- 12 Kasım 2016
- 1.234
- 2.860
- 133
- Konu Sahibi Led_BiR_Vele_DisTiri
-
- #61
Burda herkesin anasi biziz zaar noop
Kk yas ortalamasi 19 falan. Biz bunak kaliyoz
Hiç istemiyor gibisin, bence yapma. Bildiğin gibi yükün %90 ı annede gerisi birkaç saat oyalama sadece. İstemediğin şeye sabırda edemezsin. Kardeşsiz kalmamak güzel ama kuzeni felan varsa onlarlada anlaşabilir.Fazlaca derin düşünüyorum her şeyi.
Aşırı bir korku var
Kardesi olmasını 1 sene öncesine kadar çok istiyordu artık istemiyor
Ara ara kardeşim neden yok diyor sadece bu kadar.
Kıskançlıgından dolayı öyle söylüyor aslında olsa eminim ki sevecek fazlaca.
Ama nedendir bilmem sanki çocugumun olması beni hiç mutlu etmeyecekmiş gibi geliyor.
Dogum kilosu, çatlaklar, uykusuz geceler.
Daha sayamadıgım bir çok şey.
Ama sürekli de kardeşsiz kalmasın diye etrafımdan da garip bir tavsiye alıyorum sürekli.
Bir yandan da acabalarda kalıyorum eşim istiyor çünkü.
yaşa çok takılma.Bunu fazlaca düşünüyorum zaten evet.
Yaş ilerledi artık bunu da hesaba katmak gerek
Ben sizin korkunuzu çok yerinde ve anlamlı buldum.
27 yaşındayım bi kaç aya 28 den gün alacağım, 2 yıldır evliyim çalışıyorum ve 1. çocuk fikri bile bana korkunç ötesi geliyor...
Bu yaşlar ilk çocuk için güzel ama aşırının aşırısı rahat bir insanım, rahatlıktan kasıt kendime düşkünüm, aile sorumluluğu hele ki çocuk düşününce bile buhranlar basıyor beni.. Niye böyleyim diyorum hep kendi kendime? Düzenimin hepten değişmesi, artık bana bağımlı bir bebeğin hayatımda olması fikri çok ürkütücü...Bunu yaşayıpta hiçte korktuğum gibi değilmiş diyen var mı acaba? Yani fikri değişen?
Siz ilk çocukta bunları yaşamışsınız, büyütmüşsünüz, o günler geçti derken yıllar sonra tekrar aynı şeyleri yaşama düşüncesi bana da aynı şekilde gelirdi eminim...
İnşallah en hayırlı kararı alırsınız...
rahat, huzur isteyen kadın anne olmak istiyorsa gerçekten geniş olmalı her anlamda.Ben sizin korkunuzu çok yerinde ve anlamlı buldum.
27 yaşındayım bi kaç aya 28 den gün alacağım, 2 yıldır evliyim çalışıyorum ve 1. çocuk fikri bile bana korkunç ötesi geliyor...
Bu yaşlar ilk çocuk için güzel ama aşırının aşırısı rahat bir insanım, rahatlıktan kasıt kendime düşkünüm, aile sorumluluğu hele ki çocuk düşününce bile buhranlar basıyor beni.. Niye böyleyim diyorum hep kendi kendime? Düzenimin hepten değişmesi, artık bana bağımlı bir bebeğin hayatımda olması fikri çok ürkütücü...Bunu yaşayıpta hiçte korktuğum gibi değilmiş diyen var mı acaba? Yani fikri değişen?
Siz ilk çocukta bunları yaşamışsınız, büyütmüşsünüz, o günler geçti derken yıllar sonra tekrar aynı şeyleri yaşama düşüncesi bana da aynı şekilde gelirdi eminim...
İnşallah en hayırlı kararı alırsınız...
Oyy maşallah peşpeşe gelmişler :) 3 üz gibi olmuşlar zor olmadı mı? 3 kız çok güzel ama çok isterdim olmasını. Sırtın hiç yere gelmezyaşa çok takılma.
20 yaşında doğurup 25 inde bu dünyadan göçen de var, 35 in de doğurup 95 de göçen de var.
ama ben kardeş şart diyenlerdenim.
ilk kızımı 35 yaşında, 2. yi 36 da 3. kızımı 8 ay önce doğurdum. yaşım 38.
tek çocuk daha zordu benim icin.Oyy maşallah peşpeşe gelmişler :) 3 üz gibi olmuşlar zor olmadı mı? 3 kız çok güzel ama çok isterdim olmasını. Sırtın hiç yere gelmez
Yanlış anlamayın lütfen söyleyeceklerimi, allah uzun ömür versin, yaşınız ilerliyor. Çocukla geçirebileceğiniz zaman kısa olacak. O daha yetişkin olamadan yanından ayrılmış olacaksınız. Anne babayı erkenden kaybetmek çok kötü.
Erkekler sadece ister, burada karar merci sizsiniz iyi düşünün lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?