4 ay oldu ikinci evliliğimi yapalı. düğünden iki gün önce eşime yalvardığımı hatırlıyorum. ben çok korkuyorum dedim. küçük bir kızım var ilk evliliğimden, yıkılmış hayallerimi ve hala atlatmaya çalıştığım travmalarımı saymıyorum. bence bunu yapmamalıyız, aynı şeyleri tekrar yaşayamam ölürüm dedim. hamile kaldım. o yüzden evlenme kararı aldık ikinci eşimle. bebeği aldıralım ve ayrılalım dedim. tamam dedi önce. madem bu kadar korkuyorsun, tamam bebeği de aldırırız ama seni benim gibi sevecek birini bir daha hayatın boyunca bulamayacaksın dedi. senin kızını kızım gibi seviyorum. seni çok seviyorum. bebek sahibi olmak isteyeceğim tek kadınsın dedi. ben ona inandım. korkudan ödüm kopa kopa yeniden evlendim. küçük kızım istemediği halde evlendim onunla. şimdi 6,5 aylık hamileyim, karnım burnumda, bu bebekle hiçbir bağ kuramadım, isim koyamadım, her sinirlendiğinde ana avrat dümdüz gittiğinden habersiz inanmışım sözlerine.. her gece kağıt oynamaya gittiğinde evde yapayalnız sabahlamak nasılmış öğrendim. beni aldattığını gördüğüm mesajları yüzünden yaşadığım kasılmalar nedeniyle kim bilir bu karnımdaki bebek nasıl bir sinirle doğacak. ben ilk kızımla hiç sigara içmedim, kitap okudum, mutlulukla aşkla onu bekledim. şimdi Allah affetsin, tekme attığında bile çıksa artık içimden de kurtulsam diyorum. sigara içiyorum. iğrenç bir mahluka dönüştüm. ben hayatımın en kötü hatasını yaptım. bir kadın bu kadar çok ağlayarak bu kadar çok acı çekerek bebek beklememeli. ben mahvoldum. üzerine titrediğim ilk kızımın da hayatını mahvettim. ikinci evliliğimi yapmadan önce ilk evliliğimde çektiğim üzüntülerimi geride bırakarak yeni bir hayata umutla başlamıştım. şimdi farklı iki adamdan iki ayrı çocuk sahibi olan bir kadın olarak geleceğime ait hiçbir umudum kalmadı. her gün lütfen allahım bu bir kabus olsun uyanmak istiyorum diyorum. ama herşey çok gerçek. nasıl bu noktaya geldim, kendimi çöpe atmaya ne zaman and içmiştim acaba.. ben inanamıyorum. napıcam bu çocuklarla, ben napıcam şimdi. allah canımı alsa da kurtulsam. bu evlilik beni mahvetti. ilkinden de kötü, gördüğüm muameleler kabul edilemez boyutta. tekrar boşansam çocukları napıcam, hayatım mahvoldu.
böyle işde
neyse senın durumuna cok uzuldum Allah yardımcın olsun
