Ben babamın üçüncü evliliğinden dünyaya geldim. Yani bu durumları bilen biri olarak yazıyorum.
Üvey ablalarımla beraber büyümedim. Ben doğduğumda anne-baba-babaanne-hala arasında pinpon topu olmuş olan büyük ablam annesinin yanına geldi ve evlenene kadar annesinin yanında kaldı.
Pinpon topu gibi olduğu dönemde babamın yanına da gelmiş. Üvey kızınızla aynı yaşlarda iken. Tabii annemle çok zor zamanlar yaşamışlar.
Öncelikle söylemeliyim ki ayrılık sonrasında eski eşe duyulan öfke ile kendi çocuğunu silah olarak kullanan ebeveynler ne yazık ki mevcut. Büyük ablamın da babam ve annemle bir süre yaşaması böyle bir olayın sonucu. Zamanlaması da çok benzer, annem hamileyken.
Konu sahibinin üvey kızının annesiyle geçirdiği süreç hakkında bilgimiz yok. Nasıl dolduruldu, nasıl davranışlarda bulunması istendi, nasıl manipüle edildi bilmiyoruz.
Şu açık ki kızın davranışlarında açıkça bir öfke var.
Çok ümitli olmasam da konu sahibinin önce yaratık vb. demesinden vazgeçmesini öneririm. Farkında olmadan kendini dolduruyor. Öfkeleniyor ki kızın da istediği bu zaten. Ancak bu tarz problemler öfke ile çözüme kavuşmaz. Öfke ile kalkan zararla oturur.
Evdeki ortamda açık bir şekilde otorite yok. Bunu baba-konu sahibi beraber çözmek durumundalar. Baba otorite kurmalı çocuk o evde nasıl davranabilir nasıl davranamaz bunları bilmeli. Bu otorite nasıl sağlanır çocuğun öfkesiyle nasıl baş edilir? Bunun için uzmandan yardım alınmalı. Zira yaşadıklarımda gözlemlediğim durum şu, ne annem tam anlamıyla ablalarımı kabullenebildi ne de ablalarım annemi. Yaş ilerledikçe yeni evlilikten bir çocuk dünyaya gelince problemler daha da farklılaşıyor çünkü. Fakat önemli olan saygı. İnsanlar birbirlerini sevmeyebilirler kabullenmeyebilirler ancak saygı duymak zorundalar. Ben bir de
Astoria
'nın görüşünü merak ettim.
Ve bir kişi ayrılmış, çocuklu biriyle evlenirken defalarca düşünmeli. Eski eşin başına bir şey geldiğinde o çocuğun gideceği ilk yer babasının yanı olacak. Her zaman o çocuğun sizinle birlikte yaşama olasılığı var. Bir ebeveyn ebeveynse eğer annesinden babasından bile vazgeçebilir ama çocuğundan vazgeçemez. Bunu isteyemezsiniz. Evlilik, askerlik, doğum, ölüm vb. Olaylarda o çocuklarla ve anneleriyle karşılaşacaksınız. Kolay bir durum değil, herkes baş edemez. O yüzden tekrar tekrar düşünün.
Peki bize ne oldu? Ablalarımla görüşüyoruz. Kendi yuvalarını kurdular. Ablalarımın annesi geçtiğimiz yıllarda vefat etti. Annem ve babam cenazesine gittiler. Geçmişinde yaşadığı sıkıntılar ve annesinin vefatı büyük ablamı sarstı, depresyona girdi. O eski hızlı, atik halinden eser kalmadı. Annesi babası ayrılan çocuk olmak da kolay değil. Hele ergenlikte kabullenmesi gerçekten zor oluyor. Bu çocukları da suçlamayalım.
Tamam bitiriyorum, son bir şey. Eşinizin önceki evliliğinden olan çocuğuna annesiyle ilgili bir imada bulunmayın. Yaşayışı topluma uygun olmasa da o kadın o çocuğun annesi. Kalkıp o çocuğa öyle bir imada bulunursanız suratınıza tükürük yiyince şaşırmayın.
Sonun sonu : Hiçbir evliliğin boşanmayla bitmeyeceğinin garantisi yoktur.
Eyyorlamam bu kadar.