Böyle konularda "kimse yalan söylemesin, kimse başka çocuğa kendi çocuğu gibi tahammül etmez" diyerek birbirini destekleyen kadınlara ba-yı-lı-yo-rum.
Millet evlat ediniyor, hiç tanımadığı etmediği insanların çocuğunu kendi çocuğu gibi benimseyip büyütüyor da sevdiğiniz adamın çocuğuyla anlaşmaya çalışmak mı zor geliyor size?
Kız kafasız, yaratık; anası çocuğunu başından atmış suçlu. Ama bir kocanız mı masum?
"Kadın 11 yaşından 16'ya 5 senede 5 defa göstermemiş çocuğu şimdi mi aklına geldi" diyorsunuz da eşiniz 5 senede 5'ten fazla görmeye çalışmamış mı çocuğunu?
Kadın ne yapmış? Çocuğu mu kaçırmış, izini mi kaybettirmiş, adam dava açmasın diye elini mi tutmuş ne yapmış? Eşiniz görmek istememiş işte çocuğunu. Kendisi de söylemiş zaten "babalık yapamadım" diye.
Ama bu durum işinize geldi. Dediniz ki "Amaaan zaten 5 senedir çocuğunu görmemiş bile. Evlenince başım ağrımaz.".
5 senede 5 defa çocuğunu görmeyen adamın iyi bir koca ya da iyi bir baba olacağını size düşündüren nedir bilmiyorum ama ortadaki en masum kişi o kız.
11'inde ailesi ayrılmış, babası ilgilenmemiş, babası evlenmiş ve bir kardeşi olmuş. Eşinizin 5 sene yanında olmayıp yetiştir(e)mediği çocuğun hesabını ne anneye ne o kıza kesmeye hakkınız yok.
Önce dönüp eşinize sorun bunun hesabını, sonra da halihazırda var olan çocuğuna babalık yapmayan adamda neyin ışığını görüp evlendiniz, üstüne bir de çocuk yaptınız diye kendinize... Sıra gelirse kıza da sorarsınız "derdin ne" diye.
Astoria 'nın görüşünü merak ettim.
