için bağışladığım için bende bukadar fedakarlığım görülsün benim içinde fedakarlık yapsın istiyorum dün aile terapistini söledim kabul etti araştırıyorum bakalım ondan ne sonuç çıkcak bu benim için son çare
eğer sorun bunlarsa kesinlikle bence boşanma. çocuklarına çok yazık olur, sen de çocukları uyutunca başka şekilde kafanı dağıt. bak ben saat kaç oldu hala forumdayım. neden??? çünkü biz de benzer durumdayız ben de burda kafamı dağıtıyorumçevremde o kadar çok eşinden ayrılmış bayan var ki, artık psikolojim bozuluyor o çocukların halini görünce ( geçenlerde başıma geleni anlaayım da anla ne demek istediğimi; komşumuz geldi, çok samimi değilim ben, ablamla ve annemle geldiler. kadın kariyer sahibi çok hoş, güçlü bir bayan, kızı var 5-6 yaşlarında. benim kızım(1,5 yaşında)eşime babaaaa diye seslenince komşumun kızı anneme aaa teyze bebek baba diyebiliyormuş dedi. annem de evet kızım daha neler söyler o, anne, anneanne der dedi. komşumun kızı bunun üzerine ama ben baba demeyi başaramıyorum dedi ( annemle gözgöze geldik, ben beynimden vurulmuşa döndüm ağlamamak için kendimi zor tuttum. allahtan kızın annesi ve ablam diğer odadalardı kadın bunu duymadı. ufak bir örnek işte çocukların durumuyla ilgili. bence abretmelisin, düzeltmeye çalışmalısın, düzelmez kötüye giderse ileride düşünebilirsin, bizler anneyken ve ağır şeyler yaşamadığımız sürece bence kendimizi düşünme lüksümüz pek yok....
şiddet asla yok çok çok sinirlenince hakaret eder.genelde sakin bi yapıya sahip zaten
tabiki onlara karşı şiddette yok öle birşeye müsade etmem zaten
sigaradan başka bi bağımlılığı yok
beni ve çocuklarımı ihmal ediyor işte.ben sabahtan akşama kadar evdeyim akşam olsun gözüm saatte beklerim eşim gelsin en aızndan evde soluk olsun die zaten 9-10 gibi geliyor cumartesi dahil ama umursama ailesiyle aynı apartmandayız gider biyerlere hafta sonuda öle işi yoksa bizle olur ilgi sıfır hiçbirşey yok ağlarım neden ağlıyosun demez olaylara konuşarak çözüm bulmaz ben surat asarım oda asar kafasına göre davranır ama insan olarak hakkını yemem ama ben öle bunaldımki artık batıyor her yaptığı cumartesi evlilik yıldönümüzdü 5. yıl kavga ettik düzelir die umarken kardeşine okey oynamaya gitti şimdi
Büyümemiş bir erkek daha. Büyümüş, olgun erkekler sadece filmlerde oluyor bence. Hiç gerçek hayatta rastlamadım çünkü. Önce annesi, sonra karısı onu idare etmek zorunda. Sanırım erkeklerden nefret ediyorum artık.
Ne yapacaksınız nasıl geçineceksiniz peki iki çocukla?
şiddet asla yok çok çok sinirlenince hakaret eder.genelde sakin bi yapıya sahip zaten
tabiki onlara karşı şiddette yok öle birşeye müsade etmem zaten
sigaradan başka bi bağımlılığı yok
beni ve çocuklarımı ihmal ediyor işte.ben sabahtan akşama kadar evdeyim akşam olsun gözüm saatte beklerim eşim gelsin en aızndan evde soluk olsun die zaten 9-10 gibi geliyor cumartesi dahil ama umursama ailesiyle aynı apartmandayız gider biyerlere hafta sonuda öle işi yoksa bizle olur ilgi sıfır hiçbirşey yok ağlarım neden ağlıyosun demez olaylara konuşarak çözüm bulmaz ben surat asarım oda asar kafasına göre davranır ama insan olarak hakkını yemem ama ben öle bunaldımki artık batıyor her yaptığı cumartesi evlilik yıldönümüzdü 5. yıl kavga ettik düzelir die umarken kardeşine okey oynamaya gitti şimdi
yorumlarınız için teşekkürler çocuk olmasa sonuç belli ama ben çocukalrıma ölede yeterli gelemicem die korkuyorum.büyünce vereceğim cevaplardan tatmin olmayacaklarından korkuyorum.2 çocuğu bırakıp çalışamamda nasıl altındAN kalkabileceğimi kestiremiyorum.annem herzaman kapım açık diyo ama inceden inceyede çok büyük sorunlar yok çocukalr babalarıylada büyüsünler diyo.açıkası hala bi terapist doğru düzgün bulamadım bulmakta zorundayım ciddi ciddi sağlığımı kaybetcem yoksa hem çocukalrın ağırlığı hemde eşimin ilgisizliği yoruyo artık benii
Canım erkekler bizler kadar fedakar özverili davranmıyorlar,
şöyle bir yüzdelersek 100de 80 ni bencil ukala kendini düşünen yaratıklar,
Sabır sabır sabır malesef sadece bize bu düşüyor,
Sana Tafsiyem önce piskolog yada pskiyatriye gidip kendini bu boşluktan, çaresizlikten kurtar
Unutma kimse için kendini üzmeye değmez,ama bosanmayida çözüm olarak görme..
Anneni çağır evine şöyle 2 , 3 saat çarşı pazar yap, dağıt kafanı bu yanlızligini çaresizliğini düşünme,
Hayattan zevk almaya bak alamıyorsan bile alıyormuş gibi davran evine pozitif enerji dağıtmaya çalış,
Olumsuzlukları aklına getirme ama önce yardım almalısın..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?